Een zonnige
morgen gaf me goesting om te vertrekken richting Col dAspin. Ik herriner mij
nog alsof het gisteren was dat ik samen met tgoe verzet de Col beklommen
hebben om de toer te zien klimmen.
Dus, het
ontbijt was tegen 8 uur en om 8 uur 30 zat ik reeds op de fiets. Nog even langs
geweest in Le Fouga bij Arnoud en Greet, maar ook de mensen die er
logeren en waar ik mee naar de
toer gaan kijken ben, dag gezegd. Zalig om er nog eens langs te gaan. Tot ziens
Arnoud en Greet.
Dan ging
het richting Col dAspin. Het dorpje Arreau voorbij en dan links af, meteen een
hellingsgraad van 4%. Daarna ging het tot 9% maar ik was gewapend met een
hartslagmeter en vond snel mijn kadans. Geleidelijk kwam het zweet me op de
armen staan. Ik was goed bezig, al zeg ik het zelf ;-)
Bijna
boven, nog even drinken. Onderweg moest ik terug denken aan Robby Mc Ewen, die ik vorig
jaar zag naar boven klauteren met niet veel punch meer in de benen. Ik gaf hem
aanmoedigingen (zoals zo velen denk ik). Mooie herinneringen.
Bijna
boven, proberen aan te pikken aan iemand van wat leeftijd en dan mekaar naar
boven helpen. Boven stonden ons
vele koeien op te wachten die heen en weer liepen over de baan. Man man man.
Goed boven geraakt, enkele fotos gemaakt met andere renners en dan de
zaaaaaalige afdaling. Men zou denken dat we het daarvoor doen hé. Eens beneden
zag ik dat de MAX snelheid op 59,8
km stond. Die indruk had ik niet, dat het zo snel ging.
Daarna
richting Lourdes, langs een groene weg. Lourdes op het heiligdom mocht ik
niet met de fiets. Dan maar langs de buitenkant. Veel volk, veel miserie,
Lourdes hé.
Terwijl de honden nog
slapen (die je best niet wakker maakt) en na een goed ontbijt, ben ik vanuit
het hotel richting ' Le Fouga' gegaan bij Arnoud en Greet. 10 uur 30 ten
laatste zouden we daar 'in stoet' vertrekken naar een challet, hoger gelegen op
de heuvel. Ik wist de weg van vorig jaar er nog naar toe. Na een uitleg op de
kaart word ik tot gids uitgeroepen. Niemand kent je, en ik kende nog niemand
dus, op naar het avontuur. We waren met 24, een mooi groepje.
Een mooie tocht stond ons
te wachten. Langs de flank van de berg ging het stevig berg op. Ik heb hier in
de pyreneeën nog niets anders geweten trouwens. Vlakke weg kennen ze hier niet.
Van een kiezel weg ging het naar een aarde weg met stenen, of beter modder weg
;-)
Er waren 3 kinderen bij. De
jongste zat op de rug, in een draagzak. De papa heeft gans de weg zijn zoon
meegedragen, flinke papa. Ook de 2 andere kinderen liepen zonder problemen de
hele tocht mee (ik schat ze 5 en 8) dat vind ik dubbel zo flink.
Met de ganse bende boven
aan de chalet aangekomen stonde Arnoud en zijn vriend 'gebuur' ons op te
wachten met een heerlijk drankje en een middagmaal.
Eerste doel bereikt, nu het
tweede, de renners zien passeren en aanmoedigen.
We gingen verder langs de
flank naar de top van de berg om dan over de top nog even af te dalen naar de
asfaltweg waar de renners passeren. Een niet al te makkelijke weg leidde ons
naar de top. Met veel opstakels langs de weg (modder, takken enz ) zijn we er
geraakt. De helikopters die over vlogen dat was het moment dat de renners niet
ver meer waren en dat gaf ons ook een adrenaline stoot om de laatste meters af
te leggen. Eens allen 'blij' boven gekomen was het nog even wachten op de
renners (+- 30 min).
En daar waren ze dan de
eerste renner, de tweede, de derde, waar zit Gilbert? Ai, toch niet vanachter
zeker? En ja, daar was hij, onder luid gekeel en aplous werd Gilbert
aangemoedigd. Het over en weer gepraat was geweldig onder 'ons' groepje. Een
kippevel moment. Joepie, ferm.
Nadien ging het terug berg
af richting chalet. Iemand had via internet, op zijn gsm, de radio aan gezet en
ja, het werd stil in het kamp. Oorverdovend stil was het.
Na een geweldige inspanning
(en de koers) was er een BBQ en de kok was Arnoud. Ik vind dat Arnoud en Greet
heel hard hun best gedaan hebben om het ons zo plezant en aangenaam mogelijk te
maken. Dank je Greet en Arnoud voor de goede zorgen, ook in de afdaling. Dan
kon je (als je wou) mee gaan met de jeep. Ook onderweg, eender waar kwam Arnoud
ons halen indien het nodig was. Ik denk niet dat dat iedereen zou doen maarja,
Arnoud is nu ook niet iedereen hé ;-)
De keuken is geweldig
verrassend, zeker een plaats om terug te komen, 'Le Fouga'
Maar vooral was ik blij dat
ik in zo'n toffe groep beland ben. Dank je wel iedereen.
Terug gekomen van de calvarie berg stond Greet en Arnoud ons op te wachten met een frisse pint de
duivels.
Nadien hebben we ne tot in
de late uurtje door gegaan met hevige lach buien hihi. Morgen is het rust dag
en ga ik mijn voorbereidingen nemen voor zaterdag, dan komt de Col d'Aspin
onder mijn wielen.
Pedro.
Ps; Ik heb niet alle
renners kunnen fotograferen door mijn euforie voor sommige renners, en zeker
Gilbert.
Geland in Arreau. Vorig jaar ben ik, samen met t' goe verzet naar Arreau geweest om er onder anderen DE 'Col de Tourmalet', ' Col d'Aspin', ' Col d'Azet', te beklimmen,om er maar enkele op te noemen.(Met dank aan Jean Pierre Van Alfaene) Het verblijf was in 'Fouga' bij Arnout en Greet (uit België). Die een Chambres et table d'hotes uitbaten in het dorpje Cadeac-les-Bains. Aangenaam en gezellig om er te verblijven. Een zeer goede keuken en hele vriendelijke mensen. Maar zoals ik reeds eerder in de vorige dagen heb gezegd dat ik niet bij hun logeer, maar enkele km verder op in een hotel. Jammer, want ik weet dat het aangenaam vertoeven is. Een aanrader om eens langs te gaan. Maar voor ik bij Arnould en Greet aan kwam heb ik er nog een hele lastige trip op zitten. Na het ,toch moeilijke afscheid nemen van Peter en Elisabeth lag er een mooie lange afdaling op me te wachten tot in Saint Béat. Daarna ging het richting 'Col de Peyresourde', een Colletje van 1569 meter hoogte. Het was stevig duwen om boven te geraken. De benen waren krom geslagen zoals de bochten voor de top. Boven was er een cafeetje die ook pannekoeken verkocht. Hm die waren heel lekker ;-) Daarna kwam de afdaling met aardig wat tegen wind. Ik kan je verzekeren dat je geen kunstjes moest uithalen tijdens de afdaling. Toch klom de snelheid tot 66,2 per uur. Om zo langs mooie wegen tot in Arreau te komen. Dus, het slapen is in ; www.hotel-valdaure.com Arnout en Greet ; www.maisonfouga.com
Morgen, 14juli ga ik samen met Arnout en een groep van zeker 12 personen naar de tour kijken op de tourmalet. Georganiseerd door Arnout en Greet. Dit reeds van in de morgen. Ik kijk er naar uit ;-) Voor degene die morgen naar de toer gaan kijken op tv, hard genoeg roepen hé als je me ziet langs de weg. Ik denk er aan mijn trui aan te trekken van t'goe verzet en mijn vlagjes mee te doen die ik van Sonjake gekregen heb. Zo wil ik mijn dankbaarheid tonen.
Geland in Arreau.
