Geef je e-mail adres op en klik op onderstaande knop om je in te schrijven voor de mailinglijst.
Onderweg zijn is belangrijker dan aankomen.
07-06-2013
Dag 66 - Terug mijn rug
Vrijdag 7 juni. Van Foncebadon over Cruz de Ferro tot Molinaseca. We vertrekken om 8.00. In het begin is het nog stijgen tot Cruz de Ferro waar iedereen een steen(tje) achterlaat. Het steentje is het zinnebeeld van de intenties waarmee je vertrekt. Voor heel wat mensen gaat dit over iemand die overleden of heel ziek is. Vanaf hier begint het aftellen. Als alles normaal gaat nog 9 dagen tot Santiago. Na het Cruz de Ferro is het nog een afdaling van 1.042 meter. Ergens heb ik weer iets verkeerd gedaan want mijn rug speelt weer op. Vanavond kan ik nog naar een fysiotherapeut gaan. Om 13.15 zijn we in Molinaseca en lunchen we met 4 nog samen. David wilt de rest van de camino alleen zijn want hij heeft nog vele vragen over hoe zijn verder leven in te vullen. Ik blijf vandaag nog met Karen en Leslie. Vanaf morgen scheiden ook onze wegen want een vriendin uit de USA komt over met haar dochter om de laatste 200 km met hun te stappen. Ik zie morgen wel hoe het met mijn rug gaat om te zien tot waar ik kom. Vanavond eten we om 19.00 samen met Rosemary, Dick en Jane en Suzanne (tot nu toe onbekend). Om 20.10 neem ik een voorlopig maar emotioneel afscheid van de zussen. Ik heb 2 ongelooflijk mooie weken met hen doorgebracht. We zien elkaar in ieder geval terug op hun laatste dag maandag 17 juni. Om 20.10 word ik met de taxi naar de Clinica Vazquez in Ponferrada gereden . Om 21.45 mag de taxi me komen oppikken. Maar de behandeling heeft van 20.45 tot 22.15 geduurd. Nu nog even uitblazen en om 23.00 lichten uit.