We krijgen een Frans ontbijt met lekkere confituur, baguette en een grote kom koffie.

Om 9.30 brengt de eigenaar ons terug naar het dorp.  Omdat het zondag is en het beter uitkomt, willen we vandaag maar een 10 kilometer lopen en in Bayes stoppen.  Als we er bijna zijn, fietst het meisje ons voorbij, ze zegt dat we al goed opgeschoten zijn, erg lief en eigenlijk ook wel waar :)

In Bayes zit het meisje aan de kant, ze heeft een probleem met haar remmen.  Paul kijkt er naar en kan het verhelpen.  Het blijkt toch niet mogelijk te zijn om in Bayes te overnachten, het hotel is gesloten en ook de Reclus is volzet en dus besluiten we ons in het kleien kruideniertje, dat gelukkig nog net even open is, te bevoorraden ( keuze uit 4 appels of geen,..wat zijn wij toch verwent in België met in elk dorp een supermarkt met keuze uit 5 soorten appels)

Ik heb wat buikpijn en er zit niets anders op dan achter de struiken te duiken.

We zijn deze morgen in de regen vertrokken maar al snel droogt het op.  We zijn nu de wijngaarden uit en moeten door de vlaktes.  Er is daar enorm veel, gelukkig warme, wind.  Zou dit nog een overblijfsel zijn van de tropische storm?  We moeten echt tegen de wind in beuken.

We zijn niet in Sezanne geraakt, dat hadden we ook niet verwacht.  We zijn in Soizy sur bois en het is nog 14 km tot Sezanne.

We rusten, samen met 2000 soldaten , even uit op een oorlogskerkhof.  Paul schrijft iets in het register.

In de verte wordt de lucht onheilspellend donker.  We lopen nog even door maar besluiten dan toch maar om wild te kamperen en de tent op te stellen tussen 2 maisvelden.  Ik zie nog juist een vos met een prachtige pluimstaart het veld in duiken. 

De tent staat nog maar net of de bui barst los en de tent waait bijna omver.  Gelukkig is de bui van korte duur, maar we zitten weeral heel vroeg in de tent.  Ik stuur een paar smsjes maar omdat er niemand antwoord, bel ik even.  Alles is rustig thuis, ze hebben er net ook een zware bui gekregen.

Ik lees een boek op de tablet en schrijf het verslag op van de dag.  

Het is valavond als er ineens uit het bos een brul opstijgt.  Denkend aan de wroetplekken van de everzwijnen en de vele sporen van herten , ben ik er toch niet gerust in.  Ik tuur nog een hele tijd naar de bosrand maar zie niets.  Ik stuur een smsje naar Lysander om te vragen of everzwijnen 's nachts actief zijn en hij stuurt dat everzwijnen agressief kunnen zijn als ze zich bedreigt voelen.  Dat weet mijnen kleine teen ook , maar wat met de lekkere hapjes (en dan bedoel ik niet ons ) in de tent?  Ik besluit dan maar de drinkbussen klaar te leggen om eventueel lawaai te maken als er ene te dicht moest komen..  Dus toch niet zo'n held als ik dacht.  Ik bedenk of ik Paul zou vragen om eens rond de tent te plassen om ons territorium af te bakenen maar da's er misschien net over.

Ik zeg dat ik precies een fiets hoor en Paul zegt dat dat die vos is.  Onmiddellijk zie ik voor mij het beeld van een vos op een éénwieler, slalommend door de maïs, hahaha.

's nachts hoor in enkele uilen maar voor de rest niets, gelukkig.

We duiken terug de wijngaarden in en gaan langs het mooie alleenstaande kerkje van Chavot.  Om 12.15 is het tijd voor middagpauze aan de watertoren van Montehelon.  Er is een picnickplaats, je kan water bijvullen en er is een toilet.  

Omdat er maar één goede tafel is, komen twee nederlandse dames bij ons zitten.  We hebben een leuke babbel.  De dames zijn op reis met een camionnette en goed uitgerust.  Ze maken een slaatje voor het middageten en hebben alles er voor bij: sla, tomaat, advocado, look, notenolie, andere olie, pepermolen, geitenkaas,...

Om de hoek zien  we een raar wezen opduiken, het is een homo pelgrimus, met het bekende gele boekje.  Hij houdt er stevig de pas in maar gaat de verkeerde kant uit.  Algauw ziet hij zijn fout in en neemt nu wel de juiste richting.  Die zien we vast niet meer terug, zo snel als die gaat.  

We vullen onze drinkbus en gaan terug op pad.  

Dan moeten we door het bos.  Het is er erg modderig en het is echt ploeteren.  Overal zijn sporen van reetjes en wroetplekken van everzwijnen. We lopen langs een vijver en denken dat we nog maar een kilometer moeten, helaas is het de verkeerde vijver en moeten we nog 5 km.  Het was een mooie tocht vandaag maar het vele stijgen en dalen is met ons gewicht toch niet vanzelfsprekend.  Wat wel opvalt is dat de mensen erg behulpzaam zijn, als ze denken dat we de weg kwijt zijn komen ze spontaan hulp aanbieden, ook opvallend is dat ze hier onwaarschijnlijk lange middagpauzes hebben, eigenlijk werken ze 's namiddags niet meer maar zitten lekker te kletsen op in een bar of in een garage.

Op 3 km voor Monmort stoppen we even voor de laatste helling van de dag en wie komt daar even later aan? Juist de pelgrim die we deze middag zagen en dachten niet meer te zien.  Het blijkt een Belg uit Mol te zijn die de hele tocht ineens maakt.  Hij is in het bos verkeerd gelopen en heeft daar anderhalf uur verloren.. Met twee is het toch net iets gemakkelijker om de weg in het oog te houden.  

Wij hebben gisteren gereserveerd in een gite  4 etangs in Monmort maar hij gaat nog 10 km verder naar Bayes, chapeau!  Het is 18 uur en voor ons is het genoeg geweest voor vandaag.  Aan het gemeentehuis worden we opgehaald door de dochter des huizes.   De gite zou niet zoveel bedjes krijgen in "Met 4 in bed "maar er is wel een mooie vijver.  De eigenaars zijn wel vriendelijk.  Voor het avondeten eten we samen met hen: couscous en seldersalade als voorgerecht, eend gebakken met aardappelblokjes, kaas en een ijsje met perzik en verse frambozen.  De eigenaars hebben net met hun paarden in het bos gaan wandelen en klagen ook over de vele modder in het bos.

Vandaag bleef het de hele dag droog en zo'n 23 graden.

Ik ga op bed liggen en ben instant zo stijf als wat.  Ik trek mijn compressiekousen aan en dat helpt wat, toch voor mijn kuiten.  

We vertrekken richting Reims voor het derde deel van onze tocht.  Zoals gewoonlijk is het weeral laat als we eindelijke de deur uit zijn.  Om 14.30 uur komen we aan in Reims.  Het was de bedoeling om vandaag al een stukje te stappen maar omdat het al zo laat is en omdat het zwaar bewolkt is, besluiten we maar in Reims te overnachten in het Ibishotel aan het station en morgen op tijd te vertrekken.   's avonds gaan we op zoek naar een plekje waar we de auto veilig en gratis voor lagere tijd kunnen achterlaten, dat blijkt er niet te zijn.

Vrijdag 8 augustus

We beginnen de dag met een bezoek aan de basiliek van st. Remi , de oudste kerk van Reims.  St Remi heeft Clovis gedoopt.

Dan gaan we met de auto richting Trois - Puits, een dorpje 6 km van Reims en op de route.  We laten de auto achter aan de kerk, het is er erg rustig.  De 6 kilometer van Reims tot Trois- Puits halen we later wel in.

We hebben nog niet goed onze rugzak om of we krijgen al een stortbui op onze kop, net genoeg tijd om een jas aan te trekken.  De hele voormiddag blijft het buiïg.  We duiken direct de champagnewijngaarden in en daarna een bos.  Het is best een zware tocht zo voor een eerste dag met veel op en af.  De wijngaarden zijn wel prachtig. 

Op Bellevue worden we getrakteerd op een schitterend zicht over de wijngaarden.  In Hautvillers vinden we het tijd om eens van de champagne te nippen.  Dat doen we " Au 36", voor 11€ proeven we ieder 2 verschillende champagnes: 100% Chardonnay, 100% Pinot meunier, 100% Pinot noir en een rosé.  De Chardonnay en de pinot meunier vallen het best in de smaak.  Zoals gewoonlijk is er weer weinig te eten in het dorp en we nemen dan maar een bordje streekspecialiteiten bij onze champagne.  We bezoeken in de kerk nog de grafsteen van Dom Pérignon, de monnik die het proces van champagne maken perfectioneerde.

De eerste avond overnachten we op de camping van Mardeuil op de grens van Epernay.