Aangezien we geen strikt programma hebben, proberen we onze dag op te vullen met leuke-geen stresserende-ontspannende-lekkere dingen.
Na ons ontbijt met zicht op de lagune hebben we wat gekuierd door de mainstreet waar we E en P hebben achtergelaten. We hadden immers afgesproken om onze peet-dochter Tiffany van school op te halen om ne keer met haar te gaan shoppen. We hadden dit gisterenavond met haar mama besproken en ze was ons zo dankbaar voor wat we doen voor hen. Ze gaat ons gedenken in haar gebeden.
We pikten Tiffany op nadat we van de directrice een toelatingsbewijs kregen die we aan de lelaar van T moesten geven. Ze keek er echt naar uit. We hebben haar even verwend, laten kopen wat ze wou, een ijsje gaan eten met zicht op zee.. Naargelang de uren vorderden, werd ze stiller en stiller met de gedachte dat ze straks terug naar "The real life" moet. We deden nog gauw inkopen voor haar moeder in the pick & pay (eten en frisdrank) om daarna langs haar huisje te gaan waar haar moeder ons stond op te wachten. Baie baie dankie heeft ze wel een paar keer gezegd en ze waardeerde echt wat we voor hen doen. We moesten snel weerkomen, samen met onze zonen....
Jullie vragen je waarschijnlijk af wat E n P vandaag gedaan hebben? Awel, wij ook ... (Hihihi) De romantiek was duidelijk aanwezig wanneer we ze terug zagen en ze hadden een hele leuke dag, dus ...
Na een verfrissende douche, want het was heel warm vandaag, reden we naar Enrico, een Italiaan, waar we buiten op het terras aten met een prachtig zicht op de zee. Heel het plaatje klopte...
Morgen is het D-day voor de organisatie BIA waar we natuurlijk bij willen zijn, dus op tijd in bed en op tijd er uit!
Vandaag gaan wij onze pleegdochter ontmoeten, toch wel spannend.
Samenkomen bij het kantoor van 'Born in Africa' en dan naar het schooltje gaan kennismaken. Onze Dezire (10 jaar) is heel verlegen. In het schooltje krijgen wij dan les, samen met enkele kinderen en een strenge juffrouw, alles in het afrikaans maar toch heel verstaanbaar. Kevin wordt dan naar het bord geroepen en moet het meervoud van uur opschrijven, bij hun is het ure.
Ondertussen is Tiffany (13) erbij gekomen, pleegdochter van Sabine en Kevin. Zij is veel vlotter en vraagt direct hoe het met Kenzo en Lorenzo gaat, zo schattig.
Na nog een optreden, lunch bij een 83 jarige Belg en dan op huisbezoek naar al onze pleegkinderen.
Ze wonen allemaal in een, naar onze normen, tuinhuis. De eerste hebben zelfs geen electriciteit, verlichting met parrafine. BIA heeft ze ook aangemoedigd om zelf een groentetuintje aan te leggen en dat lukt aardig, bij sommigen hebben de paarden wel alles opgegeten.
's Avonds mogen wij dan een ouderavond bijwonen in een grote zaal en daar blijkt dat ze echt wel heel dankbaar zijn voor de kansen die BIA hun kinderen geeft.
Maandag, 25/03 : 05.30 u (red 04.30 u Belgische tijd) Teut,teut... Teut,teut ... Tijd om op te staan...
We zijn al helemaal aan het vroege opstaan gewoon, maar wat was er vandaag toch weer ? Juist...
Een hele gelukkige verjaardag voor Louis (vake van Patrick) en Lizette (mijn ma) !!!
Nadat we om 05.45 u roomservice kregen van PVD, vertrokken we naar de luchthaven om onze vlucht naar Port Elizabeth te ondernemen.
We reden onze witte reisgenoot bij het verhuurbedrijf binnen waar ze vaststelden dat deze licht werd beschadigd aan de linkerkant. Euh... hoe kan dat? Is gebeurd wanneer wij dit niet hadden gezien... ;). Els heeft dit zeer diplomatisch opgelost en jaja, ze geloofden haar uitleg.
In de luchthaven stelden we vast dat onze vlucht een uur vertraging had. Verdorie, heel onze planning in de war...
Na de korte vlucht (1.10 u) landden we in een regenachtige stad waar we een champagnekleurige Avanza mochten oppikken om onze rit verder te zetten naar Addo Elephant Park.
Yes, bingo, nog geen 5 minuten in het prachtig, groene park, zagen we een hele kudde olifanten aan de pool staan... Prachtig !!! Hier hebben we een tijdje staan genieten.
Onze tocht verder zettend, onder begeleiding van onze personal coach, die al de ganse week onze buikspieren laat trainen, gingen we op zoek naar nog meer olifanten. Na een klein uurtje het park te hebben doorkruist en het verdacht stiller werd aan de rechterkant in de wagen, stonden er achter de bocht een familie olifanten (7 tal). Twee van die kolossen. kwamen, nogal hevig, op ons af, gevolgd door hun aanhang ...
Pfff die kwamen dicht !
Ik duwde de camera in K zijn handen om het hele gebeuren te filmen, want dit zouden we nooit meer meemaken. Helemaal onder de indruk en met bevende handen wou ik het filmpje bekijken ... Wat denk je ... Kevin was vergeten op "de" knop te duwen :( Hoe stom kan ne mens zijn! Maar geen probleem, onze joker, Patrick, had alles deftig in beeld gebracht en misschien komen we nog wel een paar olifanten tegen.
Wat we gehoopt hadden, kwam ook nu uit. We zagen ze terug, en hoe. De ganse bende omsingelde onze auto. Dit was een echte ervaring waar we allen stil van werden.
Wat vliegt de tijd wanneer je je amuseert. We moesten het park om 15.00 u verlaten want we hadden nog een serieuze rit voor de boeg om voor het donker aan onze prachtige, luxueuze chalet te geraken.
We volgden de tuinroute richting Plettenbergbaai, waar we in Storms Rivier stopten om in The Fernery te arriveren. Els, blijkbaar in haar voorgaand leven boswachter geweest, voelde zich helemaal thuis in de bossen ver weg van de bewoonde wereld.
Nadat we ons hadden opgefrist, genoten we van een heerlijk diner om daarna de dag af te sluiten.
We weten het, de blog is zwakjes aangevuld, maar de moderne technologie van het "www" is hier ver te zoeken.
We gaan de nacht in en zo zijn we weeral een dag dichter bij onze dochters (Tiffany en Deziree) die we morgen gaan ontmoeten.
We kijken er naar uit!
Vele groetjes van mij (Sabine) en mijn reisgenoten, E, P en K
Bij zonsopgang zitten er aapjes 🐒op ons terras en eentje zet zijn handen op het raam om binnen te kijken, grappig, weeral een prachtige ochtend in ZA samen met de dieren.
Even tanken aan 1,10/liter en dan op weg naar Durban met onze cd van de beste polonaise songs 🎤die wij bij de Story hadden gekregen.
Hier vind je de golden mile, een straat van 6 km naast de Indische Oceaan waar je kan 🏃, 🚲,🏄,🏊,..... en heel mooi verlicht 's avonds. Er lopen veel Hindoe's rond en zelfs vrouwen met burka's.
Er is ook een heel groot modern voetbalstadion.
Een gebouw hier in Durban, de Tourist Junction, heeft een dak dat 5m sneeuw kan dragen (in de winter is hun min. temp. 10 gr). Bij het ontwerp hadden de architecten nl. de plannen verwisseld en het dak van het treinstation in Toronto kwam naar beneden bij de eerste grote sneeuwval.
Het is hier een 25-30 gr en hebben 's avonds een beetje regen gehad maar koelde toch niet echt af.
Sabine en ik hebben ons haar laten blowen 💆bij een toch wel vuil kapsalon maar heel sfeervol. Nadien wilden wij ons diner in het casino, met annex shoppingcenter, nuttigen maar dat was toch veel te kitcherig en te lawaaierig. Er was daar een wedstrijd om zo lang mogelijk met je hand een Harley Davidson aan te raken en de winnaar kreeg die dan mee naar huis, 2 stonden daar al 55 uur met hun hand op die Harley.
Hebben dan een toffe loungebar gevonden om te eten, hadden een lekker dessert 'Belgian chocolate muffin' 🍪en dan lekker slaap in het Belaires suites hotel en morgen weeral om 5.30 eruit voor onze ✈ naar Port Elisabeth.
Aangezien E en P een overdosis S en K hadden verwacht, hebben we voor de eerste maal elk in een afzonderlijk guesthouse geslapen, E en P hadden voor Elephant guesthouse gekozen met twin beds en wij St.Lucia wetland guesthouse met kingsizebed :) waardoor P zich weer benadeeld voelde. Maar enfin, deze morgen ontbijt gehad op ons terras, tussen de palmbomen en bij zo'n 30gr. Super... Zeker omdat we weten dat het in België zo koud is. Tot onze grote verbazing was onze trouwe Avanza deze morgen van binnen en buiten gekuist, zonder dat we dit hadden gevraagd. Daar kunnen we in ons landje alleen maar van dromen. Na ontbijt vertrekken we met de boot om Hippo's en crocodiles te spotten wat ons ook gelukt is. De gids van dienst was supergoed en lief, hij heeft ons verwend met fruit, thee, koffie en gebak... K overweegt nog om z'n vaarbewijs te halen omdat hij te weinig initiatief kon nemen op de boot om langer te wachten bij de krokodillen. Dit is hij immers gewoon als "ranger"
In de namiddag besloten we om nog een game drive te doen in het Wetlandpark van St.lucia met goede hoop om de luipaarden en leeuwen te kunnen zien, maar helaas... Veel te warm, weinig dieren gezien. Wat opviel was dat er, tot groot jolijt van Els, heel veel soorten spinnen waren. Zoveel dat ze zelfs wou uitstappen om ze van dichtbij te kunnen aanschouwen. Wie denkt dat Afrika dor en droog is, heeft het grandioos mis. vandaag is het tegendeel weer bewezen, prachtige groene landschappen waarin er fantastische meren en waterplassen waren. We hebben ook nog een stop bij de Indische Oceaan gemaakt, zalig... Tegen valavond, op weg naar huis, hebben we dan toch nog de witte neushoorn met jong, kudu, zebra, wrattenzwijnen, buffels, nijlpaarden,..gezien. Spijtig, maar leeuwen en luipaard hebben we deze maal niet kunnen spotten, volgende keer misschien?
Moe maar voldaan zijn we deze avond een heerlijke fish-platter gaan eten en een lekker flesje Boschendal gedronken.
K had blijkbaar nog niet genoeg en P bestelde maar liefst 2 porties mussels (from Brussels volgens E) Buikje vol reden we terug naar huis om te genieten van onze welverdiende bad-douche moment. Zo is er weeral een dag voorbij, een dag om nooit te vergeten.
Slaap lekker en tot morgen....richting Durban.
Groetjes Sabine en Kevin, Els en Patrick
Kwisvraag : kennen jullie het Afrikaanse woord voor een "STRING" ?
Wij zijn zo ver van de bewoonde wereld geweest en sinds vandaag terug internet daarom nu pas ons eerste verslagje.
Het was voor ons allen de eerste maal dat wij zelf met de auto reden en Kruger Park was daarvoor ideaal. Kevin was meestal niet alleen chauffeur (hebben wel een paar keer links moeten roepen), maar ook onze ranger (volgens hem was hij dat ook in een vorig leven geweest), Patrick en Sabine de fotografen en ik, aangezien mijn verrekijker de beste is, de extra spotter voor de dieren.
's Morgens rond 5.30 eruit (samen met de zon), onze Toyota Avanza in en dan op zoek naar de dieren tot zonsondergang. Hebben massa's olifanten, giraffen, zebra's, impala's, nijlpaarden, krokodillen, neushoorns, kudu's, enz. gezien. Sommige op of naast de weg, andere in het water of in de bush. Sabine en Kevin hebben ook hun eerste olifantmoment �� gehad. Op een bepaald moment komt er een recht op ons af ( want een olifant gaat door) en wij konden geen kant op. Dan blijf je maar gewoon staan en hoop je dat hij passeert wat hij ook deed, Sabine heeft wel amper durven kijken, ze was zelfs in tranen. Patrick heeft het gefilmd dus de liefhebbers kunnen het nadien bekijken.
Na 3 dagen Kruger (30-35 gr )zijn wij naar Swaziland gereden, een klein koninkrijk in ZA waar de koning 11 vrouwen heeft. Hebben daar in beehive hutten geslapen waar je op je knieen naar binnen moet. Leerkrachten van een nabije school hadden daar een bbq (braai) en wij ons daar bijgezet, zij direct komen praten en dansen voor ons, wij moesten dan ook voor hen dansen en dat werd dan de vogeltjesdans, hilariteit alom.
Terug in ZA een volgend wildpark, Hluhluwe (uitspraak schluschloewee) waar we sliepen in ronde hutjes met gezamenlijke badkamer en daar werd al eens naturistische behoefte gedaan. Een aap is daar een banaan uit onze auto komen stelen en die rustig op het dak opgegeten.
Vandaag in St Lucia waar we morgen een boottocht gaan maken en terug een wildpark bezoeken waar vele luipaarden zouden zijn.
Groetjes aan iedereen en voor de Gelenaars, een prettige palmenmarkt.
