We kunnen er niet naast kijken, op straten en pleinen
zien we lichtjes en glitter die de kerstperiode aankondigen.
Het is ook goed om eens tot de kern van de zaak te komen. Op onze parochie willen
we de kerststal op een speciale manier afstoffen. Stap voor stap willen we stil staan bij de stal en de
figuren, wie zouden de figuren uit de kerststal vandaag kunnen zijn? Op deze
manier willen we komen tot wat Kerstmis is. Hiermee willen we de boodschap,
dat God in het kerstkind mens is geworden, tastbaar maken.
Een doodgewone, donkere, kille stal, geen hotel, geen B&B, geen luxe want
daar is geen plaats voor mensen aan de kant van de maatschappij.
Bij
de kribbe staat ook een os en een ezel.
Deze dieren zijn de eerste die het Kind zien. Het zijn gewone, eenvoudige
dieren. Ze dragen andermans last, in alle eenvoud. Vastberaden en volhardend
stappen ze verder op moeilijke wegen. Met hun grote oren blijven ze luisteren
en geven ze warmte alleen al door aanwezig te zijn.
Ze
heten: mantelzorger, welzijnswerker, vrijwilliger,
Nog altijd is hun leuze: Daar alleen kan liefde wonen, daar alleen is t leven
zoet, waar men stil en ongedwongen alles voor elkander doet.
God wordt mens te midden van gewone mensen en dieren. Misschien kunnen we dit
jaar ook thuis, naast onze mooi versierde kerstboom plaats maken voor een
kerststal en deze extra in het licht plaatsen.
De
katholieke gemeenschap in ons land start dit jaar de advent met een
eerste Dag van het
Woord. De Belgische bisschoppen gaan daarmee in op een
vraag van paus Franciscus, daarom plaatsen we het Evangelieboek midden in de
kerststal.
Een oprecht
woord van DANK aan iedereen die
zijn muntje en steun heeft bijgedragen aan het missiefeest.
Met velen hebben
wij weken, sommigen een jaar lang, rostjes gespaard en het
resultaat mag er
zijn.
We verzamelden maar liefst 10.191 muntjes, goed voor een bedrag
van
310,94 euro.
We mogen dankbaar terug
kijken op een geslaagd missiefeest in een vreugdevolle sfeer met
blije
gezichten, contente mensen en enthousiaste kinderen.
Vele helpende handen hebben het mogelijk gemaakt om alles vlot
te laten verlopen.
Deze vreugde mogen wij nu verdubbelen door ze te delen met onze
broers en zussen in Indonesië en Vietnam, waar wij het werk van Marie-Jeanne Colson
en zuster Maria Toan steunen.
Op zaterdag 4 november begon de kaartersclub –
mannen – Sint-Jozef, hun 60 jarig jubileum met een eucharistieviering in de
kerk van Sint-Jozef.
De kaartersclub Sint-Jozef is een club die zowel uit een
mannenclub als uit een afzonderlijke vrouwenclub bestaat.
De herenclub ontstond
in 1956 onder impuls van enkele mannen die op regelmatige tijdstippen naar de
toenmalige patronage van pastoor E.H. Vandenberghe gingen om er een partijtje
te kaarten op elke vierde zondag van de maand, dit in een gezellige, familiale
en sportieve sfeer.
Het begon onder de heilzame vleugels van pastoor
Vandenberghe, die trouwens hun eerste proost werd! De club was aanvankelijk
bestemd voor mannen zodat hun echtgenotes het slechts bij een babbeltje
hielden.
Pas na drie jaar namen ook zij het initiatief
om een afzonderlijke vrouwenclub op te richten. Zo ontstond een unieke
damesclub ‘uit de rib’ van de herenclub. Samen hebben ze dit feest gevierd.
Van
harte proficiat en het was vreugdevol om met jullie de start van deze dag te
mogen vieren.