Naast
de os en de ezel, naast Maria en Jozef, plaatsen we vandaag de herders bij de
stal.
Ongezien en eenvoudig. Ze dragen de geur van hun schapen met zich mee, het zijn
mensen die er dikwijls niet bij horen, mensen die geen plaats hebben, in de
stad, in het samenleven. Vroeger niet. Vandaag ook niet.
Herders, mensen die scheef bekeken worden
- hoe moet dat voelen? - altijd gewantrouwd,
nog voor je iets hebt gezegd of gedaan.
De
herder van vandaag is, een mens.
De werkloze, is een mens. De arme, is een mens.
De uitgestotene, de marginale, de ontheemde,
is een mens. Wij worden uitgenodigd om zorg te dragen voor deze mensen.
Vormeling
Vandaag op deze 3e zondag van de advent mogen wij,
onze namen opgeven als kandidaat vormeling. Zelf willen ook wij een beetje proberen
om zorg dragen voor de herders, door ons op een christelijke manier in te
zetten voor onze medemensen. Een herder is geen geval, geen probleem, geen nummer...maar een mens
als ik, even uniek, met evenveel nood om bemind te worden en te beminnen, met hetzelfde verlangen, om te leven en gelukkig te zijn. Ook
deze herders zijn bestemd om net als ik beeld van God te zijn. Op
kleine manieren willen wij proberen om vriend te worden van deze herders door
bijvoorbeeld, vriend
te worden van diegene die door anderen worden uitgesloten.
Vandaag plaatsten we 2 bijkomende figuren in de kerststal en willen we eens stil staan bij Maria en Jozef. Maria, een eenvoudig meisje werd de moeder van Jezus, de moeder van de kerk, onze moeder Wie zijn de Marias van vandaag: een moeder die altijd in de weer is om meer te geven dan haar gevraagd wordt, om vijf minuten langer te luisteren dan nodig In heel veel kleine dingen kunnen we vandaag Maria ontmoeten, als zorgende, troostende, helpende hand. De Maria van vandaag draagt een stukje God in haar een eenvoudige vrouw die zichzelf wegcijfert en zich ongezien en vrijwillig inzet voor haar medemens. Een sterke vrouw die alles achterlaat om in de derde wereld zorg te dragen voor kinderen in weeshuizen, in sloppenwijken.
Een biddende vrouw die de lasten en zorgen van een ander in haar hart draagt en het in gebed afgeeft aan onze Hemelse moeder.
Jozef, een stille man, een ijverige werker. Hij kent de kunst om zichzelf weg te cijferen. Hij woont in onszelf wanneer we ons hart vasthouden, niet begrijpen maar aarzelend toch in vertrouwen de weg gaan die God met ons wilt gaan. De Jozef van vandaag: vaders die met hart en ziel bekommerd blijven om hun kinderen, hun leven lang.
De werkers die willen bijdragen tot het welzijn van iedereen. Allen die JA-zeggen op Gods roepstem.
