|
1ste ZONDAG VAN DE ADVENT
We kunnen er niet naast kijken, op straten en pleinen
zien we lichtjes en glitter die de kerstperiode aankondigen.
Het is ook goed om eens tot de kern van de zaak te komen. Op onze parochie willen
we de kerststal op een speciale manier afstoffen.
Stap voor stap willen we stil staan bij de stal en de
figuren, wie zouden de figuren uit de kerststal vandaag kunnen zijn? Op deze
manier willen we komen tot wat Kerstmis is. Hiermee willen we de boodschap,
dat God in het kerstkind mens is geworden, tastbaar maken.
Een doodgewone, donkere, kille stal, geen hotel, geen B&B, geen luxe
want
daar is geen plaats voor mensen aan de kant van de maatschappij.
Bij
de kribbe staat ook een os en een ezel.
Deze dieren zijn de eerste die het Kind zien. Het zijn gewone, eenvoudige
dieren. Ze dragen andermans last, in alle eenvoud. Vastberaden en volhardend
stappen ze verder op moeilijke wegen. Met hun grote oren blijven ze luisteren
en geven ze warmte alleen al door aanwezig te zijn.
Ze
heten: mantelzorger, welzijnswerker, vrijwilliger,
Nog altijd is hun leuze: Daar alleen kan liefde wonen, daar alleen is t leven
zoet, waar men stil en ongedwongen alles voor elkander doet.
God wordt mens te midden van gewone mensen en dieren. Misschien kunnen we dit
jaar ook thuis, naast onze mooi versierde kerstboom plaats maken voor een
kerststal en deze extra in het licht plaatsen.
De
katholieke gemeenschap in ons land start dit jaar de advent met een
eerste Dag van het
Woord. De Belgische bisschoppen gaan daarmee in op een
vraag van paus Franciscus, daarom plaatsen we het Evangelieboek midden in de
kerststal.
|
