Ik ben Bjorn, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Bjorn.
Ik ben een man en woon in Wevelgem (België) en mijn beroep is marketing.
Ik ben geboren op 30/06/1981 en ben nu dus 42 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: social media, voetbal.
Papa-in-spe die zijn papa-ervaringen wil weergeven in een blog. Zo weten m/v hoe mannen denken over toekomstig vaderscha
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
een verhaaltje over een aankomend en effectief vaderschap
10-06-2013
geen 1 zonder 2...
Deze blog leeft nog. Of tenminste, hij leeft opnieuw. Omdat daar ook een reden toe is. Wij worden namelijk voor de 2de keer papa en mama. En Marie wordt bijgevolg ook grote zus. Daar de datum toch wel wat dichterbij komt (Catherine is uitgerekend voor eind juni), voelde ik toch een lichte dwang om deze blog weer wat leven in te blazen. Ook al in het kader van de gelijke behandeling van de 2 kinderen
Vele mensen vragen mij of de 2de zwangerschap anders is dan de eerste? Ik vind van wel. Vooral het feit dat je al een kapoen hebt rondlopen maakt het anders, in alle opzichten... . Het positieve eraan is dat Marie dit nu ook mee beleeft en daar haar eigen interpretatie aan geeft. Dit leidt soms tot grappige situaties. Zo wil Marie enkel maar een zus. Gelukkig is Moeder Natuur meegaand geweest . Het mindere eraan is dat je er misschien minder kan van genieten. Of ik formuleer het beter: minder energie hebt om er ten volle van te genieten. Waar is de tijd dat Catherine en ik er alleen waren? ;-) ;-) ;-)
Vele mensen maakten mij er attent op dat ik al lang niets meer geschreven had op de blog en dat klopt idd volledig. Tijd is enkel de oorzaak. De eerste vraag die wss bij jullie opkomt is hoe het met Marie is. Het antwoord is volmondig "goed".
Het is moeilijk om te achterhalen wat er precies is gewijzigd sinds de vorige keer dat ik blogde. Ik denk dat het antwoord ongeveer alles moet zijn. Ik geef jullie een kleine bloemlezing.
Marie begint de nederlandse taal al aardig onder de knie te hebben zij het meestal in korte (bevelende) modus. "Mee", "Kom", "Draag" en "Warm" staan zeker al in de Van Daele van Marie. Maar ook af en toe al een volzin zoals "Mama/Papa/Poesje, waar ben je" en "Het is koud buiten". Dat maakt het leven van de mama en de papa ook best wel wat makkelijker. Het gissen is er minder bij. Langs de andere kant is Marie ook van oordeel dat we ons nu niet meer kunnen verschuilen achter het excuus dat we haar niet begrijpen dus wanneer haar zinnen geen vervolg krijgen kan ze de articulatie wel nog wat opvoeren indien nodig.
Vandaag is Marie ook voor de eerste keer op het potje gegaan en dit zowel voor de grote als de kleine behoefte. Nog nooit zoveel applaus en enthousiasme gezien voor een droedel
Verder gaat ze dus nog steeds naar de creche. Hebben de indruk dat ze zich daar wel amuseert. Ze is een fervente boekenleester en speelt ook graag als het weer dat toelaat in een zandbak of op de glijbaan. Maar ze is ook blij wanneer mama of papa haar komt halen.
Laatste tijd is ze ook af en toe in een "bang"-periode. Van wat ze bang is kan wel van dag tot dag verschillen al heeft ze wel een aantal favoriete onderwerpen. Honden (en eigenlijk beesten in het algemeen) staan nog steeds met stip op 1, in alle maten of vormen. Aan de zee had ze opeens het idee recht naar eentje toe te lopen waarop het beest besloot een blafsalvo af te steken. Marietje vulde spontaan de zee een beetje bij. Een ander weerkerend bang-onderwerp zijn moto's, vooral dan als ze optrekken. Dit kan Marie niet echt smaken en hierop hangt ze direct rond je been.
Zo ik denk dat jullie wel al weer een beetje mee zijn. Hieronder vind je nog een recent fotootje waarin ze met de beren van het mooie weer geniet.
...op foto ;-). Een tijdje geleden had ik jullie verteld over de fotoshoot die we gedaan hebben. Was echt superleuk en Marie was best in vorm met enkele leuke foto's als resultaat.
Nu de goedheilig man zijn boot terug naar Spanje genomen heeft, kan ik het eindelijk zeggen: Marietje vindt de sint eigenlijk niet zo een toffe pé. Het is te zeggen: ze vindt zijn kado's wel leuk maar wanneer het op diepmenselijke gesprekken en schootzitten aankomt dragen andere figuren met een lager fantasie-gehalte haar voorkeur weg.
Alhoewel ik moet zeggen dat ook daar weer een uitzondering is: zwarte piet kan ze eigenlijk best wel pruimen. Misschien heeft dat te maken met het feit dat zwarte piet meestal vergezeld gaat van een mand met wat zoets in, zoals bv. nic nacjes. Dan komt het cookie-monster in Marie naar boven en stijgt haar menslievendheid met rasse schreden.
Wat heeft de sint allemaal gebracht? Om hierop kort te antwoorden: té veel. Eigenljk zouden de ouders ook iets moeten krijgen namelijk een verbouwing. Het is immers zo dat het huis bijna te klein wordt om al die zaken te gaan stockeren.
Ben benieuwd naar de reactie van Marie op de achterneef van de sint. Ik laat het jullie weten na 25 december....
Mijn schoonbroer studeert in Polen voor 6 maanden. Dat is natuurlijk het perfecte excuus om eens een tripje naar Krakow te maken. Al had Marie daar even een andere visie op en besloot ze om de laatste dagen voor het vertrek het scenario te geven van een thriller door wat ziek te zijn. Maar uiteindelijk, was het een eind goed al goed scenario en konden we dus vertrekken.
We zijn met het vliegtuig geweest. Dit was wel even stressen. Marie had eigenlijk geen aparte plaats in de Ryanair-sardienendoos maar door even onze asociale kant te laten zien tijdens het plaatsen nemen op het vliegtuig konden we toch over drie ruime plaatsen beschikken en was er dus een kleine ruimte voor Marie. Waarmee ik bedoel dat ze zich af en toe wel eens kon draaien en indien nodig de nodige veiligheidsinstructies kon doorgeven aan haar poppen.
We hadden een appartement gehuurd in Krakow en dit was echt een voltreffer voor Marie. Een heel nieuwe wereld met een andere kamerindeling, andere deuren en andere trapjes waar ze kon over vallen. Vooral die poolse deuren waren erg geliefd voor Marie. Je kon er goed mee slaan en laat dat nu net één van haar favoriete bezigheden zijn. Verder heeft ze in de loop van het verblijf ook geleerd dat je perfect je kan wegstoppen in een ingemaakte kast met schuifdeur. Dit was alweer ettelijke uren speelplezier... Naast al dit nieuw "speelgoed" heeft ze ook van hare nonkel Thomas nog wat echt nieuw speelgoed gekregen, namelijk een popje dat sprak en zijn mond kon op en dicht doen. Na een kleine aarzeling besloot ze ook hier resoluut haar vinger in te stoppen tot algemene hilariteit...
Daarnaast had ze op het marktplein van Krakow nog vele vrienden. Je kon deze onderverdelen in 2 soorten: enerzijds de duiven die ze heel graag achterna rende. Vooral dan wanneer 1 duif geïsoleerd was en heel het marktplein van Krakow aflegde (en geloof me het is een groot marktplein). Anderzijds was er in een zijstraat ook een heel grote beer die Marie toch dagelijks een knuffel moest geven...
En voor de rest slaagde Marie er wonderwel in te communiceren met de plaatselijke bevolking. Waar brabbeltaal toch niet allemaal goed voor is...
Marie heeft opnieuw een bezoekje gebracht aan één van haar favoriete plaatsen, het consultatielokaaltje van Kind & Gezin. Marie begint stillaan de grenzen van het gratis bezoek aan een pretpark op te zoeken met haar 81,5cm. Qua vulling spreken we over 12kg190gr. Mama en papa beginnen dit ook stilaan te voelen bij de liftpogingen. Marie bevindt zich nog altijd in de hogere percentielen...
Verder is Marie ook best wel in een sociale periode. Iedereen die haar pad kruist lijkt ze te beschouwen als iemand waarmee ze al sinds jaar en dag vriend is. Dit is best het verschil met een paar maanden geleden. Het leidt ook best tot grappige situatie vooral als Marie er dan ook nog wat grappige bekken bij trekt of de persoon in kwestie verrast is door zoveel enthousiasme.
Een paar weken geleden was Marie ook wat aan het manken. Dit leidde tot wat ongerustheid en het plannen van een bezoekje aan de beentjes-specialist. Echter langzaam aan begon Marie weer haar gewone tred terug te vinden. En eigenlijk huppelt ze nu weer gewoon rond zoals ze dat voorheen ook deed. Bij Kind & Gezin wisten ze te zeggen dat de meeste van zulke probleempjes een gevolg zijn van de heup en dat bijvoorbeeld een slijm-opstapeling door bv. een verkoudheid kunnen zorgen dat ook bij de heup zich wat vocht opstapelt. Zo leert een mens iedere keer bij...
Wanneer jullie allemaal Wapenstilstand vieren zullen wij met zijn drietjes wat groepsfoto's maken. Ik deel ze dan wel eens met jullie...
Time flies like an arrow... zeg dat wel! Eventjes een korte update met de laatste nieuwtjes over Marie. Zo is ze officieel voor de eerste keer stout geweest in de creche. Ze heeft er namelijk het plezier in gevonden om tegen andere, liefste kleinere, kindjes aan te leunen waardoor deze de wetten van de zwaartekracht ondergaan. Vervolgens poseert ze triomfantelijk bij het slachtoffer in kwestie. Niet flink, Marie!
Verder heeft ze nu ook de klimtechniek ontwikkeld om in de zetel te kunnen kruipen. Allemaal goed en wel maar jammer genoeg heeft ze nog niet de afdaaltechniek onder de knie en houdt ze soms weinig rekening met hoogteverschillen die zich tussen een zetel en de grond kunnen bevinden.... Werk aan de winkel dus Marie!
Daarnaast heeft er één van haar tanden die vooraan in het bijtleger stonden verkozen zich naar andere veiliger oorden te begeven. Ze is dus een stukje van haar tand kwijt maar niemand weet hoe, wat of waar. De pech wil dat ze net nu voor de eerste keer op een pasfotootje moet. Niet lachen Marie!
Voor ik deze post wou beginnen schrijven heb ik even gespiekt wat ik laatst geschreven heb en ik moet zeggen dat een mens er het schaamrood van op de wangen zou krijgen. Het is lang geleden, eigenlijk al te lang. Dit maakt dus dat ik veel te vertellen heb. Eventjes zien waar we gaan beginnen....
Marie is dus op 5 augustus 1 jaar geworden. Waar is weeral de tijd dat ik met deze blog begon. Deze verjaardag kon natuurlijk niet onopgemerkt voorbij gaan. Heel wat volk, heel wat kado's, een grote taart, veel foto's en nog meer kado's waren dus Marie haar deel. Ze was goed in vorm en heeft de taart letterlijk helemaal naar haar hand gezet. Het kaarsje uitblazen ging haar coordinatie- en longcapaciteiten nog even te boven maar gelukkig was er redder in nood mathis om zijn nichtje bij te staan.
Onlangs zijn we ook naar Plopsaland gegaan. We twijfelden even aan de relevantie van deze uitstap gezien de leeftijd van Marie. Echter het was een opperbeste hoofdvogel die afgeschoten werd in de Panne. Nog wat twijfelend of die figuren aan de ingang wel de goeie bedoelingen hadden, stormde ze vervolgens op Mayaland af. De ogen vielen bijna uit hun oogkasje en de ballen in het ballenbad bleven gelukkig liggen. Met papa even tussen de fonteinen koersen en vervolgens als een echt "ster op de dansvloer" in de telenet disco gestaan waar ze het beste van zichzelf gaf. Daar had het feit dat ze daar haar vriend bumba kon zien natuurlijk ook iets mee te maken. Vervolgens wat op de paardemolen, een regenbuitje net niet op onze nek en de bumba-show.... Een mens zou er voor minder moe van worden....
Heb ik trouwens al gezegd dat ze nu echt "deftig" kan lopen? Ze kan dus "deftig" lopen en etaleert zelfs al wat klim- en klautercapaciteiten waar Jurgen VDB jaloers op zou zijn...
Kortom echt veel te lang geleden als ik kijk aan het volume tekst dat hierboven staat en alle details die er dan nog niet instaan...
Is weeral een tijdje geleden dat er iets op de blog is verschenen. Het is echter zeker zo niet dat er niets te vertellen is. Zo was er onze eerste vakantie aan zee met Marie. Met zijn drietjes een weekje naar Nieuwpoort. En wat voor een week! Zo ongeveer de enige week deze zomer dat er zon aan de zee was, waren wij daar.
Marie heeft wel wat strand-aanleg. Dat heeft ze van haar moeder en zeker niet van haar vader. Ze speelt graag in het zand. Je moet er wel aandachtig bij zijn dat ze opeens niet denkt dat zandkoekjes slaat op stukje zand dat je kan opeten. Maar naar het schijnt is zand het ideale middel om de maag te kuisen.
Op de ene dag dat het iets minder weer was, zijn we met Marie ook voor de eerste keer naar het zwembad geweest. En ze ontpopte zich tot een echte watterrat: van de glijbaan glijden, plonzen in het bad, strandballen proberen af te pakken,... . Het was allemaal Marie haar ding.
Ondertussen kan ze ook alleen haar eerste stappen doen. Ze doet hierbij nog een mislukte imitatie van een dronkeman bij maar het gaat dus de goeie richting uit!
Ik ben in vakantie! Het is wel even een andere vakantie dan de vakanties die ik voorheen had. Vooral deze week omdat mijn vrouw nog een weekje moet werken. Papa is dus de Marie-opletter van dienst
Hoe is deze vakantie dan anders? Wel in geen van mijn vorige vakantie was één van de hoofdbezigheden van die vakantiedag met de dochter rondhotsen in het huis. Marietje kan namelijk al goed rondwandelen maar heeft daarbij nog veel links-en-rechts-hulp bij nodig. Dit heeft voor gevolg dat de papa opeens beseft dat hij spieren heeft op bepaalde plekken (rug en in de dijen) waarvan hij voorheen het bestaan niet echt afwist.
Bij wijze van "ontspanning" voor de papa gaat Marie ook af en toe op de bus zitten (zie foto). Het probleem is dat deze bus hoofdzakelijk achteruit kan rijden volgens de bestuurster en dat de vooruit net iets moeilijker gaat. Vandaag echter lijkt ze ook die techniek gevonden te hebben wat het weeral een beetje makkelijk maakt voor de papa: in volle vaart achteruit en dan op het gemakje vooruit
Iets anders dan een lekker languit-vakantie. Maar daar krijg je natuurlijk geen knuffels
Het moet nu zo ongeveer een jaar geleden zijn dat ik deze blog opstartte net voor de geboorte van Marie. Een jaar later is Marie dus bijna 1 jaar.
Sinds mijn laatste blogpost is er weer best veel veranderd: -Marie kan nu al goed stappen achter het loopwagentje. Hiermee koerst ze gans het rond door. Ook lopen aan de handen is één van haar favoriete bezigheden tot spijt van een aantal ruggen... . Hierdoor wordt ze niet meer graag op de arm genomen en zit ze minder graag op een stoel. Rondlopen, dat is nu haar favoriete bezigheid. Hierbij heeft ze oog voor alle grote en kleine details rond haar... -Ze kan nu al flink in de handen klappen en placeert ook af en toe een dansje door met de schouders te bewegen of snel op en neer lichtjes door de knieën te gaan... -Ze kan nu al goed zwaaien naar de mama en papa maar begint tegelijkertijd meer en meer te beseffen dat de mama en de papa moeten gaan werken met alle waterlanders tot gevolg...
Daarnaast heeft Marie sinds donderdag de windpokken. Een mens moet erdoor. Onze indiaan heeft er wel niet zo heel veel last van buiten het feit dat ze 's nachts wel vaker wakker is...
Marie lijkt wel weer een mentale sprong te hebben genomen. Een mentale sprong die gepaard gaat met een aantal leuke activiteiten die erbij gekomen zijn. Zo is Marie nu in een dance-mood gekomen. Op aangeven van flink dansbeweging makenede mama en papa (nee je wil dat echt niet zien ) zet Marie gezwind haar deel van de dans in. Bovendien heeft ze nu ook een strategie gevonden om vanuit lig positie over kniezitten naar rechtzitten en zelfs naar rechtstaan te gaan. Vaak flirt ze hier dan met de wet van de zwaartekracht en durft ze al eens de wetten te overtreden ook.
Vooral in haar bed kan ze wel eens van die toeren uitvoeren. Gisteren stopten we haar in bed en na een paar minuten hoorden we luid lawaai. Ik ging zien. Marie zat rondkijkend rechtop in de hoek van haar bed af en toe muziek makende door met haar tuut over alle spijlen van haar bed te gaan. Na een poging Marie terug in slaapmodus te krijgen hoorden we weer een tijdje later wat geween. Nu was het de mama die langs ging en die Marie rechtopstaand aantrof in bed. Bovendien was Marie blijkbaar niet echt tevreden met de kleur van het bed want ze had dit tandschraap-gewijs proberen eraf te halen... En zo zie je maar, voor je het weet heb je een doe-het-zelver in huis...
... een bootje voor een kind van max. 22kg en voor x jaar oud (ik weet niet precies hoeveel jaar errop stond). Ik kan je zeggen dat Marie op dat moment nog geen 10kg woog en 10 maanden oud was. Ziet er heel comfy uit niet?
Dit was een promotie bij aankoop van 2 pakken Pampers. Dus een dikke vette slechte promotie en dito oplichterij van P&G. Foei!!!
Het was vandaag mijn eerste vaderdag. Eigenlijk best wel een beetje "raar". Tot vorig jaar was dit immers een dag als alle andere dagen. Het is te zeggen. Ik gaf een kado aan mijn vader. Nu krijg ik zelf een kado. Zoals ik zei, best wel raar. Wat heb ik dan gekregen? Creatieve Marie had er samen met de mensen van de creche haar beste beentje voorgezet en ik heb naast een gepersonaliseerd pintje met een leuk gedichtje op ook een gepersonaliseerde kroonkurkjesding met de gepersonaliseerde vingers van Marie . Van de mama en Marie heb ik mijn vestimentaire mogelijkheden kunnen uitbreiden: een zomerhemdje en om het met de woorden van de mama te zeggen "een deftige tshirt". Ik probeer er nog even achter te komen wat een niet-deftige tshirt is...
Zoals je kan zien op de foto was Marie er als de kippen bij om de papa helpen uit te pakken...
Marie heeft al een tijdje last van haar luchtwegen. Dit had voor gevolg dat ze aan de aerosol moest. Wat dan weer in een paar stevige armworstelpartijen resulteerde. Over de tijd heen blijkt ze het steeds minder en minder te appreciëren, wat ze dan ook luidkeels duidelijk maakt. Gisteren moesten we dan weer naar de pediater voor de opvolging. De conclusie was dat onze meid een beschermlaagje nodig heeft. Dit beschermlaagje zal aangebracht worden door middel van een puffer, een soort lange plastiek koker met mondmasker op het ene uiteinde en spuitbusje op het andere uiteinde. Na anderhalve dag ervaring kunnen we al stellen dat ook deze activiteit niet in de top-5 zal komen. Helaas pindakaas...
Gisteren heeft Marie wel big fun gehad op de Alpro familiedag. Het thema was piraten wat grotendeels aan haar voorbij ging maar de aanwezig van zovele mede-speelkameraadjes was een zegen voor onze meid. Als ze maar veel volk rond zich heeft voelt ze zich in opperbeste stemming. Ze is zelfs voor haar doen redelijk lang wakker gebleven. Dit leidde bij de mama en papa tot de hoop dat Marie haar wekker deze morgen mss wat later ging zetten. Nogmaalq helaas pindakaas, om 6u15 was onze meid kwik en monter op post...
Onze meid is weer wat ziek. Haar longen en haar ademhaling in het algemeen zijn duidelijk haar zwakke plek. We waren weeral aan de aerosol. Dat maskertje lijkt stillaan vergroeid te geraken met Marie. Ze had ook nu en dan wat koorts. Begin deze week was het weer erger. Woensdag is de schoonmama dan weer richting pediater getrokken. Het verdict was een virale luchtwegen-infectie. Ze zou nu eigenlijk eens drie weken moeten thuisblijven van de creche om er helemaal van verlost te zijn. Dat is natuurlijk gemakkelijker gezegd datn gedaan. We doen nu wat beroep op Knuffel om onze zieke meid bij te staan. We gaan nog zien hoelang we het gaan volhouden...
... is er al veel gebeurd. De laatste weken, maanden heel druk gehad dus spijtig maar helaas geen blogpostjes kunnen schrijven. Het is niet dat er geen onderwerpen waren. Ik geef hieronder een korte impressie van de hoogtepunten uit de tijd dat jullie blogpost hebben moeten missen: -Marie goes ziekenhuis: Marie heeft inderdaad ondertussen al even een paar dagen in het ziekenhuis gelegen. Niets mega-ernstig maar toch... Ze had RSV en het schaap moest daardoor een paar dagen in de kliniek liggen. Veel koorts en zo een infuus aan haar been... het waren niet haar bese dagen -Marie goes aerosollen: Marie en het aerosol-toestel zijn ondertussen opperbeste vrienden geworden. Het slaat nogal vlug op madam haar luchtwegen dus met de regelmaat van de klok moeten we het toestel boven halen. Pulmicort, Duovent, Atrovent,... Marie spreekt het zelf bijna vloeiend uit -Marie goes twee tanden: Marie is idd de fiere bezitster van twee uitgesproken tanden en dit onderaan maar ook vooraan in het mondje. Met een big smile showt ze deze heel uitgebreid. Dit betekent ook dat de mama 's avonds die 2 tanden een grondige schrobbeurt dient te geven. Voorlopig is ze nog aan het sparen voor meer tanden... wordt vervolgd dus! -Marie in love: Marie heeft haar eerste lief! In de creche is ze de beste maatjes met Cyril. Cyril is wel al 20 maanden en kan al lopen maar blijkbaar valt marie dus op "oudere" mannen -Marie goes 10kg: waar is de tijd dat je een pluimgewichtje op je arm had. Die is al lang voorbij dus. Ze weegt volgens Kind& Gezwind ondertussen 10kg en 74cm. Ze zit nog altijd in bij 90 percentiel dus maar 10% van de kinderen zijn groter of wegen meer...
Er is natuurlijk nog veel meer te vertellen: een eigen willetje beginnen krijgen, Marie is verzot op bananenijs, rondbewegen op de poep, kunstwerken maken in de creche voor mama & papa,....
Maar daar vertel ik jullie volgende keer mss meer over! Nog een fotootje die aantoont dat Marie stilletjesaan klaar is voor de zomer...
Marie heeft dus weer een stapje in haar nieuwe leven gezet: ze gaat naar de crèche! Ze gaat eigenlijk nog niet echt naar daar, ze is eigenlijk nog een beetje op stage. Maar whatever...
Maandag was dus de grote dag. De mama en de papa (vooral de mama eigenlijk ) waren behoorlijk zenuwachtig. Na een beetje vroeger opstaan dan normaal, het ochtendritueel in sneltempo, stond Marie klaar, gepakt en gezakt, om naar de crèche te vertrekken. Volgens de mama keek Marie eerst wat de kat uit de boom maar de kat viel blijkbaar redelijk snel uit de boom. Toen mama nog een rondleiding kreeg van de verfraaiingswerken in de crèche hoorde ze opeens een stem luidop vertellen. Inderdaad, Marie was het al aan het uitleggen tegen de andere kinderen in de tent in haar gekend koeterwaals. Ze heeft dan geslapen waarop ze haar dan hebben wakker gemaakt om te kunnen eten. Als een volleerde kattin heeft Marie dan nog even een "urine-spoortje" nagelaten bij het verversen van de pamper. Belangrijk om het territorium af te bakenen...
Dan maakte ze een tactische fout in de crèche door haar bij het verversen het slabbetje om te doen. Slabbetje staat in de woordenboek van Marie synoniem met eten, correctie met direct, onmiddellijk, nu eten. De dames van de crèche kenden echter de Dikke Marie van Daele nog niet met een immens kabaal tot gevolg en Marie in de pole-position voor het ontvangen van het middagmaal.
Vandaag heeft ze het tweede deel van haar stage met succes afgewerkt. Vanaf donderdag is het "voor echt". We zijn eens benieuwd!
Na een lange tijd van onderbreking nog eens een productreview en ditmaal van de Babycook, je weet wel zo een handige alles-in-één maaltijdklaarmaker voor baby's. Het principe is eenvoudig: je dropt aardappelen en groenten in een mandje, je vult het ding met water, stomen hupsakee en daar het mandje omkeren en het maalproces kan ook starten. Laat ons starten met het positieve nieuws: het werkt en Marie vindt het lekker! Het stoomt dus wel degelijk en ook het mixen lukt.
Maar zoals je al kan aanvoelen is er een maar, allez eigenlijk vele maartjes. Zelf ben ik niet zo overtuigd van de handigheid van het alles-in-één aspect daar het toch wel redelijk veel afwas vraagt om het ding iedere keer schoon te maken. Bovendien, ik weet niet of het een constructiefout is, baadt onze Babycook iedere keer in een plas met water wanneer het ding klaar is en kan het ook soms zijn dat er andere sappen met het malen vrijkomen. Onze flinke eter heeft trouwens ook nauwelijks genoeg met het kleine mandje dat gevuld moet worden.
Kort samengevat: voor mij is de babycook net niet perfect genoeg om zijn bestaan, zijn gebruik en zijn geld te rechtvaardigen. Is een beetje té!
Marie steekt niet alleen haar neus overal tussen...
Gisteren , op kerstdag, heeft Marie haar eigen variant op de "voet tussen de deur"-techniek namelijk "de vinger tussen de deurscharnier"-techniek. Een kleine situatie-schets...
We waren ons gisteren aan het klaarmaken voor een bezoekje aan de schoonouders. Marie lag nog even op het verzorgingskussen die zo een plaatsje is temidden ingemaakte kasten. Papa wou nog vlug even een zakje nemen uit de kast naast Marie. Onze kleine spruit besliste om heel onopgemerkt met haar vinger op verkenning te gaan naar de lichtspleet die ze kon gade slaan. Gevolg bij het dichtslaan van de kast: vinger tussen het scharnier (en de kast die net iets moeiijker dichtging ). Marie gaf hierop haar beste serenade voor een aangeslagen publiek. Daar het vingertje wat begon op te zwellen en een rode streep vertoonde, besloten we toch even de spoed te gaan opzoeken. Hup naar Menen!
Na een halfuurtje wachten kwam het verlossende nieuws dat het enkel maar een lichte kneuzing was. Marie werd van een klein verbandje voorzien rond haar getroffen mini-vingertje. Een dagje dit aanhouden en normaal gezien zou alles moeten in orde zijn.
In ieder geval een kerstmis om niet direct te vergeten en dit op Marie haar eerste kerst...
(en de kast die net iets moeiijker dichtging 
). Marie gaf hierop haar beste serenade voor een aangeslagen publiek. Daar het vingertje wat begon op te zwellen en een rode streep vertoonde, besloten we toch even de spoed te gaan opzoeken. Hup naar Menen!
