Ik ben Bjorn, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Bjorn.
Ik ben een man en woon in Wevelgem (België) en mijn beroep is marketing.
Ik ben geboren op 30/06/1981 en ben nu dus 43 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: social media, voetbal.
Papa-in-spe die zijn papa-ervaringen wil weergeven in een blog. Zo weten m/v hoe mannen denken over toekomstig vaderscha
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
een verhaaltje over een aankomend en effectief vaderschap
28-08-2010
enkele dagdagelijkse fotootjes
Onze meid is nu al een paar weken thuis en het leven herneemt zich. Beetje bij beetje ontdekt zij en ontdekken wij...
Deze week is Catherine naar de vroedvrouw geweest. Onze meid weegt ondertussen 4,4 kg. Ze verorberde op haar gemakje 8 voedingen per dag. Een beetje teveel van het goede vond de vroedvrouw. Ze zat immers heel hoog op de curve. Waren volgens de statistieken maar 10% van de kindjes die zwaarder waren dan haar op dat moment.
Vandaar haar voorstel om haar terug te zetten op 6 voedingen per dag en dus om de 4u aan tafel. Dit klinkt theoretisch heel leuk maar wat doet een mens wanneer hun dochter na haar geprogrammeerde 3u in volle actie schiet. Het was dus even op de tanden bijten en alle trukken van de foor bovenhalen wanneer ze wakker komt: haar even in bad stoppen, er nog even mee gaan wandelen, haar in een dekentje wikkelen,... . Uiteindelijk merken we ook wel dat ze iets rustiger is en dat ons leven wat meer geregeld kan verlopen. Al zijn er natuurlijk nog uitzonderingen...
Wat ik altijd grappig vind om te bekijken, zijn de reacties van andere (kleine) kinderen op Marie. De manier waarop het tot uiting komt kan soms wel nog eens verschillen maar bijna allemaal voelen ze zich precies wat onwennig. Ik denk dat er dan een soort confrontatie komt voor hen met de realiteit dat ze 1 à 2 jaar geleden daar ook zo hulpeloos lagen rond te draaien . Ik heb dat trauma al ver achter mij gelaten en begin al te denken hoe ik daar binnen 40 jaar zo zal liggen
Zo was er de reactie van Robben, het kindje van mijn nicht Aline. Die kon er maar niet over dat ons Marie sliep. Julie, dochter van Jan & Delphine, en Axana, het buurmeisje, hadden beiden schrik om alleen naar het park te gaan om ons Marie te gaan bezichtigen. Julie merkte er trouwens nog fijntjes bij op dat Marie wel nog klein is . Ben benieuwd wat ze over een paar maanden dan gaat zeggen
De enige uitzondering op die onwennigsheidsregel was eigenlijk Mathis, de zoon van mijn zus. Die had van de nood immers een deugd gemaakt. Hij had koekjes bij zich en besloot die te delen met Marie. Heel nobele bedoelingen ware het niet dat de sloeber al snel doorhad dat Marie die koekjes niet opat (maar de papa deed alsof ze ze er even van at) en hij ze dus terug kreeg en dus zelf kon verorberen. Ik moet zeggen: hij was heel vrijgevig. We zullen het maar narcistische zelfopoffering noemen...
Hierbij trouwens ook nog wat foto's van de deler in kwestie
Marie heeft vandaag haar eerste examen met glans gepasseerd. Het was een betrekkelijk simpele test waar ze dan ook weinig problemen mee gehad heeft. Het ging namelijk om de gehoortest van kind en gezin.
Het was wel een grappig zicht. Onze meid werd dus volgeplakt met wat sensoren. Eentje op de rug, eentje op de ribbekes en nadat ze wat gel over haar voorhoofdje hadden gewreven ook eentje op haar voorhoofd. Ze zag er bizar uit... precies uit een science fiction-film. Het grappigste moest echter nog komen: de oorschelpjes. Zo echt van die mini oorschelpjes die op haar oortjes werden gezet. Ik vroeg mij af welke muziek ze zouden opgezet hebben. Ik heb ze niet zien headbangen dus ik denk niet dat het AC-DC was. Ze heeft haar oortjes niet willen afslaan dus was het ook niet Bart Kaell. Volgens mij waren het de Vier Seizoenen van Vivaldi. Ze bleef er heel rustig onder, leunde lichtjes naar achter. Ik vond het persoonlijk niet echt een service dat er geen popcorn beschikbaar was voor onze dochter om nog maar te spreken van een programma-boekje met de volledige tekst. Maar soit, je kan het niet allemaal willen...
Het belangrijkste was dus het eindresultaat en dat was OK. Dit betekent dat Marie geen aangeboren gehoorafwijking heeft en ze dus normaal gezien zonder problemen moet kunnen horen en spreken. Dat heeft de papa dus ook goed in zijn oren geknoopt. Ze heeft dus geen enkel excuus meer om niet te gehoorzamen en verwacht dat ze binnenkort vloeiend minstens 4 talen spreekt... Wordt vervolgd dus!
. Ik heb dat trauma al ver achter mij gelaten en begin al te denken hoe ik daar binnen 40 jaar zo zal liggen 
