Ik schreef jullie al dat de refugio in Burgos zo goed was.  s Namiddags werd afgeroepen dat iedereen die dat nodig vond welkom was bij de "paramedics", ik daarheen.  Niet dat het zo hoognodig was en ik was er ook van overtuigd dat als er mensen met serieuzere problemen waren ik wel de benen zou nemen, maar dat was niet zo.  Een Amerikaanse dame met een collectie blijnen-bleinen? om u tegen te zeggen, enkele Fransen met kleine blijnen-bleinen en een Zweedse dame.  We hebben elkaars leed met gebulder bestudeerd, maar het beste moest nog komen.  Al dagen liep ik met stekende pijn aan m'n rechtervoet en kreeg ik daar een massage¡¡¡  Samen met de Zweedse dame heb ik aan de masseur gevraagd of hij geen zin had om mee te stappen, we zouden dan elke avond voor hem koken, maar dat zag hij toch echt niet zitten.  Jammer.  De pijn in mijn voet is weg en nu zijn de blijnen-bleinen ervoor in de plaats gekomen.  Maar totnutoe horen jullie mij daarover niet klagen.
Gisterenmorgen werd ik dan gewekt door leuke muziek, "voyage, voyage,..."  Wat heb ik genoten¡  Liesbet kwam tegen half negen, negen uur, dus het was een relaxte pelgrimsochtend.  Een uur lang heb ik liggen genieten van die melodietjes.  En dan hup naar de Calle de Madrid waar Liesbet met haar blitse huurauto kwam aangevlogen.  Samen een desayuno genoten en dan op pad.  Burgos uit was een lachertje (in vergelijking met het binnenkomen toch) en wij maar babbel, babbel, lach, lach¡  Liesbet met al haar fantastische reisverhalen en ik met mijn belevenissen. Gisteren hebben we dan een gewellig onderdak gevonden in Hornillos del Camino en vandaag op pad naar Castrojeriz.  En ze mogen ervan zeggen wat ze willen, de weg tussen Burgos en Leon is totnutoe prachtig¡  We gaan nu boodschappen doen, lekker eten koken en dan morgen op pad voor een wat langere tocht naar Fromista¡
Een lieve zonnige groet en tot binnenkort¡