Heerlijk rustig opstaan vanochtend... Nu ja, rustig... Met een groep van zo'n 15 vertrekkende trekkers een half uur voordat je eigen wekker afloopt, vergezeld van de rochelende geluiden van hun dragers, konden we moeilijk van 'rustig' spreken.
En toch: alles liep wat langzamer en gemoedelijker. Hoofd onder de koude kraan (later in het hotel van Pokhara wachtte een warme douche), ontbijten met een - naar gewoonte - appel of banaan pannenkoek, en een verzachtende doch soms ook pijnlijke massage van de kuiten door Dorjee.
De schoenen van mama hielden het net lang genoeg vol om het punt van aankomst te bereiken (daar waar we vijf dagen eerder ook waren afgezet). Met z'n vieren in een kleine taxi, bagage op het dak, angstig om de rijstijl en het soms zeer nipte voorsteekgedrag van tegenliggers, maar we overleefden de rit van 40km van Naya Pul naar Pokhara.
De rest van de middag luierden we aan het zwembad van het hotel: boekje lezen, eens opzoeken hoe de tocht naar Everest basecamp er zou uitzien, krant via internet bekijken... Totdat een onweer ons naar de kamer joeg en we de bagage reorganiseerden (het was niet de eerste en zeker niet de laatste keer).
Het was wel een beetje wennen weer aan de drukte rond het zwembad (veel spelende kinderen uit de buurt die een dagje kwamen zwemmen); zeker na vijf dagen 'stilte' en 'aan niets denken'.Â
Dorjee nam ons 's avonds mee naar het restaurantje van een vriend "Sherpa Kitchen". Heel gezellig ingericht en vooral fantastische soep (meer hutsepot) en gebakken noedels met kip. We aten al vaak hetzelfde, maar toch is het elke keer net iets anders. En tot nog toe altijd lekker (behalve die keer dat de tomatensoep bijna bloem-pap was). Vooral het Tibetaans brood ga ik thuis missen!
We dalen af vanuit Ghandruk naar de Modi Khola en trekken zo via
Birethanti terug naar Nayapul.
Hier wacht de chauffeur ons op voor een
transfer naar Pokhara waar het gezellige hotel Barahi, een warme douche en een
fris drankje klaar staan. We nemen afscheid van het lokale team van dragers.
