Na een nachtje aan zee, vertrokken we naar Ieper, Bellewaerde. Het was wel even aanschuiven vooraleer we binnen waren, maar dat wachten was snel vergeten. De Efteling is mooi, maar ook Bellewaerde is de moeite om naartoe te gaan, zeker de combinatie met pretpark en zoo.
Kids Park??
De favoriete attractie van Ebony
Hier had ze wel een beetje schrik: er kwamen rare geluidjes uit het water. Alessa daarentegen vond het geweldig.
Een vroljike Ebony aan het spelen in de tuin. Waarom zo vrolijk? Omdat Alessa straks komt om mee naar moemoe en vava te gaan aan de zee. En de volgende dag naar Bellewaarde. Ja, haar vriendinnetje komt !!!! Haar oogjes fonkelen al bij het uitspreken van Alessa's naam. Geweldig gewoon.
Nog even mijn catsuit showen die ik van moemoe en vava gekregen heb.
Ebony is onlangs ook naar haar eerste verjaardagsfeestje geweest. Ze was een beetje onder de indruk van de grote kinderen en heeft zich een beetje afzijdig gehouden. Ze heeft we zoals altijd alles goed geobserveerd. We zijn daarna nog even naar de speeltuin geweest en daar is ze los gekomen. En de mémé met Lieselotte en Sabrina, Merel en Sterre waren daar. Maar het leukste was toch om met de milkshake van mama te gaan lopen
Op vraag van Cato heeft Peter een mooie maar warme show gegeven.
Aangekomen in het hotel was Ebony terug wakker en zijn we nog even gaan wandelen. Het was snel duidelijk wat we gingen eten. We moesten het wel meenemen naar onze kamer want het was een takeaway. Daarna nog een bad en dan stilletjes aan naar haar bedje.
Het laatste weekend van maart zijn we een weekend naar Breda geweest en hebben we een tussenstop genomen in de Efteling. Dit is en blijft toch een geweldig pretpark waar zoveel te zien is. Vandaar ook het groot aantal foto's (en er zijn e rnog, heel erg moeten snoeien). Denk dat het voor herhaling vatbaar is deze zomer. Als er iemand wil meegaan, laat het ons weten.
Ebony heeft alweer een reuzedag gehad. En vermits het een schooldag was (een vrijdag) was er niet veel volk en heeft ze alles wat ze wilde een paar keer achter elkaar kunnen doen. En het weer zat die dag ook goed mee. De volgende dag in breda was het een stuk minder: veel regen en kou.
Op 19 maart organiseerde FIAC z'n adoptiedag die doorging in een indoor speeltuin in Geel. Eerst was Ebony een beetje overdonderd, maar dat duurde niet lang. Eens ze begonnen was, was ze niet te stoppen. "Springen, springen, springen" !!! Vandaar ook dat de paasklokken een trampoline hebben gebracht.
En dan opeens muziek van K3. "dansen, dansen, dansen". En ze had al snel enkele vriendinnetjes die dat samen met haar deden.
Het duurde niet lang vooraleer Ebony haar oogjes dichtvielen in de auto ...
Het was leuk om iedereen terug te zien en de kleinsten te leren kennen. Alhoewel er ondertussen een grote groep zijn die we niet kennen. Hopelijk brengen de contactavonden daar snel verandering in.
Ja hoor, weer een bezoekje aan Planckendael. Waarom gaat ze daar toch zo graag naartoe vroegen we ons af? We denken dat we het weten: Ebony mag elke keer iets kiezen in de souvenirshop....
Op de foto rechts kan je de klein Mukiri zien. Hij is ondertussen spijtig genoeg gestorven.
31 december zijn we naar Plopsaland indoor geweest in Hasselt. Het was een gok of er veel of weinig volk ging eijn, en er was enorm weinig volk. Het was zalig gewoon. Ebony was weer in haar nopjes: Plopsaland en Alessa die meeging. De dag kon voor haar niet meer stuk. Alhoewel ... ... op het einde van de dag zijn ze allebei in slaap gevallen in de auto. We zijn Alessa thuis gaan afzetten en hadden Ebony even laten slapen in de auto. Ze werd wakker op het moment dat we thuis stopten en ze zag tot haar grote verbazing dat Alessa weg was. Amai, tranen met tuiten. Tot een uur erna wel. We moesten maar Alessa haar naam uitspreken en ze begon terug te huilen.
We zullen blij zijn als er een broer of een zusje is voor haar. Dat zal heel goed zijn voor haar. We zijn trouwens een plaatsje op de wachtlijst opgeschoven. Er is eergisteren een toewijzing geweest van een jongen Sipho. Proficiat aan Carian en Bjorn. We staan nu op de 11de plaats.
De twee (b)engeltjes waren braaf aan het wachten tot Bumba op het podium kwam.
En het feesten en cadeautjes uitpakken bleef maar duren. Ebony verjaart namelijk op 26 december en het is dus voor haar een drukke tijd. Maar erg vond ze dat niet hoor. Hoe meer hoe liever. Maar haar lichaam zelf zei wel dat het even genoeg was. Als ze 's morgens op stond had ze vrij hoge koorts, maar zelfs dat kon haar niet temperen. En de kers op de taart: de volgende dag was er nog een feestje met de meter en de peter.
Ik denk dat ik nog eens een chippeke ga eten ...
Mama haar allereerste puzzeltaart. Dat was even spannend, want het moest van de eerste keer lukken (anders tijdsgebrek) en vermits het een feestdag is zijn er geen of weinig winkels open. Maar het is gelukt. En de volgende dag moest er opnieuw één klaar staan. Dus als iedereen weg was, was het terug taart-bak tijd.
En weer zo'n boek die muziek maakt, van K3. Dank u opa.
Die dag was haar koorts bijna volledig weg en kon ze toch een beetje meer genieten van de taart. We hebben haar wel moeten uitleggen dat een vlammetje van een kaars warm is ... ze hing nogal dicht ertegen...
Hallo iedereen. Het is weer een tijdje geleden, dus bijbenen gaat voorlopig nog niet lukken. Maar toch nog wat fotokes van kerstavond bij tante Hilda en nonkel Jos en kerstdag bij de moemoe en vava.
Ondertussen zijn we ook een beetje verder met de procedure: ons dossier is bij FIAC waar ze bezig zijn met de vertaling. Hopelijk kan het nu snel vertrekken naar Zuid-Afrika. Momenteel staan we op de 12de plaats. Laat ons hopen dat er even veel of meer toewijzingen zijn als vorig jaar: toen waren het er 12!!!
En ons Ebony begint al mooie Picasso's te maken.
Moeten er nog balletjes zijn?? Zo moet soep zijn se: balletjes met groenten
En dan was het pakjestijd ... en dat stopte maar niet, ah nee, Ebony dacht dat alles voor haar was en heeft iedereen z'n pakjes open gedaan
Dat boek van Plop maakt muziek, dus dansen maar !!
Ebony haar 'jaja'- in het gezicht' blik, maar eigenlijk wil ze zeggen: 't is al goe zene.
Eindelijk was het zover: een dik pak sneeuw en de slee kon boven gehaald worden. Terwijl velen onder ons de sneeuw graag weg zouden hebben, riep Ebony ons altijd om naar buiten te gaan in de sneeuw. Haar enthousiasme was echter maar alleen voor op de slee, want in de sneeuw zelf gaan vond ze toch niet zo leuk
En lachen dat we gedaan hebben totdat papa een beetje te snel/hard z'n bocht nam en Ebony mee uit de bocht ging. Toen kwamen de traantjes want ze vond het nogal koud.... "Boem, neeuw, heeeeeeeeeuuuuuuuuuhhhhhh". Toen was het al een pak minder... eventjes toch. Vanaf dan als Ebony iets hoort zeggen over de sneeuw, is het altijd "boem, neeuw", en dan grijpt ze naar haar voorhoofd, want daar is ze toen op gevallen. En dan maar even veilig in de armen van papa.
Na even binnen geweest te zijn om op te warmen heeft ze de oma dan zover gekregen om mee de koude te trotseren en hebben ze samen een sneeuwman gemaakt. Dat was iets heel nieuws voor haar en ze vond het dan ook geweldig. Tot ze op een morgen opstond en de sneeuwman weg was ... "neeuwman weg ....." Misschien kunnen we er deze winter nog een maken, maar dan gaan we wel op voorhand proberen te vertellen dat de sneeuwman niet voor altijd blijft staan.
