Hallo iedereen op deze koude regenachtige zondag. We proberen gewoon eens een berichtje te sturen want er zijn al even problemen met internet en lukken er niet in om foto's te posten. Laat staan een tekstberichtje te sturen.
We staan nu al bijna 6 dagen achter met de foto's, dus zodra internet terug op gang komt, volgen er veel foto's. We zullen al vertellen wat we gedaan hebben: - dinsdag zijn we na een ontbijt dat Wendy gekregen had van Hettie en Cobus voor haar verjaardag verder gereden naar Two Oceans Aquarium. 'S avonds had Polle spaghetti gemaakt en was er een klein feestje met de vrienden van Zuid-Afrika. - woensdag is Tilda ons komen halen om naar de Belgische ambassade te rijden om het paspoort van Zino aan te vragen. Na nog een beetje rondgelopen te hebben in Long Street en de Green Market hebben we van de zon geprofiteerd om naar Boulders Beach en zijn pinguins te rijden. - donderdag was een heel emotionele dag. We hebben dan de geboortemoeder ontmoet, en het was erg confronterend. De manier waarop ze omging met Zino heeft ons erg ontroerd, en we kunnen alleen maar zeggen dat het een erg moeilijke beslissing voor haar geweest is. De rest van haar verhaal gaan we hier niet vertellen en zullen jullie later (als hij het wil vertellen) wel van Zino horen. Maar we zullen blijven aan haar denken en in ons hart zal er altijd een plaatsje voor haar zijn! - vrijdag was het back to memory lane voor Ebony. We hebben een bezoek gebracht aan het tehuis waar Ebony 3 jaar geleden de eerste 4 maanden van haar leven heeft doorgebracht. Vandaar zijn we verder naar Stellenbosch gereden. - zaterdag was een niets-doen dag. We zijn enkel boodschappen gaan doen en naar vrienden van Hettie en Cobus geweest, Hester en Francois en hebben daar lekker gegeten ... ja, weer gegeten. De kilo's vliegen er hier aan!! - deze morgen zijn we samen met hen naar een zondagschool geweest waar kinderen uit een township naartoe komen en hebben we mee het eten en enkele goederen voor hen bedeeld. Gisteren was het de verjaardag van Cecile en vandaag hebben we haar getrakteerd op een etentje ( ) hiervoor. Nu is Polle pannenkoeken aan het bakken en straks krijgen we bezoek van een Belgisch koppel dat morgen hun kindje voor het eerst zal zien.
Daarna hebben we de bovenverdieping bezocht die dienst doet als een youth centre. De kinderen van de township kunnen hier naartoe komen om te spelen/tekenen/knutselen, maar ook om samen met de vrijwilligers hun huiswerk te maken enzovoort. Er zijn twee grote lokalen voor de kinderen en ook nog een computerlokaal waar de kinderen naartoe mogen gaan als ze goed gewerkt hebben voor school.
We waren echt verrast om zoveel bekende gezichten te zien bij de kinderen van tijdens ons bezoek drie jaar geleden.
Bij onze thuiskomst had Hettie voor koffie en taart gezorgd (man man, we moeten hier eten, ni te doen!! ). Daarna nog even naar de supermarkt om dan eten te maken. En ja hoor voor het slapen gaan wilden de kindjes nog eens eten. Ebony natuurlijk net zoals haar kleine broer een flesje melk.
Omdat het niet zo goed lukt om dagelijks up to date te blijven, maken we gebruik van de nachtelijke slaapstops die Zino ons geeft.
Amai, zo'n triestige gezichtjes, en zo vroeg moesten ze ook weer niet opstaan hoor ... maar er kon toch precies wel een klein lachje af voor ons!
Ja, het was heel vroeg toen Zino wakker werd voor z'n flesje. En grote zus is ook mee wakker geworden. Mama en broer hebben samen nog een beetje geslapen vooraleer we vertrokken zijn.
Maandag zijn we samen met een koppel uit Duitsland naar het Norsa project geweest. De mensen die naar onze fuif geweest zijn, weten dat de opbrengst daarvan door ons zou meegenomen worden om iets voor dit project te kopen. Het Norsa project wil het lot van kinderen veranderen! Het project beïnvloedt de levens van honderden kinderen op zon manier dat zij weer een kansrijke toekomst tegemoet gaan. Dat doet NorSa allereerst door te voorzien in de basisbehoeften. Denk aan gezonde voeding, het liefst drie keer per dag. Denk aan medische zorg voor kinderen die besmet zijn met hiv: elke dag aidsremmers en elke maand een controlebezoek aan het ziekenhuis. Maar ook: schooluniformen en schoolgeld, en vooral veel stimulatie voor kinderen om hun school af te maken en door te studeren! Want onderwijs is de weg naar een beter leven. Tilda (de maatschappelijk werkster van de adoptiedienst in Zuid-Afrika) had voor ons contact opgenomen om te vragen waar het project momenteel behoefte aan heeft. En raar maar waar hadden ze het meest behoefte aan verwarmingstoestelletjes!! En geloof me als we zeggen dat het hier koud kan zijn. Spijtig genoeg is het momenteel winter in Zuid-Afrika en elk jaar worden die kouder en kouder. De huizen zijn daar echter niet op voorzien (enkel glas, geen verwarming, ...). Dus op deze manier kunnen we de kinderen van het project vanuit België een beetje warmte geven. Met de opbrengst die we hadden, hebben we 15 toestellen kunnen kopen. Ze waren hiermee enorm blij en bedanken iedereen die zijn steentje heeft bijgedragen om dit mogelijk te maken!!
We hebben eerst een uitleg gekregen (en dit dan voornamelijk voor het koppel van Duitsland) over het Norsa Project en dan hebben we een korte rondleiding gekregen. MAar door het slechte weer waren er niet veel kinderen en werd het bezoek beperkt tot het nieuwe gebouw dat recentelijk gezet is. Op de benedenverdieping kan je een verpleegster vinden, de maatschappelijk werkers en hier worden ook de voedselpakketten verdeeld. Buiten vind je ook nog de soepkeuken terug!
De regen viel met bakken uit de lucht en het was ontzettend koud die dag.
Na een dagje goed te slapen en wat Nurofen was Zino er terug bovenop en klaar om weer op stap te gaan. We wilden die dag, omdat het weer er niet goed uitzag naar Two Oceans Aquarium gaan. We zijn daar geraakt en hebben eerst iets gegeten, maar ze hebben daar een speelhoek zoals in de 'Quicky'. Verder dan daar zijn we dus niet geraakt. Tegen de tijd dat ze het beu was, had het niet veel zin meer om nog naar de visjes te gaan.
En vermits daat het zonnetje er af en toe doorkwam hebben we beslist om maar wat te genieten buiten en zijn we naar de Waterfront geweest. Links: mannetje volledig gebouwd van lege bierbakken. Zoals je kan zien is het nog niet volledig klaar ... Alle hulp is welkom!!! Foto midden: Ebony wou onmiddelijk op de foto staan met Mandela en wou de vriendelijke man een handje geven.
En dit waren zijn wijze woorden: "Nooit, nooit en nooit weer sal hierdie pragtige land die onderdrukking van een deur'n ander beleef nie"
De befaamde tafelberg! Hopelijk gaat het eens stoppen met regenen en kunnen we nogmaals naar de Waterfront gaan om nog van die mooie plaats te genieten. Foto rechts:Den Anker, een Belgisch restaurant. Deze keer zijn we er geen mosselen gaan eten ... één keer was genoeg (lees maar in het archief van drie jaar geleden).
En zelfs in de winter zijn er her en der optredens te vinden, zoals deze mannen. Ebony was danig onder den indruk hiervan. Zino zat in de buggy en keek met zijn grote bolle ogen.
Deze ogen bedoelen we; als hij iets ziet of naar je kijkt, trekt hij dadelijk z'n ogen open en begint hij te lachen
Ook Zino kon eindelijk terug tevoorschijn komen. Boven op de Tafelberg was hij goed ingepakt in z'n buggy...
En grote zus zag dat we aandacht gaven aan haar broertje, dus kon die van haar ook niet achterwege gelaten worden he
En hij kust terug zene ...
De vraag is hier wie het meeste plezier heeft
We zijn gebleven tot zonsondergang en we hopen dat we nog een keer kunnen herhalen. Momenteel zit dit er niet in, want het blijft onophoudelijk regenen!
Zoals je kan zien op de rechtse foto, veeeeeel wind....
Op de foto hieronder zie je helemaal rechts onderaan een strand, Camps Bay. Daar zijn we naartoe gereden na de Tafelberg.
Voila, Camps Bay. Wat een verschil. Hier hebben we buiten gegeten, in T-shirt. Super he, in de winter op het terras kunnen eten, en genieten van een zalig zonnetje.
En dan naar het strand. Ebony was bang dat papa met broertje in het water zouden vallen. En zelf was ze daar ook wel een beetje bang voor ... Vandaar dat ze papa zijn been goed vasthield.
Yeahhh, het is nog een keer gelukt om foto's op de blog te plaatsen. Daarom zullen we er een paar meer opzetten dan normaal de bedoeling was. Het zal wel in een paar berichten zijn, want we kunnen blijkbaar niet meer dan 20 foto's in een bericht zetten. Waardoor dit komt ... ?
Donderdag was het een schitterende dag. Daarom zouden we Cape Town binnenrijden en kijken of het een klare hemel is aan de Tafelberg... en ja hoor, geen wolkje aan de lucht. Dus aanschuiven maar om naar boven te gaan; ongeveer 1076m boven de zeespiegel. We hadden dit vorige keer ook al gedaan, maar het leek ons leuk om het nu met Ebony opnieuw te doen zodat ze er ook kon van genieten, want mooi is het daarboven echt wel!
Links: ons guesthouse Rechts: de kliniek waar zowel Ebony als Zino geboren zijn.
Dit is het uitzicht dat je krijgt op de hoogte waar je nog met de auto kan rijden. Dan ga je nog een heel stijle tocht tegemoed met een kabellift.
En dan ben je boven en zie je dit ...
En ook deze lieve diertjes.. Maar man, man,man, koud dat het daar was: 4°, en enorm veel wind. Het was ontzettend moeilijk om nog maar stil te staan en zeker om een foto te nemen.
hadden ze het meest behoefte aan verwarmingstoestelletjes!! En geloof me als we zeggen dat het hier koud kan zijn. Spijtig genoeg is het momenteel winter in Zuid-Afrika en elk jaar worden die kouder en kouder. De huizen zijn daar echter niet op voorzien (enkel glas, geen verwarming, ...). Dus op deze manier kunnen we de kinderen van het project vanuit België een beetje warmte geven.
