Het is ons eindelijk gelukt. Na meer dan twee weken waren de weergoden ons goedgezind. Het was prachtig weer vandaag. (bijna) Geen wolkje aan de lucht te zien, en bij een temperatuur van een 24°, en windstil was het heel leuk vertoeven zo heel hoog op die berg. We moesten eerst al een stukje met de auto naar boven rijden en dan ga je het laatste stuk tot op 1086 meter met een kabelbaan. Als je beneden staat denk je dat die kabelbaan niet erg meer omhoog gaat, maar geloof me, het is nog een stuk klimmen.
Boven op de berg is het zicht gewoon adembenemend. Je ziet gans Kaapstad, de stranden, Robbeneiland. Prachtig gewoon en helemaal niet te omschrijven. Dit moet je gewoon 'in real' doen. Een echte aanrader voor iedereen die een bezoek aan Kaapstad brengt. We hebben geprobeerd om de uitzichten op papier te zetten, maar ze reflecteren nog geen tiende van wat het eigenlijk is.
Van daaruit wilden we verder zuidelijk rijden naar Kaap Goede Hoop, via Camps Bay en Houtbay. We zijn ook niet verder geraakt dan Houtbay omwille van werken aan de weg naar de Kaap. We moesten het hele stuk terug naar Kaapstad rijden om dan langs de andere kant van de Tafelberg te rijden, maar het was ondertussen al te laat geworden. Zal voor een van de dagen zijn. En die zijn er niet veel meer he. Nu we een beetje gewend geraken aan het Afrikaanse leven en de gebruiken en gewoonten, is de vakantie bijna afgelopen. Maar we hebben de belangrijkste ervaring van ons leven hier mogen meemaken, dus beter kan het niet worden denk ik.
Vanuit Houtbay zijn we terug naar Kaapstad gereden via Constantia, naar de Waterfront. Hier hebben we de Tafelberg kunnen fotograferen zoals hij bijna in alle reisbrochures ed te zien is... maar vooral, na een tijdje wandelen zijn we iets gaan drinken in den Anker. Inderdaad, een Belgisch restaurant en wat verkopen ze daar ....?? DUVEL!!!!! Er was iemand heel blij (behalve met de prijs dan, bijna 4). Met een Duvel in de hand (en voor Wendy een Cola light), een pot mosselen voor ons en zicht op de Tafelberg, hebben we kunnen genieten van alweer een mooie dag en een schattige, lieve dochter (ook al was ze vandaag nogal in een zeurbui). PS: aan iedereen die ooit naar de Waterfront gaan: de mosselen zijn echt geen aanrader. Het ziet eruit zoals bij ons, maar de mosselen smaken echt niet lekker. Ze zijn gigantisch groot, maar hebben een heel wrange smaak.
Voordat we naar huis reden zijn we nog enkele CD's gaan kopen met Zuid-Afrikaanse muziek. En een cd waarvan de muziek gezongen is in het Xhosa. Zo kan Ebony later haar roots ook via muziek een beetje beter leren kennen.
Er is dus weer een dag voorbij. Morgen gaan we naar de ambassade om Ebony haar paspoort te regelen. Wat we dan de rest van de dag nog hebben gedaan, kan je morgen opnieuw op deze blog lezen.
Polle wou alvast eens oefenen voor als wij gaan verhuizen en heeft Cobus geholpen met de verhuis van een kennis. Al de spullen moesten in Saldanha geraken. Hiervoor hebben we ongeveer anderhalf uur gereden. Het was een mooie rit langs de Westkust van Zuid-Afrika, en door het binnenland. De donkere wolken en de regenbuien van 's morgens waren ondertussen verdwenen en een mooie blauwe lucht kwam tevoorschijn. Ook de temperatuur deed het niet slecht vandaag.
Saldanha heeft een grote ijzerertsindustrie en een militaire haven. Het is ook een geliefde plek van watersporttoeristen. Hettie en Cobus trakteerden ons in een restaurant in de haven op een lekkere lunch. Ebony heeft lekker genoten van een flesje pap en heeft het ons in geuren en kleuren verteld.
Van daar uit zijn we terug richting Kaapstad gereden en hebben we een tussenstop gemaakt naar het Bloubergstrand. Dit strand staat bekend voor zijn fantastische 'ansichtkaart uitzicht' over de baai richting Kaapstad en Tafelberg. Er was echter al veel mist op komst toen we eraan kwamen, en we hebben de stad niet kunnen zien, maar we hebben wel het geweldige uitzicht over de Tafelberg gehad.
De zon scheen nog steeds en we zijn met Ebony een stukje gaan wandelen tot de zon onder was. Ook dit heeft, ondanks de mist, enorm mooie beelden opgeleverd.
Daarna zijn we naar huis gereden en hebben we onze kleine meid een badje gegeven en in haar bedje gelegd want morgen wordt opnieuw een avontuurlijke dag voor haar. We gaan morgen (eindelijk) de Tafelberg opgaan en daarna verder rijden naar Kaap Goede Hoop. De foto's hiervan kan je daarna opnieuw in ons fotoalbum terugvinden. Deze van vandaag zullen morgenvroeg op de site komen.
Slaapwel iedereen, nog veel lees- en schrijfplezier en tot morgen.
Het fotoalbum van Stellenbosch is ook toegevoegd aan de website. Nu gaan we Hettie en Cobus helpen met een verhuis. We weten zelfs niet waar we naartoe gaan. Als het een interessante dag was, laten we het jullie wel weten! We gaan snel iets eten want om 9u moeten we weg. Ondertussen is Ebony haar zeehond geluidjes aan het doen . Tot later
Het was een typische Belgische zomerdag vandaag. Veel regen, bewolkt, een graad of 20. Maar tussen de regenbuien door, scheen de zon en was het nog een leuke dag. Maar onze plannen om naar de Tafelberg te gaan, liggen nog altijd in de schuif. Daarom zijn we maar naar Stellenbosch gereden.
En dat was een groot succes. Het is een enorm mooie stad om rond te wandelen. Vooral omdat het volstaat met beelden van Cheetahs, en dat zijn katachtigen voor wie het niet moest weten . Je kan er ook nog heel veel huizen vinden in Victoriaanse en Kaaps Nederlandse stijl.
's Middags zijn we erg lekker gaan eten bij, hoe kan het anders, Jan Cats restaurant. Wendy heeft Boboti gegeten, een typisch Zuid-Afrikaans gerecht, en het was zeer lekker klaargemaakt. Ebony heeft tijdens het eten ons een hele uitleg gedaan. Ze spreekt al vlot alleen verstaan we het niet
Wendy wou na het eten absoluut naar Oom Samie se winkel gaan. Het is een winkel die in 1904 is geopend door Samie en die een zeer beminde figuur is geworden in Stellenbosch. Je kan er heel wat brocanterie kopen. We zijn daar ook iets gaan drinken aan de achterkant omdat het plots terug begon te regenen.
Nu begint het aftellen voor ons echt. Volgende week vrijdag zijn we reeds enkele uurtjes aan het vliegen. Hopelijk blijft Ebony niet groeien zoals ze nu bezig is, want dan zal het snel een grote meid zijn.
Vanmorgen hadden we om 10 uur een afspraak met Jacob en Carolien, 2 Belgen die ondertussen al 6 maanden verblijven in Zuid-Afrika en als vrijwilligers meewerken binnen het Norsa-project. Je kan op hun website meer lezen over Norsa (http://www.jacob-carolien.com) Tesamen met 2 Noorse koppels die ook voor adoptie in Zuid-Afrika verblijven, zijn we naar Wellington gereden, zij met het busje van NORSA, wij met de wagen omdat we vandaar verder zouden gaan naar Paarl.
Het gemeenschapscenter dat we bezochten geeft scholing aan een 80-tal kinderen en geeft op dit moment huisvesting aan een 18-tal kinderen.
Daarnaast bezorgen zij ook eten aan de allerarmsten binnen hun gemeenschap. Per maand besteedt het gemeenschapscenter een 2000 euro aan de kinderen en de armen in de gemeenschap. We hebben daar een kindje gezien van 4 maanden waarbij Ebony in vergelijking met dit kindje een ware reus is. Op zo'n moment begrijp je beter de beslissing van een moeder om haar kindje voor adoptie af te staan. Terwijl onze keuzes gaan over de kleur van auto die we zouden kopen...
Een ander kindje was aangemeld voor adoptie maar had bij de laatste testen HIV. Ze kwam dus niet meer in aanmerking. Een dikke proficiat aan Jacob en Carolien om dagdagelijks deze kinderen een beetje geluk te geven in hun leven. Jacob en Carolien moesten nog naar Kaapstad. Wij zijn doorgereden naar Paarl.
In Paarl hebben eerst even het centrum bezocht. Daarna hebben we een beklimming gedaan naar het Wild Flower Reserve. Welliswaar met de wagen want we hadden niet veel tijd meer. Vandaaruit hadden we een mooi zicht op Paarl.
Het was een snel bezoekje aan Paarl want we wilden in Belville nog even langs het Karl Bremer ziekenhuis passeren voor een foto want Ebony is geboren in dit ziekenhuis.
Het fotoboekje van deze dag zal waarschijnlijk voor morgen zijn.
Vandaag gaat Ebony het Norsa project bezoeken. NORSA Community Care is een niet-gouvernementele organisatie (ngo) in Zuid-Afrika die zich toelegt op het ontwikkelen van gemeenschapsprojecten met specifieke aandacht voor kinderen en families met kinderen getroffen door het HIV/AIDS-virus, Tuberculose of extreme armoede. Voor meer info over het Norsa project klik je op de foto.
Ondertussen zijn de foto's van de pinguins toegevoegd aan het fotoalbum.
We zijn wat blijven plakken bij Hettie en Cobus met als gevolg dat we onze foto's van de pinguins nog niet hebben kunnen klaarmaken. Maar voor de late opblijvers hebben we wel een primeur: Ebony de zeehond. Klik in de linkerkolom op de link naar fotoalbum en klik op de foto die is toegevoegd op woensdag 29 april. Het is een kort filmpje. Diegenen die een tragere verbinding hebben, moeten even geduld hebben tot het filmpje opgeladen is. Wij hebben er van genoten. Hopelijk jullie ook?
We zijn net terug van de ontmoeting met de geboortemama van Ebony. Het is een mooie vrouw. Als Ebony op haar gaat lijken dan gaat Polle enkele bodyguards moeten inhuren (dixit Sunette van New Life Center). Ze heeft vooral een mooi karakter. Het is een kalme en rustige vrouw met een zeer mooie glimlach. Sunette heeft ons vertelt over hoe de geboortemama van Ebony was tijdens haar verblijf in het center. Ze is iemand die de zon laat schijnen in ieders hart. Ze tracht iedereen gerust te stellen. Ze komt met iedereen overeen en is geen ruziemaker. Voor ons is het vooral een zeer moedige vrouw om de ontmoeting met ons aan te gaan. Ze is emotioneel zeer sterk (sterker als ons ). We hebben onze vragen aan haar kunnen stellen en kunnen hierdoor later een mooi verhaal vertellen aan Ebony. Waarover dit allemaal gegaan is gaan we echter voor ons houden. Ook geen foto's deze keer want die houden we voor Ebony.
Nu gaan we even bekomen van de emoties en Wendy gaat wat verder uitzieken. Straks mag je nog een fotoboek verwachten over ons bezoek aan de pinguins.
Vandaag wordt het een belangrijke dag voor ons. We gaan de moeder van Ebony ontmoeten. Net op dit moment is ook Wendy vannacht ziek geworden. Ondertussen gaat het al iets beter. Waarschijnlijk iets verkeerd geëten? Om 9u30 komt Tilda ons halen en dan is het 'emo-tijd'.
Het weer is ondertussen echt Belgisch herfstweer. De regen is vannacht met bakken uit de hemel gevallen. Er is ook veel wind. En Polle die dacht dat het in Afrika altijd warm is, heeft natuurlijk geen jas bij...
Vanmorgen straalde de zon en natuurlijk ook onze dochter. Ebony mocht van Wendy naar de shop gaan en ze heeft de creditkaart meegekregen. (Het begin al goed - Polle ). Ze heeft een goede smaak en een dure smaak. Keedo is een Afrikaanse merk van kinderkleding en zeer mooi (http://www.keedo.co.za/). Gevolg is dat de Visa goed van pas kwam.
Omdat we morgen ook de geboortemoeder gaan ontmoeten hebben we ook enkele foto's laten afmaken om aan haar te geven. Het zal een emotionele ontmoeting worden.
Ebony is vandaag de pinguins gaan bezoeken. Het was een lange rit tot in Simon's Town maar een zeer mooie, langs de kustlijn.
We zijn daar even iets gaan eten en dan verder gereden naar The Boulders. Boulders maakt deel uit van het Table Mountain National Park. Vanaf Foxy Beach konden we de pinguins zeer goed zien. Ebony heeft er ook erg van genoten.
Naar de avond toe werd het wel kouder en er kwam meer wind opzetten. Dus terug naar huis maar deze keer zonder GPS want de batterij van de telefoon van Polle was leeg. Wendy heeft onderweg enkele behendigheidsoefeningen mogen doen zoals 'herpamperen' in een rijdende wagen.
De foto's van deze mooie dag krijgen jullie zeker nog te zien maar het zijn er zoveel en we zijn zo moe dat dit waarschijnlijk niet meer voor vandaag zal zijn.
Ebony heeft alweer het zeer goed gedaan vannacht. Ze slaapt ongeveer 6u door. Wat voor ons natuurlijk goed uitkomt. Het wordt al een echte flinke meid.
De plannen om naar Tafelberg te gaan zijn voorlopig opgeborgen. Het was heel de voormiddag bewolkt. Van Hettie en Cobus kregen we het aanbod om mee te gaan naar het South African Cheese Festival in Franschhoek. We hebben dan maar voor deze optie gekozen. Achteraf gezien bleek de Tafelberg toch erg goed zichtbaar. Een gemiste kans dus. In de namiddag is het dan nog helemaal uitgeklaard en het was zeker 27°.
Het Cheese festival (http://www.cheesefestival.co.za/) is een vrij grote happening waar in 4 dagen een 20.000 tot 30.000 bezoekers aan deelnemen. Je kan het vergelijken met een grote beurs bij ons maar dan in open lucht met onzettend veel eet-en drink standjes (maar voornamelijk kaas en wijn).
Je kan er ook je eigen glas kopen om dan daarmee op pad te trekken en de wijn te proeven. Natuurlijk hebben we dit gedaan als zeer bewuste ouders. Polle heeft dus maar 1 glaasje wijn kunnen drinken . We hebben wel veel moeite gehad om Ebony van de drank af te houden .
Het landschap was heel indrukwekkend en gaf ons het echte Afrika-gevoel.
Het hele gebeuren werd wat overschaduwd door de 'kaka' van Ebony die van witgroen naar geel veranderd was. Haar uitslag in de nek was plots ook teruggekomen. Zoals het zorgzame en onervaren ouders betaamt, zijn we dan maar naar de dokter gereden voor een volledige check-up. We willen niet dat haar geboortemoeder woensdag een slechte indruk van ons zou krijgen. De dokter heeft ons gerustgesteld. 'We zijn goe bezig', ook al denkt Wendy soms van niet... . Haar ongerustheid als bezorgde moeder nam even de bovenhand maar ondertussen is dit weg. Het was alleszins interessant om te weten dat Ebony de groeicurve perfect volgt,ook al spuwt ze haar melk regelmatig uit en heeft ze veel oprispingen. Ze weegt ondertussen 6,380 kg.
In ons fotoboek kan je ook het fotoalbum voor vandaag terugvinden.
De zondag voor we vertrokken was het pasen en is Alessa (petekind Wendy) voor de eerste keer eieren komen rapen. De foto's die toen getrokken zijn stonden nog op het geheugenkaartje van ons fototoestel. Hier alvast enkele foto's getrokken door de trotse meter.
.
. Je kan er ook nog heel veel huizen vinden in Victoriaanse en Kaaps Nederlandse stijl.
).
.
