Zaterdagochtend... Het is 3 October 2009: de dag na een avondje stappen voor Evy's verjaardag. Een beetje vaag kruipen we (vroeg!) uit bed om Josie te helpen met de voorbereidingen voor de housewarming. Muziekske op, lounge-about pants aan (= Joggingbroek) en kuisen maar. Was best hard werken: kamers opruimen, koken, vat bier gaan halen, ijsblokskes halen, alles herschikken. Enfin: de typische voorbereidingen voor een feestje. Twee uur op voorhand komen we tot de conclusie dat Josie's outfit voor de Octobernestparty nog niet compleet is. Wij nemen dan maar snel de auto en rijden richting 'the Mall' voor stockings voor Josie. We kennen de Mall al redelijk goed en waren trots op onszelf dat we de juiste ingang namen voor de winkel die we nodig hadden. We hadden immers bitter weinig tijd en konden enkel stockings gaan halen en snel terug naar huis. Dat plan hebben we helaas niet kunnen waarmaken We zijn WEER verloren gereden in downtown. Fuk man, Lastig. Vooral als je niet veel tijd hebt. Het probleem was: we hadden de verkeerde oprit gepakt van de freeway en reden richting springfield! Foute richting dus! Geen probleem dachten we, er dan maar terug af in Eugene. Die avond was er een 'football' game van de Ducks. Football: dat leeft hier GIGANTISCH hard. Politie, bussen, omleidingen, OVERAL geel en groen. Vooral de omleidingen waren een probleem, want die zorgden er immers voor dat je rechtsreeks aan het stadium aankwam. Maar wij moesten helemaal niet aan het stadium zijn. ZUCHT. Veel vijfen en zessen later, komen we toch terug thuis aan. Er was al volk, best spannend! Mondjesmaat komt iedereen aan op onze housewarming. Veel mensen leren kennen. Niet iedereen was verkleed, maar toch wel veel mensen, dus dat was echt tof en vooral grappig. We denken dat we 15 keer hebben moeten uitleggen wie we zijn, vanwaar dat we komen, welke taal we spreken (Dutch of French), wat we hier komen doen, of we aan de UO zitten,... Op het einde van de avond was het antwoord van ons: 'just Google it'. Was vermoeiend. Nadat de 'oudjes' weg waren konden we onze onthullende kostuums aantrekken. Na wat praatjes en drankjes komt Sarah op het briljante idee om van outfit te wisselen met 'Frenchie' (ne kerel die btw poffertjes kent!). We hebben echt strijk gelegen. We kunnen jullie verzekeren: ne kerel met harige benen in een roos minirokske en een korset. OPPERGRAPPIG! Natuurlijk konden de rest van de boys niet achterblijven en besluit ook Jeff om van outfit te wisselen. Zodus Evy en Jeff wisselen van oufit. Amaai, zaaaaaliiggg. Plotsklaps stonden een uur later alle boys in een of ander kleed van Josie op de dansvloer. Echt lachen!
Het feestje was echt leuk en heeft tot in de vroege uurtjes geduurd.
PS: Op 1 dag is Sarah er in geslaagd om zich op 2 (verschillende) momenten aan glas te snijden.
Joehoewwwww een verjaardag, dat moet uiteraard gevierd worden! Daarom
beslissen we om een dag vrijaf te nemen (Leve flexibiliteit). Met de
auto van Josie trekken we richting Woodburn. Woodburn is een
shoppingsparadijs! Mega veel outlet winkels bij elkaar. Zonder
wegenkaart begeven we ons richting Portland. Vanaf moment 1 begint het
al goed, we rijden verloren door Eugene. We horen Josie nog zo zeggen:
"Just take the I5 North at Albertsons. Just take the road you took when
you went to Portland." Wij maar knikken, ah ja ok, ok. Blijkbaar
moesten we aan Albertsons naar rechts en NIET naar links.
Wegaanduidingen zijn hier niet zo duidelijk. Een half uur later hadden
we door dat we South aan het rijden waren en dat we dus gewoon de
andere richting op moesten. Ach ja, wij 2 dappere meiden redden het
wel, zelfs zonder kaart. Eenmaal in Woodburn aangekomen kon het shoppen
beginnen. We hebben redelijk veel gevonden. Behalve ne jas voor ons
Sarah. Dan zullen we nog is moeten gaan shoppen zeker . Om Half 5
keren we terug naar huis, we wilden immers op tijd thuis zijn om ons
nog wat klaar te maken voor een avondje stappen (Evy's verjaardag
vieren). Op de terugweg was het ook weer gezellig in de auto. Woodburn
is ongeveer (als ge direct de weg vind natuurlijk) een anderhalf uur
rijden. En we kunnen jullie verzekeren op de Amerikaanse wegen valt er
veel te zien onderweg. Auto's met banden die groter zijn dan ne
gemiddelde auto, trucks met 3 trailers er achter, grave moto's, mooi
landschap, schrale auto's,... Enfin hilariteit alom. Eenmaal in Eugene
terug aangekomen waren we WEER verloren gereden dowtown. We waren op
den duur zo gefrustreerd, dat we begonnen te lachen van de miserie. We
moeten jullie vertellen, er zit een bepaald systeem in de straten (5th,
6th, 7th,...) en die lopen horizontaal, maar dan hebt ge nog Monroe, Lincoln,.. die lopen verticaal. En ge zou denken dat is makkelijk. Maar
er zijn hier ook heel veel eenrichtingsstraten en ge moet uwe Noord,
Oost, Zuid, West goed kennen om te weten welke richting dat ge uitgaat!
En daar zitten wij ELKE keer opnieuw mee in de knoop. Na 40 min cirkels
rijden ('blocks') dowtown Eugene, bellen we toch maar even naar Josie.
Die heeft ons dan naar huis geloods. Om 19 u waren we EINDELIJK thuis.
Helemaal opgefokt van de rit en helemaal hevig (en zoveel te laat!)
komen we aan bij 'the Davis' waar we gezellig met zijn allen eten
veroberen. Het bandje dat life muziek speelt, heeft speciaal voor Evy
happy-birthday gespeeld (Evy vond dat minder grappig), wij vonden het
leuk. Na lekker eten, lekkere cocktails en een supppppeer lekkere
verjaardagstaart trekken we richting een plaats waar er optredens zijn.
Kevin moest die avond optreden, dus we konden niet anders dan te gaan
kijken. Hahaha, nenee hun bandje is echt goed! We hebben lekker geswingd
en onze zwoele dancemoves in de groep gegooid. Heerlijk. Spijtig
genoeg is Josie maar ff gebleven, die voelde zich niet zo goed en was
een beetje zenuwachtig voor de housewarming party de volgende dag. Geen
nood, Jeff heeft ons naar huis gebracht in zijne fancy car.
Sarah heeft staan stijldansen op rockmuziek HILARISCH! Vooral omdat
Sarah niet goed kan volgen en zelf de leiding wilt nemen. Al goed was
die kerel ne professionele balletdanser en was hij dominant genoeg om
Sarah strak te laten dansen.
Met een voldaan gevoel kruipen we onder de wol zodat we klaar zijn voor het volgende feestje.
Zondag
(27-09) vroeg wakker door de koude, maar snel ingepakt, want brrrr. Hop naar de
watervallen. Watervallen: een bizar natuurfenomeen waar je naar kan blijven
staren. Echt waar! Zo mooi.
Onderweg in
onze auto druk brainstormen over onze costume voor de zombiepartyyyy. Onderweg
even gestopt bij A&W voor een typische Amerikaanse Soda: Root beer. Hoe
moeten we dat objectief beschrijven? Een bruin, bruisend goedje, dat smaakt
naar flexium gel (volgens Evy) met softijs erop gespoten. Een voordeel van
optrekken met een local. Dan leer je dergelijke typische Amerikaanse drankjes
kennen. Een nadeel ervan: je krijgt ook veel kotsneigingen Ja, Sorry voor het woord gebruik. Maar dat was
niet te drinken. Sarah vond het ijs op de bovenkant nog wel lekker. Enfin:
diegene die ooit in de states komen drink geen Root beer! 's avonds na onze campingtrip worden we al ineens verwacht op de zombie party, verkleed uiteraard. Het uiteindelijke
idee: zombees. Hoe grappig is dat! Wij hebben ons een kriek gelachen, met het
ontwikkelen van de costumes. Oorspronkelijk hadden we allemaal niet zon zin in
de zombieparty, omdat tja, zombies, jakkie. Maar Josie haar motto: Als ge ne leuke
outfit hebt, dan hebde der al een heel pak meer zin in! En inderdaad, ze had
gelijk. Het was echt kei leuk, en lekkere cocktails. Amaaaaai, serieus! Ze
hadden 13 cocktails op het menu staan, allemaal verzonnen namen in het
zombiethema. Ik kan zeggen, als Amerikanen een feestje geven, ze gaan er
helemaal in op en gaan er volledig voor. Wij zijn al benieuwd naar halloween!
Want, Halloween is pas 31 oktober en de winkels beginnen nu al vol te liggen
met eten voor Halloween, costumes,...
X The
Brussels Sprouts (onze bijnaam op de stageplaats)
Dit weekend
zijn we naar Crater Lake op camping trip gegaan met Josie. Weer een prachtig
stukje natuur!!!! Crater Lake... Diegenen die overwegen om een trip te maken
naar West-Amerika is dit zeker een aanrader. Crater Lake was vroeger een
vulkaan, maar is uitgebrand (uitgehold, whatever,...) tot een meer. Het was er
zo stil, en ongerept dat je er kippenvel van kreeg! Het was er zo stil! Enkel
mijlen ver kon je trommels en gezang horen van een indianenreservaat. BANGELIJK
(Sorry mama van Sarah: geen CD kunnen bemachtigen ofzo: was MIJLEN ver, over de
bergen,...).
Na een
stevige hike naar de top van Garfield Mountain werden we al helemaal beloond!
WAT EEN VIEW! We hebben daar gewoon een uur gezeten/gelegen. Maar naarmate de
middag vorderde kwam er meer en meer mist en aswolken opzetten. Aangezien dat
er hier bosbranden zijn in Zuid Oregon, tegen de grens met California, hangen
hier aswolken van de brand. In Eugene hebben we er niet zo veel last van, maar
aan Crater Lake was dit wel een pak erger. Je zag een bruine wolk boven het
landschap hangen.
Enfin, het
is moeilijk om zo iets moois met de juist woorden te beschrijven.
De
campingtrip zelf was hilarisch. Josie had een nieuw campingvuurtje gekocht. Ze
had dat dus nog nooit gebruikt en aangezien wij dat systeem nog nooit van ons
leven gezien hadden, was het gibberen alom alleen om dat spel aan de praat te
krijgen. Na het eten een kampvuurtje gemaakt. Wat ook weer hilarisch was. En
dan genieten van de warmte en de sterrenhemel. Mmm, wat wil een mens nog meer
en dat allemaal gratis (behalve onze bezine en eten dat we mee hadden genomen).
PS:
gelukkige verjaardag zus van Sarah en Ina van Evy
Deze week
hebben we op onze stageplaats gelezen, gelezen en nog eens gelezen. Gelukkig
hebben we ons ook actief (via rollenspellen) mogen verdiepen in het PMTO leven.
Voor volgende week is er verandering in zicht, we gaan namelijk dvds zien over
de workshops die gegeven worden aan de therapeuten. Afwachten wat dat wordt, we
zijn wel benieuwd. Laura heeft ook bevestigd dat we mee mogen op werkweek naar
Detroit, Michigan. Tof, tof. Ze stelde dan ook voor om verder door te reizen
naar Florida, maar aangezien Detroit heel dicht tegen New York ligt, zal dat
eerder de optie zijn. Dus New York, here we come!!!! Yihaaaa (als we het
geregeld krijgen).