Wow, het is al lang geleden! Het is niet altijd eenvoudig om tussen de drukke bezigheden door tijd te vinden om te bloggen. Maar kijk hier zitten we dan achter onze computer. Zijn jullie klaar voor nieuwe verhalen? J

Waar moeten we eigenlijk beginnen? Euhmm ff denken.

Het weekend na Seattle was het hier Halloween! Halloween is hier iets gigantisch! Mensen zijn vanaf Augustus al bezig om een tof, origineel en leuk kostuum te vinden. En wij, the Belgians weten van niks en komen hier Halloween vieren. Vrijdagavond 30 oktober stond de eerste party op het programma. Onze outfits: Rebellious home-school girls. Wat moet ge u daar bij voorstellen? Wel je neemt een conservatief kleed, maar om het rebelse aspect er in te verwerken, shminkt ge u extreem hard. Lippenstift, smokey-eyes. Ge plaats een aantal tattoos op u lichaam en ge doet alsof ge rookt. Jep roken is rebels J Als laatste zorgt ge da u haar niet mooi ligt en ge doet seute schoenen aan. En een Rebelleous home-school girl is geboren.

De volgende dag was het echt Halloween. En wat hoort er nog bij Halloween? Inderdaad: Pumkin Carving! We weten niet wie dat al gedaan heeft, maar het is een onderschatte klus! Het is veel werk en trouwens ook een vuil jobke. Maar wel leuk om is te doen! Na het pumkin carven moesten we nog outfit nummer 2 bedenken voor het 2^de Halloween feestje! Resultaat: Evy was ‘Time-flies’ en Sarah was ‘Forgetfull’.

Evy had allemaal klokken op zich geplakt en vleugels aangedaan. En Sarah had overal post-itjes geplakt met dingens op die ze niet mocht vergeten, dan had ze maar 1 oog geshminkt (het andere was ze vergeten), 1 schoen, en 3 krulspelden vanachter in haar haar (vergeten uit te doen). Dan had ze ne zonnebril op haar hoofd gezet en heeft ze heel den avond gevraagd waar hare zonnebril was.

Halloween is echt leuk, een aanrader om dat eens te vieren in Amerika!

03-11-2009 om 00:00 geschreven door SarahenEvy

Seattle: Fantastische stad! Wij vonden het vooral ook gewoon graaf om te kunnen zeggen dat we in Seattle zijn geweest J Zo zie je maar, alles is relatief. Begrijp ons niet verkeerd, Seattle is een leuke stad, maar een stad in Europa blijft mooier. Of je nu Boortmeerbeek, Brasschaat, Rome, Parijs of Barcelona de mooiste stad van Europa vindt. Een stad in Europa heeft veel meer historische gebouwen. Een stad zoals Portland of Seattle is veel meer in het zelfde ‘moderne’ tijdperk gebouwd. Seattle heeft niet echt een ‘historisch centrum’, waardoor de stad op een totaal andere manier zijn charmes heeft.

De hostel waar we verbleven was echt kei kei kei tof, kei vriendelijke mensen, goeie buurt, 10 min wandelen van het centrum en Space Needle. Heel leuk. Het was een kunstig-hostelleke. De muren van elke kamer was met muurschilderingen, tofkes.

Sarah heeft tijdens het eten van krab (oh ja) nen acteur gespot!!! Één probleem: wie is het? Zelf vraagt ze zich dit ook nog af. Ze kan niet plaatsen in welke film of serie hij speelt. De enige beschrijving die ze kan geven: het is nen tijger en nen latino. Evy is hier vet mee…

Wat hebben we allemaal gedaan?: Space needle (uiteraard!) during the day and in the evening to see Seattle by night, experience music project museum, pacific science center, public market, stadswandeling, monorail, ferry boottocht, aquarium, shoppen, Woodland park zoo. Zaterdagavond zijn we nog iets gaan drinken en toevallig was in de bar een ‘jell-o girl fight’ te doen met de ‘hottest girls of Seattle’. HILARISCH! Zondag zijn we op onze terugweg nog gestopt in het stadje Tacoma omdat iedereen zo wild deed over het ‘museum of glass’. Dus, wij als brave toeristen, doen dat maar. Helaas vonden wij dat maar wat tegenslagen.

Wij vonden het expierence music project het tofste! Het was ook een doe-museum waar je zelf u eigen ‘record’ kon maken, zelf kon drummen, zingen, gitaar spelen, piano spelen,... Kon ‘scratchen’, allemaal kei leuk en tof!

Een geslaagd weekend!

30-10-2009 om 05:16 geschreven door SarahenEvy

Vrijdagmorgend: Seattle-time! Heel vroeg moeten we uit ons bed om de huurauto op te pikken. Vooral Evy heeft het lastig met slechts een paar uren slaap. Sarah is dit al wat meer gewoon. We vertrekken om 7 uur want we hebben een autotrip van 6 uur voor de boeg. Gewapend met Jeff’s GPS, een voedselvoorraad voor een maand en enkele kleren vertrekken we richting I-5north. Het is hier echt gemakkelijk om de freeway te nemen. Je moet gewoon weten of je noord of zuid moet en dan moet je gedurende 5 uur (toch voor Seattle) aan een stuk gewoon rechtdoor rijden. Enfin, Sarah kruipt achter het stuur, zet een muziekske op en we zijn vertrokken.

26-10-2009 om 00:00 geschreven door SarahenEvy

Hellow Belgik

Donderdagavond: samen met Scott, Jeff en Kevin trekken we naar een symphonisch orkest. Jep, jullie lezen het goed, wij zijn naar een symphonisch, klassiek concert (wat wij in België nooit uit onszelf zouden doen!) geweest. Het was in het Hult center te doen en omdat iedereen er zo over stoeft dat het de mooiste zaal van heel Eugene is, wilden we dat wel ff gaan checken. Voor het concert nuttigen we nog even iets in een of andere zoveelste ‘sportsbar’. Het Hult center is wel ok, maar ‘den Bourla’ is wel veel mooier (voor degenen die dit niet kennen een zaal in Antweropen)! We weten direct wat we kunnen doen met hen als ze naar België komen J Het concert zelf was wel ok, maar niet echt ons ding. Het avondje uit was echt geweldig! We hebben ons kostelijk geamuseerd en hebben tot vroeg in de uurtjes op café gezeten, of moeten we ons taalgebruik aanpassen en ‘in the bar’ gezeten zeggen?

25-10-2009 om 00:00 geschreven door SarahenEvy

10 uur in de morgend: Sarah wordt wakker gebeld door Jeff...

“What’s up? What do you think of flying today? Are you up for it?

Sarah probeert niet te freaken en antwoord zo normaal mogelijk: Sure: if you are up for it, don’t feel obliged.”

“Yeah, I’ll pick you guys up around noon.”

En bij deze waren onze plannen gemaakt voor vandaag. VLIEGEEEEEUHHH! Eindelijk.

Jeff’s (eigen) vliegtuig is geene booing, maar toch kunnen we beide niet stoppen met glimlachen op weg naar de luchthaven.

Omdat er maar 2 mensen in het vliegtuig kunnen moeten we om beurten.

Evy gaat als eerste want Sarah wilt zien hoe misselijk Evy terug komt. J

Vliegen boven Eugene: man, man, man en dat nog wel met een privé gids. Wel handig, want zo goed kennen we Eugene niet om dingens vanuit de lucht te herkennen. En dan is het wel leuk als je door je headset constant geratel hoort van

“ On your left, you see the stadium”, We zijn over ons huis gevlogen en OSLC (onze stageplaats). Supper leuk! Natuurlijk konden er enkele trucjes niet ontbreken, een beetje macho doen en indruk maken op de meisjes (lees: ons) is immers onmisbaar J. Het is hem toch gelukt want wij waren inderdaad enorm onder de indruk!

De adrenaline jaagt door ons lijf als we geland zijn. ZALIG! Een echte aanrader.

12-10-2009 om 00:00 geschreven door SarahenEvy

10 uur in de morgend: Sarah wordt wakker gebeld door Jeff...

“What’s up? So guys, I don’t think the weather is that great. It’s a little bit foggie and by the time the sky will be clear, it’s gonne be 12.30. Soooo: no flying today, because the game begins at 12.30. But what do you think of seeing a football-game with the guys? It will be good to see a game on TV first, before you will see it live.”

En bij deze waren onze plannen gemaakt voor vandaag. De Ducks spelen tegen UCLA. In de auto worden we nog even snel gebrieft over de regels (ingewikkeld!).

Een football-game zien: het is een hoopje stereotiepen bij elkaar! Stel u voor: 6 kerels, 3 grietjes (2 ervan zijn wij, die NIKS van football kennen), bier, ne versleten zetel en ne veel te grote flatscreen in een kleine living. Meng daarbij nog: onverwacht geroep (Go, Go, Go, take that ball, oohh maaannn), high- five  en geroep wanneer the Ducks scoren,... en je kan bijna zeggen dat je een middagje football hebben meegemaakt. We zijn een aantal keren echt volledig strijk gegaan: die gaan er zo in op (onvoorstelbaar) en wij zagen zelfs nog niet eens is waar den bal was. Anyway: the Ducks hebben gewonnen! The guys were happy, so we were happy.

Na een mannen-middagje, tijd voor een vrouwenavondje. Josie belt al naar Jeff wanneer hij ons thuis afzet. Hebben we jullie al verteld dat we ze onze grote zus noemen omdat ze ongerust is waar we zijn J. Jeff wordt half verplicht om ons naar huis te brengen want grote zus staat thuis te wachten om te vertrekken naar een feestje. Ze staat al in de voordeur te wachten, in outfit. Jep, inderdaad WEER een costume-party. Voor ons is er geen tijd meer om ons te verkleden en we nemen snel ne strooien-hoed en voila, we zijn ook in costume.

The Hodown (naam van het evenement)- een hilarische ervaring voor ons. Het heeft ons beide tot een conclusie gebracht: we zijn echte city-girls.

Om te beginnen is het in een mini-dorpje (cottage-grove) en worden we er heen gebracht met een bus. Wij gaan al volledig strijk bij het opstappen van de bus want op de bus is er een vat bier aanwezig waar iedereen (gratis) ongestoord van kan drinken. Aangekomen op de bestemming... Het is letterlijk in een paardenren (lees buiten en in het zand) te doen, tussen de stallen en de paarden! Op de aanhangwagen achter nen traktor staat er een groepke bluegrass-music (= cowboy muziek) te spelen. Onze mond valt gewoon open. Na wat voedsel verorberd te hebben, wordt iedereen uitgenodigd om te dansen. En niet zomaar dansen! Nee, nee, volksdansen!!!! Allemaal in 1 grote cirkel gaan staan en de instructies van de zanger volgen. We konden er beiden niks van! We hebben geen van beiden met zoveel verschillende mensen gedanst op 1 avond dan op de Hodown (je moet bijna constant van partner wisselen). Maar hebben ons wel kostelijk geamuseerd.

11-10-2009 om 00:00 geschreven door SarahenEvy

Wist je dat we al zijn gaan wijnproeven

Wist je dat je door het rood mag rijden als je rechs afslaat en er niemand aankomt.

Wist je dat de ambriage van Josie pokkenmoeilijk is

Wist je dat we moesten wennen aan het rijden met een automatic?

Wist je dat wij ons haar geverfd hebben?

Wist je dat Sarah nog altijd geen jas gevonden heeft, gewoon omdat ze weet wat ze wilt. Niet omdat ze kieskeurig is hoor.

Wist je dat je hier Luikse wafels hebt met bananen of met geitenkaas in afterwaffle?

Wist je dat we verslaafd zijn aan American cookies?

Wist je dat Sarah verslaafd begint te geraken aan koffie?

Wist je dat Evy twee keer een verjaardagstaart gekregen heeft?

Wist je dat we met een fruitvliegplaag zitten?

Wist je dat zonnen op het dak zaaaaalig is?

Wist je dat Josie duizend lelijke planten heeft?

 Wist je dat we eindelijk conditie beginnen te krijgen?

 Wist je dat de deurcode van OSLC verandert elke keer er iemand weggaat bij OSLC? En dit is frustrerend!!!!

 Wist je dat het bier hier kei slecht is?

 Wist je dat sweet life de beste dessertenplaats is (volgens Sarah)?

 Wist je dat we verleden en heden tijd door elkaar schrijven op de blog en dat we dit heeeelemaaal NIET erg vinden aangezien we een keer geen paper moeten schrijven.

 Wist je dat Evy op een kinderfiets rijdt.

Wist je dat we de basic van American-football  beginnen te kennen.

Wist je dat je ook Football kan spelen met een courgette.

10-10-2009 om 00:00 geschreven door SarahenEvy

09-10-2009 om 03:17 geschreven door SarahenEvy

Zondag: the day after...

Verrassend vroeg zijn we allen wakker. Josie is nog steeds in haar outfit. Sarah ging helemaal strijk toen ze in de living kwam. De living en de keuken zien er niet uit en er staan overal glazen en bekers en borden en eten en ...
We zijn meiden onder elkaar, dus napraten is een MUST. We doen onze lounge-about pants aan en leggen ons in de zetel om te 'chatten' en we bekijken alvast alle foto's (veeeeel foto's). Een typische lejzie sunday. Heerlijk, al een lange tijd niet meer gehad, geen een van ons twee trouwens. Heerlijk (nog eens). Tegen de middag beginnen we (heel stilletjes aan) op te ruimen. Jeff zijn auto stond nog hier en komt langs om hem op te pikken. Dus ook Jeff wilt alle foto's zien! Opnieuw liggen we strijk met de foto's en de filmkes.
We voelen ons een beetje, tja, een beetje, hoe moeten we dat nu zeggen? Laat ons stellen dat we ons allebei een beetje verloren voelen. Want wat doet ge in godsnaam op ne Zondag??? Nu ja, het voordeel van Amerika, (bijna) alles is hier open 24/7. Voor de duidelijkheid wij hadden geene kater , gewoon een raar gevoel. We overleggen wat we willen doen en besluiten om (met zijn 4'en) een camera te gaan kopen voor Sarah (de hare is kapoetskie).Na een shoppingtripke en diner komen we terug thuis. Vooral Sarah heeft het lastig om stil te zitten, en weet geen blijf met haar lichaam, met zichzelf. Ze besluit om te gaan joggen in de hoop zich wat beter te voelen. De andere 3 blijven opperlui in de zetel hangen.
Jogging aan, muziekske op en weg is ons Sarah...

MAAR helaas, de joggingtrip verliep niet zoals gepland!!!

Na 10 min joggen komt Sarah aan 24th and University. En uit het niets word ze aangereden door ne fietser!!! De fietser kwam down van University street (redelijke stijle straat) en draaide op 24th op de sidewalk (Amaai dat is moeilijk om die woorden in het nederlands te vinden), maar daar was Sarah aan het joggen! Sarah was naar de grond aan het kijken en had haar I-pod in, dus had hem helemaal niet zien aankomen. Daar lag ze dan.
Best eng! Ze heeft niks ernstig, enkel verschoten, schaafwonden en pijn in hare nek. Ik wist niet dat beton zo hard kon zijn. Brrrrrrr.
De kerel stelt voor om mij naar huis te brengen, maar ik pass. Aangekomen thuis, zat iedereen lekker te chillen in de zetel, aangezien Sarah gewoon deed, duurde het even voordat de rest doorhad wat er aan de hand was. Maar een min later stond iedereen paraat! Toch, de sfeer was veranderd en Jeff vertrekt naar huis.
Sarah kruipt vroeg haar bed in en is een avontuur, ervaring rijker.

05-10-2009 om 00:00 geschreven door SarahenEvy

Zaterdagochtend... Het is 3 October 2009: de dag na een avondje stappen voor Evy's verjaardag.
Een beetje vaag kruipen we (vroeg!) uit bed om Josie te helpen met de voorbereidingen voor de housewarming. Muziekske op, lounge-about pants aan (= Joggingbroek) en kuisen maar. Was best hard werken: kamers opruimen, koken, vat bier gaan halen, ijsblokskes halen, alles herschikken. Enfin: de typische voorbereidingen voor een feestje. Twee uur op voorhand komen we tot de conclusie dat Josie's outfit voor de Octobernestparty nog niet compleet is. Wij nemen dan maar snel de auto en rijden richting 'the Mall' voor stockings voor Josie. We kennen de Mall al redelijk goed en waren trots op onszelf dat we de juiste ingang namen voor de winkel die we nodig hadden. We hadden immers bitter weinig tijd en konden enkel stockings gaan halen en snel terug naar huis. Dat plan hebben we helaas niet kunnen waarmaken We zijn WEER verloren gereden in downtown. Fuk man, Lastig. Vooral als je niet veel tijd hebt. Het probleem was: we hadden de verkeerde oprit gepakt van de freeway en reden richting springfield! Foute richting dus! Geen probleem dachten we, er dan maar terug af in Eugene. Die avond was er een 'football' game van de Ducks.
Football: dat leeft hier GIGANTISCH hard. Politie, bussen, omleidingen, OVERAL geel en groen. Vooral de omleidingen waren een probleem, want die zorgden er immers voor dat je rechtsreeks aan het stadium aankwam. Maar wij moesten helemaal niet aan het stadium zijn. ZUCHT.
Veel vijfen en zessen later, komen we toch terug thuis aan. Er was al volk, best spannend!
Mondjesmaat komt iedereen aan op onze housewarming. Veel mensen leren kennen. Niet iedereen was verkleed, maar toch wel veel mensen, dus dat was echt tof en vooral grappig.
We denken dat we 15 keer hebben moeten uitleggen wie we zijn, vanwaar dat we komen, welke taal we spreken (Dutch of French), wat we hier komen doen, of we aan de UO zitten,... Op het einde van de avond was het antwoord van ons: 'just Google it'. Was vermoeiend.
Nadat de 'oudjes' weg waren konden we onze onthullende kostuums aantrekken. Na wat praatjes en drankjes komt Sarah op het briljante idee om van outfit te wisselen met 'Frenchie' (ne kerel die btw poffertjes kent!). We hebben echt strijk gelegen. We kunnen jullie verzekeren: ne kerel met harige benen in een roos minirokske en een korset. OPPERGRAPPIG! Natuurlijk konden de rest van de boys niet achterblijven en besluit ook Jeff om van outfit te wisselen. Zodus Evy en Jeff wisselen van oufit. Amaai, zaaaaaliiggg. Plotsklaps stonden een uur later alle boys in een of ander kleed van Josie op de dansvloer. Echt lachen!

Het feestje was echt leuk en heeft tot in de vroege uurtjes geduurd.

PS: Op 1 dag is Sarah er in geslaagd om zich op 2 (verschillende) momenten aan glas te snijden.

04-10-2009 om 00:00 geschreven door SarahenEvy

Joehoewwwww een verjaardag, dat moet uiteraard gevierd worden! Daarom beslissen we om een dag vrijaf te nemen (Leve flexibiliteit). Met de auto van Josie trekken we richting Woodburn. Woodburn is een shoppingsparadijs! Mega veel outlet winkels bij elkaar. Zonder wegenkaart begeven we ons richting Portland. Vanaf moment 1 begint het al goed, we rijden verloren door Eugene. We horen Josie nog zo zeggen: "Just take the I5 North at Albertsons. Just take the road you took when you went to Portland." Wij maar knikken, ah ja ok, ok. Blijkbaar moesten we aan Albertsons naar rechts en NIET naar links. Wegaanduidingen zijn hier niet zo duidelijk. Een half uur later hadden we door dat we South aan het rijden waren en dat we dus gewoon de andere richting op moesten. Ach ja, wij 2 dappere meiden redden het wel, zelfs zonder kaart. Eenmaal in Woodburn aangekomen kon het shoppen beginnen. We hebben redelijk veel gevonden. Behalve ne jas voor ons Sarah. Dan zullen we nog is moeten gaan shoppen zeker . Om Half 5 keren we terug naar huis, we wilden immers op tijd thuis zijn om ons nog wat klaar te maken voor een avondje stappen (Evy's verjaardag vieren). Op de terugweg was het ook weer gezellig in de auto. Woodburn is ongeveer (als ge direct de weg vind natuurlijk) een anderhalf uur rijden. En we kunnen jullie verzekeren op de Amerikaanse wegen valt er veel te zien onderweg. Auto's met banden die groter zijn dan ne gemiddelde auto, trucks met 3 trailers er achter, grave moto's, mooi landschap, schrale auto's,... Enfin hilariteit alom. Eenmaal in Eugene terug aangekomen waren we WEER verloren gereden dowtown. We waren op den duur zo gefrustreerd, dat we begonnen te lachen van de miserie. We moeten jullie vertellen, er zit een bepaald systeem in de straten (5th, 6th, 7th,...)  en die lopen horizontaal, maar dan hebt ge nog Monroe, Lincoln,.. die lopen verticaal. En ge zou denken dat is makkelijk. Maar er zijn hier ook heel veel eenrichtingsstraten en ge moet uwe Noord, Oost, Zuid, West goed kennen om te weten welke richting dat ge uitgaat! En daar zitten wij ELKE keer opnieuw mee in de knoop. Na 40 min cirkels rijden ('blocks') dowtown Eugene, bellen we toch maar even naar Josie. Die heeft ons dan naar huis geloods. Om 19 u waren we EINDELIJK thuis. Helemaal opgefokt van de rit en helemaal hevig (en zoveel te laat!) komen we aan bij 'the Davis' waar we gezellig met zijn allen eten veroberen. Het bandje dat life muziek speelt, heeft speciaal voor Evy happy-birthday gespeeld (Evy vond dat minder grappig), wij vonden het leuk.  Na lekker eten, lekkere cocktails en een supppppeer lekkere verjaardagstaart trekken we richting een plaats waar er optredens zijn. Kevin moest die avond optreden, dus we konden niet anders dan te gaan kijken. Hahaha, nenee hun bandje is echt goed! We hebben lekker geswingd en onze zwoele dancemoves in de groep gegooid. Heerlijk. Spijtig genoeg is Josie maar ff gebleven, die voelde zich niet zo goed en was een beetje zenuwachtig voor de housewarming party de volgende dag. Geen nood, Jeff heeft ons naar huis gebracht in zijne fancy car.
Sarah heeft staan stijldansen op rockmuziek HILARISCH! Vooral omdat Sarah niet goed kan volgen en zelf de leiding wilt nemen. Al goed was die kerel ne professionele balletdanser en was hij dominant genoeg om Sarah strak te laten dansen.

Met een voldaan gevoel kruipen we onder de wol zodat we klaar zijn voor het volgende feestje.

x

03-10-2009 om 00:00 geschreven door SarahenEvy

Hellowwww

Zondag (27-09) vroeg wakker door de koude, maar snel ingepakt, want brrrr. Hop naar de watervallen. Watervallen: een bizar natuurfenomeen waar je naar kan blijven staren. Echt waar! Zo mooi.

Onderweg in onze auto druk brainstormen over onze costume voor de zombiepartyyyy. Onderweg even gestopt bij A&W voor een typische Amerikaanse ‘Soda’: Root beer. Hoe moeten we dat objectief beschrijven? Een bruin, bruisend goedje, dat smaakt naar flexium gel (volgens Evy) met softijs erop gespoten. Een voordeel van optrekken met een ‘local’. Dan leer je dergelijke typische Amerikaanse drankjes kennen. Een nadeel ervan: je krijgt ook veel kotsneigingen Ja, Sorry voor het woord gebruik. Maar dat was niet te drinken. Sarah vond het ijs op de bovenkant nog wel lekker. Enfin: diegene die ooit in de states komen drink geen ‘Root beer’! 's avonds na onze campingtrip worden we al ineens verwacht op de zombie party, verkleed uiteraard. Het uiteindelijke idee: zombees. Hoe grappig is dat! Wij hebben ons een kriek gelachen, met het ontwikkelen van de costumes. Oorspronkelijk hadden we allemaal niet zo’n zin in de zombieparty, omdat tja, zombies, jakkie. Maar Josie haar motto: Als ge ne leuke outfit hebt, dan hebde der al een heel pak meer zin in! En inderdaad, ze had gelijk. Het was echt kei leuk, en lekkere cocktails. Amaaaaai, serieus! Ze hadden 13 cocktails op het menu staan, allemaal verzonnen namen in het zombiethema. Ik kan zeggen, als Amerikanen een feestje geven, ze gaan er helemaal in op en gaan er volledig voor. Wij zijn al benieuwd naar halloween! Want, Halloween is pas 31 oktober en de winkels beginnen nu al vol te liggen met eten voor Halloween, costumes,...

X The Brussels Sprouts (onze bijnaam op de stageplaats)

01-10-2009 om 03:53 geschreven door SarahenEvy

Dit weekend zijn we naar Crater Lake op camping trip gegaan met Josie. Weer een prachtig stukje natuur!!!! Crater Lake... Diegenen die overwegen om een trip te maken naar West-Amerika is dit zeker een aanrader. Crater Lake was vroeger een vulkaan, maar is uitgebrand (uitgehold, whatever,...) tot een meer. Het was er zo stil, en ongerept dat je er kippenvel van kreeg! Het was er zo stil! Enkel mijlen ver kon je trommels en gezang horen van een indianenreservaat. BANGELIJK (Sorry mama van Sarah: geen CD kunnen bemachtigen ofzo: was MIJLEN ver, over de bergen,...).

Na een stevige hike naar de top van Garfield Mountain werden we al helemaal beloond! WAT EEN VIEW! We hebben daar gewoon een uur gezeten/gelegen. Maar naarmate de middag vorderde kwam er meer en meer mist en aswolken opzetten. Aangezien dat er hier bosbranden zijn in Zuid Oregon, tegen de grens met California, hangen hier aswolken van de brand. In Eugene hebben we er niet zo veel last van, maar aan Crater Lake was dit wel een pak erger. Je zag een bruine wolk boven het landschap hangen.

Enfin, het is moeilijk om zo iets moois met de juist woorden te beschrijven.

De campingtrip zelf was hilarisch. Josie had een nieuw campingvuurtje gekocht. Ze had dat dus nog nooit gebruikt en aangezien wij dat systeem nog nooit van ons leven gezien hadden, was het gibberen alom alleen om dat spel aan de praat te krijgen. Na het eten een kampvuurtje gemaakt. Wat ook weer hilarisch was. En dan genieten van de warmte en de sterrenhemel. Mmm, wat wil een mens nog meer en dat allemaal gratis (behalve onze bezine en eten dat we mee hadden genomen).

PS: gelukkige verjaardag zus van Sarah en Ina van Evy

01-10-2009 om 03:52 geschreven door SarahenEvy

Hoi hoi

Deze week hebben we op onze stageplaats gelezen, gelezen en nog eens gelezen. Gelukkig hebben we ons ook actief (via rollenspellen) mogen verdiepen in het PMTO leven. Voor volgende week is er verandering in zicht, we gaan namelijk dvd’s zien over de workshops die gegeven worden aan de therapeuten. Afwachten wat dat wordt, we zijn wel benieuwd. Laura heeft ook bevestigd dat we mee mogen op werkweek naar Detroit, Michigan. Tof, tof. Ze stelde dan ook voor om verder door te reizen naar Florida, maar aangezien Detroit heel dicht tegen New York ligt, zal dat eerder de optie zijn. Dus New York, here we come!!!! Yihaaaa (als we het geregeld krijgen).

Bye

29-09-2009 om 00:00 geschreven door SarahenEvy

Er is weeral een week voorbij gevlogen. Tijdens het weekend van week 3 hebben we een leuke sailor party gehad. Verkleden is hier de boodschap. In ongeveer een halfuur had Josie 3 glamoureuze sailoroutfits voor ons bijeen gezocht. Lekker gekleed als sailors zijn we met z’n 3 vertrokken naar Sydney thuis (vriendin van Josie). Na een praatje en het trotseren van een pitbull (zwoegen voor Sarah), zijn we vertrokken naar onze eerste verkleedpartijtje in The States. Lachen, gieren, brullen. Spijtig genoeg was het feestje nog niet begonnen, maar geen nood, dan maar verder ‘downtown’ gegaan. Wij lekker een bar binnen, internationale studentenkaart laten zien. Was dat toch niet goed genoeg voor meneer. Hup wij naar huis onze paspoorten gaan halen. Goed, tweede (geslaagde) poging en swingen maar. Uiteindelijk hebben we de sailor party niet meer gehaald, maar we hebben wel vele complimenten gekregen op onze ‘splendid’ outfits.

Groetjes

21-09-2009 om 00:00 geschreven door SarahenEvy

20-09-2009 om 04:09 geschreven door SarahenEvy

De stage opdracht op dit moment is uitdokteren wat PMTO is. Dus: lezen, lezen en mensen horen vertellen. Interessant (behalve het leeswerk: begint langdradig te worden).

We hebben een bankrekening nummer, terug geld!

Hoewel Sarah niet op PC banking geraakt met haar Amerikaanse rekening, moeten we terug naar de bank om het te regelen. (a never ending story).

PS: Vanavond komt Jeff (vriend van Josie) het internet installeren. (2 gelukkige belgische ‘girls’). Nu nog hopen dat het ook gaat werken.

16-09-2009 om 00:00 geschreven door SarahenEvy

We worden met open armen ontvangen en rondgeleid op OSLC (de plaats waar we 4 maanden onze creativiteit zullen kunnen botvieren). We merken al snel dat het een heel andere stage zal worden. Het is allemaal nog een beetje wennen, afwachten.

Evy haar transformator is gecrasht en net nu beide onze laptop-batterijen plat zijn. Zucht

PS: Nog geen internet.

14-09-2009 om 00:00 geschreven door SarahenEvy

13-09-2009 om 00:00 geschreven door SarahenEvy

Een nieuwe (vroege, warme) dag, onze auto in en klaar voor een trip van ongeveer 2 uur (It’s very closeby). Opnieuw een ander landschap en opnieuw zo relax, heerlijk.

Na ff te stoppen en ne fotoshoot aan de (PRACHTIGE) dam, komen we aan bij Cougar springs.

De hot springs (zoals de naam zelf zegt), zijn natuurlijke warmwaterbronnen.

De hot springs lopen van boven naar beneden (je hebt er 4) en de bovenste is de warmste. We zijn enkel in de laagste geweest. En die was al ongeveer 35° C. Het is normaal om naakt in de hot springs te gaan. Maar dat hebben wij toch maar even niet gedaan. Alle soorten mensen komen hier naartoe (lees alle soorten maten en gewichten en kinderen). We waren 2 gniefelende tieners die voor het eerst ne Piemel zagen. Was grappig, maar ook een beetje vreemd, want wij zijn dat niet gewoon. Ook hier beginnen de mensen direct een praatje. Ik moet zeggen het is raar om met naakte mannen te praten J. Vooral als ze dan ineens rechtstaan om iets te tonen, maar gij zit nog J. Volgens Roger (de man die maar bleef praten tegen ons) draaide het allemaal rond ‘become one with nature’ and ‘accept your body’. Het waren geen nudisten, maar naturisten. Enfin, een unieke ervaring dus.

PS: Nog steeds geen internet.

13-09-2009 om 00:00 geschreven door SarahenEvy