Het is nu twee dagen geleden dat ik mijn laatste bericht heb kunnen posten op mijn blog en alweer zijn er vreemde dingen gebeurd in mijn leven, voor zover dat je dit nog een leven kan noemen dan toch. Twee dagen geleden zat ik nog op het politiebureau, ik dacht toch dat het een politiebureau was want ik kon niets zien toen we binnengingen. Die nacht lag ik heel de nacht wakker omdat de kale brede man tegen me zei dat we er de volgende dag aan gingen beginnen. Waaraan? Ik heb geen flauw idee! Ik zal het nooit weten want toen gebeurde er dit: Die morgen lag ik in mijn bed en plotseling viel al het licht uit samen met alle andere elektrische toestellen zoals mijn laptop, die niet meer werkte zonder kabel omdat de batterij stuk was. 5 Minuten was het muisstil in de buurt van mijn kamer. Daarna hoorde ik een luide knal, alsof er hele muren van het gebouw waarin ik me bevond uit elkaar spatten. Na de knal hoorde ik geschreeuw van zware mannen die via de opengespatte muren het gebouw binnendrongen. Na het geschreeuw volgde het geluid van schoten en toen was het plots weer muisstil. Ik hoorde voetstappen steeds dichterbij komen totdat er plots een grote man met bivakmuts en een handwapen voor m’n kamerdeur stond. Hij kwam binnen en hield een doek met een verdovend middel voor men gezicht waardoor ik bewusteloos werd. Een lange tijd later werd ik wakker en ik wist niet waar ik was. Ik lag opnieuw in een klein houten hutje Het was plots veel warmer, zo een 30 graden Celsius schat ik. Er stond een klein oud radiootje naast me. Het zag er uit alsof het de eerste wereldoorlog nog had meegemaakt. Toch probeerde ik het nog aan te krijgen en dat lukte ook. Eerst kwam er enkel wat geruis uit maar als ik aan enkele knoppen had gedraaid kwam er toch een radio zender door. De taal die gesproken werd op de radio was Engels. Ik luisterde naar een sportbericht waarin gezegd werd dat de Seattle SeaHawks de SuperBowl hadden gewonnen tegen de New England Patriots, maar dat doet er nu eigenlijk niet toe. Voor dat ik het wist stond er plots een man achter mij die me bij trui vast nam. Toen zag ik het, op de onderkant van zijn pols, ik kreeg plots een flashback. Ik zag in mijn hoofd terug datgene wat ik een hele tijd geleden had meegemaakt. Ik zag het lichaam van Miguel, die naast mij dood op de grond lag na die fuif en op zijn lichaam stond geschreven: “Vindictis”. Hier stopte mijn  flashback. De man had een tattoo waarop ook was geschreven Vindictis.