Ik ben eindelijk terug uit het ziekenhuis, de dokters vonden geen logische verklaring op mijn aanval. Uiteindelijk mocht ik het ziekenhuis verlaten , maar ik moest nog wel terugkomen voor enkele testen. Toen ik uit het ziekenhuis stapte kwam het allemaal terug over me heen.vindictis. Ik begon me niet goed te voelen dus besloot ik een wandeling te maken door de stad. Mijn tocht eindigde bij een café waar er een American football-wedstrijd opstond: de New England Patriots tegen de Denver Broncos. Ik wist natuurlijk meteen wie er ging winnen en ik kreeg ook mijn gelijk, de Patriots hadden de Broncos helemaal vernederd.
Na de wedstrijd bleef ik nog even aan de toog hangen want daar kon ik even mijn zorgen vergeten. Toen ik terug thuis kwam moest ik even gaan liggen van al het bier dat ik had gedronken, ik dacht eerst dat ik alles ging loslaten maar gelukkig kon ik me nog inhouden en viel ik in slaap. De volgende ochtend stond ik op met de ergste kater van mijn leven en alsof het niet erger kon werd ik ook nog eens opgebeld. Ik nam op en schrok me een ongeluk het was Tom Patriot, hij zij tegen me: Ik weet wat je gedaan hebt en ik zal mijn wraak hebben. Ik werd helemaal bleek en kreeg een enorme dosis adrenaline, ik begon een rugzak met allemaal benodigdheden te maken want thuis kon ik niet blijven. Maar toen ik op het punt stond te vertrekken zag ik plotseling sirenes voor mijn deur, het was de politie en ze zochten naar me. Als ik deur zou opendoen gingen ze mijn rugzak zien en dat zou me verdacht maken, ik besloot om via mijn tuin te vluchten en ze zo te ontlopen. Ik klom over de omheining deed mijn kap op en begon weg te wandelen. Maar helaas ze zagen me en een agent sprak me aan, ik kon het risico niet nemen en begon zo snel mogelijk te lopen. Ze achtervolgden me en ik wist dat de enige manier om ze kwijt te raken was om door de steegjes te lopen. Na bijna een uur lopen was ik ze kwijtgeraakt en ook uitgeput. Ik besloot een rustige plek te zoeken, dus ik ging naar de bibliotheek waar ik in rust kon nadenken over mijn volgende stap.
Vanaf hier schrijf ik ook deze blog, hopelijk kan ik iets bedenken om uit deze ellende te ontsnappen en dat alles terug normaal wordt. Ik hou jullie op de hoogte.
