Hier zijn we opnieuw... De laatste week was het beoorlijk druk maar heerlijk om te doorkomen... Obe stapt sinds een 2 weken alleen rond zonder vinger steuntje...enja, nu is huis en tuin te klein aan het worden voor onze schat. Nu kan hij overal achter je aan stappen en is hij gelukkig. Ook wordt een andere hoogte zictbaar en bereikbaar voor Obeke... Kasten, lades, alles is leuk en geven hem steeds opnieuw nieuw speelmateriaal.Fietsen gaat ook al stukken beter alhoewel het sturen nog niet helemaal onder controle is en ij af en toe in de plantenborder beland in de tuin...Geen nood de broer en zussen helpen wel even en soms maakt Obe er een spelletje van... Vorig weekend deed onze reuze meid haar plechtige communie. Bo werd gevierd ! De tuin werd feestzaal, de zon was van de partij en straalde iedereen in een prettig humeur. Leuk gezelschap, lekkere taart en genoeg drank... 't was heeeeerlijk en Bo was gelukkig... Nog iedereen es bedanken voor de mooie cadeaukes... Vrijdag was Obeke een beetje koortsig en ziekjes. Z'n oogjes traanden, z'n neusje liep en de darmpjes waren overactief maar ondanks dat deed hij nog steeds z'n best om de ambiance erin te houden en te lachen. Maar Obe genoot mee met volle teugen. Alleen bekende gezichten gaven hem een veilig gevoel en sommigen mochten hem eventjes op de arm nemen... Ja, de hechting is in volle actie bezig tegenover ons en duidelijk weet hij toch al van wie hij zorg krijgt en liefde. Leuk hem daarin zo te zien evalueren. We zijn apetrots op hem... Vorige week gingen we op bezoek in 't Tropisch Instituut te Antwerpen. Een aangename dokter onderzoct Obeke grondig. Hij is in goede gezondheid, de bloeafname was erg pijnlijk en krokodilletranen vloeiden over z'n wangen. Gelukkig was het een zeer bekwame verpleegkundige en kon alles met één prik afgenomen worden. Voor de bloedafname werden RX foto's afgenomen (gelukkig want anders waren die foto's zeker te klein na die huilbui...) Maar een leuke knuffel als troost was leuk en alle traantjes verdwenen als sneeuw voor de zon. De resultaten van z'n oofduitslag zijn nog steeds niet klaar...waren het nu 4 weken of 4 maanden wachten???? Ondertussen smeren we verder en wachten we af... Vandaag mocht Obe voor de eerste keer mee naar de donderdagse zwemles van broer Wiebe...WHAW !!!! Wat een sensatie, al die kindjes in het water in zwembroek en met duikbril...En Obe maar kloppen op 't venster en zwaaien naar Wiebe en de speelmakkers... Ondertussen koekjes smullend van vriendje Lars. Toen Wiebe terug was moest Obe toch ook eventjes de duikbril nog eens passen. Van show gesproken in een volle kleedkamer... Stilletjes aan snapt Obe dat er naar hem geluisterd wordt. Deze week ging ij uit de kast z'n drinkfles halen en toonde die zo van drinken? Ik heb dorst... Ook komt hij nog steeds grote vertellingen met gebaren tonen als hem iets overkomen is. Maar de grootste verandering (en daarmee zijn we eeerg gelukkig...) is dat we een oplossing gevonden hebben voor de bed serenade... Broer Wiebe heeft een grote knuffelaap die bijna zo groot is als Obeke zelf. Enja, samen liggen ze nu in bed met de armen om mekaar geslagen. Geen traantjes of geschreeuw meer... Waarschijnlijk is Obe gewoon uit 't weeshuis om met 2 in bed te liggen en vandaar... Nu gaat hij met volle goesting naar bed en staat met volle goesting op. Enja, de aap gaat mee naar onze dagmoeders...Ja, een kindje bij... Het is schattig om te zien. Hannelien ging zojuist na de trampoles nog een kushandje gooien en de aap lag onder het deken en Obe er naast in een bolletje...Mooi. Hannelientje vond het schattig... Vandaag ging hij alleen wandelen in de tuin, eventjes de kippen schrik aanjagen, z'n broek nat maken op de glijbaan en dan terug binnen om 't allemaal te vertellen. Maar Bo durft soms wel eens te gebaren dat ze weent bij Obe om een zoen en knuffel te stelen bij broerke. Dan troost hij haar door z'n armpjes om haar heen te slaan en te zoenen. Dit weekend werd Bo ontmaskert door Obe... Ze gebaarde dat ze weende en toen deed Obe haar gewoon na...De rollen werden omgedraaidd tot jolijt van Obe natuurlijk... Hij is zo leergierig. Telkens hij kaka doet komt hij dat fier meedelen. Sinds enkele dagen zetten we hem na het eten op z'n potje enja, fier roept hij KAKA !!!!Enja, kaka is er... En dan maar bravo doen.... Ongelooflijk... Vandaag kwamen foto's per mail toe van M.L , een meisje uit 't Amba die meekwam naar België. Obe sprong aast van m'n armen met z'n lippen getuut om die foto's te zoenen. Leuk om te zien... Broer en zussen zijn nog steeds trots en zouden alles voor Obe doen... Het is leuk om te aanzien.
