Hallo allemaal, vandaag is Obeke er al 2 weken binnen ons gezinnetje...Ongelooflijk, de tijd vliegt zo snel voorbij. 't Is net alsof hij eergisteren aangekomen is. Alles gaat vlotjes. Soms is het nog een beetje puzzelen maar eigenlijk komt alles op tijd en stond klaar... De zussen zijn nog steeds gek op hem...Bo is zijn favoriete kus zus, telkens hij haar ziet tuut hij zijn lippen om een zoen te geven. Dat vindt Bo natuurlijk heeeerlijk...Enja, hij krijgt steeds zijn gevraagde kussen, tegenover ons is ze daarin toch een beetje spaarzamer. Hannelien zou bovenop haar broertje zitten, hij mag niet wijken of ze is er al bij... En Wiebe komt vanachter de hoek als de grote zussen eventjes uit het beeld verdwenen zijn...Gisterenavond toen Obe naar bed ging wou Wiebe hem nog even toe zwaaien en een goede nacht wensen. Maar plots huilde Obe hierbij en Wiebe was daarbij zo aangedaan dat hij meehuilde. Wiebe dacht dat Obe omwille van hem huilde en toen lieten we Wiebe de oorzaak van het verdrietje zien...Ja, de melkfles...Obe had die gezien en huilde om die te krijgen. Nog steeds valt Obe 's avonds met de melkfles in slaap. Op school bij Wiebe kwam een nederlandse stagaire turnles geven en iedereen had gehoord dat ze niet van Belgische afkomst was. Maar van waar dan? Wiebe was van één ding overtuigd, ze was niet van Afrika...Hoezo? Nu slaapt Obe eventjes, overdag slaapt hij een tweetal uurtjes en dan is de batterij terug opgeladen om er flink tegenaan te gaan. Ondertussen staan de "patattekes" op 't fornuis om z'n hongerig maagje te vullen...eten is nog steeds de nummer één in z'n leven. Ja, hij bloeit helemaal open en groeit als kool (vooral in de breedte dan...) Stilletjes aan voelen we de klik met de taal komen, hij begrijpt bepaalde dingen heel goed. Neen is zijn favoriete woordje en z'n hoofdje gaat daar even heftig bij heen en weer. OOk de kip kent hij al en die doet pokpok... Z'n mondje is mo en die toont hij heel fier. Het is niet te schatten hoe Obeke z'n best doet op alle vlakken. Hij kan brabbelen als de beste. (Soms denken we dat hij een Imam in zijn familie had, zo luid en krachtig dat hij brabbelt...) Het weekend begint vanavond, een tijd met de ganse familie samen, dat vindt Obe altijd suuuuper...Wat gaan we nu weer samen beleven... Tot na het weekend voor meer nieuws en enkele foto's...
