Fijn jullie nog es gehoord te hebben; hier aan het thuisfront zijn de kids volop aan het aftellen; ik vermoed dat het nog lastige dagen zullen worden om hen moed te kunnen inspreken. Ik probeer ze bij zoveel mogelijk te betrekken, wat redelijk goed lukt. Het schaatsen was niet zo'n succes, de kids wilden persé naar huis, al moet ik wel zeggen dat Wiebe aardig wat rondjes heeft geschaatst. (hij moest 10 rondjes schaatsen vooraleer hij van et ijs mocht) Onze Bo doet meer dan haar best; ze ruimt af, ze maakt koffie, en is heel begripvol. Voor haar duurt het natuurlijk dubbel zolang. Morgen is het school, we hebben samen de boterhammekes reeds gemaakt, en hun koek en fruit staat ook al klaar. in Bo en Hannelien hun aganda is reeds genoteerd dat ze vrijdag niet naar school zullen gaan. Bo zit er een beetje mee in dat ze op school gaan vragen waar haar mama is, en dat ze daarom gaat moeten wenen. Voor onze Bo is het een ganse beproeving. En Obe, ik ben blij dat hij het zo goed doet. Nu nog afwachten hoe hij het de eerste dagen hier zal vanaf brengen.
Cathy en Marfa, geniet van jullie verblijf ginds, inhoeverre dat het mogelijk is, natuurlijk.
Hoe gaat het met jullie? Met mij gaat alles goed! Alleen...... Ik heb het er erg moeilijk mee dat jij weg ben.t En dat is soms heel erg ambetand. En ook een beetje lastig. En ik nog een probleempje: waarom wil je die verrassing niet vertellen? Maar breng er maar heel veel mee!! En hoe is het met Obeke? Ik mis em natuurlijk ook heel erg Ik verlang er al naar om hem te kunnen zien. En hem in mijn armen te nemen. Ik hoop dat hij snel gewendt wortdt aan ons. Dan kan ik met hem ravotten Vele groetjes aan iedereen !! i love you!!!! BO XXXXXXXXXXXX-JES
Lappe sepappe,Ik zat hier naarstig te tikken en had
al wat getypt toen plots d'n electricteit uitviel.... ze zijn hier niet
van de rapste en tegen dat ik de pc weer in route had gekregen is er
weer heel wat tijd gepasserd .Cathy zal zich afvragen wr ik
blijf...Cathy heeft ondertussen telefonisch contact met het thuisfront
op de kamer , ik zit hier in de receptie op een niet azerty klavier te
typen met hier en daar een gehandicapeerde toets ...
Vandaag een vermoeidende dag geweest we zijn met een busje vol op
daguitstap geweest, naar de boerenbuiten en terug op( gelukkig een
macamdammen baan).Het was schrijnend om te zien he de mensen in de stad
"opgaan/verdwijnen" in het decor van de stad .Je ziet een hoop stenen
en dan zie je daar onopvallend een mens tussen liggen idem wat betreft
textiel , karton de memsemn liggen overal op op de stoep
...eenmaal buiten de stad in de dorpen bedrijvigheid alom.We zijn
bij een boerenfamilie(1 broer die voor z' n twee zussen en een klein
kindje zorgt) langsgeweet en hebben hun leefsituatie gezien. Wij zouden
het in dergelijke omstandigheden geen maand volhouden...
Dan verder doorgereden naar een brug die we in de jaren stilletjes
hebben gebouwd en waar er ook een mooie watervall was, inderdaad was
want in het voorbije regenseizoen heeft het hier slechts 1 dag geregend
met alle gevolgen vandien voor de natuur.
Daar het paadje zeer slecht bewandelbaar was zijn we met twee gaan
kijken, elk met een (ongevraagde) gids in ons kielzog.Het was er
best warm.Eenmaal hebben we daar dan ons middagmaal genoten.
Dan terug drie uur in de bus , ja het was voor de kindjes heel
vermoeiend,de chauffeur zal gedacht hebben wat hebben ze hier in mijn
bus gestoken ,maar allez we zijn veilig terug thuis geraakt , niet
evident als je de rijstijlen ziet van alle chaufeurs...
Obe heeft een goeienacht gehad, hij heeft doorgeslapen en hij is een
echte charmeur en lachebekje als hij vertrouwde memsen ziet.Hij schiet
dan eerst alles af en dan bloeit hij open.
Obe kan bijna stappen , aan de hand zet hij duchtig pasjes en er zit
best wel "poer" achter.Disco zebra blijft z'n vriendje.Er gaat een hele
wereld voor hem open...
Ik zal wat foto's doorstuen , hopelijk valt er hier niets in panne...
Morgen gaan we naar de amba met de spulletjes die we hebben meegebracht en hebben we weer contact met de verzorgsters.
Ook gaan we de vliegtuigtickets herbevestigen want ja ..vorige keer was de pc in ....panne
Enfin.Tot morgen
Groetjes van ons allen
Ik zal eerst de tekst doorsturen
Vanmorgen hebben de kids en ik Cathy aan de lijn gehad; ze klonk goed, en was vol lof over Obe. Ze vertelde mij ook over wat ze daar tot nog toe hadden gezien, en vond het echt confronterend. In ieder geval passen ze zich goed aan elkaar aan, maar plassen wilde hij tot nog toe niet (moet je het eerdere berichtje van Cathy lezen; ja Cathy, je hebt erom gevraagd)
Vandaag best weer een drukke dag geweest, al doe ik dit misschien mij zelf wel aan; maar dan is er geen tijd om te tobben. Vanmorgen naar broer Geert langsgeweest, wat spullen gaan ophalen; Hannelien en Wiebe zijn naar het verjaardagsfeestje van Inara geweest; Kapster Martine is langsgeweest voor Wiebe, en Bo is naar Thomas gegaan, en ondertussen nog wat thuis geklu(t)st. Na wat te hebben gegeten, hebben de kids naar 'Dieren in nesten' en vervolgens 'De Kampioenen' en 'Adoptie' gekeken. dus ja, eigenlijk zijn ze te laat naar bed gegaan. Morgen zullen ze alvast wat vroeger gaan waterpassen. Maandag is er terug school, en dan begint de race tegen de klok weer; maar 't zal wel lukken zeker? Na een paar pirouettes te hebben gedraaid op de ijsbaan zijn we morgenavond, Zondag, in de helft van ons 'weduwnaarschap' nog 4 dagen en 5 nachten; nog best wel wat werk aan de winkel voor hetgeen ik had gepland.
Ik heb de foto's gezien en ik krijg de tranen al in de ogen Het is zo een schattig ventje en ik verlang er al naar om em in mijn armen te kunnen nemen Het ziet er een speels kameraadje uit!!! Ik heb een paar vraagjes voor jullie.
1. Kan hij al staan of lopen? 2. Kan hij al heel goed spelen? 3. Is het daar erg warm?(Hoeveel graden?) 4. Heb je al iets gevonden of nog niet?(van een cadeau?)
Zo ik denk dat het al is Ik hoop het dan toch!! Ik begin al af te tellen. Elke keer als er een dag voorbij is zet ik een kruisje op de kalender!! Ik ga het nog eens zeggen het is een heel schattig ventje Ik kan het bijna niet geloven dat dat ons broertje wordt !!! Echt waar,zo mooi. Ik mis je nog altijd !!! En ik heb een probleempje En dat is dat ik jou(mama) niet meer kan voorstellen Maar ik ben je nog altijd niet vergeten,dat zeker nooit!!!! Zo dat was dan het bericht voor vandaag. Ik zal jullie elke dag gaan schrijven,dat zeker. Vele groetjes aan iedereen(mama,marfa en natuurljik mijn schattig lief klein broertje OBE!!!!)
P.S. ILOVE YOU!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! P.S. MORGEN GAAN WIJ JE BELLEN DUS LEG JE telefoon AL MAAR AAN?ok,
hallo, hier zijn we opnieuw. Ditmaal zonder internet problemen maar het bericht is nog niet vertstuurd.
Deze morgen zijn we met de Ladataxis terug naar de Hilton geweest om de
vliegtickets te bevestigen. Maar toen viel daar het internet uit...
Ik denk dat elke internetverbinding hier elk op z'n beurt wat
'internet' krijgt en ge moet 't maar passen op den juiste computer te
zitten...
Vandag was er extra veel leven op straat, oja want het is weekend en
dan komen we allemaal buiten. Een drukte van jewelste. Kraampjes
overal, venters, predikanten...een mooi allegaartje. Leuke achtergrond
muziek, lekker een warme wind en Obe die van alles geniet.
Jammer, maar we zijn een beetje het storende element in het decor. Ja,
ons kleur maar ook onze money...Voortdurend moet je op je hoede zijn,
je wordt dikwijls aangeklampt om iets te kopen...'Iets'is hier
schelpen, veegborstels, straatmappen,...
Obe gaat met 'krasse schreden' vooruit. Gisteren lag ie alleen stil in
de armen en keek alleen maar rond. Vandaag ontpopt hij zich als een
charmeur eerste klas. De nacht is heel vlot gegaan en om 6u. kwam de
honger op. Flesjesvoeding gaat vlot en liefst alleen. Vaste voeding is
moeilijk herkenbaar...daar is nog wat aan te sleutelen.Toch een koekje
lust hij al.Neem hem alleen niet meer af. Hij wordt een flinke
speelkameraad voor Bo, Hannelien en Wiebe.Hij speelt vollop met de bal
en de disco zebra. Momenteel is hij mama aan het ontkleden...zeker geen
zicht als je in de receptie van het hotel zit. Hij is ook een kei in
mama 'bezegenen'...helaas had de zegen een kleurtje en een geurtje.
Maar allee, in dit decor valt dit niet zo op...
Even veranderd van stoel want Obe wil ook wel typen....
Bij deze doen we ook nog een poging om enkele foto's op de blog te zetten , we doen ons best .
Morgen is er een daguitstap gepland, naar waar juist ontgaat ons.Allezins op het platteland dus zie of hoor ons terug....
Straks gaan we samen iets eten met de hele bende .
Eindelijk internetverbinding gelukt ....
Vandaag de grote dag : na een lange voormiddag vol belevenissen ( wat had je anders verwacht) mochten we naar het amba.
De start was goed.Onze taxi ,een porsch onder de geiten, rijdt dus wel
degelijk op benzine.Tot deze vaststelling kwamen we toen we
plotseling al schokkend over de weg "sjeesden"
.Met de nodige oponthoud en telefoontjes was de jericanpulle
relatief snel gearriveerd ( door een andere lada ).
Op weg naar het Hilton hotel " to change the money".
Door de spanning was het weinig genieten van het middagmaal
ondanks het goede gezelschap.De sfeer en de soep waren te snijden.
Om 14 u liepen we bijna het amba voorbij.Eenmaal binnen ging alles
er heel vlot maar emotioneel aan toe en traantjes werden
weggepinkt, iedereen feliciteerde iedereen .Mooi om te beleven.Na het
bekomen van de emoties konden we ten volle genieten van een levende
verse kop echte Ethiopische koffie , de boontjes werden ter plaatse
gebrand,geplet en opgegoten....heeeeeeeeerlijk.
Voor Obe was het een overrompeling, hij lag bij onze aankomst
waarschijnlijk te slapen en door het kabal schrok hij op.Eenmaal in de
armen van mama was het verdriet over, van mama loslaten was er absoluut
geen sprake meer , heel mooi.
Terug in onze "porsch" terug in het hectische verkeer opzoek naar
babyvoeding, wij hadden hiervoor drie winkels nodig...Na de laatste
winkel liet Obe zich in slaap wiegen in de auto tot nu, is het geen
schatje ?
Vandaag begint het avontuur zowel voor ons maar vooral voor kleine Obe ( heb ik al gezegd dat het een schatje is?)
Eventjes Obe voorstellen: misschien lukt het om enkele foto's door te sturen (er staat hier momenteel heel veel wind )
Obe heeft grote voeten (maat 22)
Prachtige donkere kijkertjes en krullende wimpers
Obe is heel nieuwsgierig en heeft alles wel gezien.
Momenteel begint z'n maagje te knorren en kan hij dan na een badje genieten van een heerlijk nacht.
Aan het thuisfront doen we bij deze heel veel groetjes sorry voor het lange wachten op wat nieuws...
we doen nu nog een poging voor de fotos, tot morgen...
slaapwel,
droomzoet...
Dat het spannende dagen zijn moet ik jullie waarschijnlijk niet vertellen. Gisteren, Woensdag, is een drukke dag geweest, nog van alles te regelen, en de bedoeling was om deze Blog nog wat aan te kleden, maar zoals je ziet, het is er niet echt van gekomen, niettegenstaande dat we maar vanochtend om 01.00 u zijn gaan slapen. De wekker heeft ons deze morgen gewekt om 4.00 u, en echt uitgerust waren we niet. Een echt ontbijt smaakte niet, dan maar een tasje koffie alleen (met 1/2 klontje suiker). Om 4.45 u stonden we vertrekkensklaar. Nog een laatste keer vragen aan de twee toeristen of ze hun papieren wel bij zich hadden, en weg waren we. Verbaasd dat er zoveel verkeer was in de vroege ochtend richting Brussel, maar alles is zeer vlot verlopen; om 5.45 u kwamen we aan in Zaventem. Na enig zoekwerk had ik dan toch de juiste inrit gevonden voor de busparking. Na het uitladen van de reiskoffers (elk 2) gingen we met z'n allen naar de vertrekhall waar Bart (FIAC) en twee andere koppels ons stonden op te wachten. De andere twee koppels kwamen iets na 6.00 u aan, zodat we konden inchecken. Er was wel enige spanning bij het plaatsen van de reiskoffers op de weegschaal, want we wisten dat we met de limiet hadden gespeeld; wat bleek 49,6 kg ipv de toegelaten 46 kg. Gelukkig voor ons maakten ze geen opmerking. De buggy werd apart ingeladen. Aangezien 1 koppel nog een GSM toestel wilde kopen in de taksvrije zone, wilde de reisleider wat vroeger vertrekken. we begeleidden Cathy en Marfa tot aan de paspoortcontrole, waar het plots allemaal heel erg snel ging, nog een laatste knuffel en voor ik het besefte stonden Marfa en Cathy aan de andere zijde van het glas. Ik had het afscheid anders voorgesteld, Bo had een moeilijk moment en na nog wat heen en weer gewuif van achter het glas, verdwenen Cathy en Marfa, op weg naar Ethiopië. Dan maar de luchthaven wat gaan verkennen; op de 4e verdieping (promenade) is er een restaurant die uitzicht heeft op de 'tarmac'. Helaas voor ons zagen we geen vliegtuig van KLM. Na een koffie, zijn we de aankomsthall gaan bekijken, om daarna terug naar de wagen te gaan.we zijn vertrokken in Zaventem omstreeks 7.45 u, en op de terugreis was er weinig drukte op de weg. Op het moment dat ik dit schrijf komen Cathy en Marfa waarschijnlijk net aan in Ethiopië. ik verwacht dat zij morgen een berichtje zullen sturen, en wie weet misschien een eerste reactie en foto van Obe.
Ik mis jullie echt heel erg!!!!! We hebben nog een paar zwembaden moeten bij kopen. Anders liep het over (Ik heb zitten wenen!!!) Elke keer als ik naar een foto kijk van mama dan begin ik te wenen Ik hoop dat het daar heel erg leuk is of wordt En als je Obe ziet doe je hem dan de groetjes Nadat wij afscheid moesten nemen zijn wij nog naar de cafétaria geweest. We waren jullie vliegtuig aan het zoeken maar we hebben het niet gevonden en ook niet gezien En als we thuis waren dan zijn we nog vlug achter de doopsuikertjes voor Obe gaan halen. En voor onze klassen. Hannelien had andere kleuren genomen dan ik Dan zijn we naar de Quick geweest!! En dat was heeeel erg lekker. Mama he kunt je het niet voorstellen hoeveel keer ik heb zitten wenen om jou En hoe ik jaloers ben op jou en Marfa 40 GRADEN dat wil ik ook hier in België En morgen ga je naar Obeke. Naar dat heeeeel erg klein ventje!!!! O, ik wil in Marfa haar plaats. Of nee, ik kom ook naar Ethiopië Mama, ik hoop dat je het erg leuk vind: wink: En dat je snel en veilig en goed en helemaal heel terug komt En dan moet ik maar eens dag gaan zeggen . Ik schrijf nog zeker terug, met de trukken die ik heb uitgehaald: twisted: GROETJES VAN JE ZWEMBAD MADAM BOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOKETJE
Ik heb papa al heel erg goed geholpen (vaatwas legen, tafel dekken, tafel weg doen....) P. IK HOU ZOVEEL VAN JOU MAMA P.S. Het is een hele goeie pyjama van snoopy P.S.S. De kapster komt de vrijdag in plaats van zaterdag: wink: P.S.S.S. We gaan zaterdag niet naar Geert P.S.S.S.S. En we hebben de tuin in geuren en in kleuren gezet. P.S.S.S.S.S. Als je terug komt dan is het tuinhuisje misschien al weg P.S.S.S.S.S.S. Ik mis je zo erg dat ik al moet beginnen wenen P.S.S.S.S.S.S.S. I LOVE YOU SOW VERI MATS (Ik hou zoveel van jou) P.S.S.S..S.S.S.S.S. Zeg maar tegen je vrienden dat ze vrijdag NIET van harte welkom zijn,OK P.S.S.S.S.S.S.S.S.S.S. Dan zijn we eens samen met het hele gezin. P.S.S.S.S.S.S..S.S.S.S.S. Als je terug komt met Obeke dan ga je ons gaan herkennen aan een hele grote verrassing,ok
Eindelijk is er wat rust, de koffers zitten in de auto enja,...bijna alles hebben we erin gekregen...uitgezonderd de xxx aantal dozen spulletjesdie over zijn. Of de dingen die we misschien vergeten zijn. Het pakken van de valiezen is een historie op zich. Zeker als de weegschaal op Ibs staat ipv KG. Waardoor een valies van 21kg plots 49 weegt en voor 28kg stress zorgt...Gevolg: de valiezen geledigd en herschikt en dan zagen we dat de weegschaal...verkeerd stond OEF! Gelukt, 46kg mee (wel een kilo of twee op overschot maar dat zullen ze wel niet merken zeker???) De tijd ging vlugger dan onze handen en voeten vandaag maar daar komt beternis in... Ook zijn we blij de blog te kunnen starten, want dit is de eerste allereerste keer. Voor de kindjes was het een moeilijk moment om te gaan slapen, vooral de schrik om vergeten te worden en niet gewekt te worden was groot. Maar we hebben BELOOFD hen zéker te wekken... Filiep is echt niet bij te houden, steeds opnieuw de papieren bekijken, herhalen hoe de simkaart moet herplaatst worden,....Neen, hij heeft geen stress...Met een tafelbiertje in de hand komt hij door het ganse land (maar niet tot in Addis Abeba, hahaha...) In elk geval iedereen bedankt voor alle spulletjes die meegegeven zijn, we hebben praktisch alles mee. Het is een eigenaardig gevoel, morgen tegen deze tijd zijn we er al...Dan nog aftellen tot vrijdagnamiddag om Obe te zien maar we wachten nu al bijna 2 jaar, die paar daagjes zullen niet zoveel maken zeker ? Alhoewel... Aan slapen hebben we hier nog geen kaas gegeten maar toch gaan we dit mailtje afsluiten...
Hallo allemaal, Welkom op de blog die we in het leven hebben geroepen ter gelegenheid van de adoptie van Obe . Donderdag 3 april is het dan zo ver en vertrekken (eindelijk) we naar Ethiopië.
en voor ik het besefte stonden Marfa en Cathy aan de andere zijde van het glas. Ik had het afscheid anders voorgesteld, Bo had een moeilijk moment en na nog wat heen en weer gewuif van achter het glas, verdwenen Cathy en Marfa, op weg naar Ethiopië. 
