Eindelijk internetverbinding gelukt ....
Vandaag de grote dag : na een lange voormiddag vol belevenissen ( wat had je anders verwacht) mochten we naar het amba.
De start was goed.Onze taxi ,een porsch onder de geiten, rijdt dus wel
degelijk op benzine.Tot deze vaststelling kwamen we toen we
plotseling al schokkend over de weg "sjeesden"
.Met de nodige oponthoud en telefoontjes was de jericanpulle
relatief snel gearriveerd ( door een andere lada ).
Op weg naar het Hilton hotel " to change the money".
Door de spanning was het weinig genieten van het middagmaal
ondanks het goede gezelschap.De sfeer en de soep waren te snijden.
Om 14 u liepen we bijna het amba voorbij.Eenmaal binnen ging alles
er heel vlot maar emotioneel aan toe en traantjes werden
weggepinkt, iedereen feliciteerde iedereen .Mooi om te beleven.Na het
bekomen van de emoties konden we ten volle genieten van een levende
verse kop echte Ethiopische koffie , de boontjes werden ter plaatse
gebrand,geplet en opgegoten....heeeeeeeeerlijk.
Voor Obe was het een overrompeling, hij lag bij onze aankomst
waarschijnlijk te slapen en door het kabal schrok hij op.Eenmaal in de
armen van mama was het verdriet over, van mama loslaten was er absoluut
geen sprake meer , heel mooi.
Terug in onze "porsch" terug in het hectische verkeer opzoek naar
babyvoeding, wij hadden hiervoor drie winkels nodig...Na de laatste
winkel liet Obe zich in slaap wiegen in de auto tot nu, is het geen
schatje ?
Vandaag begint het avontuur zowel voor ons maar vooral voor kleine Obe ( heb ik al gezegd dat het een schatje is?)
Eventjes Obe voorstellen: misschien lukt het om enkele foto's door te sturen (er staat hier momenteel heel veel wind )
Obe heeft grote voeten (maat 22)
Prachtige donkere kijkertjes en krullende wimpers
Obe is heel nieuwsgierig en heeft alles wel gezien.
Momenteel begint z'n maagje te knorren en kan hij dan na een badje genieten van een heerlijk nacht.
Aan het thuisfront doen we bij deze heel veel groetjes sorry voor het lange wachten op wat nieuws...
we doen nu nog een poging voor de fotos, tot morgen...
slaapwel,
droomzoet...
Dat het spannende dagen zijn moet ik jullie waarschijnlijk niet vertellen. Gisteren, Woensdag, is een drukke dag geweest, nog van alles te regelen, en de bedoeling was om deze Blog nog wat aan te kleden, maar zoals je ziet, het is er niet echt van gekomen, niettegenstaande dat we maar vanochtend om 01.00 u zijn gaan slapen. De wekker heeft ons deze morgen gewekt om 4.00 u, en echt uitgerust waren we niet. Een echt ontbijt smaakte niet, dan maar een tasje koffie alleen (met 1/2 klontje suiker). Om 4.45 u stonden we vertrekkensklaar. Nog een laatste keer vragen aan de twee toeristen of ze hun papieren wel bij zich hadden, en weg waren we. Verbaasd dat er zoveel verkeer was in de vroege ochtend richting Brussel, maar alles is zeer vlot verlopen; om 5.45 u kwamen we aan in Zaventem. Na enig zoekwerk had ik dan toch de juiste inrit gevonden voor de busparking. Na het uitladen van de reiskoffers (elk 2) gingen we met z'n allen naar de vertrekhall waar Bart (FIAC) en twee andere koppels ons stonden op te wachten. De andere twee koppels kwamen iets na 6.00 u aan, zodat we konden inchecken. Er was wel enige spanning bij het plaatsen van de reiskoffers op de weegschaal, want we wisten dat we met de limiet hadden gespeeld; wat bleek 49,6 kg ipv de toegelaten 46 kg. Gelukkig voor ons maakten ze geen opmerking. De buggy werd apart ingeladen. Aangezien 1 koppel nog een GSM toestel wilde kopen in de taksvrije zone, wilde de reisleider wat vroeger vertrekken. we begeleidden Cathy en Marfa tot aan de paspoortcontrole, waar het plots allemaal heel erg snel ging, nog een laatste knuffel en voor ik het besefte stonden Marfa en Cathy aan de andere zijde van het glas. Ik had het afscheid anders voorgesteld, Bo had een moeilijk moment en na nog wat heen en weer gewuif van achter het glas, verdwenen Cathy en Marfa, op weg naar Ethiopië. Dan maar de luchthaven wat gaan verkennen; op de 4e verdieping (promenade) is er een restaurant die uitzicht heeft op de 'tarmac'. Helaas voor ons zagen we geen vliegtuig van KLM. Na een koffie, zijn we de aankomsthall gaan bekijken, om daarna terug naar de wagen te gaan.we zijn vertrokken in Zaventem omstreeks 7.45 u, en op de terugreis was er weinig drukte op de weg. Op het moment dat ik dit schrijf komen Cathy en Marfa waarschijnlijk net aan in Ethiopië. ik verwacht dat zij morgen een berichtje zullen sturen, en wie weet misschien een eerste reactie en foto van Obe.
Ik mis jullie echt heel erg!!!!! We hebben nog een paar zwembaden moeten bij kopen. Anders liep het over (Ik heb zitten wenen!!!) Elke keer als ik naar een foto kijk van mama dan begin ik te wenen Ik hoop dat het daar heel erg leuk is of wordt En als je Obe ziet doe je hem dan de groetjes Nadat wij afscheid moesten nemen zijn wij nog naar de cafétaria geweest. We waren jullie vliegtuig aan het zoeken maar we hebben het niet gevonden en ook niet gezien En als we thuis waren dan zijn we nog vlug achter de doopsuikertjes voor Obe gaan halen. En voor onze klassen. Hannelien had andere kleuren genomen dan ik Dan zijn we naar de Quick geweest!! En dat was heeeel erg lekker. Mama he kunt je het niet voorstellen hoeveel keer ik heb zitten wenen om jou En hoe ik jaloers ben op jou en Marfa 40 GRADEN dat wil ik ook hier in België En morgen ga je naar Obeke. Naar dat heeeeel erg klein ventje!!!! O, ik wil in Marfa haar plaats. Of nee, ik kom ook naar Ethiopië Mama, ik hoop dat je het erg leuk vind: wink: En dat je snel en veilig en goed en helemaal heel terug komt En dan moet ik maar eens dag gaan zeggen . Ik schrijf nog zeker terug, met de trukken die ik heb uitgehaald: twisted: GROETJES VAN JE ZWEMBAD MADAM BOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOKETJE
Ik heb papa al heel erg goed geholpen (vaatwas legen, tafel dekken, tafel weg doen....) P. IK HOU ZOVEEL VAN JOU MAMA P.S. Het is een hele goeie pyjama van snoopy P.S.S. De kapster komt de vrijdag in plaats van zaterdag: wink: P.S.S.S. We gaan zaterdag niet naar Geert P.S.S.S.S. En we hebben de tuin in geuren en in kleuren gezet. P.S.S.S.S.S. Als je terug komt dan is het tuinhuisje misschien al weg P.S.S.S.S.S.S. Ik mis je zo erg dat ik al moet beginnen wenen P.S.S.S.S.S.S.S. I LOVE YOU SOW VERI MATS (Ik hou zoveel van jou) P.S.S.S..S.S.S.S.S. Zeg maar tegen je vrienden dat ze vrijdag NIET van harte welkom zijn,OK P.S.S.S.S.S.S.S.S.S.S. Dan zijn we eens samen met het hele gezin. P.S.S.S.S.S.S..S.S.S.S.S. Als je terug komt met Obeke dan ga je ons gaan herkennen aan een hele grote verrassing,ok
Eindelijk is er wat rust, de koffers zitten in de auto enja,...bijna alles hebben we erin gekregen...uitgezonderd de xxx aantal dozen spulletjesdie over zijn. Of de dingen die we misschien vergeten zijn. Het pakken van de valiezen is een historie op zich. Zeker als de weegschaal op Ibs staat ipv KG. Waardoor een valies van 21kg plots 49 weegt en voor 28kg stress zorgt...Gevolg: de valiezen geledigd en herschikt en dan zagen we dat de weegschaal...verkeerd stond OEF! Gelukt, 46kg mee (wel een kilo of twee op overschot maar dat zullen ze wel niet merken zeker???) De tijd ging vlugger dan onze handen en voeten vandaag maar daar komt beternis in... Ook zijn we blij de blog te kunnen starten, want dit is de eerste allereerste keer. Voor de kindjes was het een moeilijk moment om te gaan slapen, vooral de schrik om vergeten te worden en niet gewekt te worden was groot. Maar we hebben BELOOFD hen zéker te wekken... Filiep is echt niet bij te houden, steeds opnieuw de papieren bekijken, herhalen hoe de simkaart moet herplaatst worden,....Neen, hij heeft geen stress...Met een tafelbiertje in de hand komt hij door het ganse land (maar niet tot in Addis Abeba, hahaha...) In elk geval iedereen bedankt voor alle spulletjes die meegegeven zijn, we hebben praktisch alles mee. Het is een eigenaardig gevoel, morgen tegen deze tijd zijn we er al...Dan nog aftellen tot vrijdagnamiddag om Obe te zien maar we wachten nu al bijna 2 jaar, die paar daagjes zullen niet zoveel maken zeker ? Alhoewel... Aan slapen hebben we hier nog geen kaas gegeten maar toch gaan we dit mailtje afsluiten...
Hallo allemaal, Welkom op de blog die we in het leven hebben geroepen ter gelegenheid van de adoptie van Obe . Donderdag 3 april is het dan zo ver en vertrekken (eindelijk) we naar Ethiopië.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
en voor ik het besefte stonden Marfa en Cathy aan de andere zijde van het glas. Ik had het afscheid anders voorgesteld, Bo had een moeilijk moment en na nog wat heen en weer gewuif van achter het glas, verdwenen Cathy en Marfa, op weg naar Ethiopië. 
