Zondagnamiddag,
regen buiten, wat een verschil met de subtropische temperaturen in ons geliefde
NY!
Op exact hetzelfde
tijdstip als de afgelopen week werd ik wakker (12 u s middags in België stemt namelijk
overeen met 6 u s morgens in NY). Tijd dus om de blog af te werken: eindelijk
kunnen jullie de fotos van onze groep vinden, en verder kan je nu dit laatste
berichtje lezen. Op de blog kunnen alleen gecomprimeerde fotos staan, die niet
zo goed zichtbaar zijn, maar via Wetransfer hebben onze studenten de originele
versie van de fotos gekregen.
Ik vraag me af hoe
iedereen omgegaan is met de jetlag, en de korte nacht op het vliegtuig (hoewel,
iedereen had hiervoor al flink geoefend, met nog kortere nachten in NY).
Iedereen begint nu
live ervaringen te delen met familie en vrienden, en de eigen fotos komen op Facebook
terecht. En de nieuwe vrienden die iedereen gemaakt heeft in NY, zijn nu via Facebook
ook vrienden geworden.
De terugreis is
vlot verlopen: geen vertragingen, geen gemiste vluchten, geen overnachtingen in
luchthaven hotels, zonder bagage. We landden zelfs een halfuur vroeger dan
gepland, maar die voorsprong werd snel gecompenseerd door de lange wachtrij aan
de paspoort controle. Niet zo lang als aan de Immmigration in NY, maar naar Belgische
normen toch langer dan verwacht.
En dan zat het er definitief
op: ouders stonden onze NY reizigers op te wachten, en iedereen ging op eigen
initiatief, zonder het witte hoedje te moeten volgen, richting eigen bed.
We hadden een heel
fijne studentengroep: er hebben zich geen echte incidenten voorgedaan, iedereen
was stipt op de afgesproken tijdstippen aanwezig (ook als de nachten maar kort
waren), en de verschillende groepen (2 campussen, 4 studierichtingen), leerden
elkaar elke dag beter kennen, niet in het minst dankzij de milde houding van de
Ierse pub vlakbij het hotel.
Het laatste
berichtje op de blog wordt ook traditioneel afgesloten met enkele
statistiekjes. U was een trouw publiek! We hebben tot nu toe 675 verschillende
bezoekers gehad. Dat was wat minder dan vorig jaar, maar het brengt ons toch op
de 5de plaats van de 4700 blogs in de categorie Reizen. En op een
totaal van 180.000 blogs op bloggen.be staan we op de 25ste plaats. De
piekdag, 27 mei, telde 89 verschillende bezoekers. Het merendeel van onze
lezers kwam uit België, maar we hadden er ook 12 uit Nederland, en 6 uit de VS.
75% van de bezoekers deed dit mobiel, en 25% las onze verslagen via PC.
Binnen enkele dagen
zal onze populariteit wel beginnen afnemen, want onze studenten vertellen nu
aan familie en vrienden live over hun ervaringen.
We hopen dat we
onze studenten een prachtige week met unieke ervaringen hebben bezorgd.
De begeleidende docenten blikken zeer tevreden terug, en we hopen dat dit a
fortiori geldt voor onze studenten. Wij staan in ieder geval klaar om volgend
jaar met een nieuwe lichting geïnteresseerden richting New York te vertrekken!
Nu enkele weken
examens en eindwerkverdediging, en dan is het tijd voor onze reünie.
En nadien beginnen
wij stilaan te plannen voor de reis van 2016. We kijken er al naar uit!
Onze laatste volledige dag op New Yorkse bodem zit erop.
Vandaag geen shorts, maar semi business dress, want vandaag hadden we terug enkele business activiteiten op de agenda.
Onze eerste halte was Belcham, de Belgian American Chamber of Commerce. Geert, de executive director legde ons de doelstellingen en structuur van Belcham uit. Goed om weten voor de huidige tweedejaars die dit lezen: zij kunnen helpen met het zoeken van een stageplaats in NY, en het regelen van visa e.d.
Nadien vertelde Sonny, oud-student van Thomas More Mechelen, en medewerker bij Belcham, over zijn ervaringen. Hij was geen onbekende voor ons: vorig jaar beëindigde hij net zijn stage bij Belcham, maar hij is ook een kennis van 1 van onze studenten.
Als laatste getuigenis kwam Patrick van Rosendaal van BENY vertellen over zijn ervaringen, van de tijd dat hij zwarte sneeuw zag in de eerste jaren in NY, tot vandaag, als gids en oprichter van BENY, reisorganisatie van en voor Belgen in New York.
De rode draad door het verhaal van Geert en Patrick was 'networking': het belang van goede connecties en introducties.
Onze ganse NY reis is hier een illustratie van: de meeste bezoeken die we brengen hebben we te danken aan de contacten en LinkedIn database van de docenten.
Na de business kwam een uurtje cultuur, ons bezoek aan het MoMA, Museum of Modern Art. Kunst staat niet erg hoog op de interesse lijst van de gemiddelde BM student. En de docenten kunnen beter uitleggen hoe een kapitaalsverhoging van een vennootschap behandeld wordt, of hoe je risico en rendement van verschillende beleggingsproducten berekent. Ons bezoek leidde, net als vorig jaar, tot discussies over 'schoonheid', 'kunst' en 'waarde'.
Na de lunch stond ons laatste business bezoek op de agenda. Voor de zevende keer op rij bezochten we het Flanders House in het prachtige New York Times gebouw.
In 2009 waren wij de eerste hogeschool die het Flanders House bezocht, enkele weken na de opening.
De vertegenwoordiger van de Vlaamse Regering is een dorpsgenoot van enkele van onze studenten, uit Londerzeel.
Hij legde de verschillende staatshervormingen uit, en de bevoegdheden die aan Vlaanderen toekomen.
Deze bevoegdheden zijn over 3 diensten gespreid: Flanders House zelf, Visitflanders, en Flanders Investment & Trade.
Wimke van Visitflanders legde de bevoegdheden van haar dienst uit, en wist ons te vertellen dat 5% van alle buitenlandse bezoekers in Belgie uit de VS komen.
Tenslotte vertelden Robin en een stagiaire van FIT over hun ervaringen.
De docenten vonden het een zeer interessant bezoek, maar voor sommige studenten bleek het moeilijk om, na een goedgevulde week met korte nachten, en net na de lunch, altijd even geboeid te blijven.
De voorlaatste activiteit op ons programma was een bezoek aan de rooftop bar van 230 Fifth, met zicht op de Empire State Building. Afgaande op het weerbericht (regen vanaf 3 pm) dachten de docenten de activiteit af te blazen, maar ook nu weer hadden we geluk met het weer: geen regen, maar brandende zon, zodat de parasol eraan te pas kwam.
Met een groep van 40 iets gaan drinken op een plaats die geen reservaties aanneemt ('first come first serve') is geen sinecure. Gelukkig waren wij de allereersten om naar boven te gaan, en kregen we, net als vorig jaar, een volledig privé stuk van de grote rooftop bar.
Vorig jaar werd een jarige gevierd, nu vierden we de winnaars van onze zoektochten. Nona, Simon, Laura, Marlies, Gilles, Jill, Karen, Eline, Dieter, Valerie, Kendra, Tim en Elke kregen enkele welverdiende NY souvenirs.
Terug naar het hotel, en klaarmaken voor ons gesponsord etentje. Iedereen zette zijn beste beentje voor, de heren terug strak in het pak, en de dames in hun mooiste jurkjes en op hun hoogste hakjes.
Het restaurant was slechts 10 minuten wandelen van ons hotel. Tijdens deze wandeling trok onze groep van piekfijn uitgedoste jonge mensen de aandacht van heel wat New Yorkers, die vol bewondering keken naar onze fijne groep.
Het eten was lekker en overvloedig zoals dit hoort in de VS. En omdat er niet naar ID gevraagd werd, kon iedereen de wijn drinken die hoorde bij dit lekkere etentje. Bedankt Arco voor het genereuze gebaar!
Uit eten gaan is in de VS nooit een avond vullende activiteit, en dus was ons etentje na 2 uur afgelopen, en was het tijd voor de laatste ervaringen met de NY nightlife.
De pub vlakbij het hotel was 'lenient' (mild) in het toepassen van de drinking laws, omdat ze wisten dat wij Europeanen waren, met een andere uitgaans cultuur, en omdat ze hoopten dat de aanwezigheid van de docenten alles onder controle zou houden.
Maar tegen 1 uur hielden die docenten het voor bekeken: na een drukke week van lange dagen en korte nachten, met gemiddeld 17.000 stappen per dag op de teller, en met het verbeteren van examens in het vooruitzicht (de realiteit van het dagelijkse leven in België komt stilaan terug dichterbij 😢), gingen wij voor de verstandige keuze. En onze studenten? Ik denk dat er op het vliegtuig heel veel zal geslapen worden.....
Scavenger hunt is het Engelse woord voor zoektocht, de activiteit van woensdag voormiddag.
Na de inspannende, goed gevulde vorige dagen, kwam er nu een rustiger moment, tenminste voor de docenten. We lieten het werk deze voormiddag namelijk aan de studenten zelf. Onze inspanning zat in de voorbereiding, het uitwerken van 2 zoektochten.
Op zondag aan de High Line kregen onze studenten de eerste opgave, het ontdekken van street art en graffiti in het straatbeeld van New York. Gedurende 3 dagen konden ze op de verschillende wandelingen die we deden, de street art en de beschilderde watertanks herkennen.
Vandaag moesten onze studenten zelf op stap. Langs een op voorhand uitgewerkt parcours moesten ze gebouwen herkennen, kennisvraagjes oplossen, en de nodige foto's nemen als bewijs dat ze de plaatsen gevonden hadden. Gedurende een drietal uurtjes doorkruisten ze Soho, Little Italy en Chinatown.
Enkele groepjes deden de opdracht opmerkelijk snel, maar wat bleek? Ze hadden de 2 zoektochten door elkaar gemengd: langs het parcours gingen ze op zoek naar street art ( die ze in deze buurt helemaal niet vonden), en hadden de opdrachten niet gezien.
Zonder op de prijsuitreiking vooruit te lopen, kunnen we toch al vermoeden dat deze groepjes niet bij de winnaars zullen horen 😉
Na de zoektocht vertrokken enkele studenten onmiddellijk naar Yankee stadium, waar ze tijdens de vrije namiddag naar een baseball match gingen kijken.
De andere studenten gingen eerst nog naar Madison Square Park, om daar op het street food festival een meer of minder exotische lunch te eten. Enkele meisjes bleken echter meer geinteresseerd in de lekkere gelati van het vlakbij gelegen Eataly 🍧
In de namiddag waren er geen georganiseerde activiteiten, om iedereen de gelegenheid te geven om even op adem te komen, wat te rusten, en de eigen interesses te volgen. Een welgekomen rustpunt in onze volle agenda.
Dit vertaalde zich in winkelen (Victoria's Secret), naar het strand gaan aan Coney Island, en luieren in Central Park.
1 dappere student deed een andere activiteit in Central Park: in de hitte van de namiddag liep hij over de schaduwrijke paden het ganse Central Park door. Hij was de eerste student in alle jaren New York reis die zich hieraan waagde. Proficiat!
Intussen was het nog altijd drukkend, vochtig warm, en rond 8 u 's avonds kwamen dan eindelijk de aangekondigde regenbuien. De regen hier is zoals de mentaliteit van de New Yorker: kort maar krachtig: een half uurtje stortbui, en dan terug droog, en nog altijd warm.
'S nachts koelt het maar een beetje af, tot net onder de 20 graden. Daar hebben we trouwens dankbaar gebruik van gemaakt: op dinsdag avond zat het merendeel van de groep nog tot na middernacht buiten in de rooftop bar van Monarch, met zicht op de Empire State Building.
De weersverwachting voor donderdag is terug warm, gedeeltelijk bewolkt weer, met maxima terug tot rond 29 graden. In de namiddag worden er onweersbuien verwacht.
We hebben tot nu toe erg veel geluk met het weer. Vóór ons vertrek was er redelijk wat regen en onweer aangekondigd voor het merendeel van de dagen van ons verblijf, maar naarmate het vertrek en ons werkelijk verblijf dichterbij kwam, schoof de regen verwachting steeds maar verder weg. En inderdaad: met een eerste regenbui op woensdag avond kunnen we ons zeker gelukkig prijzen.
Wall street: money never sleeps, is in dit geval ook een beetje van toepassing op sommige van onze deelnemers: Wall street, we never sleep in the city that never sleeps.
In gewone mensentaal: onze studenten genieten zowel van onze dag activiteiten, als van de nightlife die ze steeds meer ontdekken.
Vandaag was onze eerste bestemming de New York Stock Exchange in Wall street.
Het verschil liet zich reeds merken aan het ontbijt: vandaag geen bermuda's, shortjes en t-shirts, maar kleedjes, pumps, en een flink aantal volledige kostuums! Noblesse oblige: de studenten Financie-& verzekeringswezen en Rechtspraktijk hadden alle registers bovengehaald voor de unieke gelegenheid van het bezoek van het centrum van de financiele wereld. Ook de andere studenten kwamen er fraai voor, zij het iets informeler.
Morgen kunnen jullie dit allemaal bewonderen in onze fotoshoots, die eindelijk op de blog gaan komen.
Onze eerste activiteit was dus een bezoek aan de New York Stock Exchange op Wall street. We waren goed op tijd, zodat we de opening Bell konden meemaken: elke dag wordt de start van de beurshandel om 9.30 u aangekondigd door een bedrijf dat mag bellen. Vandaag was dat Bancolumbia, een bank die dit jaar de twintigste verjaardag vierde van het 'Being listed', het genoteerd zijn op de beurs.
Na nog een groepsfoto op de beursvloer, zat ons bezoek erop, en konden we naar onze volgende stop, de Charging Bull, symbool van een stijgende beurs. Het standbeeld van de stier was omgeven door een horde Japanse toeristen (sinds enkele jaren een vast gegeven), zodat we even keken maar geen foto's namen.
Enkele blokken noordelijker kwamen we aan de 9/11 Memorial, waar de slachtoffers van de terroristische aanslagen herdacht worden. Ondanks de grote massa bezoekers heerst er altijd een stille, serene sfeer.
We gingen voor een vroege lunch aan Brookfield place, waar we lekker aten aan tafeltjes met zicht op een kleine jachthaven aan de Hudson river.
Na onze lunch bezochten we het 9/11 Museum, dat sinds vorig jaar geopend is. Het museum bevat heel veel foto- en beeldmateriaal van de meest verschrikkelijke dag uit de geschiedenis van New York. Onze ervaring is dat onze studenten relatief weinig tijd nodig hebben in de musea die we bezoeken, maar dat was hier helemaal niet het geval: voor het eerst duurde ons bezoek langer dan gepland.
Nadien was het hoog tijd om ons te gaan omkleden: iedereen was nog altijd in business dress, en met de grote hitte en brandende zon werd dit erg lastig.
De laatste georganiseerde activiteit van de dag was een wandeling langs Brooklyn Heights en over de Brooklyn bridge.
Iedereen mocht de brug overwandelen aan zijn eigen tempo, en wij waren erg verwonderd over het flinke tempo dat iedereen aanhield. De lokroep van een verfrissend drankje of ijsje bleek erg sterk 🍦🍻
De horeca heeft trouwens de rest van de dag een grote rol gespeeld in de verbroedering van de studenten groepen. Dinner in Little Italy, maar vooral bezoek aan de Monarch rooftop bar zorgde voor nadere kennismaking tussen de verschillende richtingen en campussen. En die kennismaking gebeurde direct heel goed: het was al bijna licht voor de laatsten hun bed opzochten.
Vandaag woensdag staat er een zelfstandige activiteit op het programma: een zoektocht in kleine groepjes. Zonder de 'dwingende ogen' van de docenten die iedereen verplichten om tijdig te vertrekken, bleek het nu erg moeilijk voor de nachtbrakers om tijdig hun bed uit te raken. Het vrouwelijk geslacht bleek het flinkst: de eerste meisjes groep is al om 8.45 u gestart, terwijl de laatste (heren)groep pas rond 10.10 u het hotel verliet.
Oef, wat een vermoeiende dag hebben we achter de rug!
Een echte marathon day: van 8.30 u 's morgens tot 7.30 u s'avonds hadden we gezamenlijke activiteiten. Combineer dit met warm weer (meer dan 27°) en dan nog eens de drukte van een dergelijke grootstad, en je krijgt een zware cocktail.
We hebben ook een grote afstand afgelegd: van het noorden van Staten Island tot het noorden van Central park.
We vertrokken 's ochtends goed op tijd, om de Ferry van 9,30 u naar Staten Island te halen. Tijdens het traject op de boot hadden we een prachtig zicht op de skyline van zuidelijk Manhattan en de haven van New York.
Op Staten Island, het grootste maar dunst bevolkte stadsdeel, wandelden we enkele minuten tot aan de Postcards, een monument om alle inwoners van Staten Island die omgekomen waren bij de aanslagen van 11/9/2001, te herdenken.
Het monument was eveneens een geschikte plaats om met onze 'BM ❤️ NY' te poseren. Dankzij het mooie zonnige weer deden we dat ook met veel plezier. Een groot verschil met de vorige jaren, toen het telkens koud, winderig en grijs was.
Van op de Ferry hadden we ook een goed zicht op de Verrazano Narrows brug, genoemd naar de eerste ontdekkingsreiziger die in de haven van New York toekwam. De hangbrug is zo lang dat bij de bouw van de pijlers moest rekening gehouden worden met de kromming van de aarde! Bovenaan zijn de pijlers 4 cm meer van elkaar verwijderd dan onderaan. Door thermische expansie worden de kabels van de brug in de zomer ook langer, zodat het wegdek dan tot wel 3.5 meter lager komt te liggen.
Terug op Manhattan namen we de metro naar Greenwich Village. De naam van deze wijk komt van het Nederlandse 'Groenwijck', wat nadien verengelst werd. Doorheen gans New York zien we trouwens nog tekenen van de vroegere Nederlandse kolonisten.
The Village was vroeger de thuis van hippies en allerlei andere alternatievelingen en kunstenaars. Vandaag is de wijk meer een gewone, rustige woonwijk, en de thuisbasis van NYU, 1 van de grootste en meest bekende private universiteiten van de VS. De universiteit telt 53000 studenten, die jaarlijks ongeveer $ 70.000 moeten ophoesten voor hun studies. Dat is wel wat meer dan de 7.000 die een Belgische kotstudent kost.
De universiteit ligt rondom Washington Square park, waar we dankbaar gebruik maakten van de schaduw van de bomen. Het was intussen nog maar halftwaalf in de ochtend, maar de brandende zon deed zich al sterk voelen.
We wandelden verder naar Union Square, waar we de metro namen richting Central Park. Aan de fietsverhuur gekomen bleek dat ze niet over voldoende fietsen beschikten voor onze ganse groep (hoewel dit al lang geleden gereserveerd en betaald werd). Met een beetje onderhandelen slaagden we erin om bij een andere fietsverhuur een goede deal te bemachtigen, zodat we rond halftwee dan toch eindelijk konden vertrekken.
Fietsen in een wereldstad met een grote groep is geen evidentie.
Het grootste deel van ons parcours was gelukkig in de autovrije straten van het park, en over de afzonderlijke fietspaden langs de Hudson river.
Maar eerst was het tijd voor onze picknick, op het gras (maar in de schaduw) van de Sheep Meadow, de schapenweide.
We fietsten ongeveer de ganse lengte van Central park naar het noorden, en keerden dan terug zuidelijk tot aan de trappen aan Bethesda Terrace. Daar slaagden we er na heel wat puzzelen in om de letters T M te vormen, voor onze zoveelste groepsfoto.
Die foto's hebben jullie nog te goed, maar door ons drukke programma is het er nog niet van gekomen.
Mijn excuses trouwens ook voor het latere verschijnen van dit bericht, maar gisterenavond ben ik doodmoe onmiddellijk mijn bed ingerold.
Na het park fietsten we langs de Hudson, waar de dankbaar genoten van het kleine briesje. Toen we iets na 5 uur terug aan de fietsverhuur kwamen, bleek dat we, ondanks alle goede afspraken en het herhaaldelijk wachten op de rest van de groep, toch enkele studenten kwijtgeraakt waren in de laatste straten van onze retour. Maar dankzij GSM's en het makkelijke grid patroon van de straatnummering, was dit probleem snel opgelost, en kon de ganse groep zich naar onze laatste activiteit van de dag begeven: het zicht op New York vanaf de 67 tot 70 ste verdieping van Rockefeller Center.
Rond halfacht zat het er dan op: onze drukke, warme dag was achter de rug. Iedereen snakte naar een verkwikkende douche, en drank, heel veel drank. Voor de ongeruste ouders: die drank is voornamelijk water en frisdrank. Pas in de latere uurtjes wordt er door enkelen overgeschakeld op pintjes e.d.
Wij zijn zeer tevreden over onze grote studentengroep, die, ondanks de grote brandende hitte, alle activiteiten met plezier en zonder morren meededen.
Zo, dit verslagje zit er weeral op. Tijd nu om ons voor te bereiden op alweer een goedgevulde dag, onze Money day.
Het weerbericht zag er veelbelovend uit: tot 26 graden, volle zon, en redelijk hoge UV index. Een volledig correct weerbericht: het was een aangename dag, met een fris windje erbij, vooral op de ferry.
Het resultaat was iets minder fraai: rode neuzen, verbrande nekken en schouders, en zelfs een lichte zonneslag: wie niet voorbereid was (m.a.w. de mannelijke studenten) had vanavond wel wat last. Maar wie zijn wij om te klagen: het was een schitterende dag, en we hebben ervan genoten!
We startten de dag met een uitgebreid ontbijt. Ons hotel biedt standaard een ontbijt aan, wat uitzonderlijk is voor de VS, waar je meestal een B zonder B hebt, m.a.w. een kamer zonder ontbijt.
Omdat we nog last hebben van het uurverschil, was iedereen lekker vroeg wakker, en was iedereen stipt om 8.45 u op de afspraak voor de start van onze dag.
De eerste volle dag in New York staan traditioneel enkele toeristische toppers op de agenda: bezoek aan Liberty Island en Ellis Island. Het Vrijheidsbeeld is 1 van de meest bezochte attracties in NY, wat dus tot grote drukte leidt, en mogelijk lange wachttijden. Die lange wachttijden hebben we in het verleden inderdaad al gehad: tot anderhalf uur aanschuiven vooraleer we op de Ferry mogen. De afgelopen 2 jaar is dat echter bijzonder goed meegevallen, en moesten we beduidend minder lang aanschuiven. Maar hoeveel/hoelang kan een mens geluk hebben?
Met angstige spanning stapten we dan ook van het South Ferry metro station door Battery Park naar de wachtrij voor de boot naar het Vrijheidsbeeld. Door de bomen zagen we weinig mensen staan. Dit lag niet aan de vele bomen in het park, maar aan het feit dat de mensen er gewoonweg (nog) niet waren!
Dankzij onze voordien aangekochte 'reserve' tickets, mochten we onmiddellijk in de korte wachtrij, door de security, en op de boot. Op 1 uur tijd vanaf het hotel helemaal naar de zuidpunt van Manhattan en op de boot: een nieuw record!
We waren wel niet alleen op de boot: door het mooie weer wilden alle passagiers buiten op het bovenste dek, zodat er geen zitplaatsen meer waren. Iedereen was echter zo geboeid door het mooie panorama dat dit niet stoorde.
Onze eerste halte was Liberty Island: een wandeling in tegenwijzerzin rondom Lady Liberty, met vele foto haltes: iedereen wilde op de foto met het bekende beeld op de achtergrond, en ook de skyline van Manhattan figureerde in vele foto's.
Nog voor de middag waren we al op Ellis Island, waar we, zoals vele jaren, enkele groepsfoto's namen op de bekende trappen. Dit was tevens de gelegenheid om alles te weten te komen over de geschiedenis van het immigratie eiland en de bezienswaardigheden die we er konden bezoeken. En de lunch was ronduit prachtig. Niet zozeer de kwaliteit van het voedsel (chips in de plaats van frietjes is voor velen een nieuwe ervaring), maar wel de unieke locatie verdiende alle eer: lekker in de zon, met de beroemde Manhattan skyline op de achtergrond.
Bij onze terugkeer op Manhattan namen we de metro tot aan het Meatpacking district, voor een wandeling over de High Line, een park op een oude spoorweg viaduct, slechts 5 to 9 meter breed, en 2.5 km lang.
Jacqueline Goossens, bekende Vlaamse journaliste in NY, en auteur van het boek 100x New York, vertelde mij enkele jaren geleden dat de High line best vermeden wordt op zonnige zondagen, omdat het dan over de koppen lopen is. Wat hebben wij gedaan? Inderdaad.....
Ondanks de grote drukte kon iedereen het originele, creatieve ontwerp van het park wel smaken.
Om 15 u zat het officiële gedeelte er al op: dankzij de korte wachtrijen was er nog veel ruimte over voor individuele invulling van de rest van de dag.
Die invulling ging van verderwandelen, over winkelen, tot iets gaan drinken.
En hoever er gewandeld werd, hoeveel gewinkeld, en hoelang gedronken, zullen we morgen ochtend weten.
Morgen kondigt zich trouwens nog iets warmer aan: tot 28 graden, met zon en enkele wolken. Hopelijk heeft iedereen zijn lesje getrokken uit de rode velletjes van vandaag...
Het weerbericht zag er veelbelovend uit: tot 26 graden, volle zon, en redelijk hoge UV index. Een volledig correct weerbericht: het was een aangename dag, met een fris windje erbij, vooral op de ferry.
Het resultaat was iets minder fraai: rode neuzen, verbrande nekken en schouders, en zelfs een lichte zonneslag: wie niet voorbereid was (m.a.w. de mannelijke studenten) had vanavond wel wat last. Maar wie zijn wij om te klagen: het was een schitterende dag, en we hebben ervan genoten!
We startten de dag met een uitgebreid ontbijt. Ons hotel biedt standaard een ontbijt aan, wat uitzonderlijk is voor de VS, waar je meestal een B zonder B hebt, m.a.w. een kamer zonder ontbijt.
Omdat we nog last hebben van het uurverschil, was iedereen lekker vroeg wakker, en was iedereen stipt om 8.45 u op de afspraak voor de start van onze dag.
De eerste volle dag in New York staan traditioneel enkele toeristische toppers op de agenda: bezoek aan Liberty Island en Ellis Island. Het Vrijheidsbeeld is 1 van de meest bezochte attracties in NY, wat dus tot grote drukte leidt, en mogelijk lange wachttijden. Die lange wachttijden hebben we in het verleden inderdaad al gehad: tot anderhalf uur aanschuiven vooraleer we op de Ferry mogen. De afgelopen 2 jaar is dat echter bijzonder goed meegevallen, en moesten we beduidend minder lang aanschuiven. Maar hoeveel/hoelang kan een mens geluk hebben?
Met angstige spanning stapten we dan ook van het South Ferry metro station door Battery Park naar de wachtrij voor de boot naar het Vrijheidsbeeld. Door de bomen zagen we weinig mensen staan. Dit lag niet aan de vele bomen in het park, maar aan het feit dat de mensen er gewoonweg (nog) niet waren!
Dankzij onze voordien aangekochte 'reserve' tickets, mochten we onmiddellijk in de korte wachtrij, door de security, en op de boot. Op 1 uur tijd vanaf het hotel helemaal naar de zuidpunt van Manhattan en op de boot: een nieuw record!
We waren wel niet alleen op de boot: door het mooie weer wilden alle passagiers buiten op het bovenste dek, zodat er geen zitplaatsen meer waren. Iedereen was echter zo geboeid door het mooie panorama dat dit niet stoorde.
Onze eerste halte was Liberty Island: een wandeling in tegenwijzerzin rondom Lady Liberty, met vele foto haltes: iedereen wilde op de foto met het bekende beeld op de achtergrond, en ook de skyline van Manhattan figureerde in vele foto's.
Nog voor de middag waren we al op Ellis Island, waar we, zoals vele jaren, enkele groepsfoto's namen op de bekende trappen. Dit was tevens de gelegenheid om alles te weten te komen over de geschiedenis van het immigratie eiland en de bezienswaardigheden die we er konden bezoeken. En de lunch was ronduit prachtig. Niet zozeer de kwaliteit van het voedsel (chips in de plaats van frietjes is voor velen een nieuwe ervaring), maar wel de unieke locatie verdiende alle eer: lekker in de zon, met de beroemde Manhattan skyline op de achtergrond.
Bij onze terugkeer op Manhattan namen we de metro tot aan het Meatpacking district, voor een wandeling over de High Line, een park op een oude spoorweg viaduct, slechts 5 to 9 meter breed, en 2.5 km lang.
Jacqueline Goossens, bekende Vlaamse journaliste in NY, en auteur van het boek 100x New York, vertelde mij enkele jaren geleden dat de High line best vermeden wordt op zonnige zondagen, omdat het dan over de koppen lopen is. Wat hebben wij gedaan? Inderdaad.....
Ondanks de grote drukte kon iedereen het originele, creatieve ontwerp van het park wel smaken.
Om 15 u zat het officiële gedeelte er al op: dankzij de korte wachtrijen was er nog veel ruimte over voor individuele invulling van de rest van de dag.
Die invulling ging van verderwandelen, over winkelen, tot iets gaan drinken.
En hoever er gewandeld werd, hoeveel gewinkeld, en hoelang gedronken, zullen we morgen ochtend weten.
Morgen kondigt zich trouwens nog iets warmer aan: tot 28 graden, met zon en enkele wolken. Hopelijk heeft iedereen zijn lesje getrokken uit de rode velletjes van vandaag...
Deze blog vertelt
over de belevenissen van de studenten 3BM van Thomas More Mechelen en Geel in
New York.
De studiereis gaat door van 23/5 tot 30/5/2015.
De blog
wordt bijgehouden door Nicole Van Dessel
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
