Oef, wat een vermoeiende dag hebben we achter de rug!
Een echte marathon day: van 8.30 u 's morgens tot 7.30 u s'avonds hadden we gezamenlijke activiteiten. Combineer dit met warm weer (meer dan 27°) en dan nog eens de drukte van een dergelijke grootstad, en je krijgt een zware cocktail.
We hebben ook een grote afstand afgelegd: van het noorden van Staten Island tot het noorden van Central park.
We vertrokken 's ochtends goed op tijd, om de Ferry van 9,30 u naar Staten Island te halen. Tijdens het traject op de boot hadden we een prachtig zicht op de skyline van zuidelijk Manhattan en de haven van New York.
Op Staten Island, het grootste maar dunst bevolkte stadsdeel, wandelden we enkele minuten tot aan de Postcards, een monument om alle inwoners van Staten Island die omgekomen waren bij de aanslagen van 11/9/2001, te herdenken.
Het monument was eveneens een geschikte plaats om met onze 'BM ❤️ NY' te poseren. Dankzij het mooie zonnige weer deden we dat ook met veel plezier. Een groot verschil met de vorige jaren, toen het telkens koud, winderig en grijs was.
Van op de Ferry hadden we ook een goed zicht op de Verrazano Narrows brug, genoemd naar de eerste ontdekkingsreiziger die in de haven van New York toekwam. De hangbrug is zo lang dat bij de bouw van de pijlers moest rekening gehouden worden met de kromming van de aarde! Bovenaan zijn de pijlers 4 cm meer van elkaar verwijderd dan onderaan. Door thermische expansie worden de kabels van de brug in de zomer ook langer, zodat het wegdek dan tot wel 3.5 meter lager komt te liggen.
Terug op Manhattan namen we de metro naar Greenwich Village. De naam van deze wijk komt van het Nederlandse 'Groenwijck', wat nadien verengelst werd. Doorheen gans New York zien we trouwens nog tekenen van de vroegere Nederlandse kolonisten.
The Village was vroeger de thuis van hippies en allerlei andere alternatievelingen en kunstenaars. Vandaag is de wijk meer een gewone, rustige woonwijk, en de thuisbasis van NYU, 1 van de grootste en meest bekende private universiteiten van de VS. De universiteit telt 53000 studenten, die jaarlijks ongeveer $ 70.000 moeten ophoesten voor hun studies. Dat is wel wat meer dan de 7.000 die een Belgische kotstudent kost.
De universiteit ligt rondom Washington Square park, waar we dankbaar gebruik maakten van de schaduw van de bomen. Het was intussen nog maar halftwaalf in de ochtend, maar de brandende zon deed zich al sterk voelen.
We wandelden verder naar Union Square, waar we de metro namen richting Central Park. Aan de fietsverhuur gekomen bleek dat ze niet over voldoende fietsen beschikten voor onze ganse groep (hoewel dit al lang geleden gereserveerd en betaald werd). Met een beetje onderhandelen slaagden we erin om bij een andere fietsverhuur een goede deal te bemachtigen, zodat we rond halftwee dan toch eindelijk konden vertrekken.
Fietsen in een wereldstad met een grote groep is geen evidentie.
Het grootste deel van ons parcours was gelukkig in de autovrije straten van het park, en over de afzonderlijke fietspaden langs de Hudson river.
Maar eerst was het tijd voor onze picknick, op het gras (maar in de schaduw) van de Sheep Meadow, de schapenweide.
We fietsten ongeveer de ganse lengte van Central park naar het noorden, en keerden dan terug zuidelijk tot aan de trappen aan Bethesda Terrace. Daar slaagden we er na heel wat puzzelen in om de letters T M te vormen, voor onze zoveelste groepsfoto.
Die foto's hebben jullie nog te goed, maar door ons drukke programma is het er nog niet van gekomen.
Mijn excuses trouwens ook voor het latere verschijnen van dit bericht, maar gisterenavond ben ik doodmoe onmiddellijk mijn bed ingerold.
Na het park fietsten we langs de Hudson, waar de dankbaar genoten van het kleine briesje. Toen we iets na 5 uur terug aan de fietsverhuur kwamen, bleek dat we, ondanks alle goede afspraken en het herhaaldelijk wachten op de rest van de groep, toch enkele studenten kwijtgeraakt waren in de laatste straten van onze retour. Maar dankzij GSM's en het makkelijke grid patroon van de straatnummering, was dit probleem snel opgelost, en kon de ganse groep zich naar onze laatste activiteit van de dag begeven: het zicht op New York vanaf de 67 tot 70 ste verdieping van Rockefeller Center.
Rond halfacht zat het er dan op: onze drukke, warme dag was achter de rug. Iedereen snakte naar een verkwikkende douche, en drank, heel veel drank. Voor de ongeruste ouders: die drank is voornamelijk water en frisdrank. Pas in de latere uurtjes wordt er door enkelen overgeschakeld op pintjes e.d.
Wij zijn zeer tevreden over onze grote studentengroep, die, ondanks de grote brandende hitte, alle activiteiten met plezier en zonder morren meededen.
Zo, dit verslagje zit er weeral op. Tijd nu om ons voor te bereiden op alweer een goedgevulde dag, onze Money day.
Het weerbericht zag er veelbelovend uit: tot 26 graden, volle zon, en redelijk hoge UV index. Een volledig correct weerbericht: het was een aangename dag, met een fris windje erbij, vooral op de ferry.
Het resultaat was iets minder fraai: rode neuzen, verbrande nekken en schouders, en zelfs een lichte zonneslag: wie niet voorbereid was (m.a.w. de mannelijke studenten) had vanavond wel wat last. Maar wie zijn wij om te klagen: het was een schitterende dag, en we hebben ervan genoten!
We startten de dag met een uitgebreid ontbijt. Ons hotel biedt standaard een ontbijt aan, wat uitzonderlijk is voor de VS, waar je meestal een B zonder B hebt, m.a.w. een kamer zonder ontbijt.
Omdat we nog last hebben van het uurverschil, was iedereen lekker vroeg wakker, en was iedereen stipt om 8.45 u op de afspraak voor de start van onze dag.
De eerste volle dag in New York staan traditioneel enkele toeristische toppers op de agenda: bezoek aan Liberty Island en Ellis Island. Het Vrijheidsbeeld is 1 van de meest bezochte attracties in NY, wat dus tot grote drukte leidt, en mogelijk lange wachttijden. Die lange wachttijden hebben we in het verleden inderdaad al gehad: tot anderhalf uur aanschuiven vooraleer we op de Ferry mogen. De afgelopen 2 jaar is dat echter bijzonder goed meegevallen, en moesten we beduidend minder lang aanschuiven. Maar hoeveel/hoelang kan een mens geluk hebben?
Met angstige spanning stapten we dan ook van het South Ferry metro station door Battery Park naar de wachtrij voor de boot naar het Vrijheidsbeeld. Door de bomen zagen we weinig mensen staan. Dit lag niet aan de vele bomen in het park, maar aan het feit dat de mensen er gewoonweg (nog) niet waren!
Dankzij onze voordien aangekochte 'reserve' tickets, mochten we onmiddellijk in de korte wachtrij, door de security, en op de boot. Op 1 uur tijd vanaf het hotel helemaal naar de zuidpunt van Manhattan en op de boot: een nieuw record!
We waren wel niet alleen op de boot: door het mooie weer wilden alle passagiers buiten op het bovenste dek, zodat er geen zitplaatsen meer waren. Iedereen was echter zo geboeid door het mooie panorama dat dit niet stoorde.
Onze eerste halte was Liberty Island: een wandeling in tegenwijzerzin rondom Lady Liberty, met vele foto haltes: iedereen wilde op de foto met het bekende beeld op de achtergrond, en ook de skyline van Manhattan figureerde in vele foto's.
Nog voor de middag waren we al op Ellis Island, waar we, zoals vele jaren, enkele groepsfoto's namen op de bekende trappen. Dit was tevens de gelegenheid om alles te weten te komen over de geschiedenis van het immigratie eiland en de bezienswaardigheden die we er konden bezoeken. En de lunch was ronduit prachtig. Niet zozeer de kwaliteit van het voedsel (chips in de plaats van frietjes is voor velen een nieuwe ervaring), maar wel de unieke locatie verdiende alle eer: lekker in de zon, met de beroemde Manhattan skyline op de achtergrond.
Bij onze terugkeer op Manhattan namen we de metro tot aan het Meatpacking district, voor een wandeling over de High Line, een park op een oude spoorweg viaduct, slechts 5 to 9 meter breed, en 2.5 km lang.
Jacqueline Goossens, bekende Vlaamse journaliste in NY, en auteur van het boek 100x New York, vertelde mij enkele jaren geleden dat de High line best vermeden wordt op zonnige zondagen, omdat het dan over de koppen lopen is. Wat hebben wij gedaan? Inderdaad.....
Ondanks de grote drukte kon iedereen het originele, creatieve ontwerp van het park wel smaken.
Om 15 u zat het officiële gedeelte er al op: dankzij de korte wachtrijen was er nog veel ruimte over voor individuele invulling van de rest van de dag.
Die invulling ging van verderwandelen, over winkelen, tot iets gaan drinken.
En hoever er gewandeld werd, hoeveel gewinkeld, en hoelang gedronken, zullen we morgen ochtend weten.
Morgen kondigt zich trouwens nog iets warmer aan: tot 28 graden, met zon en enkele wolken. Hopelijk heeft iedereen zijn lesje getrokken uit de rode velletjes van vandaag...
Het weerbericht zag er veelbelovend uit: tot 26 graden, volle zon, en redelijk hoge UV index. Een volledig correct weerbericht: het was een aangename dag, met een fris windje erbij, vooral op de ferry.
Het resultaat was iets minder fraai: rode neuzen, verbrande nekken en schouders, en zelfs een lichte zonneslag: wie niet voorbereid was (m.a.w. de mannelijke studenten) had vanavond wel wat last. Maar wie zijn wij om te klagen: het was een schitterende dag, en we hebben ervan genoten!
We startten de dag met een uitgebreid ontbijt. Ons hotel biedt standaard een ontbijt aan, wat uitzonderlijk is voor de VS, waar je meestal een B zonder B hebt, m.a.w. een kamer zonder ontbijt.
Omdat we nog last hebben van het uurverschil, was iedereen lekker vroeg wakker, en was iedereen stipt om 8.45 u op de afspraak voor de start van onze dag.
De eerste volle dag in New York staan traditioneel enkele toeristische toppers op de agenda: bezoek aan Liberty Island en Ellis Island. Het Vrijheidsbeeld is 1 van de meest bezochte attracties in NY, wat dus tot grote drukte leidt, en mogelijk lange wachttijden. Die lange wachttijden hebben we in het verleden inderdaad al gehad: tot anderhalf uur aanschuiven vooraleer we op de Ferry mogen. De afgelopen 2 jaar is dat echter bijzonder goed meegevallen, en moesten we beduidend minder lang aanschuiven. Maar hoeveel/hoelang kan een mens geluk hebben?
Met angstige spanning stapten we dan ook van het South Ferry metro station door Battery Park naar de wachtrij voor de boot naar het Vrijheidsbeeld. Door de bomen zagen we weinig mensen staan. Dit lag niet aan de vele bomen in het park, maar aan het feit dat de mensen er gewoonweg (nog) niet waren!
Dankzij onze voordien aangekochte 'reserve' tickets, mochten we onmiddellijk in de korte wachtrij, door de security, en op de boot. Op 1 uur tijd vanaf het hotel helemaal naar de zuidpunt van Manhattan en op de boot: een nieuw record!
We waren wel niet alleen op de boot: door het mooie weer wilden alle passagiers buiten op het bovenste dek, zodat er geen zitplaatsen meer waren. Iedereen was echter zo geboeid door het mooie panorama dat dit niet stoorde.
Onze eerste halte was Liberty Island: een wandeling in tegenwijzerzin rondom Lady Liberty, met vele foto haltes: iedereen wilde op de foto met het bekende beeld op de achtergrond, en ook de skyline van Manhattan figureerde in vele foto's.
Nog voor de middag waren we al op Ellis Island, waar we, zoals vele jaren, enkele groepsfoto's namen op de bekende trappen. Dit was tevens de gelegenheid om alles te weten te komen over de geschiedenis van het immigratie eiland en de bezienswaardigheden die we er konden bezoeken. En de lunch was ronduit prachtig. Niet zozeer de kwaliteit van het voedsel (chips in de plaats van frietjes is voor velen een nieuwe ervaring), maar wel de unieke locatie verdiende alle eer: lekker in de zon, met de beroemde Manhattan skyline op de achtergrond.
Bij onze terugkeer op Manhattan namen we de metro tot aan het Meatpacking district, voor een wandeling over de High Line, een park op een oude spoorweg viaduct, slechts 5 to 9 meter breed, en 2.5 km lang.
Jacqueline Goossens, bekende Vlaamse journaliste in NY, en auteur van het boek 100x New York, vertelde mij enkele jaren geleden dat de High line best vermeden wordt op zonnige zondagen, omdat het dan over de koppen lopen is. Wat hebben wij gedaan? Inderdaad.....
Ondanks de grote drukte kon iedereen het originele, creatieve ontwerp van het park wel smaken.
Om 15 u zat het officiële gedeelte er al op: dankzij de korte wachtrijen was er nog veel ruimte over voor individuele invulling van de rest van de dag.
Die invulling ging van verderwandelen, over winkelen, tot iets gaan drinken.
En hoever er gewandeld werd, hoeveel gewinkeld, en hoelang gedronken, zullen we morgen ochtend weten.
Morgen kondigt zich trouwens nog iets warmer aan: tot 28 graden, met zon en enkele wolken. Hopelijk heeft iedereen zijn lesje getrokken uit de rode velletjes van vandaag...
Onze eerste dag in New York zit erop. Een boeiende, maar vooral heel lange dag.
Dit verslagje wordt geschreven om 22 u, 4u 's morgens dus in België. Dat betekent dat velen bijna 24 u op de been waren.
Wij hadden afgesproken om 7 u in de luchthaven. Voor de studenten uit het Mechelse betekent dit rond 6.30 u thuis vertrekken, maar voor onze studenten uit de Kempen en Limburg was het echt wel voor dag en dauw opstaan.
Maar ze waren allen flink op tijd op de luchthaven zodat we, na een eerste groepsfoto, om 7.20 u konden starten met inchecken. Alles verliep heel vlot, en 20 minuten later konden we al naar de paspoort controle, waarna er nog tijd was voor een ontbijt en wat shoppen.
Stipt op tijd vertrokken we richting VS.
Het eerste deel van de vlucht was iedereen opmerkelijk stil. Er was enerzijds het ruime aanbod aan films en series, maar ook de drukke laatste dagen van de stage (en het vieren van het eind van de stage) hadden effect: er is flink wat geslapen.
We vliegen al enkele jaren met Jet Airways, en dat merk je ook aan de spicy maaltijden, die voor sommigen toch een beproeving waren.
Tijdens de vlucht was er weinig turbulentie, en alleen de landing was een beetje lastig: ofwel was er veel wind, ofwel was de piloot nog in opleiding, maar in ieder geval: de wielen raakten de grond even, maar dan gingen we terug wat in de lucht, om dan, al stuiterend, toch op Amerikaanse bodem te landen. Niet echt spectaculair, maar ik heb toch al heel wat betere landingen meegemaakt.
Zoals we van de luchthaven in Newark gewend zijn, verliep de immigratie zeer vlot: geland om 12.30 u, en een uur later was iedereen al door de immigratie en was de bagage opgepikt.
De bus stond waar we ze verwachtten, en volledig volgens plan kwamen we om 14.30 u aan ons hotel.
Nadat iedereen ingecheckt was, was er wat tijd voor inkopen van drank (water en frisdrank denken wij 😉) en snacks.
Het hotel van dit jaar ligt erg dicht bij winkel- en uitgaansstraten, zodat proviand inslaan er makkelijk was.
Om 16 u vertrokken we voor een eerste verkennende wandeling. En dit jaar hebben we die wandeling ook helemaal kunnen doen: geen regen die ons deed vluchten naar portieken, maar een zonnetje, en een schrale wind. Truitjesweer, dus we kunnen niet klagen.
We logeren in een drukke buurt, zodat we ons voor de wandeling in 2 groepen opsplitsten: handiger, sneller en makkelijker om de docent te verstaan.
We maakten kennis met verschillende bouwstijlen, en hun meest frappant exemplaren in midtown, en eindigden rond 19.30 u in een deli dicht bij ons hotel, waar we een evenwichtige, gezonde maaltijd (de 4de of 5de vandaag!) aten.
Vanaf 20 u begonnen de meesten naar hun bed te verlangen. Enkele dapperen willen vanaf het begin al wat meer proeven van 'the city that never sleeps', en zijn nog even op verkenning.
En de grootste luxe wat mij betreft: de WiFi in het hotel werkt perfect, dus is er geen enkel probleem om dit bericht te posten.
Dat was vorig jaar wel anders: door wifi problemen moest ik dagelijks naar Grand Central Terminal, om aan de Apple Store een berichtje te plaatsen.
Dus mogen jullie je dagelijks aan een portie nieuws van ons verwachten. Met een beetje geluk hebben we ook tijd om enkele foto's te nemen.
In ieder geval zijn we goed gestart: iedereen is in prima humeur, en lijkt zeer geïnteresseerd in alles wat deze boeiende stad te bieden heeft.
Nog 15 dagen en het is zover: een nieuwe lichting enthousiaste studenten
van Thomas More gaat the Big Apple verkennen.
Een groep van 38 studenten en 2 docenten vertrekt op zaterdagochtend 23
mei van Brussel naar New York.
Dit jaar hebben we enkele nieuwigheden: niet alleen de studenten
Bedrijfsmanagement van Thomas More in Mechelen, maar ook de collega's van Geel
gaan mee.
We logeren ook niet meer in ons vertrouwde hotel Bedford in de buurt van
Grand Central Station, dat voor onbepaalde tijd gesloten is voor renovatie. In
de plaats daarvan verblijven we in het Wingate hotel vlakbij Penn Station, in
The Garment District. Ook nu weer is Times Square op wandelafstand.
We willen in ons programma ook elk jaar een aantal nieuwe zaken steken,
naast de vaste waarden zoals Liberty Island, Brooklyn bridge, Flanders House en
Wall street. Onze nieuwe activiteit voor dit jaar is een zoektocht, waarbij we
de studenten zelf een aantal wijken laten exploreren, met de docenten op
veilige GSM-afstand.
Zoals jullie al kunnen vermoeden is de voorbereiding achter de rug: alle
afspraken zijn gemaakt, de T-shirts zijn gedrukt, en onze persoonlijke Thomas
More reisgids voor New York zit vol wetenswaardigheden over geschiedenis,
architectuur, en ons programma.
Vanaf zaterdag 23/5 kun je hier dagelijks onze belevenissen volgen, en
een aantal sfeer foto's bekijken.
Deze blog vertelt
over de belevenissen van de studenten 3BM van Thomas More Mechelen en Geel in
New York.
De studiereis gaat door van 23/5 tot 30/5/2015.
De blog
wordt bijgehouden door Nicole Van Dessel
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
