Stap 4: Geloof volgens Obama

In deze video merk je dat Obama zich optrekt aan zijn geloof in moeilijke tijden. Dit brengt hem tot rust en kalmte. Obama houdt een toespraak voor 300 mensen ter ere van de Martin Luther kingsdag aan Vermont Avenue Baptist Church in Washington. De eerste Afro-Amerikaanse president noemt Marter Luther king en zijn volgelingen de ‘mozes generatie’. Hij moedigde aan om altijd optimistisch te zijn, te blijven geloven in moeilijke tijden en om te leren uit het geloof van Marter Luther King. Deze dominee geloofde dat God de vader voor een uitweg zou zorgen. Het Amerikaanse volk stelt hem soms de vraag ‘hoe het komt dat hij alles zo rustig observeert’. De president antwoordt hier op dat hij ook soms rusteloze momenten heeft en niet zo kalm is. Maar dat laat hij niet blijken doordat hij dan terugblikt op het geloof en dit hem kalmte bijbrengt. Van geloof is Obama christen, bij hem staan harmonie en genadigheid centraal. Elke ziel heeft een geloof. De VS is een land van verschillende nationaliteiten waar de mensen het geloof moeten aanvaarden en waarderen.

Hieronder vind u de link terug van Obama: https://www.youtube.com/watch?v=Kf0x_TpDris

24-03-2015 om 00:00 geschreven door Ruben (kleuterleider in spé)

Stap 4: Geloof/ religie in het onderwijs

Het standpunt van de politieke partij ‘Groen!’

Deze partij is van mening dat de ouders het recht hebben om hun kinderen de religieuze waarden mee te geven via de schoolkeuze. Groen! streeft naar een multiculturele maatschappij. Wat Groen! belangrijk vindt is dat de school een plaats biedt waar ontmoeting en dialoog centraal staan en in praktijk worden gebracht. Er is een grote erkenning aan veelvormigheid, geloofsbelevenis en cultuur. Van jongs af aan moet de jeugd tijdens hun schooljaren erkenning krijgen voor hun geloof en zijn ze op zoek naar hun eigen persoonlijkheid.

Standpunt Vlaams Belang

Het Vlaams Belang doet ons nadenken hoe er in Vlaanderen wordt omgegaan met levensbeschouwing. Het vrij onderwijs beklemtoont dat er niet geraakt wordt aan de vrijheid die ze bezitten om de inhoud van de lessen godsdienst (rooms-katholiek) te bepalen. Wat niet van belang is dat tijdens de les godsdienst plaats gemaakt wordt voor een andere levensbeschouwing. Een ander probleem dat zich voordoet in het onderwijs en door de openbare besturen wordt ingericht is dat het onderwijs zich strikt gebonden moet houden aan de grondwettelijke regel en dat iedere leerling tot het einde van het onderwijs een erkende vorm van godsdienst of niet-confessionele zedenleer moet kunnen aanbieden. Deze partij stelt zich ook de vraag over de inhoud, kwaliteit van de lessen Islamitische godsdienst en de bekwaamheid van de leerkrachten.

 Het standpunt van de politieke partij ‘SP.A’

 Als politieke partij heeft de SP.A respect voor diversiteit en verdraagzaamheid. Deze partij denkt dat er een gesprek moet gevoerd worden, om als leerkracht vooral een filosoof, geschiedenisleerkracht het levensbeschouwelijk onderwijs op een deftige manier te kunnen uitoefenen. Deze persoon mag geen vooroordelen hebben over een bepaalde religie. Men kan dit gesprek onderverdelen in 2 standpunten nl. onderwijs ‘in’ en ‘over’ een bepaalde godsdienst of levensbeschouwing. Om met de medemens te kunnen samenleven, moet men kennis opdoen over de verschillende geloofsovertuigingen die in ons land aanwezig zijn. Iedereen moet zich toch een beeld kunnen vormen over de oorsprong, levensbeschouwing van het vrij denken. Het keuzeproces ligt in de handen van de ouders. Als eerste plaats kiezen zij in welke levensbeschouwing hun kind wordt opgevoed. Iedereen heeft het recht om hun kind in een bepaald geloof op te voeden.

Het standpunt van de politieke partij ‘CD&V’

De partij CD&V vindt het onderwijs een belangrijke bouwsteen in onze maatschappij. Het vak levensbeschouwing is volgens deze partij een belangrijke tak in de vorming van jonge mensen. De begeleiding over levens- en zinvragen is van groot belang. Vooral omdat de scholen leerlingen heeft met verschillende cultuur, achtergrond, de bevolking in de school is op de hoogte van een diversiteit waarin levensbeschouwing op verschillende manieren wordt benaderd.

24-03-2015 om 00:00 geschreven door Ruben (kleuterleider in spé)

25-02-2015 om 00:00 geschreven door Ruben (kleuterleider in spé)

Stap 3: Leervragen

Dit zijn de leervragen, die ik graag verder zou willen onderzoeken:

1.Hoe verloopt het rouwproces bij kleuters?

2.Hoe gaan verschillende culturen om met het rouwen? Welk is een belangrijk standpunt in deze culturen?/ Welke kijk hebben deze op het rouwproces? 

3.Welke hulpmiddelen wordt in de kleuterklassen gebruikt om het rouwen van een kleuter te verzachten?

24-02-2015 om 00:00 geschreven door Ruben (kleuterleider in spé)

Stap 2: Mijn voorlopig standpunt

Wat weet ik ervan

Mijn voorlopig standpunt over ‘hoe omgaan met rouwende kleuters’ is eerder beknopt. Wanneer dit zich voordoet in de kleuterklas, zal ik automatisch altijd eerst hulp vragen aan medecollega’s. Hoe zij omgaan, met een rouwende kleuter in de kleuterklas.

Ook de manier waarop dit wordt verwerkt is verschillend van persoon tot persoon. De ene persoon heeft graag bij het verwerkingsproces heel wat mensen rondom zich en de andere persoon zondert zich af. Hij of zij verwerkt het verdriet alleen zonder medemens. Iedereen wordt er wel eens mee geconfronteerd.

Een tip die je kan gebruiken als kleuteronderwijzer is ‘veel praten met kind over de persoon die er niet meer is’. Om herinneringen op te roepen en de kleuter duidelijk te maken dat ze niet altijd hoeven te treuren, maar ook de blije momenten erbij mogen nemen. Als ik denk aan de lessen godsdienst kan je eventueel gebruik maken van een levensboom. Dit houdt in dat de kleuter iets meebrengt, wat voor hem of haar belangrijk is van de overleden persoon zoals een foto, knuffel, tekening, … Om dit daarna een plaats te geven in de boom. Af en toe bij gemis kan de kleuter naar deze boom gaan en zo zijn verdriet verwerken door ernaar te kijken, bij zich te nemen, ... Ook als is de gestorven persoon er niet meer, hij of zij blijft zo in het hart van de kleuter verder bestaan.

Wat van groot belang is, is dat je de keuze van het kind respecteert. En zeker geen verplichtingen oplegt om iets te doen. Dit is allemaal nieuw voor hem of haar en vraagt tijd om alles op een rijtje te zetten. Je hoeft het kind niet altijd cadeautjes te geven om het gelukkig te maken. Een knuffel kan ook een troostend gebaar zijn voor een kleuter.

Hoe denk ik erover

Naarmate ik meer informatie vind tijdens mijn onderzoek, kan mijn standpunt altijd veranderen. Bij kleuters kun je moeilijk nagaan wat er zich juist afspeelt in zijn of haar belevingswereld, tijdens het rouwproces. Persoonlijk heb ik nog geen ervaring opgedaan om met kinderen te werken die een dierbare persoon of een huisdier hebben verloren. Het verwerken van het verlies en de rouw die ermee gepaard gaat, kan je toch op verschillende manieren verzachten.

Eigen mening

Mijn gedacht en mening blijven nog altijd steeds hetzelfde dat er een verschil is tussen het rouwproces van een volwassen persoon en dat van het kind. Denk maar aan het inlevingsvermogen, het besef bij een volwassene is groter wanneer er iets of iemand sterft dan bij een kind. Deze realiseert zich dat de gestorven persoon nooit meer terugkomt.

We kunnen als kleuteronderwijzer de kleuter wel duidelijk maken bij het verlies van iemand of iets, dat deze dan fonkelt als een ster aan de hemel. Op deze manier komt dit minder hard aan voor de kleuter, dan anders op een volwassen manier te vertellen dat de persoon dood is en nooit meer terugkomt. Kinderen beleven en hebben een heel andere kijk op de wereld. (belevingswereld)

24-02-2015 om 00:00 geschreven door Ruben (kleuterleider in spé)

Stap 1: Motivering keuze

Bij het zoeken naar een onderwerp en het lezen van dit artikel, heb ik meteen mijn keuze kunnen maken wat ik graag wil onderzoeken. Laten we beginnen met volgende zin uit het artikel ‘De school kan verdriet bij leerlingen niet wegnemen. Ze kan haar leerlingen er wel mee helpen en er leren mee omgaan. Maar hoe dan?’. Dit is misschien breed gezien, maar ik wil er mee aantonen dat er geen ideaal draaiboek bestaat, hoe je het best kan reageren op zulke gebeurtenissen.

Aangezien ik voor kleuteronderwijs studeer, wil ik mijn onderwerp, afbakenen naar het kleuteronderwijs toe. Het is heel erg wat er zich heeft voor gedaan, de maatschappij trekt opdat moment alle aandacht naar zich toe (wat ook heel normaal is). Maar wat voor kinderen die op andere dagen een dierbare verliezen, hoe wordt er dan gereageerd, wat is het verwerkingsproces van het kind, …?

De maatschappij schenkt veel te weinig aandacht aan het rouwen en verdriet bij jonge kinderen. Het zijn eerder cliché onderwerpen, dat liever worden vermeden. Ik het persoonlijk zelf belangrijk dat er tijdens de lerarenopleidingen lessen moeten voorzien worden (bij godsdienst, opvoedkunde eventueel), hoe een kleuteronderwijzer(es) hieraan kan werken. Als je geconfronteerd wordt met een kind in de kleuterklas dat rouwt om verlies van een dierbare zoals oma, opa, broer, zus, vriend/ vriendinnetje, huisdier, ... Zo bent je in de toekomst al een beetje voorbereid, wanneer dit zich voordoet in je eigen klaspraktijk. Deze gebeurtenis heeft iets te maken met levensbeschouwing. Hoe kijken wij op dat moment als leerkracht, individu naar het leven. Welke vragen stellen wij ons hierbij? Hoe beeld je als volwassene persoon, de belevingswereld in van het kind?

Tijdens dit onderzoek ‘Nu jij er niet meer bent’ voor RZL ga ik proberen mijn leervragen verder uit de diepen en op zoek te gaan naar antwoorden. Om zo mijn blog te kunnen vervolledigen. Het kan heel nuttig zijn, wat je tijdens dit onderzoek allemaal gaat lezen van verhalen, bruikbare methodes, theorieën rond het rouwen, … Dit kan ik dan eventueel overnemen om later in mijn eigen klaspraktijk te gebruiken.

24-02-2015 om 00:00 geschreven door Ruben (kleuterleider in spé)

Stap 1: Voorstelling startartikel

Ongeval na skiklas: Minstens 28 doden

In Sierre in Zwitserland is gisteravond een Belgische autobus met kinderen verongelukt. Reddingswerkers onderzoeken de bus na de fatale crash in Sierre. De bus was op de terugweg naar ons land en bracht leerlingen van de Sint-Lambertusschool in Heverlee en Basisschool ‘t Stekske uit Lommel naar huis. Ze hadden net een skivakantie achter de rug in Val d’Anniviers. De dodentol is volgens de autoriteiten van het kanton Wallis opgelopen tot minstens 28, onder wie 22 kinderen rond de twaalf jaar. Het ongeluk gebeurde gisteravond rond 21.15 uur op de A9 richting Sion, in het zuiden van het land. De bus reed er met volle snelheid tegen een veiligheidsnis in de linkerflank van een tunnel.

“Het ongeval zorgt voor veel verdriet op de scholen”, zegt psycholoog Marjan Gerarts. “Erover praten en het verdriet ruimte geven, dat is de opdracht nu. Niet enkel op de betrokken scholen, maar in alle scholen van Vlaanderen. Kinderen hebben het nieuwsbericht vanmorgen opgepikt en komen met hun gevoelens naar school. Daar moeten leraren voor open staan. Praten is een eerste belangrijkste stap.” De school kan verdriet bij leerlingen niet wegnemen. Ze kan haar leerlingen er wel mee helpen en er leren mee omgaan. Maar hoe dan?

Bron:

Klasse (2012). Ongeval na skiklas: Minstens 28 doden (Online).

Beschikbaar: http://www.klasse.be/leraren/26368/ongeval-na-skiklas-minstens-28-doden/

Tijdens het zoeken naar een startartikel in Klasse, heb ik gekozen voor de volgende recensie ‘Ongeval na skiklas: Minstens 28 doden’. U zult het misschien nog weten, 3 jaar geleden op 13 maart 2012 kwamen de kinderen van het zesde leerjaar uit de basisscholen ’t Stekske in Lommel en Sint-Lambertusschool in Heverlee terug van de sneeuwklasse. Later op die avond gebeurde tijdens de terugweg iets schokkend en onverwachts, de bus week van het tracject af en knalde tegen de muur in de tunnel.

Het is een gebeurtenis die me sterk is bijgebleven. Op dat moment liep ik stage in het GO! Onderwijs in Tienen, tijdens mijn technische studierichting in het secundair onderwijs. Het was woensdag 14 maart 2012, een halve dag stage waarop ik dan in de namiddag wat tijd had om naar tv te kijken. Toen zag ik op allerlei zenders ‘kinderen verongelukt na sneeuwklasse op weg naar huis’.

Wanneer de nieuwsanker begon te praten over een bus ongeval in Sierre waarbij kinderen van de terugreis van een sneeuwklassen omkwamen, stond de wereld heel even stil Ik kreeg er gewoon weg kippenvel van. Het idee dat deze kinderen elkaar nooit meer zullen zien, met elkaar spelen, de overstap maken naar het middelbaar, hun ouders/ broers/ zussen dat achterblijven met vele vragen, … Ik dacht meteen aan de school waar ik stage liep, deze leerlingen van het middelbaar vertrokken de week daarop ook op sneeuwklasse naar Grimentz-Zinal. Vandaar het artikel van het bus ongeval, dat ik gebruik als startpunt om mijn onderzoek ‘nu jij er niet meer bent’ uit te werken. Hiermee wil ik aantonen ‘hoe moet je dan als leerkracht reageren, omgaan met het verlies van een dierbare op dat moment, … ’

24-02-2015 om 00:00 geschreven door Ruben (kleuterleider in spé)

Hallo, iedereen.

Mag ik mij even voorstellen:

Mijn naam is Ruben Casseau, ik ben een tweedejaarstudent kleuteronderwijs aan de KHLeuven. Voor het vak RZL heb ik als opdracht gekregen een blog samen te stellen, over een bepaald onderwerp dat te maken heeft met ‘rouwen bij kleuters’. Van harte welkom op mijn blog ‘Nu jij er niet meer bent’.

Graag wil ik onderzoeken hoe kleuters het verlies van een persoon of een dier verwerken, op welke manieren verschillende culturen rouwen en welke methodes de school gebruikt om het rouwproces van een kleuter te verwerken.

Regelmatig zal ik de groei van mijn gekozen onderwerp posten, zodat jullie op de hoogte blijven over de laatste weetjes dat ik heb ontdekt.

Veel leesplezier!

Ruben

23-02-2015 om 00:00 geschreven door Ruben (kleuterleider in spé)

WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.

WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.

WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.


Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!

Met vriendelijke groeten,
Bloggen.be-team

22-02-2015 om 00:00 geschreven door Ruben (kleuterleider in spé)