Rit 24 : Tauberbisschofsheim - Niedernberg. 

Mijn bede is precies aanhoord, als we iets na 9u vertrekken, schijnt de zon! Even de weg zoeken om de stad uit te geraken, er is weer een conflict tussen wegbeschrijving en track, dus volgen we de wegwijzers van de Duitse fietsroutes nog maar eens. Maar goed ook, nu fietsen we op een mooi fietspad een 10m naast de baan, de track gaat door het bos op en neer. Net voor Königheim beginnen we te klimmen, we moeten de vallei van de Tauber uit om verderop de vallei van de Erfa in te rijden. 1 km klimmen meldt de fietsgids, mis poes, het zijn er ruim 6, en de laatste 200m heeft een stijgingspercentage van 12%, dat kan echt wel tellen. Vanaf Schweinberg (wat een naam voor een dorp, ik zou er niet willen wonen) dalen we af. Maar in Hardheim is het weer kiezen tussen track (volgt een heel stuk de drukke weg) en de lokale fietsroutes. Paul verkiest het laatste, we rijden langs de bergkant van de rivier, en ipv een lange rustige afdaling gaan we op en neer over een bosweg, met soms klimmen en dalen van 18%, makkelijk en leuk is wel iets anders. In Eichenbühl proberen we opnieuw de track te volgen en rijden even langs de verkeersweg, maar dat blijkt levensgevaarlijk want niet alle Duitse chauffeurs houden van fietsers. Als in het centrum een bus de voorrangsregels totaal negeert en de wet van de sterkste laat gelden, kan ik net op tijd het voetpad op rijden, en houden we het met de track echt wel voor bekeken. Maar dan valt even verder alles weer samen, we begrijpen er weer niets van maar bereiken na een mooi stuk langs het bos de stad Miltenberg. Daar begint het te regenen, we hadden hier graag het centrum in gefietst zoals beschreven in de fietsgids, maar de track en wegwijzers doen weer wat anders. We verloren ook al veel tijd met het zoeken naar de juiste weg en het is hier ook zeer toeristisch. We hebben immers de rivier Main bereikt, en langs de kade liggen verschillende grote cruiseboten. Dus rijden we verder, en net buiten de stad houden we halt bij paviljoen 'Park'. Twee oudere dames runnen er de boel, ik eet weer heerlijke pompoensoep en hoop dat mijn darmen deze versie wel lekker vinden. 

Terwijl we aten viel er nog een flink pak regen uit de lucht, maar als we vertrekken is het opnieuw droog, en even verder zelfs zonnig. Op de zuidelijke oever zien we op de hellingen weer veel wijnranken staan, en in Trennfurt rijden we voorbij een zeer groot en mooi wijnkasteel. Het fietspad naast de Main is goed te volgen, we rijden door verschillende voorsteden van Aschaffenburg. Overal zijn er verwijzingen naar het Romeinse verleden : grenspalen, ruïnes van burchten, en kazernes (Castellum). 

In Niedernberg zoeken we logies, als we voor de deur van pension 'Reinhard' staan en vertwijfeld rond kijken waar we ergens binnen kunnen, stopt er een auto naast ons, de vrouw vraagt ' Sie suchen eine Zimmer?'. Jawohl, ze heeft er nog vrij, fietsen binnen zetten, kamer in, en hop mevrouw is weg, tot morgen bij het ontbijt. Oef, dat was even geluk hebben, 2 min later aankomen en er was hier niemand geweest om ons binnen te laten. 

Dat geluk hebben we een uur later opnieuw als we in gasthof 'Zur Gemütlichkeit' gaan eten, de laatste vrije tafel is voor ons. Naast ons zit een groep mannen te kaarten, aan de andere kant 5 jonge meisjes die slaatjes eten en tegelijk met hun smartphone bezig zijn. Nog een tafel verder 2 jonge gasten die met een Aziatische schoonheid flirten, en in een aparte zaal een heel gezelschap waar toespraken worden gehouden. Op de kaart staan naast de klassieke worst en schnitzel ook leuke gerechten. Zo eet Paul een 'das Leben ist schön'  (gemarineerde zalm en tonijn) en ik 'Teufelspfännchen' (stukjes rundvlees met paprika in een pikante saus). Heel on-Duits lekker! 

Als we bij het pension terugkomen staat het er vol fietsen. Ik vrees wat voor nachtlawaai, maar tot nu is het nog stil 🤞

Trip : 77.2 km   623 hm

Totaal : 1734.4 km   12004 hm