Rit 23 : Rothenburg - Tauberbisschofsheim. Topdag voor de fauna. 

Het ontbijt in Duitse hotels en pensions mag er altijd wezen, maar vandaag is het echt wel top. Een overvloed aan vleeswaren, kazen, groenten, fruit, confituur, ontbijtgranen, yoghourt, en zelfs koekjes en pralines staan zeer mooi gepresenteerd klaar. De ontbijtruimte is ook speciaal : cosy hoekjes, mooie schilderijen aan de muren, en net als in de gangen allerlei snuisterijen verspreid over tafels en vensterbanken. Er wordt een kaars aangestoken, 'romantic' zegt de dienster met een knipoog. Aan de raamopening kunnen we zien dat de muren hier ruim een halve meter dik zijn. Weer een gebouw met een hele geschiedenis dus.

De zon is opnieuw van de partij. We proberen eerst de banden van de fiets nog wat op te pompen, maar ook hier lukt dat niet : er gaat meer lucht uit dan in de band. Duitse pompen deugen niet. 

We moeten de stad door naar de andere kant. Hele hordes toeristen staan rond hun gids en blokkeren de weg. Daar moeten wij dus klimmend door, eerst naar het marktplein en dan naar de kerk. Er staat een mooi standbeeld van de heilige Jacobus voor, hier vertrekt dan ook een weg naar Compostella. We merkten de typische schelp al meer op in deze regio. Bij de buitenpoort zien we goed hoe de verdediging van de stad opgebouwd was : ze is op een hoogte gebouwd, eerst is er een omwalling met torens, dan een gracht (nu grotendeels leeg), dan een tweede omwalling met stadspoorten. 

Eens de stad uit fietsen we langs de Tauber. We zien nog een zeer groot houten waterrad. De track geeft een route langs de baan aan, maar wij verkiezen de weg net naast de rivier. Het dal is hier veel smaller, aan de zuidkant zijn de steile hellingen volgeplant met wijnranken. De noordkant waar wij rijden is bebost, we rijden helling op en af, 9 tot 10% klimmen. Pffff! Als we door de velden rijden merken we wel 5 haviken op, en even verder rennen 4 hertjes over de velden het bos in. Mooi!

In Röttingen bewonderen we enkele zonnewijzers en het mooie raadshuis. Pas in Tauber-Rettersheim vinden we bij een oude stenen brug een mooi terras open. Terwijl we wachten op onze flamküchen zien we een reiger parmantig door het water stappen. Opeens heeft hij een prooi gevangen, ze verdwijnt volledig in zijn bek en we zien de vis door zijn lange hals richting maag verdwijnen. Dan verschijnt er een ijsvogel, die gaat op een tak een meter boven het water zitten, en duikt vliegensvlug het water in en terug naar zijn tak, met een visje in zijn bek. Dit herhaalt zich nog enkele keren, schitterend gewoon om dat te kunnen zien! 

Weikersheim heeft ook weer een waterburcht en een marktplein met oude kerk, grote fontein in rococo-stijl en enkele torens. Mooi en gezellig zitten daar, maar voor ons belange niet zo interessant als het vissen van de reiger en ijsvogel.

Bad Mergentheim passeren we langs de rand, voor de zoutwaterbronnen hebben we geen tijd. De route volgen is niet altijd eenvoudig vandaag, soms volgt de track de hoofdweg terwijl de wegwijzers over rustige fietspaden gaan, en soms stuurt die ons het veld in of over slechte bospaden. Het is dus steeds uitzoeken wat de beste weg is, nog bemoeilijkt door wegenwerken en gewijzigde verkeerssituaties. Daardoor rijden we Lauda-Königshoven langs een totaal andere kant dan voorzien binnen, en missen de beeldengroep gewijd aan Tijl Uilenspiegel, die hier ook flink wat fratsen uithaalde. Het is nog wat vroeg om hier al een hotel te zoeken, we rijden verder tot Tauberbisschofsheim. Daar begint weer een echte zoektocht : hotel gesloten, hotel met jaarlijks verlof, hotel volgeboekt, hotel onbestaande, zucht! Als we een derde keer rondrijden vinden we toch 'pension Stein'. Vriendelijke ontvangst, maar er is enkel nog een kamer met douche en toilet 'apart'. Althans, dat had Paul zo verstaan, het bleek 'privaat' te zijn, een iets duurdere kamer dan de andere (maar een pak goedkoper dan gisteren). Weer een schitterende kamer, en de verwarming werkt hier wel! 

Eten vinden is hier ook niet eenvoudig, we lopen de straten twee keer door en belanden uiteindelijk in het volgeboekte hotel. Lekker eten, wel wat gestoord door een groep Hollandse zakenlui die morgen een fabriek gaan bezoeken. We weten ineens waarom het hotel volgeboekt was. 

Door de miezerregen terug naar het hotel, ik hoop dat alle nattigheid er vannacht uitvalt zodat we morgen weer een droge rit hebben. 

Trip : 73.8 km   449 hm

Totaal : 1657.2 km   11381 hm