Rit 16 : Marianske Lazne - Plzen.

Door wat oponthoud aan de receptie - computerproblemen bij een vorige gast - zijn we wat later weg. Onze fietsen hebben het lekker warm gehad in het verwarmingslokaal. Maar goed ook, want om de stad te verlaten moeten we een hoogteverschil van 150 m overbruggen. Eerst gaat dat zachtjes bergop langs de brede lanen van de stad met weer zeer mooie kleurrijke huizen aan beide kanten. Dan gaat het door het park en via de panorama-route door het bos steil omhoog. Er valt wel niets te zien van de omgeving door de begroeiing. Nog wat verder klimmen, en dan over een smal pad door de weiden. Opeens horen we geklik achter ons : het is een nordic-Walker die met een snelheid van 11 km/u komt voorbij gesjeesd, bergop 😳. Ruim 100 m achter hem komt er nog een hele groep aan, we steken een tandje bij en zorgen dat we ze voor zijn. Ze slaan gelukkig een andere richting in. Ik wist echt niet dat daar ook al wedstrijden in gehouden worden! 

We rijden op en neer en passeren 'Klaster Tepia', een uniek klooster uit 1193 met een zeer lange geschiedenis : 12 keer geplunderd, 6 keer afgebrand, 6 keer bijna gesloten, en in 1950 voorgoed gesloten door de communisten. Maar in 1990 opnieuw geopend, het bevat o.m. een grote bibliotheek en prachtige kerk. Vandaag is er wat speciaals te doen, je kan er over de koppen lopen, dus zijn wij er snel weg. 

We krijgen weer wat pittige klimmetjes te verwerken maar kunnen toch genieten van het mooie landschap en de vergezichten dankzij het mooie heldere weer. Net voor Resin kunnen we een alternatieve weg nemen die wat korter is en minder klimt. Dat klinkt ons als hemelse muziek in de oren, het is wel over matig wegdek maar dat zijn we ondertussen gewoon. We wagen de gok, maar goed ook, want dat matig wegdek is recentelijk vervangen door een mooi glad asfalt wegdek, zalig om over te rijden. 

Zo komen we rond halftwee aan in Konstantinovy Lazne, een klein kuuroord. Nog maar 35 km gereden, er staan er nog 40 op het programma, toch wil ik even stoppen om wat te drinken en eten op een mooi terrasje. Paul ziet dat eerst niet zitten want vreest dat we er niet gaan geraken vandaag. Maar eens gezeten bestelt hij toch een 'ragout', een soort goulash. De dienster is een vinnige dame die de boel alleen draaiende houdt en dat zeer efficiënt doet. In gebroken Duits legt ze alles uit, we eten lekker en zijn een uur later terug op de fiets. 

Eerst dalen we via een reeks haarspeldbochten naar beneden en dan moeten we ruim een km aan 12% stijgen langs een nieuwe reeks haarspeldbochten. Even vrees ik dat ik die km te voet naar boven moet, maar het lukt me wonderwel. Ik ben wel net te laat boven om een groep herten door het veld het bos in te zien rennen. 

Dit dalen en stijgen herhaalt zich nog enkele keren, we passeren mini-dorpjes, eigenlijk meer gehuchten. Kort na Pisek zie ik twee everzwijn-biggen door het veld lopen. Er volgt een heel lange afdaling die ons tot in de voorsteden van Plzen brengt. Via een park en sportvelden rijden we het centrum in. We vinden een hotel dicht bij de kathedraal, en hebben daar geluk dat er net een kamer vrij kwam, want er is een festival in de stad en alles is volgeboekt! Dat festival kunnen we tot in onze kamer horen. De deur van het hotel gaat electronisch open met de telefoon, een ingenieus systeem. We gaan eerst nog iets eten in de 'comic pub', een leuke kroeg op een binnenpleintje. En dan proberen we de slaap te vatten door het lawaai door. Volgende keer neem ik oordopjes mee! 

Trip : 75.1 km   754 hm

Totaal : 1179.9 km   8270 hm