Rit 13 : Coburg - Himmelkron. Een echte indian summer dag. 

Coburg is een stad die een uitgebreid bezoek waard is. We komen hier zeker nog eens terug. En na 3 dagen somber weer met telkens enkele regendruppels - de grote regenbuien vielen vooral 's nachts - schijnt de zon volop. Maar het is wel frisjes, beter gezegd koud, slechts 9° bij vertrek. 

Eerst nog een aangenaam gesprek met 2 motards, en dan de stad uit rijden. Goed voorbereid : stadsplan in de hand, fietsgids pakkensklaar, en deze keer doet de track wat die doen moet en brengt ons probleemloos tot net voor Untersiemau. Daar doet die weer wat eigenzinnig door vroeger van de beschreven route af te wijken, maar wij zijn voorbereid en bij elke afwijking tussen track en de wegwijzers zijn we achterdochtig en raadplegen de fietsgids. Liever tijd verliezen door extra te verifiëren dan door extra (klim)km te doen! Enkele km door het centrum, en dan een mooie bosweg afdalen, en we zijn in Lichtenfels. Dit stadje is bekend voor zijn korfhandel. We houden even halt op een terras op het marktplein en bewonderen de mooie gebouwen rondom. Stoelen zijn met gevlochten zittingen, we merken enkele fraaie beelden in vlechtwerk, en verderop maken enkele studenten een poort na. We passeren nog een poort, en zijn dan de stad uit. We volgen nu de Main door een weidelandschap. Afwisselend klimmen en dalen over een matig bospad, en enkele keren de Main oversteken via houten bruggen met overkapping. Heel rustig allemaal, echt wel genieten! We passeren kleine dorpjes met leuke hoekjes en kantjes, hier en daar weer een kleinschalige ganzenfokkerij en kippenboerderij. En weer veel kruisbeelden langs de weg, echt opvallend hier!  Dan fietsen we vele km tussen de rivier en het spoor. Onderweg weer veel trekkers die ons tegemoet fietsen. We zijn niet alleen op weg, maar wel alleen in deze richting. 

Kulmbach bezoeken we niet, we rijden er rond en bewonderen wel de Plassenburcht die weer hoog boven de stad uittorent. Nog maar eens een wegomlegging, en verder langs de spoorweg. 

In Ludwigschorgast kiezen we voor de autoluwe variant richting Neuenmarkt. Het is wel een kiezelpad, net voorzien van een verse lading kiezels, niet makkelijk om over te rijden. In Neuenmarkt begint de dagelijkse zoektocht naar een overnachtingsplaats. In theorie zijn hier in de wijde omgeving veel mogelijkheden, maar in de praktijk is daar weinig van te merken. Ondanks het Duitse spoorwegmuseum is er niet één hotel of pension, het dichtstbijzijnde is 3 km van de route af en afficheert prijzen ver boven ons budget. Na 6 nodeloze km zoeken rijden we maar weer verder. 

Himmelkron is de volgende stop, we klimmen het centrum in maar geen hotel te zien. Het blijkt nog ruim 3 km verder te zijn. Ergens onderweg passeren we nog pension 'Zum Roten Ochsen'. De wegwijzer er naartoe staat er nog wel, maar het is voorgoed gesloten, we worden langs alle kanten vies bekeken en voelen ons indringers in deze gesloten gemeenschap, en zijn dus maar vlug weg.

 Hotel 'Fichtelgebirchshof', vlakbij de autostrade gelegen, heeft nog wel een kamer voor ons. Oef, net op tijd. Want vanaf hier begint de moeilijkste en zwaarste rit van onze reis. Morgen moeten we dat Fichtelgebergte over. Een klim van 10 km tot 820m hoog. Please, wish me luck 🤞. 

Trip : 82.6 km   628 hm

Totaal : 982.8 km   5791 hm