Rit 10 : Neuenhof - Wernshausen. Witte bergen. 

Iets later op weg vandaag, de lange rit van gisteren vertraagde het dagelijks ritueel van douchen - eten - planning - bloggen. Dat laatste gebeurde pas vanochtend.

Het wordt een zeer merkwaardige rit vandaag, met hoogtes en laagtes. Niet alleen letterlijk, want het parcours is zeer glooiend, maar vooral figuurlijk door de aard van de wegen. We rijden nl voor de eerste keer zowat de helft van de rit langs verkeerswegen, en waar we tot hiertoe meestal een zeer mooi vrijliggend fietspad hadden, moeten we nu vooral op de baan zelf rijden, en dat kilometers lang. Gelukkig is er op zondag nauwelijks vrachtverkeer, maar het weekend-verkeer is zeer gehaast om op zijn bestemming te raken en raast ons voorbij. Maar we rijden ook weer door de velden en bossen, over stukjes oude spoorweg en vlak langs het water. 

We beginnen al langs de baan, en zien van ver de mooie kasteelruïne Brandenburg hoog boven Lauchröden liggen. Het zicht vanop de weg is al prachtig, maar we rijden er niet naar toe (4 km klimmen extra zien we niet zitten). 

Vlak voor Gerstungen zien we de witte bergen van de kalimijnen opdoemen, heel indrukwekkend, de Monte Kali is 200m hoog! Er vliegen enkele ooievaars rond, nog niet vertrokken naar het zuiden zoals die van Planckendael. In Untersuhl  staat een bijzondere ronde kerk, en het is er dorpsfeest, we horen de fanfare nog wat oefenen, ze spelen een leuk deuntje. Speciaal is ook het fietspad op palen door het moerassig deel van Auen, wandelen deden we al vaak over zo'n pad, fietsen nog niet.

In Philistal gaat de route over het binnenplein van het slot. Middaguur, tijd voor een rustpauze bij het mooie terras, maar na een kwartier vruchteloos wachten op bediening houden we het voor bekeken en fietsen we verder. Net als we vertrekken komt er eindelijk iemand te voorschijn, pech jongen, we zoeken wel wat anders. Wij ook pech want er is niets anders kortbij, dus houden we een stop met water en suikerwafel midden in het bos. De boswegel is wel net een euro-radweg 1 pad (route naar Berlijn), maar we verkiezen toch dit pad boven 1,5 km klimmen en dalen over de rijbaan aan  +10%, dan schokken we liever wat door elkaar. 

We buigen even af naar Vacha om over de oude brug (1342) over de Werra te rijden die symbool staat voor de Duitse eenheid. Er staat ook nog een oude grenstoren.

In Bad Salzungen passeren we het bijzondere Gradierhaus. Het is er heel druk door een wandelevenement, we zoeken hier dus geen slaapplaats maar zoeken opnieuw de rust van het water op, in Breitungen is er ook veel logies. Althans, dat dachten we toch, maar het wordt weer een zoektocht zoals gisteren. Het eerste hotel is op zondag vanaf 14u gesloten, het tweede bestaat niet meer. Voor hotel Seeblick rijden we 3 km rond, de berg op. Het is prachtig gelegen, maar volzet 😒. Net als gasthof 'unter den Linden', alhoewel we daar vermoeden dat de man geen zin had een kamer klaar te maken 😡.

Dus weer maar verder langs de baan. Wat verderop stopt net een oude stoomlocomotief, glanzend zwart met rode wielen, een prachtexemplaar! 10 ton kolen en 34 kubieke meter water zorgen voor de aandrijving, het geheel weegt over de 150 ton. Mooi om zien, tot hij vertrekt en met een zwarte rookpluim de lucht verpest.

Genoeg langs de baan gereden, we nemen de iets langere variant door de velden. En daar worden we voor beloond want bij het binnenrijden van Wernshausen stoppen we bij gasthof 'Feldschlössen'. Daar hebben we wel geluk zoals de baas zegt. We slapen vannacht in een mooi ingerichte trekkershut : salon, badkamer, zalig bed, vloerverwarming, tv en Wifi, alles is aanwezig. Vlug afladen en iets gaan drinken in de 'gästestube'. Dit is duidelijk een plattelandskroeg waar 'ons kent ons' geldt, maar waar vreemdelingen zoals wij ook welkom zijn. We worden onmiddellijk opgenomen in het gesprek, en bij het buitengaan kloppen de gasten ook op onze tafel tweemaal, een gewoonte hier om geluk af te dwingen voor de tafelgenoten. De rekening wordt op een bierviltje bijgehouden. En die rekening is ongewoon laag : voor avondeten (tweemaal cordon blue met sla en frietjes, het duurste op de kaart), 4 weizen, overnachting en royaal ontbijt betalen we slechts 69€. We zijn wel in het voormalige Oost-Duitsland, maar dit is toch wel bijzonder goedkoop. De vriendelijkheid en ongedwongenheid van de gastheer zorgen ervoor dat we helemaal geen spijt hebben dat ze in Breitungen geen plaats hadden voor ons. 

Trip : 85,6 km   589 hm

Totaal : 773,7 km   4087 hm