Rit 7 : Blankenrode - Bad Karlshafen. Westenwind.
Het verbaasde de hotelbaas echt dat wij zijn hotel gevonden hadden. Nochthans is dat niet zo moeilijk : bij het binnenrijden van het dorp staan er wegwijzers naar. Daar is hij blijkbaar niet van op de hoogte. Hij moet duidelijk nog veel leren. Misschien is hij nog geen toeristen gewoon, want seizoenarbeiders logeren hier wel.
Gisteren nog goed nieuws van de Europa-fietsers in de mailbox gevonden. Op hun website had ik de vraag gesteld waarom track en beschreven route niet overeen komen. Blijkt dat ze die opmerking nog al gekregen hebben, ze gaan het dus onderzoeken. Héhé, dat lucht op, het ligt dus niet aan ons of onze gps. Maar we zullen dus wel elke avond de track extra moeten nakijken. Werk voor Paul, zo heeft hij ook wat te doen terwijl ik schrijf.
Het heeft vannacht flink geregend en daardoor is het fors afgekoeld. We moeten al direct beginnen met een sterke klim door het bos, tot 429 m hoog. Maar dan een immens lange afdaling, zo gaat het goed vooruit. Zeker omdat het flink waait, vooral in ons voordeel (dat mag ook al eens). In Schervede verlaten we de Altenau en rijden verder via de Diemel. Net voor Warburg passeren we een boerderij waar wisenten, de Europese bizon, gekweekt worden. Zo achter de prikkeldraad-omheining zien het er rustige beesten uit, ik wil ze toch liever niet op mijn pad kruisen. Warburg zelf is een stad gebouwd op 2 heuvels zo'n 50 m boven de Diemel. Van ver heb je al een mooi zicht op de stad met de vele vakwerkhuizen. Wij rijden verder door de bossen langs de Diemel en komen in Trendelburg aan. Daar klimmen we zuchtend en puffend 60 m omhoog om op het terras van het uitzicht te genieten. Trendelburg is een middeleeuwse stad waarvan de muren en het kasteel nog compleet aanwezig zijn. De grote toren van het kasteel stond model voor het sprookje van Rapunzel. Er zijn enkele bijzondere huizen in de dorpskern, vooral het raadhuis oogt speciaal. Wij eten een lekkere forel in het restaurant van de burcht waar ook een hotel in ondergebracht is.
Wij rijden verder heuvel op en heuvel af langs de Diemel. Met de nog aangewakkerde wind in de rug gaat dat vlot. Er vallen ook wat regendruppels, te weinig om kw aan te trekken, teveel om echt droog te blijven. Bij Deisel rijden we door de 'eisenbahntunnel' , een oude spoorwegtunnel door de berg om de bocht van de Diemel af te snijden. We komen nog voorbij een struisvogel-boerderij, en even verderop staan er weer kamelen in een wei. Zijn we echt wel in Duitsland? We passeren Helmarshausen met hoog boven het dorp de ruïne Krukenburg, al van heel ver te zien, en rijden Bad Karlshafen binnen. Alle gebouwen zijn hier wit, geen opdringerige uithangborden maar de naam van de zaak staat met zwierige letters boven de deur geschreven. Het zorgt voor een speciale sfeer, en oogt zeer netjes. In dit dorp mondt de Diemel in de Weser, die we vanaf morgen zullen volgen.
Trip : 69 km 508 hm
Totaal : 525 km 2345 hm
|