Amai, wat was dat vandaag! Gisteren een zonovergoten dag met temperaturen boven de 20 graden, vandaag het tegenovergestelde. Het lijkt wel of al de regen die we de voorbije weken ontlopen zijn, in één keer over ons heen komt. 

Vertrekken met alle regenkledij aan, het neemt een extra half uur in beslag om het allemaal aan te trekken. We blijven er ook de positieve kant van inzien : nu hebben we het niet voor niets meegesleurd. 

We volgen nog even de Rur en na 10 km staat er een bord over het knooppuntennetwerk. Daardoor kunnen we sneller een doorsteek maken naar deel 6 van onze tocht. Zo snijden we een 20tal km af, wat met dit str...weer wel meegenomen is. Maar met alleen wat nummers zonder wegbeschrijving of te volgen track, is de kans op misrijden wel veel groter. En dat gebeurt dus ook als er ergens een bordje slecht gepositioneerd is. We slaan af voor een spoorweg, na een halve km ploeteren over een modderweg hebben we door dat we fout zitten. Terug rijden, en dan pas zien we het bordje aan de andere kant van de spoorweg.

We vinden aansluiting met deel 6 van de route. Afwisselend rijden we over een fietspad langs drukke wegen en over rustige wegen door bossen en weiden naast een riviertje dat al sterk gezwollen is door de regen. Roofvogels en hazen hebben geen last van dit weer, wel van ons als we voorbij rijden. 

Net voor Sittard gaan de hemelsluizen volledig open. Bleven we tot hiertoe nog redelijk droog, dan is dat nu wel voorbij. De regenbroek en overschoenen kunnen de overvloed van water niet aan. We troosten ons met de gedachte dat we nu maar 'een beetje' nat zijn, zonder de extra bescherming zouden we al lang doorweekt zijn.

We naderen de Maas die we met een voetveer over moeten. Met een bang hartje rijden we tot de oever. De veerboot ligt aan de overkant, oef, er zit iemand in, en even later ligt de boot aan onze kant. Als ik de man bedank en zeg hoe blij ik ben dat hij vandaag vaart, krijg ik een zeer nors antwoord : 'jullie zijn goed gek dat je met dit weer uit fietsen gaat'. Ja, man, ergens heb je gelijk, maar als je op trektocht bent, moet je voort, je kan geen uren wachten tot het stopt met regenen. Voor 1 euro per persoon brengt hij ons naar de Belgische kant van de Maas, zonder nog een woord te zeggen, zelfs een knikje als we afstappen en hem groeten kan er niet af. 

Even later stopt de zondvloed, enkel nog wat miezerregen en uiteindelijk houdt dat ook op. Omdat we deze ochtend 20 km ingekort hebben, zoeken we geen logies in Dilsen maar rijden verder richting Genk. Dat gaat over een gewezen treinspoor dwars door de bossen, kilometers lang zien we niemand. Langs de weg massa's paddestoelen, we dachten dat we er in de Duitse bossen veel zagen, maar hier is de verscheidenheid en hoeveelheid nog veel groter. 

Pas rond Genk wordt het wat drukker. Het eerste hotel is volgeboekt, het tweede aan de andere kant van de stad heeft nog een kamer vrij. Eigenlijk de reserve-kamer die een groep gevraagd heeft, maar men heeft medelijden met ons en we mogen afladen, fietsers hebben voorrang! Het eten is een kleine klucht : het hotel zit in een overgangsfase door een recente overname en geplande verbouwingen. Het is lang wachten op alles, we krijgen twee keer wijnglazen maar geen wijn, de kok/kelner vindt de wijn niet dus nemen we een karaf huiswijn, bestek komt als alles al op tafel staat. We hebben tijd en begrip voor de situatie, de man doet zijn uiterste best en staat er helemaal alleen voor, en het eten is heel lekker. Andere hotelgasten zijn ongeduldiger en hebben bakken kritiek. 

Of onze schoenen op tijd droog zullen zijn, is wel heel onzeker. Maar dat is een probleem voor morgen, het is dan de laatste rit van deze vakantie, dus in het slechtste geval vertrekken we met de reserve-schoenen aan. Dan hebben die ook eens mogen fietsen! 

Trip : 83 km ; 351 hm. 

Terugweg : 1088 km ; 7544 hm.

Totaal : 2041 km ; 14118 hm.