Het is altijd een gerust gevoel als het hotel je een goede plaats voor je fietsen aanbiedt. Maar als die bergplaats de dag erop niet meer opengaat, ben je daar weinig mee. Wat gemorrel met de sleutel, de piepjonge jobstudent krijgt de deur van de garage wel open, het slot was ondersteboven gemonteerd, je moet er maar op komen. 

De vrouw aan de receptie begrijpt niet dat ik in korte broek vertrek (zu kalt!) en nog minder dat we weer 75 km verder willen. Als ik haar figuur bekijk, denk ik dat ze nog nooit 75 km op een jaar gefietst heeft. Eens buiten worden we nog aangeklampt door een man die ons een brochure van een 'prachtige route' geeft : Berlijn-Hameln. Tja, dat komt wat laat, dat hadden we een week geleden willen hebben. 

Als we eindelijk weg zijn blijkt het marktplein vol kraampjes te staan. Goed dat we gisteren al foto's namen. We passeren nog langs de Andreas-kirche, weer een mooie laat-gotische kerk, en de Dom, heel groot maar niet bijzonder. 

We volgen een hele tijd de rivier  Innerste en dan rustige veldwegen. In de verte zien we kasteel Marienburg, mooi tegen de bergwand gebouwd, het doet middeleeuws aan maar dateert uit de tweede helft van de 19de eeuw. 

Even verder verlaten we de HR. Paul heeft de trajecten zelf uitgezet zodat we langs een redelijk rustige weg wat sterke klimmen en slechte weg kunnen vermijden. Klimmen moeten we wel, maar op een goede ondergrond gaat dat toch beter. Een zeer lang vals plat lijkt het maar eigenlijk is het een fikse klim. Op de rand van het bos sluiten we weer aan op de HR die hier ook enkele km daalt. We worden voorbijgestoken door groepen motards, het is hier ideaal rijden voor hen. 

In Coppenbrügge bewonderen we de oude burcht, nu museum. En dan gaat het even mis. De HR zou hier goede wegen volgen, maar dat was 25 jaar geleden misschien wel waar, nu is het weer een brokkelweg. Steil omhoog en omlaag, het schiet weer niet op. 

Het uitgekiende alternatief is verderop niet mogelijk omdat de weg in kwestie ondertussen een B-statuut heeft, en daar kan (en wil) je met een fiets niet op. Roadbook en gps kennen deze situatie niet. Dus moeten we opnieuw een waar off-road traject volgen. In Afferde vinden we een fietsroute die ons recht naar het centrum van Hameln brengt, zodat we de voorziene omweg langs een camping kunnen vermijden. 

Opnieuw begrijpen we de logica van de HR niet. Afwijken van de meest voor de hand liggende route om langs een camping te passeren, dat wel, maar een rondje door een Hanze-stad uittekenen niet. In Braunschweig was dat knap gedaan, in Hildesheim en Hameln mag je het zelf uitzoeken, daar passeer je enkel langs de rand van de stad. 

Wij houden even pauze op het terras van de 'Rattenkrug' in de Bäckerstrasse, de belangrijkste straat van de Altstad. Bij ons vertrek worden we aangesproken door een groepje dat wil weten waar we vandaan komen en welke tocht we maken. Fijne ontmoeting! 

Paul heeft nog wat verder gezocht naar alternatieven om 2 zware bosklimmen over te slaan. Er zijn hier goede fietsverbindingen tussen de verschillende dorpen voorzien en die gebruiken we om door het dal ipv over de heuvels tot Köningsförde te rijden. Weer een stukje HR en weer een alternatief,  een lange gelijkmatige klim.

In Bösingfeld gaan we op zoek naar het hotel. Het blijkt buiten de stad te liggen, 7 km klimmen verder. Het enige hotel in de omgeving, duidelijk geliefd bij de Nederlanders die hier in groepjes aankomen, maar er is nog plaats voor ons. De fietsen moeten eerst buiten staan, tot een ander personeelslid zegt dat ze er een speciale plaats voor hebben. Terug naar de receptie, de fietsen mogen dan toch in een garage. Ook dit slot werkt niet behoorlijk, maar de deur openen is een probleem dat we pas morgen moeten oplossen.

Trip : 80 km ; 720 hm. 

Terugweg : 469 km ; 2934 hm. 

Totaal : 1522 km ; 9598 hm.