Dag 1

Berlijn bezoeken, hoe begin je daaraan? Het is een immens grote stad. Dat ondervonden we vrijdagnamiddag al toen we 'nog even' naar de Brandenburger Tor wilden. Op het stadsplan leek het vlakbij, in realiteit was het een flinke wandeling van 5 km heen, en dan nog eens terug ook. En als je net 2 weken vnl door bossen en velden gefietst hebt, merk je opnieuw hoeveel lawaai en stank autoverkeer veroorzaakt. Gelukkig konden we een stuk door het park wandelen, waar we net niet van de sokken werden gereden door de massa fietsers. 

Berlijn per fiets zou een goed idee kunnen zijn. Er ligt een plan met enkele fietsroutes klaar, we zien veel wegwijzers voor fietsers naar de highlights en er zijn weer brede fietspaden. Er worden zelfs verschillende bike-tours met gids aangeboden, we kwamen er al wat tegen. De drukte houdt ons tegen dit plan uit te voeren. Georganiseerde city-trips per dubbeldekbus zijn er in overvloed, zeker 10 maatschappijen dingen naar de gunst van de toerist (met als gevolg veel verkopers van tickets die je op straat aanklampen). We kunnen ons laten rondrijden in een riksha, maar dat vinden we niet passen bij ons trekkersstatuut. Ook een boottocht hoort tot de mogelijkheden.  We verkiezen zelf op stap te gaan met de gids '100% Berlijn' (dank u Anne C.) als leidraad. 

Om de grote afstanden te overbruggen kopen we wel een metro-ticket, want zelfs dan wacht ons een flinke wandeling. Maar openbaar vervoer (hier nochtans goed georganiseerd) en wij, dat gaat niet goed samen. Paul, beroemd om zijn voortreffelijk duiveninstinct, vindt er zijn weg niet in, waardoor we bovengronds meermaals de verkeerde richting uitgaan. Het duurt ook even eer hij door heeft dat om een andere lijn te gebruiken, je in een metro-station van perron moet veranderen. En ik, die zelden mijn weg vind, heb het hier meestal bij het rechte eind. Als we dan ook nog ergens vroeger moeten afstappen door een manifestatie, zijn we wel totaal de kluts kwijt. 

Bij de eerste twee monumenten die we willen zien loopt het al mis : een grenswachtpost is verstopt door een bouwwerf, en een monument voor de opstanden in 1953 onbereikbaar. Met een hele omweg komen we wel bij 'checkpoint Charlie'. Een replica bemand met amateur-soldaten heeft veel aantrek (betalen om met hen op de foto te gaan), de informatiestand over de muur met knappe foto's en weetjes boeit ons meer. Er is ook een groot stuk muur bewaard, je kan zelfs een hele wandeling langs de oude muur dwars door de stad volgen. Met een ballon aan een kabel kan je 150 m de lucht in, dat moet een prachtig zicht over de stad geven op deze zonnige dag, maar pokkeduur en alleen begin ik er niet aan. 

Het monument voor de holocaust is van heel andere orde. 2711 grijze betonblokken, staand en liggend door elkaar, herdenken de slachtoffers van de jodenvervolging in WOII. Een kleine jongen ziet er een ideale speelplaats in en springt van steen tot steen, zijn papa laat begaan. Maar dat is buiten een bewaker gerekend die hem snel tot de orde roept.  Pas dan beseft de papa waar hij is, en gaat stil met zoon aan de hand verder (ook enkele volwassenen die respectloos op de stenen klimmen krijgen een waarschuwing).

We passeren opnieuw de Brandenburger Tor, massa's volk en waakzame politie want een verkiezingsstandje wordt opgebouwd. Even verder aan de Reichstag is het aanschuiven om binnen te kunnen (enkel na reservatie, zodat ze je kunnen screenen). Het gebouw imponeert, de koepel zie je van ver. Weer een enorme politiemacht present, een kleinere partij houdt er een ludieke meeting. Wij gaan richting Alexanderplatz, een hippe en levendige plaats met grote historische betekenis. Voorbij de Fernsehturm  (die je ook op kan, wel 2u geduld aub) en het rode Rathaus gaat het richting Dom. Dan pas zien we een indrukwekkende politiemacht zich ontplooien: we zitten midden in de  manifestatie die daarstraks ook al onze weg versperde. Het is een allegaartje van organisaties die samen opstappen voor meer solidariteit, met iedereen en alles over de hele wereld. Veel lawaai, leuzes, toespraken in allerlei talen, dansen en zingen. Het blijft ludiek en vredig, maar ik ben wel blij als we er voorbij zijn. Op de rommel-en boekenmarkt is het veel rustiger. De gebouwen op het achterliggende museuminsel staan allemaal in de steigers, zoals opvallend veel andere gebouwen in de stad. De daaropvolgende straat brengt ons langs het imposante oude postgebouw in de meer artistieke buurt, met veel kunstgalerijen en winkeltjes. Het joodse kerkhof herbergt de 2495 joden die de laatste dagen van WOII het leven lieten, 55000 andere werden van hieruit op transport naar de kampen gezet. Aan de muur een metershoge en brede mozaïek die het thema vrede uitdrukt, zoals kinderen het zich voorstellen. Het Hackesche Höfe is (opnieuw) een hippe buurt met gezellige binnenpleintjes. 

Terug richting Alexanderplatz, waar we daarstraks een leuk Italiaans restaurant ontdekten. Het is er lekker eten (opvallend veel Italiaanse restaurants trouwens hier). En dan richting hotel naar bedje toe. 80 km fietsen is minder vermoeiend dan 17 km wandelen, om 9u val ik al in slaap. 

Dag 2. 

Gisteren vooral door voormalig oost-Berlijn gewandeld, vandaag trekken we door het oude west-Berlijn. 

Eerst richting Schloz Charlottenburg, een zeer groot kasteel in een groot park. De tuinen zijn prachtig, en het is heel rustgevend om hier ver van alle stadsdrukte rond te wandelen. Metro in richting Wittenbergplatz, en dan naar de Gedächtniskirche. De verwoesting van de bombardementen van WOII zijn nog steeds zichtbaar. In een kleine hal zijn de mozaïeken op plafond en vloer knap gerestaureerd. De nieuwe klokkentoren naast de kerk staat al in de steigers, duidelijk niet zo stevig gebouwd als de kerk zelf. We wandelen verder langs de Savignyplatz, met mooi parkje en standbeelden, en dan door de Fasanenstraze. Knappe gebouwen langs beide kanten, even wanen we ons in de Cogels-Osylei in Antwerpen. We willen nog naar de Siegesaule, een monument opgericht in 1864 na weer maar eens een oorlog. Je hebt er een mooi uitzicht over de stad. Het punt doet wat denken aan de Arc de Triompfe in Parijs, ook een rondpunt waar vele brede lanen op uitkomen. Maar de metro is verstoord door een incident, dus wandelen we er te voet naar toe, door het park, langs de zoo. 

Nog even langs een andere rommelmarkt, eten bij een super lekker Italiaans (alweer) restaurant vlakbij het hotel. Weer 15 km gewandeld vandaag. Echt rusten was het niet dit weekend, maar we hebben er wel van genoten. Morgen terug de fiets op, richting huisje.