Gisterenochtend, voor de klimrit door het bos, zei Paul : 'als we dit tot een goed einde brengen, hoeven we geen schrik te hebben van de rest van het harz-gebergte, daar raken we zo door'. Maar na het voorbereiden van de rit van vandaag, zijn we daar niet meer zeker van. Wat de ontwerpers bezielt weten we niet, maar in het roadbook staan waarschuwingen over 'niet aangeraden met bagage', en 'enkel voor zeer geoefende fietsers'. Er is zelfs een stuk met trappen op, begin daar maar eens aan met 17 kg fiets waar 15 kg bagage aanhangt! Deze route is toch voor trekkers bestemd? Als de alternatieven weer niet aangeduid zijn, staan we er slecht voor. Dan zal het een lange rit langs de gewone weg worden. 

We kunnen wel nog eens vertrekken zonder regenjas aan want de zon is van de partij. Goslar doorrijden, opnieuw langs de markt waar de kraampjes weer opgebouwd worden. Het is een aangename stad met gezellige pleintjes en straten, een bezoek zeker waard, maar dan niet het tweede weekend van september want dan is het 'altstadfest'. Omdat we door het centrum rijden, vermijden we het eerste obstakel van de dag. Maar wel onmiddellijk klimmen, en na 3 km het bos in over een keienpad, het wordt elke dag wat moeilijker. 6 km klimmen verder kunnen we wel genieten van een zeer mooi panorama. De Harz is mooi, maar meer geschikt voor lange wandelingen en mountainbikers ( er rijdt er één mij fluitend aan hoge snelheid voorbij, eerst voel ik me een watje, dan zie ik dat hij elektrisch rijdt, wat is daar nu sportief aan? Vooral zijn houding is storend!). Weer een afdaling over de keienweg tot in Oker. Aan de trappen beginnen we niet, het alternatief is niet aangeduid maar met de gps vinden we een andere weg. De aansluiting in het bos is niet berijdbaar, we stappen te voet de helling op want fietsen is te gevaarlijk. Terug op de route aangekomen staat er een verkeersbord dat aangeeft dat de weg oneffen wordt. Wordt??? Is dit een grap, of om te huilen? We stappen verder en duwen onze fiets omhoog tot de weg min of meer berijdbaar  is. Bij het eerste terras met prachtig uitzicht houden we halt. Nog maar 20 km ver, alles doet pijn, en het is al 12u gepasseerd. Het doel van de dag, Thale, ligt nog ruim 50 km verder, dat halen we niet meer. We besluiten tot Wernigerode te rijden, nog een 20 km verder, en er een halve rustdag van te maken. De renners in de tour krijgen er zelfs een hele! 

Eerst moeten we Bad Harzburg nog voorbij. Dat kan recht door de stad over een kasseiweg, rond de stad door het bos dat 'sehr holprig' is, of met een boog rond de stad over een asfaltweg. Ik haat kasseien, weet niet wat 'holprig' is maar het klinkt onheilspellend dus kiezen we voor het laatste alternatief. Natuurlijk staat het weer niet aangegeven, dankzij roadbook en gps lukt het ons wel. Weer even fietsduwen om de aansluiting in het bos te bereiken, ik krijg al sterke armspieren. Iets betere bosweg nu, en aansluitend een mooie afdaling tot in Ilsenburg, het hart van de Harz, startplaats voor vele wandeltochten. In Drübeck bewonderen we het benedictijnenklooster. Het is opvallend hoeveel goed bewaarde kloosters hier zijn. 

Na 40 km zijn we in Wernigerode, een grote stad met weer een uiterst gezellige historische kern. Een korte rit, maar zware rit : 675 hoogtemeters overwonnen op 40 km, dat kan toch wel tellen. We zijn vroeg in het hotel, en maken van die gelegenheid gebruik om nog eens een wasje te doen. Dan nog een flinke wandeling door de stad, en eten in de 'Ratskeller' een zeer oud, pittoresk restaurant. 

Morgen weer een bergrit, dat zullen weer niet veel km zijn. 

Trip : 40 km ; 675 hm. 

Totaal : 700 km ; 4478 hm