Weer vertrekken in de regen, onze gastvrouw schudt meewarig het hoofd, ze begrijpt niets van onze gedrevenheid. Even wachten heeft echter geen zin, Berlijn roept ons.
Langs een andere invalsweg, deze keer met vrijliggend fietspad en helemaal niet steil (of zijn we goed uitgerust en doet dit klimmen ons niets?) verlaten we de stad. Een colonne brandweerwagens komt uit de andere richting, we zijn precies op tijd uit Dassel vertrokken. Na 4 km terug aangepikt met de R1. We rijden nog steeds langs een drukke weg met mooi fietspad, maar dat ligt bezaaid met afgevallen takken en een massa slakken steekt de weg over. Oranje naaktslakken, maar ook grote witte huisjesslakken. We zigzaggen er doorheen om ze te ontwijken, ik hoef niet in detail te treden over wat er gebeurt als je daar over rijdt.
Einsbeck is een mooie stad met weer veel mooie gebouwen. Ondanks de regen is het in de winkel-wandelstraat al heel druk. Wij vervolgen onze weg langs het riviertje 'Leine'. Op een veld zien we wel 20 witte reigers bij elkaar, nog nooit meegemaakt. Even verder krijgen we een zware regenbui over ons heen, maar we zijn net bij één van de vele rastplatze voor fietsers, en kunnen schuilen in een mooi hutje. Tijd om een appeltje te eten, en een kwartier later zijn we weer op weg. De zon wint het stilaan van de regen zodat we in de stad Bad Gandersheim de kerk, het kerkplein en het raadhuis kunnen bewonderen.
Via een reeks haarspeldbochten gaat het weer omhoog, en even later steil naar beneden (15%). Door het slechte wegdek moet dat met dichtgeknepen remmen, als dit zo voort gaat moeten we in Berlijn op zoek naar nieuwe remblokken.
We passeren het kloostercomplex Brunshausen, heel speciaal is het niet. Weer verder over het golvend parcours met pittige hellingen, wat zijn we gelukkig met onze pinion versnellingsbak die probleemloos hoger en lager schakelt. We bereiken een nieuw plateau en genieten van de rust en het landschap. We rijden hier moederziel alleen. Maar dan de eerste kasseiweg, we zijn volledig dooreen geschud. Net voor Langelsheim is er volgens ons roadbook de keuze tussen 2 trajecten : een korte met zeer steile klim door het bos, of een alternatieve langere geasfalteerde weg met 2 kleine hellingen. Maw de keuze tussen korte hevige pijn, of lange zachte pijn. Omdat het alternatief niet aangegeven is moeten we wel het bos door. Recht omhoog over een slijk grindweg, laagste versnelling, we geraken er! Even slechte weg naar beneden, plezant kan je dit niet meer noemen.
De laatste km naar Goslar brengen ons nog langs een meer en we krijgen een laatste regenbui over ons heen.
In hotel 'Kaizer hof' krijgen we een kamer op de derde verdieping. Twee trappen gaan nog, de derde doet echt pijn! Eten kan hier niet, na een heerlijke warme douche zijn we genoeg uitgerust om nog een flinke wandeling door het oude stadsdeel te maken. Daar is het feest, goed dat we geen hotel op de markt hebben want wat een lawaai! Feestmarkt, overal eetkraampjes en een rockbandje dat voor de ambiance zorgt. We wandelen verder maar daar is zelfs een klein festival bezig. In het restaurant 'hubertushof' voelen we de bassen trillen. Het eten is super lekker, dat maakt die extra wandeling goed.
Laat in bed, en morgen wacht weer een zware klimrit want we zitten midden in het 'harz-gebergte'.
Slaapwel!!!
Trip : 77 km ; 890 hm.
Totaal : 660 km ; 3803 hm.
|