Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Fietsreizen 2014, en wat daarbij komt kijken
Van Mulhouse naar Ieper
23-04-2014
Een nieuwe 'derailleur'
Eindelijk. 5 keer ben ik naar de fietsenmaker gereden, en eindelijk is er naar mij geluisterd en hebben ze iets meer gedaan dan wat aan vijsjes draaien. 4 keer ging ik rechtstreeks het herstelatelier binnen, en legde aan de technieker mijn probleem uit : quasi onmogelijk om te schakelen naar het kleinste tandwiel vooraan. 4 keer nam de technieker mijn fiets aan met een grijnslach op zijn gezicht, je zag hem telkens denken : 'weer een die niet schakelen kan'. Maar tot maart 2013 ging dat probleemloos, toen liet ik de fiets volledig nazien, en begonnen de problemen. Er kwam een nieuwe ketting en nieuwe tandwielen voor-en achteraan, behalve het kleinste tandwiel vooraan. Dat was niet nodig werd gezegd want : 'dat gebruikt u toch nauwelijks'. Maar ik gebruik dat dus wel veel! Als ik een helling van meer dan 6% op fiets, schakel ik naar dat kleinste tandwiel, en dat gebeurt dus heel frekwent. Ik gebruik mijn fiets immers niet alleen om boodschappen te doen. Het tandwiel kan best nog in orde zijn, dat wil ik zeker geloven, maar waarom kon ik het niet meer gebruiken? Dat er blijkbaar iets blokkeerde, ik niet volledig kon doorschakelen en de ketting precies tussen de twee tandwielen bleef hangen, er werd geen nota van genomen, even vijzen en met een 'nu schakelt die wel goed madam' moest ik het stellen. Niet dus! Er zat iets fout, ik suggereerde een probleem met de kabel of de overbrenging van de ketting tussen de tandwielen, het hielp niet, je zag hen denken : 'wat weet een vrouw daar nu van, en die heeft dat kleine tandwiel toch niet nodig? ' De vijfde keer ben ik langs de showroom binnengestapt, en heb mijn beklag gedaan bij de baas. Die kon er niet mee lachen, een ontevreden klant is immers geen reclame voor zijn mooie zaak. Nu werd er wel verder gekeken. De technieker grijnsde nog wel toen hij mijn fiets aannam, maar een drie kwartier later kwam hij terug : de derailleur was verwrongen, en kwam tegen de kader, niet moeilijk dat het schakelen niet lukte! Nieuwe derailleur, en een nieuwe kabel (waar ook een klein knikje inzat).Verontschuldigingen van zijn kant kwamen er niet, wel van de baas want ik moest enkel het materiaal betalen, geen werkuren. Toen ik de fiets aannam, lachte de technieker weer, maar dan wel groen : moeten toegeven dat een vrouw iets van techniek weet, het blijft voor een man toch een harde noot om kraken.
Al 3 weken geen fietstocht van betekenis kunnen maken, wel de dagelijkse kleine ritjes op werkdagen om toch in beweging te blijven. Maar paasmaandag blijkt het weer beter mee te vallen dan voorspeld, dus laten we alle klusjes in huis en tuin liggen en vertrekken voor een fietstocht naar Scherpenheuvel. We krijgen het gezelschap van onze jongste dochter. In hun kinderjaren maakten we vele tochten met onze dochters : fietseling, zoektochten, en zelfs trektochten met pak en zak langs de trekkershutten. Maar eens ze puber werden, was fietsen met de oudjes niet meer cool genoeg. Nu heeft ze er opnieuw zin in om met ons een tochtje te maken. Verleden jaar sloten we onze voorbereiding met deze tocht af. Het is een mooie combinatie van afstand en kleine, pittige hellingen. Er is veel volk op de been en de fiets, er worden duidelijk veel wandelingen en fietstochten georganiseerd. Het is weer heerlijk rijden, de zon schijnt volop en het frisse groen op bomen en struiken maakt de omgeving nog net iets mooier als anders. Het klimmen gaat vlotjes, alhoewel ik nog maar eens met de versnellingen sukkel, die raken echt niet juist afgesteld, morgen opnieuw richting fietsenmaker rijden dus. Via Rotselaar en Tielt bereiken we Scherpenheuvel, van oudsher een bedevaartplaats, en het is daar voor ons wat te druk en te commercieel. We rijden verder en vinden in Zichem een leuk terrasje. De zon heeft ondertussen wel plaats moeten ruimen voor donkere wolken, het wordt frisser, truitjes worden aangedaan, en even later de kw ook want het druppelt. Snel verder fietsen, wind mee gaat het vlot vooruit. Zeker als de hemelsluizen worden open getrokken trappen we nog wat harder, we vliegen vooruit zodat we bij thuiskomst net niet doorweekt zijn. 85 km in de zon, en 15 km in de regen, het had erger kunnen zijn.
Totaal km : 100. Gemiddelde 19 km/u. hoogtemeters niet gekend (gps vergeten mee te nemen)
