Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Fietsreizen 2014, en wat daarbij komt kijken
Van Mulhouse naar Ieper
24-06-2014
Fijne fietstocht, en een fiets winnen!
Dit We maakten we drie mooie lange fietstochten.
Zaterdag trokken we richting Herentals. We reden weer door velden, bossen, langs het kanaal en volgden de oude spoorweg bijna volledig. Dat is rustig en autovrij rijden, maar de vele overgangen van de kruisende wegen vergen wel wat acrobatie om de paaltjes - die auto's moeten tegenhouden en de fietssnelheid moeten verlagen - zonder brokken te passeren. We zagen een tandem en een fiets met fietskar die hele toeren moesten uithalen om er voorbij te geraken. Ons lukte het wel, en we hadden vandaag extra goede benen. In combinatie met vrijwel windstil, leek het of we vleugels hadden. Onze gemiddelde snelheid lag dan ook hoog : 22 km/u over een traject van 88km.
Zondag namen we deel aan de 'Goorse Pijl' in Heist-op-den-Berg. We kozen voor de route van 90 km, en die bracht ons tot in Korbeek-lo en Lubbeek. Het traject ging langs zeer rustige wegen, en bracht ons weer langs onbekend gebied. Er waren flink wat korte, steile hellingen bij, echte kuitenbijters. De knooppunten vermijden deze wegen, wielertoeristen zoeken ze net op. Slechts één keer moesten we van de fiets, maar dat was dan ook een stukje dat net een muur leek, zo steil omhoog, en je moest er zonder aanloop aan beginnen, zelfs met een 1 op 1 lukte het niet! We haalden weer een mooie snelheid van 19.5 /u . Het was zeer aangenaam rijden, het parcours was perfect gepijld, de organisatie verdient een pluim voor dit werk. Bij de aankomst dronken we nog een frisse pint, en tot onze verbazing bleken we uit de 2000 deelnemers uitgeloot te zijn, en kregen we de hoofdprijs : deze mooie damesfiets.
(Een degelijke fiets voor dagelijkse kleine ritjes, maar voor onze tochten is die wel wat te zwaar. )
Maandag trokken we dan richting Antwerpen. Via Dijle en Rupel bereikten we de Schelde. In Hoboken reden we hopeloos verkeerd omdat door wegenwerken de bordjes verdwenen waren waardoor we niet in het centrum van de stad raakten. Op de terugweg volgden we delen van de fiets-o-strade langs de ring en de spoorlijn Brussel-Antwerpen. Het fietspad is hier schitterend : breed, ongeschonden wegdek en autovrij. Excellent voor woon-werkverkeer per fiets, en zalig voor passanten zoals wij. Er was vandaag wel veel wind, en die zat pal op kop net langs het water, waar er totaal geen beschutting was. De snelheid lag dus iets lager, maar 19.3 is toch nog een mooi gemiddelde. Dit We dus een goede opeenvolging van behoorlijke ritten, ongeveer wat ons binnen 2 weken te wachten staat. We hebben het goed verteerd, en denken dus dat we er stilaan klaar voor zijn.
Vaak vraagt men ons hoe we dat toch klaarspelen : uit werken gaan (Paul, ik verzorg het huishouden) + sociale verplichtingen + renovatie van het huis, en daar bovenop nog trainen voor deze tocht. Om dat allemaal tot een goed einde te brengen, is er maar één weg : combineren van activiteiten. Wie al wat meer van deze blog gelezen heeft, zal gemerkt hebben dat wij daar soms zeer ver in gaan. Woon-werkverkeer per fiets is zeer eenvoudig te organiseren, boodschappen allerhande goed inplannen geeft ook veel fietsmogelijkheden. We nemen vaak de fiets om de (sportieve) activiteiten van collega's en vrienden te volgen. En zelfs voor familiebezoek in de wijde omgeving springen we op de fiets.
Zondag trokken we dan ook per fiets naar het jaarlijkse familiefeest. We hadden daar verschillende redenen voor : 1) zo wonnen we tijd in om een grote tocht te maken 2) een auto minder in het verkeer is beter voor het milieu 3) dat is ook beter voor onze portemonnee (ttz die van onze dochter want zij kwam achter met onze auto) 4) we hadden een 'Bob' die ons 's avonds veilig thuisbracht. (U mag zelf kiezen welk argument de doorslag gaf om per fiets te gaan!)
Omdat we pas in de late namiddag verwacht werden, gingen we niet rechtstreeks maar maakten we een flinke omweg via Temse. En dat was goed gekozen, want zo ontdekten we weer enkele mooie plaatsjes waarvan we het bestaan niet wisten. In Hofstade brachten de knooppunten ons dwars door het uitgestrekte domein, we fietsten een heel eind langs de Zenne, passeerden het 'Fort van Liezelle' in Puurs en reden langs een oude Schelde-arm via het Buitenland naar Temse. Even pauzeren op een terrasje (na 55 km mag dat wel) en dan ons reppen naar het veer van Wintam. Met onze bromptons stoven we over de Scheldedijk aan 27km/u, maar we hadden ons vergist in het aantal km (3extra) en de veerboot vertrok net als we bovenaan de steiger stonden. Een half uur wachten, dat kan echt lang duren, maar dan werden we de Rupel overgezet. Eens in Wilrijk wist Paul gelukkig een binnenweg (hij heeft er dan ook 20 jaar gewoond) en waren we toch nog net op tijd. Na 82 km smaakte het aperitief heel goed. En 'Bob' zette ons vele gezellige uurtjes later thuis af.
Totaal km : 82. Gemiddelde snelheid : 19.2 (en dat met de brompton!) hoogtemeters : 119 (hadden we niet verwacht)
Zaterdag 7 juni was er een bijeenkomst in Gent met alle deelnemers aan de verschillende fietstochten langs de frontlijn. Eerst bezochten we een tentoonstelling rond het thema 'Oorlog en trauma' in het museum Dr. Guislain, waarop verschillende werken - zowel schilderijen, beeldhouwwerken, foto's als composities - werden samengebracht. Niet zozeer oorlogstaferelen dan wel de gevolgen van een oorlog (niet alleen WO I) op soldaten en burgers kwamen aan bod, heel indrukwekkend. Nadien kregen we nog een voordracht van Franky Bostijn, een specialist in de geschiedenis van WO I, die ons een zeer deskundige uitleg gaf over ontstaan en verloop van deze oorlog. Na het aperitief zette onze groep zich gezellig samen in de tuin in het zonnetje en we babbelden al wat bij tijdens de broodjesmaaltijd. Dan was het tijd om het fietsprogramma nader te bekijken en verdere afspraken te maken. Aan de hand van de brochure - weer zeer knap samengesteld door Marc D. - bekeken we de verschillende etappes. Als ik goed kan rekenen rijden we minimaal 911 km, dat is net iets meer dan verleden jaar naar Compostella maar dan op een dag minder (en 61 km meer dan eerst gezegd, die mogen we dus gratis extra afmalen). Gemiddeld 101 per dag dus, maar wel niet zoveel klimmen : enkel de eerste dagen, als we door de Vogezen rijden, zijn er cols van enige betekenis, verderop mogen we ons vooral aan veel 'vals plat' verwachten. De langste rit valt op dag 6 , van Verdun naar Reims, 127 km, en dat is toch al een afstand die kan tellen. Om alle begraafplaatsen, musea en monumenten te bezoeken die we passeren, zal de tijd ons ontbreken, maar normaal moet er hier en daar toch tijd voor een kort bezoek zijn. Het schema ziet er als volgt uit :
Dag 1 : vertrek per autocar vanuit Antwerpen naar Mulhouse Dag 2 : Mulhouse - Gerardmer 82 km Dag 3 : Gerardmer - Luneville 109 km Dag 4 : Luneville - Metz 103 km Dag 5 : Metz - Verdun 99 km Dag 6 : Verdun - Reims 127 km Dag 7 : Reims - Soissons 93 km Dag 8 : Soissons - Peronne 111 km Dag 9 : Peronne - Arras 81 km Dag 10 : Arras - Ieper 106 km
In Ieper nemen we nog deel aan de Last Post, en leggen we een krans neer aan de Menenpoort. De last post vind ik altijd al een kippenvelmoment, en deze keer, na deze tocht, zal dat zeker zijn. Ik vermoed dat het daar nog emotioneler zal zijn dan onze aankomst op het plein voor de kathedraal in Compostella.
9 dagen fietsen, daar heb je wel wat aangepaste kledij voor nodig. Er is een fietsbroek gesneuveld verleden jaar, dus moeten we dringend een nieuwe aanschaffen want 2 stuks is wat weinig voor zo'n tocht. We paren het nuttige aan het aangename, en gaan op shopping-trip per fiets. In Olen heeft speciaalzaak D. een filiaal, en via de knooppunten wordt dat weer een mooie tocht. We nemen niet de kortste route, maar lassen wat extra kilometers in. We rijden eerst via de dorpswegen naar Werchter, en dan langs de Demer naar Aarschot. Dit is mijn favouriet traject in onze buurt. Het jaagpad is verhard en autovrij, ideaal voor een mooie tocht, dus ook gekend door de wielertoeristen. In het weekend is het dan ook vaak slalommen tussen de pelotons wielertoeristen en groepen recreanten en de vele wandelaars. Maar op een maandag is het hier rustig en word je niet van je sokken gereden. Alhoewel, er is hier meer volk op pad dan gisteren, maar wel steeds kleine groepjes zodat het aangenaam rijden blijft, zeker met de wind in de rug. De bermen zijn nu nog niet gemaaid en bieden nog een prachtig tapijt van wilde bloemen : we zien klaprozen, margrieten, boterbloemen, berenklauw, een enkele korenbloem en nog veel meer fraais. Een eenzame aalscholver scheert over het water, een koppel eenden glijdt met zijn kroost naar de overkant en boven ons cirkelen enkele buizerds op zoek naar een prooi. De Demervallei is hier ronduit prachtig. Na Aarschot volgen we nog de Demer tot Langdorp, dan even klimmen langs een drukke weg, en dan opnieuw de natuur in. Via de broekweg en Molenheide komen we in de Langdonken. Hier geen geraas van de auto's maar wel gekwaak van de kikkers. Als fietser is dat heerlijk om te horen, de omwonenden denken daar waarschijnlijk anders over. Enig storend geluid voor ons is het geronk van de vliegtuigen want de aanvliegroute van Zaventem ligt pal boven dit natuurgebied. Via de abdij van Tongerlo komen we in Olen. We schaffen ons een volledige nieuwe set aan : broek, shirt en vest. Even pauzeren op een terras en dan terug naar huis. Een mooi stuk langs het kanaal en de oude spoorweg Herentals-Aarschot, en dan wordt het minder leuk. De route voert ons een heel eind langs een drukke baan. Saai, gevaarlijk, lawaaierig, slecht gekozen! Na de natuurpracht van deze ochtend is dit echt wel balen met een grote dikke B. We hadden beter de oude spoorweg blijven volgen, maar omdat we dan grotendeels dezelfde weg zouden rijden, kozen we voor dit traject. Dat markeren we straks wel als 'niet voor herhaling vatbaar'! In Heist-op-den-Berg klimt de route tot boven naar het gemeentehuis, en dan gelukkig opnieuw wat rustiger wegen tot thuis. Weer een flinke trip, heel mooi en rustig in het eerste stuk, het tweede moeten we zeker nog aanpassen.
Zaterdag 31 mei stond de derde oefentocht op het programma, maar wij waren niet vrij. Zondag is het zonnig en er staat een fris windje, heerlijk fietsweer dus, en we vertrekken opnieuw voor een vlakke, lange tocht, richting Kappele-op-den-bos. Een tocht die ons langs de Dijle, de Zenne, de Willebroekse vaart, het Kanaal Leuven-Dijle en weer de Dijle brengt. We passeren weer enkele kleinere natuurgebieden, en enkele kastelen die in de bossen verborgen zitten. Vlaanderen op z'n mooist : wie de moeite doet eens van de grote verbindingswegen af te wijken, komt heel veel moois tegen. Charmante dorpjes, verbonden door kleine wegen, van de lintbebouwing zie je hier weinig. Vaak rijden we op zeer smalle landwegen (net voldoende voor een fiets, goed dat er geen tegenliggers waren) door de velden naar een volgend dorp. We zien hazen wegvluchten en enkele konijntjes wegspringen. We passeren visputten, waar veel volk - vnl mannen - geconcentreerd naar een dobber staart. En ook een gemilimetreerd grasveld, waar enkelen - weer vnl mannen - met een windmeter in de hand de juiste richting bepalen om hun modelvliegtuigen op te laten. Ieder zijn hobby, voor ons is dat wat te passief. We komen wel weinig andere fietsers tegen vandaag, behalve langs het kanaal, waar we ook hele gezinnen op de fiets passeren, vermoedelijk is hier een gezinstocht bezig. In Mechelen is onze route opgebroken door de werken aan het station, de omleiding voor fietsers is er slecht aangegeven, goed dat we de weg hier kennen zodat we niet veel omweg moeten maken in deze drukte. In Muizen verkiezen we het kiezelpad langs de Dijle boven de drukte van de Rijmenamse baan en we volgen de Dijle verder tot in Haacht, een zeer mooi traject, ruim 11 km autovrij genieten van de natuur en een prachtig landschap. Het was weer 5u genieten vandaag, als het niet al laat op de dag was, hadden we er best nog een uurtje bij gedaan.
Zaterdag 7 juni was er een bijeenkomst in Gent met alle deelnemers aan de verschillende fietstochten langs de frontlijn. Eerst bezochten we een tentoonstelling rond het thema 'Oorlog en trauma' in het museum Dr. Guislain, waarop verschillende werken - zowel schilderijen, beeldhouwwerken, foto's als composities - werden samengebracht. Niet zozeer oorlogstaferelen dan wel de gevolgen van een oorlog (niet alleen WO I) op soldaten en burgers kwamen aan bod, heel indrukwekkend. Nadien kregen we nog een voordracht van Franky Bostijn, een specialist in de geschiedenis van WO I, die ons een zeer deskundige uitleg gaf over ontstaan en verloop van deze oorlog. 
9 dagen fietsen, daar heb je wel wat aangepaste kledij voor nodig. Er is een fietsbroek gesneuveld verleden jaar, dus moeten we dringend een nieuwe aanschaffen want 2 stuks is wat weinig voor zo'n tocht. 
