Hoi allemaal,

Vorige week zaten we, zoals jullie weten, in Rockhampton. Daar hebben we een beetje van het Belgische weer gehad; regen. Dus wat hebben we gedaan de hele week, in winkelcentra de mensjes bekeken (en dat is de moeite), gelezen en de rivier naast onze camping zien stijgen. Er stond daar ook zo`n leuk bordje `opgepast voor de krokodillen`, we hebben er geen gezien -gelukkig-, maar gerust gingen we niet naar ons bed.
Na een weekje Rockhampton zijn we 325km naar het noorden gereden tot aan Mackay. En daar zijn we dus nu. Wat doen we hier anders dan in Rockhampton, mmmmm, eigenlijk niks. Op een dag zijn we het strand gaan bekijken, een nationaal park en het stadje bezocht en toen waren we rond. Ze hebben hier wel leuke shopping centra, waar we de dikste man ooit hebben gezien. Nog een wonder dat hij kon lopen en naar waar liep hij dan, naar de Red Rooster (= een fastfood keten). Zonder liegen zou zijn t-shirt een tent kunnen zijn voor vijf personen. Eigenlijk komen we hier veel mensen tegen die aan morbide obesitas lijden. Geen wonder, want tot onze verbazing koken die mensen hier niet en gaan die elke dag naar een ander fastfoodrestaurant. Keuze genoeg, McDonalds, Hungry Jacks, Kentucky Fried Chicken, Red Rooster, Domino`s, Pizza Hut, Subway,.... 
Hoe komt het dat we hier nog zijn? We mogen niet te snel in Cairns zijn, aangezien Tina`s papa ons komt vergezellen voor een maand, en dat is tegen eind september. Gisteren hebben we aan onze conditie gewerkt en in het nachtleven gedoken. Zoals overal in Australie, vreemde mensen gezien, echt heel erg vreemde mensen. Een Justin Timberlake look-a-like met een eigen heavy metal band, heeft ons toch maar roosjes gekocht, vijf minuten later was hij dit echter wel al vergeten. Zo heeft hij zich ook minimum 20keer voorgesteld (jammer genoeg is dit niet overdreven) en soms veranderde de naam wel eens. Maar al bij al, was het een leuke avond.
Nog een dagje op ons luie kont liggen, de laatste boek uitlezen en naar Idol kijken in de campkitchen (een mens moet toch iets doen) en dan richting Airlie Beach. Maar daar zal de volgende update over gaan en met hopelijk meer en interesanter nieuws.

Vriendelijke groeten van de luieste backpackers van Australie,
Tina en Niky xxx

01-09-2007 om 11:02 geschreven door Tina  

Hoi allemaal,
sorry  dat we jullie een beetje hebben verwaarloosd, maar zoals papa Danny al gezegd heeft hebben we veel gedaan  en is er hier niet overal een internetcafe. Maar hier zijn we dus weer met een grote update . We moeten al eerst eens goed nadenken over wat we allemaal hebben gedaan de laatste tijd.
Na Brisbane zijn we naar Noosa gereden. Noosa was echt een mooie plaats, dus zijn we daar even gebleven. We waren op een camping die zo`n kwartiertje, volgens het informatiebureau, of zo`n 20 minuutjes,volgens de campinguitbater, van het stadje lag. Met de fiest of al lopend kan dat misschien kloppen, maar wij stapten er op een snel tempo toch minstens een dik half uurtje op. Maar dat was onze daily exercise, wat de campinguitbater volgens ook echt wel kon gebruiken (hij raakte met moeite achter zijn toonbank uit die toch wel een meter breed was). In Noosa hebben we vooral veel genoten van de mooie stranden, zoals Sunshine Beach. We zijn op zaterdag in Emundi naar een zeer fijne markt geweest met zeer speciale dingen en `s avonds zijn we eens uitgegaan. Dat was weer een ervaring op zich. Dit keer waren we nar een echte nachtclub gegaan, dus dit keer geen oudjes maar mensen die in Kortenberg thuishoren. Niet normaal, er werd op een bepaald moment een meisje uit de club gezet, maar dat kind verandderde ondertussen in een razende kat. Nog nooit gezien! Maar al bij al hebben we ons geamuseerd. De volgende dag hebben we een prachtige wandeling gemaakt door het nationaal park van Noosa. Enorm mooie planten, bomen en prachtige uitzichten. We zijn zelfs een tijdje gevolgd door een hele school dolfijnen. Hier hebben we ook onze eerste wilde koala gezien. We hadden er eerder wel al gezien toen we van Brisbane naar Noosa gingen, we zijn toen het Lone Pine Koala Sanctuary gaan bezoeken. Dat was geweldig, ze hadden er ongeveer 180 koala`s en ongeveer evenveel kangoeroe`s, die je kon aaien. Er was er eentje die het zo fijn vond dat hij zijn hoofdje draaide naar waar hij geaaid wilde worden.
Van Noosa zijn we doorgereden naar Hervey bay. Daar besloten we om naar Fraser Island te gaan, dus gingen we maar boeken. Wat we wel niet verwacht hadden, was dat we de dag erna al zouden vertrekken, om 7u20 . Hierdoor hadden we plots nog maar 1 uur om badkledij te vinden (de winkels sluiten hier namelijk al om 17uur). Maar dat is ons uiteindelijk ook gelukt , en nog mooie ook.
De dag erna, zeer vroeg opstaan dus, en dat zijn wij hier niet meer gewoon. Maar voor de tweedaagse tour op het grootste zandeiland ter wereld hadden we dat wel over. Het was een fantastische belevenis met een leuke groep. Onder andere een geweldig Nederlands koppel, Linda en Gillis (tof dat jullie ons gastenboek tekenden ), dan hadden we ons olijke duo Engelsen, Richard en Mike en nog verschillende andere fijne mensen. We konden wel niet geloven dat we zo hard konden genieten van eten dat we niet zelf hadden moeten koken en een matras is geweldig, zalig en nog andere superlatieven waard. Maar we hebben natuurlijk ook wel heel wat gezien. Eerst hebben we een wandeling door een regenwoud gemaakt, daarna zijn we via de plaatstelijke autostrade  -het strand- naar Elie creek gereden, waar we verschillende keren met onze voeten door zijn gelopen. Next stop was het Mahony Shipwreck, een leuk verhaaltje hangt hier aan vast maar dat vertellen we wel als we thuis zijn . Daarna gingen we normal gezien naar Indian Head, maar onze goede gids Steve wilde ons toch echt de leuke dingo op het strand laten zien, gevolg mooie foto`s, blije mensen, maar een bus die vast zat in het 600km diepe zand. Duwen maar of kijken naar de duwende mensen in ons geval dan . Er waren mannen genoeg. Uiteindelijk zijn we wel bij indian Head geraakt. Na een stevige klim hadden we een adembenemdend uitzicht over het eiland, de oceaan en enkele spelende walvissen. We zagen ook enkele dolfijnen en mantaroggen, zo van die lieve diertjes die nationale held Steve Irwin hebben doorprikt (oeps). S avonds zijn we op het strand naar de prachtige sterren en de melkweg gaan kijken. S morgens wij op goed advies van Steve om kwart na 6 naar het strand voor een zonsopgang, maar nu was die toch wel te vroeg zeker. Wij hebben hem gelukkig nog wel mooi gezien, maar anderen kwamen te laat. Daarna nog maar even van de matras gaan genieten en om half acht er terug uit voor  de volgende dag. Beginnend met een goed stevig ontbijt. Dat was nodig want het was Zwemdag, vooral voor de eerste zwempartij kon je volle maag gebruiken. We moesten namelijk eerst Lauwrence of Arabia spelen, door over een grote zandduin te klauteren, lang en warm en uiteindelijk wel nog een mooi uitzicht. Toen kwamen we aan lake Wabby een smaragd groen meer tussen het regenwoud en de zandduin verscholen. De namiddagse zwempartij vond plaats in lake Macquarie een prachtig saffier blauw meer, met parelwitte stranden errond. Echt genieten, maar toch wat frisjes. Moe maar voldaan keerden we terug naar Hervey Bay, waar we met Linda en Gillis nog een goede pizza zijn gaan eten in de Pizza Hut, als mooie afsluiter voor mooie dagen.
De dag erna was rustdag, niets gedaan en daar zijn we fier op. Volgende dag dachten we verder te rijden naar Bundaburg, maar dat was zo`n lelijke stad dat we maar ineens verder zijn gereden naar Gladstone, een bijna even lelijke stad. Daar hebben we het weeknd doorgebracht en mensen  nog nooit zo blij gezien met regen. Wij zijn daar naar de cinema geweest, zeer mooie film gezien `Amazing Grace` en dan iets gaan drinken in de Ierse pub. Daar lag nen dooi in de vloer van de inkom, foto`s zien jullie later en uit het niets ontstond er daar een mis(s)verkiezing.
Next Stop is Rockhamton en daar zijn we nu. Leuke camping maar dat is dan ook het enige wat we hier al gezien hebben, we hebben immers net ons getrakteerd op boeken en hebben een dagje gelezen, ook fijn he.
Nu gaan we stoppen want deze update heeft ons nu waarschijnlijk al 10 dollar gekost en het is niet dat we dat niet aan jullie willen uitgven, maar wij eten ook graag he .
Dikke kussen en knuffels allemaal,
Niky en Tina

PS: Jeske ik denk dat wij binnen twee weken in Townsville gaan zijn en sign me up voor Amerika (alle als de financieen het toelaten he )

22-08-2007 om 10:53 geschreven door Tina  

Hoi allemaal,
ten eerste heel erg bedankt voor de verjaardagswensen! Het was echt wel een leuke verjaardag hoor, eerst en vooral zijn we goed gaan feesten in de cheeky monkey`s in Byron Bay en dan eens goed uitgeslapen om uiteindelijk op het strand nog wat bij te slapen en dan een goed ijsje in het stad te gaan eten. S avonds zijn we op de kosten van de mama van Tina, de beste paella in tijden gaan eten in een chique restaurant in Byron. Lekker dat dat was en daarom hebben we ons ook wat overeten , maar dat zijn we er daarna weer gaan afdansen.
In Byron Bay stonden we op een hele leuke camping, waar we aan de ene kant gewoon op het strand liepen en aan de andere kant recht in het stadje uitkwamen. In dat stadje vind je veel esotherische winkeltjes en een cinema. Die laatste zijn we dan ook een persoonlijk bezoekje gaan brengen. We hebben echt de beste komedie in tijden gaan zien, Knocked Up. Als die thuis ook in de zalen is, moet je hem echt gaan zien het is een echte aanrader. 
Op de camping hadden we ook enkele buurdiertjes. Zo waren we op een avond nog wat tv aan het kijken na het koken en liep er daar een gigantische rat voor onze voeten, Tina stond op de tafel. Maar ze was echt wel groot en liep bijna over onze voeten, dus dat verontschuldigt dat wel he . Op een ander moment lagen we wat te lezen in de auto bij het schemerdonker en zagen we door het raam een kolosale vleermuis naast ons hangen. Niet zo`n klein ding als we thuis hebben maar echt 1 met een doorsnee (of hoe zegt ge da ) van bijna 75 cm, vies beest hoor. Niky is hier ook tot de vaststelling gekomen dat vleermuizen armpjes hebben en daarmee door de boom klauteren.
Hoe het eigenlijk kwam dat we nog steeds in Byron Bay waren op de verjaardag kwam door het volgende. We waren van plan om eigenlijk donderdag door te reizen naar Surfers Paradise en daar te vieren. Probleem, Surfers Paradise stond ons helemaal niet aan! De gebouwen waren te hoog, de stad was te gemaakt en er was geen camping te bespeuren. Dus wat hebben we gedaan, we hebben aan het stuur van ons Unzke gedraaid en teruggekeerd naar het leuke en vertrouwde Byron Bay. Daar zijn we dan nog twee dagen gebleven en zijn toen door, de toch wel overdreve drukte door het plaatselijke festival (splendour in the grass, blijkbaar iets heel groot ), vertrokken richting Brisbane. En Surfers Paradise te negeren . Een camping vinden in het weekend is hier echt wel geen sinicure. Ofwel zijn ze gewoon gesloten, ofwel zijn ze volzet, ofwel zijn de mensen achter de toonbank zo onvriendelijk dat we ze ons geld niet willen geven ( meestal zijn ze dan ook gewoon te duur). Uiteindelijk is het ons dan toch gelukt en slapen we nu in Petrie. Brisbane is een leuke stad. Niet zo groot als Sydney maar met veel charme en gezelligheid. De botanic Gardens zijn echt wel de moeite waard en zijn een oase van rust in de drukte van de stad. Wat hier ook opvalt, tegenover Belgie, is dat er hier oude gebouwen en kerken vlak naast en tussen de wolkenkrabbers staan. 
Tot de volgende update,
Big Kisses and Hugs,
Niky en Tina

06-08-2007 om 08:29 geschreven door Tina  

Hoi allemaal,
hier zijn we weer. Het heeft iets langer geduurd omdat we nu echt aan onze roadtrip door Australie zijn begonnen. En in die kleine dorpjes vind je niet zo makkelijk internetcafetjes he. Maar nu is het weer tijd voor een update.
Momenteel zitten we zo`n 600 a 700 km boven Sydney in het zonnige Byron Bay. Hier komen dus alle backpackers samen (we vreesden even dat we alleen waren, overal enkel oude mensen om ons heen). De Wicked busjes (een soort van backpack-huur-busjes, met speciale beschildering) tieren hier ook weelderig.
Maar wat hebben we de laatste tijd nu weer allemaal gedaan? Vanalles, we zullen anders beginnen met ons vertrek in Sydney. Na ons blogje zijn we nog vertrokken omdat het overnachten toch wat duur is in Sydney. Dus wij terug naar Blacksmiths, in de auto onderweg heeft Niky haar mama, Rosette de functie voor het bellen naar Australie gevonden . In Blacksmiths zijn we uiteindelijk toch maar 1 nacht extra gebleven en zijn de dag erna verder getrokken. We zijn doorgereden naar Forster een stadje aan de Great Lakes. Het was daar heel mooi, maar vergelijkbaar met Benidorm, we denken dat we de gemiddelde leeftijd daar serieus naar beneden hebben getrokken. Dus na een goede voormiddag relaxen op het strand ( al die oudjes ons maar vreemd bekijken, wat deden die twee Belgische meisjes op het strand te doen in het midden van de winter). Daarna zijn we doorgereden naar een klein boerengat dat Blackhead noemt, maar ook dat beviel ons niet echt. Heb je nu al ooit van een Camp Kitchen gehoord die geen vuur heeft! Probeer maar eens spaghetti te koken met enkel een waterkoker. Het is ons toch maar gelukt he . De dag erna dan toch maar weer verder gereden en in een nog kleiner boerengat beland, Repton zo`n 20 km ten zuiden van Coffs Harbor. Heel toffe camping aan een rivier met heel toffe (oude) buren. De eerste avond kwam onze eerste buurman kennis maken, Noel. Hij was een oude weduwenaar die na de dood van zijn vrouw zijn huis heeft verkocht en sindsdien met zijn caravan rondreisd. Hij nodigde ons uit om na het eten bij hem aan het kampvuur te komen zitten. Echt een onvergetelijke ervaring. We zaten daar dus met die oudere man aan het kampvuur met de rivier naast ons en countrymuziek op de achtergrond. Toen hij verhalen begon te vertellen over hoe Sherley Bessy hem ooit in de jaren 70 `a sexy little devil` had genoemd, lagen we plat van het lachen. De dag erna was een luilekkerdagje, met de hond van de andere buren zitten spelen. `S avonds werden we door de bazin van de camping uitgenodigd om naar de plaatselijke club van dat boerengat te gaan. Er kwam een liveband en het was het gebeuren van de maand. Dat moesten we toch eens zien he. Ogen dat we daar getrokken hebben, totaal anders als thuis. Daar liepen mensen met looprekjes en jongeren door elkaar. En de prijzen van de plaatselijke tombola waren vlees en groenten. Grappig was het bovenal, maar toch niet echt ons ding. De dag erna zijn we coffs harbor gaan bezoeken. Daar zijn we naar de Clog Barn geweest, jaja je leest het goed de klompen schuur. Dat was dus een Hollander die daar zo`n ding heeft opgericht, het was wel boeiend. Daar hebben we ook op Tina haar oma haar gezondheid, het was immers haar verjaardag (nog eens ne gelukkige verjaardag omake), een goed stuk oma`s appelcake gegeten. We hebben toen ook Mutton Bird Island beklommen, conditie is toch zoiets mooi. Stijl dat dat was, maar wel mooi. We hebben toen ook onze Whale Watching toer geboekt! Dus de dag erna vroeg uit de veren en met de catamaran de zee op, op zoek naar walvissen. En die walvisjes hebben we gevonden, of zij ons het is maar hoe je het bekijkt. Echt een wonderbaarlijke ervaring. Daarna doorgereden naar Balina, waar we voor het eerst geen camping vonden. Het was zondag waardoor de helft gesloten was en de andere helft ons niet beviel (zo`n stomende fabriek in de hof is toch ook niet alles, of honderden krijsende vogels zijn ook niet echt ons ding). Daardoor zijn we uiteindelijk doodmoe in een motel beland. dat viel eigenlijk wonderwel goed mee en een matras deed ook nog eens deugd. Zo zijn we dus nu in Byron Bay beland.
 Hierbij zijn jullie weer op de hoogte van al onze avonturen down under se. En die foto`s dat gaan we nu eens proberen te regelen.
Dikke kussen en knuffels allemaal,
Niky en Tina

30-07-2007 om 13:48 geschreven door Tina  

Hoi allemaal,
nog een beetje nieuws van downunder. Eerst en vooral willen we jullie allemaal echt heel hard bedanken met de leuke berichtjes in het gastenboek het is altijd lachen en fijn om de mensen thuis te horen (lezen). Enkele dagen geleden zijn we dus vertrokken uit die verdomde koude Blue Mountains. We zijn dan naar het noorden gereden in de hoop voor warmer weer, alles is hier omgekeerd he. Na een  tijdje rijden zijn we dan in het kleine kustdorpje Blacksmiths beland, voor de mensen die het willen opzoeken het ligt 20 km ten zuiden van Newcastle en zo`n 143 km van Sydney. We hebben daar vier dagen in ons autootje verbleven op een camping, heel dicht bij de zee. Als we de camping buitengingen en een minuutje wandelde zagen we de oceaan voor ons liggen. Het ontbijten met de roze kaketoes, prachtlories, geelsnuiten op stelten (hebben de echte naam nog niet kunnen vinden) en tintinduiven (die hadden een kuif op hun kop) was wel speciaal. we zouden bijna gedacht hebben dat iemand zijn voliere had laten openstaan. De eerste nacht was toch wel wat koud in ons autootje die we omgedoopt hebben in Unzke, de nummerplaat begint immers met UNZ. Maar misschien maakt Queen Elizabeth toch nog een kans, goede tip papa Danny . Toen we aan de mensen van de camping gingen vragen waar we het beste een extra deken konden kopen, heeft die lieve vrouw ons een goed dik donsdeken cadeau gedaan. Lieve mensen die Australiers (buiten die in Paramatta dan). Wat hebben we voor de rest gedaan, niet zoveel. Strandwandelingen, ons eerste natuurpark doorgelopen, Australische roddelboekjes gelezen en Australische televisie gekeken. Daaruit konden we concluderen dat Australiers geen reclame kunnen maken en dat de mensen in Home and Away oud geworden zijn en de helft vernieuwd is (zal nog geen plots weggeven ). Maar op gebied van Grey`s Anatomy zitten ze achter. Nu zitten we weer in Sydney om te wachten op onze bankkaarten, die hopelijk vlug in orde zijn.
Dikke kussen en knuffels allemaal,
From Two Girls Down Under,
Niky en Tina

23-07-2007 om 07:14 geschreven door Tina  

Hoi allemaal,
we zijn nu inmiddels een weekje weg van ons Belgenlandje.
Wat hebben we ondertussen nog gedaan? Aja ziek geweest, we snotterden tegen elkaar op en de hele kamer lag vol kleenex. Maar we hebben ook nog leuke dingen gedaan zoals karaoke op zijn Japans. Nog nooit zoiets vreemds gezien, je kreeg een eigen kamertje zodat je anderen met je gebrul geen oorschade kan toebrengen. Achteraf gezien was dat niet zo`n slecht idee voor onze australische vrienden. Maar het was vooral heel leuk.
We zijn ook aan onze auto zoektocht begonnen en dat is niet zo simpel als we verwacht hadden, ofwel zijn we gewoon kieskeurig. Maar een auto moet volgens ons nog altijd remmen hebben en een werkende motor voor we er de straat mee op gaan. Je kan niet geloven wat ze durven te verkopen. Tot nu toe hebben we 1 fatsoenlijk ding gezien maar dat was zo`n mannelijke gigantische auto dat we onszelf er nog niet in zagen rondrijden. Een Toyota Landcruiser van 1986. Tina denkt dat wanneer we daarmee iets omver rijden we het niet eens zouden voelen of zien, want je moet met een trapje uw auto instappen. Straks gaan we nog wat verder kijken, hebben zonet een bankrekening geopend en dat is ook niet het meest simpele hoor.
Onze Australische vrienden zijn terug naar Melbourne. Sindsdien hebben we wereldkampioenen in een sport die we niet kennen in de kamer gehad (orientatie of zo), een Welsh en nu ligt er een Amerikaan in de kamer te ronken. Ze steken precies allemaal mannen bij ons op de kamer, maar ze zijn braaf en als ze te hard snurken gooien we hen schoenen tegen het hoofd tot ze zich omdraaien . We zijn zelfs al goed geworden in het mikken al zeggen we het zelf.

dikke kussen en knuffels,

Niky en Tina

16-07-2007 om 05:49 geschreven door Tina  

hoi allemaal,
we zijn er eindelijk geraakt. de reis was lang en vermoeiend maar zeker de moeite waard. zondag avond zijn we op de luchthaven van Sydney geland. Daar moesten we door een zekere Bryce opgehaald worden. Maar hoe kon het ook anders toen we op de afgesproken plaats aankwamen was er geen spoor van die Bryce te bekennen. Dus wij na 28 uren reizen naar de infobalie en hij zou volgens de telefoniste oud grijs en kalend zijn. Dus een van ons bleef op de afgesproken plaats staan terwijl de andere naar een oudere grijze kalende man ging zoeken. Uiteindelijk heeft Bryce ons gevonden maar het was zeker geen oudere, grijze, kalende man. Voor ons stond een eind twintiger, begin dertiger met donker haar dat makkelijk in een staartje kon. De meeste kunnen onze gezichten dus wel al raden, wanneer hij voor ons stond. Hij gaf ons een korte tour door Sydney, klein probleem het was donker, Niky lag half te slapen achterin de wagen, het regende en die kerel dacht dat oranje licht gas geven betekende. Na deze korte trip heeft hij ons afgedropt aan onze hostel, de Wake Up! Deze is echt wel mooi, netjes, groot en vol vriendelijke mensen. Op de zesde verdieping ligt onze kamer en deze is in het thema van Zuid-Amerika en paars. Elke etage heeft zo zijn eigen werelddeel als thema, wel leuk. Vanop onze kamer hebben we een zeer mooi uitzicht op het gebouw van het centrale station, maar je hoort geen enkele trein dus dat is zeker een voordeel. Na even op onze kamer gezeten te hebben kwam onze tweede verrassing binnen, Paul genaamd. Hij is onze roommate en zijn vriend Jules is gisteren ook gearriveerd. Beide zijn van Melbourne en zijn hier voor een soort school conference. Heel vriendelijke, rustige jongens, maar dat is goed voor hen he als je ons kent. Maandag was een iets minder positieve dag, de jetlag stak grandioos de kop op. Spierpijn, duizeligheid, misselijkheid zoals de kikker van de motilium en verkoudheid. Dus die vergeten we zo snel mogelijk en dan komen we aan bij vandaag, een zeer sportieve dag. We hebben ongeveer de hele dag gewandeld, dor Chinatown, darling harbour, Cockle Bay, Sussex Street (een hele lange straat), Harbour Bridge, Opera House, The Rocks en heel dat eind terug. Ondertussen hebben we ook nog meeuwen chokotofs gevoederd en ontdekt dat ze daar een beetje hyperactief en vreemd van gaan doen, weer een mysterie dat de wereld uitgeholpen is. Momenteel hebben we net de meest saaie seminarie achter de rug, het was eigenlijk gewoon reclame voor zo lang en zoveel mogelijk te werken en op dit ogenblik stond ons hoofd daar even niet naar . Nu gaan we terug naar de hostel, douchke pakken en straks misschien iets drinken. Nog een hele dikke kus aan jullie allemaal en see y`all soon.


Australische groetjes,


Niky en Tina

10-07-2007 om 09:18 geschreven door Tina  

08-07-2007 om 02:33 geschreven door Tina  

26-06-2007 om 17:40 geschreven door Tina  

Hoi mensen,

wij zijn Niky en Tina en in juli vertrekken wij naar Australië. Op deze site ga je binnenkort onze voorbereidingen kunnen lezen en eens we weg zijn, kan je al onze reisverhalen hier komen lezen. Zo kunnen jullie een beetje volgen wat we daar allemaal uitspoken in Kangoeroeland. Het zou zeer tof zijn als julle tips, ideeën of gewoon toffe dingen te zeggen hebben, dat je deze in onze gastenboek zet. Zo kunnen we Down Under jullie ook nog een beetje bij ons houden hé.

Tot binnenkort,

Tina en Niky

11-04-2007 om 15:45 geschreven door Tina  

Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt.  Het is gewoon zoals je het zélf wenst.  Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed.  Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.

Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat.  Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard. 

27-09-2005 om 16:32 geschreven door Tina  

Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig.  Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.

Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.

Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".

Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen.  In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.

Nu is uw blog aangemaakt.  Maar wat nu???!

Lees dit in het volgende bericht hieronder!

27-09-2005 om 16:32 geschreven door Tina