Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Niky en Tina in Kangoeroeland
07-10-2007
Cairns Townsville en alles daar boven en daar onder!
Hoi allemaal, long time no see, maar we leven nog altijd, goed he! Even denken, wat is er ondertussen allemaal gebeurt. Zoals jullie weten hebben we er een medepassagier gekregen. Dat heeft ook nog wel een beetje voeten in de aarde gehad. Papa Danny was namelijk in Sydney zijn bagage kwijt (allee de luchthaven had ze in Londen vergeten). Daarom was hij met een dagje vertraging bij ons in Cairns. Die dag hebben we niet echt veel gedaan, we zijn Cairns eens gaan doorlopen en iets gaan eten, daarna was papa Danny zijn kaarske uit, wel begrijpelijk hoor. Volgende dag, zijn we een dikkere matras gaan kopen voor hem en dikkere pikketjes voor zijn tent. Later op de dag zijn we weer Cairns gaan ontdekken en heeft papa Danny kennis gemaakt met de didgeridoo. De dag daarna hebben we een uitstap gemaakt naar de Atherton Tablelands. En daar hebben we die Kathedraalboom gezien. Je ziet niet elke dag een boom met de omtrek van 43-44 meter en een bladeroppervlakte van 2 voetbalvelden. Hij was zo hoog als een appartementsgebouw van 12 verdiepingen. Een serieus boompje dus. Daarna zijn we naar een vulkaanmeer geweest en daar hebben we 5km door het regenwoud gewandeld. De hamburger en de lasagna die we daarna gegeten hebben smaakten enorm lekker. De volgende dag hebben we ons Unzke nieuwe banden gegeven en deze laten uitlijnen ( ze had namelijk een beetje veel last van O-benen). Daarna zijn we naar een bergdorpje gegaan, Kuranda. Daar hebben we maar liefst 3uur en half in een heel leuke didgeridooshop gezeten en papa Danny heeft er zich daar 1 aangeschaft. Het bleek dat hij een natuurtalent was en is. Hij heeft de smaak goed te pakken . Wel stom dat om 3uur in de namiddag al die winkels toe waren, dus zijn we dan maar een waterval gaan bezoeken. Eerst weer een stukje door het regenwoud en dan zagen we ze opdoemen. The next day hebben we Cairns even achter ons gelaten en zijn we naar Cape Tribulation gereden en in echte regenwoud stijl zijn we getrakteerd geweest op een hele dag tropische regen. Het was er enorm duur en omdat we het niet echt zagen zitten om het tentje recht te zetten in de regen hebben we in echte jungletenten gaan slapen, met echte bedden. Die tenten stonden in het midden van het regenwoud. Dus zijn we gaan slapen en opgestaan tussen alle lokale bewoners van de jungle. Een heel speciale ervaring en een speciaal gevoel. `s Morgens was de regen opgetrokken en hebben we de ferry terug naar Daintree genomen. Daar zijn we croco`s gaan bekijken in een echte krokodillenfarm. We hebben daar hele mooie en spectaculaire foto`s kunnen maken ( zeker toen er een croc gevoederd werd vanop de boot). Die nacht nog een laatste keer gaan slapen in Cairns en toen naar Mission Beach. Mission Beach is een klein dorpje met een postkaartstrand en niet al te veel toeristen, een klein paradijsje. Daar hebben we de hele dag van het mooie weer genoten en `s avonds van de mooie sterretjes. Ze hadden daar ook krabben met een rare gewoonte, ze rolden de hele dag zandbolletjes. Het strand lag er vol van. Nu zijn we weer in Townsville. Hier hebben we een kleine maar noodzakelijke reparatie aan Unzke gedaan. Ons waterreservoir van de radiator was wat stuk en ze kookte over. Een geluk dat we papa Danny bijhadden die dat eigenhandig opgelost heeft (hij voegt eraan toe dat het water wel wat warm was ). We zijn in Townsville ook het grootste levende koraalrif in een aquarium ter wereld gaan bezoeken. Mooie foto`s dat we daarvan hebben. Tina ervaarde de schrik van haar leven toen ze een handgrote hermietkreeft op haar neus kreeg zitten (de bewijzen zijn op de foto`s te zien). Papa Danny was visjes aan het happen en iets later was een andere vis hem aan het happen (hiervan bestaat eveneens fotomateriaal). We zijn in Townsville ook een beetje gestorven, toen we een bergje hebben beklommen. Door omstandigheden konden we de makkelijke weg niet meer nemen en hebben we de veel moeilijkere maar ook mooiere weg genomen. Op de weg naar boven zijn we onszelf wel even tegengekomen (we spreken hier over Niky en Tina). De zonsondergang die we boven als beloning kregen maakte wel dat het afzien al snel vergeten was. `s Avonds hebben we om 10 uur dan nog gezellig met kaarslicht een lekkere pizza onder de sterrenhemel verorberd. Vandaag hebben we een militair museum bezocht en allemaal een test afgelegd in een vluchtsimulator en niemand is gecrasht. We hebben er zelfs een officieel certificaat voor gekregen. In de namiddag hebben we wat bekomen aan The Strand (zo noemt het strand hier), wij zitten zelfs op een camping die aan de Belgian Gardens ligt. Morgen begint voor ons een groot avontuur. We trekken de Outback in. Wel wat spannend om het grote onbekende tegemoet te rijden. We weten nu wel niet wanneer we de volgende keer onze blog kunnen updaten. Maar geduld is een mooie deugd, niet? Vriendelijke groetjes,