Hoi allemaal,
hier zijn we weer. Het heeft iets langer geduurd omdat we nu echt aan onze roadtrip door Australie zijn begonnen. En in die kleine dorpjes vind je niet zo makkelijk internetcafetjes he. Maar nu is het weer tijd voor een update.
Momenteel zitten we zo`n 600 a 700 km boven Sydney in het zonnige Byron Bay. Hier komen dus alle backpackers samen (we vreesden even dat we alleen waren, overal enkel oude mensen om ons heen). De Wicked busjes (een soort van backpack-huur-busjes, met speciale beschildering) tieren hier ook weelderig.
Maar wat hebben we de laatste tijd nu weer allemaal gedaan? Vanalles, we zullen anders beginnen met ons vertrek in Sydney. Na ons blogje zijn we nog vertrokken omdat het overnachten toch wat duur is in Sydney. Dus wij terug naar Blacksmiths, in de auto onderweg heeft Niky haar mama, Rosette de functie voor het bellen naar Australie gevonden . In Blacksmiths zijn we uiteindelijk toch maar 1 nacht extra gebleven en zijn de dag erna verder getrokken. We zijn doorgereden naar Forster een stadje aan de Great Lakes. Het was daar heel mooi, maar vergelijkbaar met Benidorm, we denken dat we de gemiddelde leeftijd daar serieus naar beneden hebben getrokken. Dus na een goede voormiddag relaxen op het strand ( al die oudjes ons maar vreemd bekijken, wat deden die twee Belgische meisjes op het strand te doen in het midden van de winter). Daarna zijn we doorgereden naar een klein boerengat dat Blackhead noemt, maar ook dat beviel ons niet echt. Heb je nu al ooit van een Camp Kitchen gehoord die geen vuur heeft! Probeer maar eens spaghetti te koken met enkel een waterkoker. Het is ons toch maar gelukt he . De dag erna dan toch maar weer verder gereden en in een nog kleiner boerengat beland, Repton zo`n 20 km ten zuiden van Coffs Harbor. Heel toffe camping aan een rivier met heel toffe (oude) buren. De eerste avond kwam onze eerste buurman kennis maken, Noel. Hij was een oude weduwenaar die na de dood van zijn vrouw zijn huis heeft verkocht en sindsdien met zijn caravan rondreisd. Hij nodigde ons uit om na het eten bij hem aan het kampvuur te komen zitten. Echt een onvergetelijke ervaring. We zaten daar dus met die oudere man aan het kampvuur met de rivier naast ons en countrymuziek op de achtergrond. Toen hij verhalen begon te vertellen over hoe Sherley Bessy hem ooit in de jaren 70 `a sexy little devil` had genoemd, lagen we plat van het lachen. De dag erna was een luilekkerdagje, met de hond van de andere buren zitten spelen. `S avonds werden we door de bazin van de camping uitgenodigd om naar de plaatselijke club van dat boerengat te gaan. Er kwam een liveband en het was het gebeuren van de maand. Dat moesten we toch eens zien he. Ogen dat we daar getrokken hebben, totaal anders als thuis. Daar liepen mensen met looprekjes en jongeren door elkaar. En de prijzen van de plaatselijke tombola waren vlees en groenten. Grappig was het bovenal, maar toch niet echt ons ding. De dag erna zijn we coffs harbor gaan bezoeken. Daar zijn we naar de Clog Barn geweest, jaja je leest het goed de klompen schuur. Dat was dus een Hollander die daar zo`n ding heeft opgericht, het was wel boeiend. Daar hebben we ook op Tina haar oma haar gezondheid, het was immers haar verjaardag (nog eens ne gelukkige verjaardag omake), een goed stuk oma`s appelcake gegeten. We hebben toen ook Mutton Bird Island beklommen, conditie is toch zoiets mooi. Stijl dat dat was, maar wel mooi. We hebben toen ook onze Whale Watching toer geboekt! Dus de dag erna vroeg uit de veren en met de catamaran de zee op, op zoek naar walvissen. En die walvisjes hebben we gevonden, of zij ons het is maar hoe je het bekijkt. Echt een wonderbaarlijke ervaring. Daarna doorgereden naar Balina, waar we voor het eerst geen camping vonden. Het was zondag waardoor de helft gesloten was en de andere helft ons niet beviel (zo`n stomende fabriek in de hof is toch ook niet alles, of honderden krijsende vogels zijn ook niet echt ons ding). Daardoor zijn we uiteindelijk doodmoe in een motel beland. dat viel eigenlijk wonderwel goed mee en een matras deed ook nog eens deugd. Zo zijn we dus nu in Byron Bay beland.
 Hierbij zijn jullie weer op de hoogte van al onze avonturen down under se. En die foto`s dat gaan we nu eens proberen te regelen.
Dikke kussen en knuffels allemaal,
Niky en Tina

30-07-2007 om 13:48 geschreven door Tina  

Hoi allemaal,
nog een beetje nieuws van downunder. Eerst en vooral willen we jullie allemaal echt heel hard bedanken met de leuke berichtjes in het gastenboek het is altijd lachen en fijn om de mensen thuis te horen (lezen). Enkele dagen geleden zijn we dus vertrokken uit die verdomde koude Blue Mountains. We zijn dan naar het noorden gereden in de hoop voor warmer weer, alles is hier omgekeerd he. Na een  tijdje rijden zijn we dan in het kleine kustdorpje Blacksmiths beland, voor de mensen die het willen opzoeken het ligt 20 km ten zuiden van Newcastle en zo`n 143 km van Sydney. We hebben daar vier dagen in ons autootje verbleven op een camping, heel dicht bij de zee. Als we de camping buitengingen en een minuutje wandelde zagen we de oceaan voor ons liggen. Het ontbijten met de roze kaketoes, prachtlories, geelsnuiten op stelten (hebben de echte naam nog niet kunnen vinden) en tintinduiven (die hadden een kuif op hun kop) was wel speciaal. we zouden bijna gedacht hebben dat iemand zijn voliere had laten openstaan. De eerste nacht was toch wel wat koud in ons autootje die we omgedoopt hebben in Unzke, de nummerplaat begint immers met UNZ. Maar misschien maakt Queen Elizabeth toch nog een kans, goede tip papa Danny . Toen we aan de mensen van de camping gingen vragen waar we het beste een extra deken konden kopen, heeft die lieve vrouw ons een goed dik donsdeken cadeau gedaan. Lieve mensen die Australiers (buiten die in Paramatta dan). Wat hebben we voor de rest gedaan, niet zoveel. Strandwandelingen, ons eerste natuurpark doorgelopen, Australische roddelboekjes gelezen en Australische televisie gekeken. Daaruit konden we concluderen dat Australiers geen reclame kunnen maken en dat de mensen in Home and Away oud geworden zijn en de helft vernieuwd is (zal nog geen plots weggeven ). Maar op gebied van Grey`s Anatomy zitten ze achter. Nu zitten we weer in Sydney om te wachten op onze bankkaarten, die hopelijk vlug in orde zijn.
Dikke kussen en knuffels allemaal,
From Two Girls Down Under,
Niky en Tina

23-07-2007 om 07:14 geschreven door Tina  

Hoi allemaal,
we zijn nu inmiddels een weekje weg van ons Belgenlandje.
Wat hebben we ondertussen nog gedaan? Aja ziek geweest, we snotterden tegen elkaar op en de hele kamer lag vol kleenex. Maar we hebben ook nog leuke dingen gedaan zoals karaoke op zijn Japans. Nog nooit zoiets vreemds gezien, je kreeg een eigen kamertje zodat je anderen met je gebrul geen oorschade kan toebrengen. Achteraf gezien was dat niet zo`n slecht idee voor onze australische vrienden. Maar het was vooral heel leuk.
We zijn ook aan onze auto zoektocht begonnen en dat is niet zo simpel als we verwacht hadden, ofwel zijn we gewoon kieskeurig. Maar een auto moet volgens ons nog altijd remmen hebben en een werkende motor voor we er de straat mee op gaan. Je kan niet geloven wat ze durven te verkopen. Tot nu toe hebben we 1 fatsoenlijk ding gezien maar dat was zo`n mannelijke gigantische auto dat we onszelf er nog niet in zagen rondrijden. Een Toyota Landcruiser van 1986. Tina denkt dat wanneer we daarmee iets omver rijden we het niet eens zouden voelen of zien, want je moet met een trapje uw auto instappen. Straks gaan we nog wat verder kijken, hebben zonet een bankrekening geopend en dat is ook niet het meest simpele hoor.
Onze Australische vrienden zijn terug naar Melbourne. Sindsdien hebben we wereldkampioenen in een sport die we niet kennen in de kamer gehad (orientatie of zo), een Welsh en nu ligt er een Amerikaan in de kamer te ronken. Ze steken precies allemaal mannen bij ons op de kamer, maar ze zijn braaf en als ze te hard snurken gooien we hen schoenen tegen het hoofd tot ze zich omdraaien . We zijn zelfs al goed geworden in het mikken al zeggen we het zelf.

dikke kussen en knuffels,

Niky en Tina

16-07-2007 om 05:49 geschreven door Tina  

hoi allemaal,
we zijn er eindelijk geraakt. de reis was lang en vermoeiend maar zeker de moeite waard. zondag avond zijn we op de luchthaven van Sydney geland. Daar moesten we door een zekere Bryce opgehaald worden. Maar hoe kon het ook anders toen we op de afgesproken plaats aankwamen was er geen spoor van die Bryce te bekennen. Dus wij na 28 uren reizen naar de infobalie en hij zou volgens de telefoniste oud grijs en kalend zijn. Dus een van ons bleef op de afgesproken plaats staan terwijl de andere naar een oudere grijze kalende man ging zoeken. Uiteindelijk heeft Bryce ons gevonden maar het was zeker geen oudere, grijze, kalende man. Voor ons stond een eind twintiger, begin dertiger met donker haar dat makkelijk in een staartje kon. De meeste kunnen onze gezichten dus wel al raden, wanneer hij voor ons stond. Hij gaf ons een korte tour door Sydney, klein probleem het was donker, Niky lag half te slapen achterin de wagen, het regende en die kerel dacht dat oranje licht gas geven betekende. Na deze korte trip heeft hij ons afgedropt aan onze hostel, de Wake Up! Deze is echt wel mooi, netjes, groot en vol vriendelijke mensen. Op de zesde verdieping ligt onze kamer en deze is in het thema van Zuid-Amerika en paars. Elke etage heeft zo zijn eigen werelddeel als thema, wel leuk. Vanop onze kamer hebben we een zeer mooi uitzicht op het gebouw van het centrale station, maar je hoort geen enkele trein dus dat is zeker een voordeel. Na even op onze kamer gezeten te hebben kwam onze tweede verrassing binnen, Paul genaamd. Hij is onze roommate en zijn vriend Jules is gisteren ook gearriveerd. Beide zijn van Melbourne en zijn hier voor een soort school conference. Heel vriendelijke, rustige jongens, maar dat is goed voor hen he als je ons kent. Maandag was een iets minder positieve dag, de jetlag stak grandioos de kop op. Spierpijn, duizeligheid, misselijkheid zoals de kikker van de motilium en verkoudheid. Dus die vergeten we zo snel mogelijk en dan komen we aan bij vandaag, een zeer sportieve dag. We hebben ongeveer de hele dag gewandeld, dor Chinatown, darling harbour, Cockle Bay, Sussex Street (een hele lange straat), Harbour Bridge, Opera House, The Rocks en heel dat eind terug. Ondertussen hebben we ook nog meeuwen chokotofs gevoederd en ontdekt dat ze daar een beetje hyperactief en vreemd van gaan doen, weer een mysterie dat de wereld uitgeholpen is. Momenteel hebben we net de meest saaie seminarie achter de rug, het was eigenlijk gewoon reclame voor zo lang en zoveel mogelijk te werken en op dit ogenblik stond ons hoofd daar even niet naar . Nu gaan we terug naar de hostel, douchke pakken en straks misschien iets drinken. Nog een hele dikke kus aan jullie allemaal en see y`all soon.


Australische groetjes,


Niky en Tina

10-07-2007 om 09:18 geschreven door Tina  

08-07-2007 om 02:33 geschreven door Tina