Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Niky en Tina in Kangoeroeland
25-09-2007
Zeiltrip Cairns en alles daartussen!
Hoi allemaal, hier zijn we weer en de boot is niet gezonken! Goed he . Onze driedaagse trip tussen de Whitsundays was ietwat anders dan we verwacht hadden. De Whitsundays zagen er enerzijds anders uit en de helft van de groep wilde we na het eerste uur al overboord gooien. We`ll explain, de Whitsunday Islands zagen er in onze gedachten helemaal niet bebost en rotsachtig uit, maar dat waren ze dus wel. Daarom waren ze wel niet minder mooi. Vooral Whitehaven Beach (dat er wel uitzag zoals we het voorgesteld hadden) was prachtig. Parelwit zand met een safierblauwe zee en een regenwoud erachter. Ook de zonsondergang was onvergetelijk, zoveel verschillende en mooie kleuren. Onze groep was, hoe moeten we het zeggen, niet van de slimsten. We hebben het wel overleefd, want er waren gelukkig nog enkele fijne Ierse mensen aan boord en niemand sprak Nederlands, dus konden we becommentarieren zonder zelf overboord gesmeten te worden. Om even een idee te geven, er waren mensen die voor die drie daagjes maar liefst per persoon 30 grote blikjes bier of andere sterke drank mee. Dat gaf het effect dat er iemand in de mast wilde klimmen en daarna de inhoud van die blikjes in de wc heeft gedeponeerd (via dezelfde weg dat het binnen kwam). Het tofste van de trip was wel zonder twijfel het snorkelen. Niet te geloven hoeveel vissen en koraal je kan zien. Ze bumpte letterlijk tegen je hoofd en vergiste uw stingersuit (soort van wetsuit tegen de kwallen) voor een lekker stukje koraal. Daar kunnen de visjes van Ken zijn aquarium nog niet tegen op . Er was dan nog Jimmy (een crewlid van de boot) die het leuk vond om voedsel voor die vissen op uw hoofd te gooien waardoor die vissen een beetje uit hun dak gingen en u helemaal omsingelden. We hebben zelfs Dorry en Nemo gezien echt wel speciaal. We zijn voor hen dan ook wel speciaal om 6uur uit ons bed gekomen om in het toch wel wat frisse water een tweede snorkelduik te nemen. Toen we van de boot stapten hadden we twee dagen gratis accomodatie in een hostel. Wat een luxe, maar nu weten we wel terug waarom we in ons Unzke slapen. Daar heb je namelijk geen domme mensen die om 4 uur `s nachts ruzie beginnen te maken in een kamer waar nog 6 andere mensen proberen te slapen en stelen ze geen handdoeken (Tina vindt dat niet lief). Na die twee dagen hebben we Airlie Beach eindelijk, na twee weken, achter ons gelaten en zijn we naar Townsville verhuisd. Mooi, maar veeel te warm! En te veel mieren. Op de grote berg in het centrum hebben we onze mooiste zonsondergang ooit gezien. Niet in de zee, maar achter de bergen! Omdat we hier toch nog terug komen, als we het binnenland in rijden, hebben we de streek nog niet echt verkend. Nu zijn we in Cairns en wachten we op de papa van Tina. Zijn vandaag al de luchthaven gaan verkennen zodat we hem kunnen vinden. We kijken er al naar uit. Nu gooien ze ons hier buiten en het is tijd om gaan te eten dus gaan we afsluiten. Dikke kussen en knuffels
hier zijn we nog eens met een update. Zoals de titel het al zegt zijn we nu in het mooie en vooral tropische Airlie Beach. Het is hier echt het paradijs op aarde! Je kan het je bijna niet voorstellen hoe blauw een zee kan zijn, tot je deze hebt gezien. De foto`s van de Whitsunday Islands in de boeken zijn dus niet getruceerd, zoals wij eerst dachten. De Whitsunday Islands, zijn een eilanden groep die hier net voor de kust liggen en hun schoonheid straalt ook hier door. Omdat het wat gevaarlijk is om in de zee te zwemmen, hoe mooi ze dan ook is -dat denken namelijk haaien en dodelijke kwallen ook-, hebben ze hier een prachtig zwembad aangelegd dat uitkijkt op de oceaan en de Whitsundays. We hebben daar, zoals jullie verwachten, al heel wat uurtjes doorgebracht. De sfeer die er hangt is geweldig, je hebt de groene heuvels achter je en de azuurblauwe zee voor je (de Azurekust kan hier een puntje aan zuigen ). We liggen hier wel niet alleen aan de lagoon (zo noemt het zwembad en zijn omgeving hier). We hebben de omgeving verkend, waar we onderandere een mooi zoetwatermeer hebben gezien en een muur waar normaal een waterval moest zijn. Deze was er helaas niet maar aangezien de omgeving zo mooi was, was het de trip meer dan waard. Waarschijnlijk kwam dit door de droogte en zelfs door de gietende regen die we de dag erna hebben gehad, kwam er geen straaltje naar beneden. Na die dag van regen hebben we wel enkel prachtig weer gehad. Nooit onder 25graden Celsius gehad en steeds een stralende zon aan een staalblauwe hemel. Genieten!!!! Ook heel belangrijk, we hebben elk een didgeridoo gekocht. Eerst hebben we wel een les genomen om te leren hoe we op dat ding moesten spelen, niet zo vanzelfsprekend. Na een tijdje waren we er wel goed mee weg en was het echt wel leuk. Een minpunt is wel dat uwe hele mond vol wax hangt en dat zo blijft voor een uurtje of twee. Nog een van onze activiteiten en ervaringen hier was een bezoek aan de dokter. Ons Nikytje had namelijk de griep , niet fijn. Na enkele dagen kreeg Tina daar dan ook nog eens allergische reacties bij op de muggenbeten ("ik zweer het die beesten eten mij hier nog eens op" Quote van Tina), waardoor we beiden wat gehandicapt waren. Nu we beide de juiste medicatie hebben valt het nu al een stuk beter mee. `S avonds kan je ons meestal in de Magnums vinden met een kan Sangria voor onze neus. Het is een gezellige openluchtbar, waar we onder andere onze eigen Justine Henin hebben zien winnen van Serena Williams . Even patriotistisch doen, was wel leuk om voor een landgenoot te supporteren. Andere dagen zitten we daar meestal van goede live muziek te genieten of een goede Dj die een beetje lijkt op Adriaan Van Hoof (volgens Niky), en de zanger van de Counting Crows (volgens Tina), lijkt. Wat ook zeker het vermelden waard is is onze camping. Het lijkt precies alsof we in ons eigen stukje oerwoud zitten. Met geregeld bezoeken van onze buurman de leguaan. Aangezien we hier al iets langer als een week zijn, hebben we al kennis gemaakt met heel de familie leguaan, ene met streepkes, ene met bollekes en het jongske dat streepkes en bollekes heeft. Er zou ook een boomslang wonen, maar die hebben we nog niet ontmoet. Wel de Possum die ons gisteren de stuipen op het lijf heeft gejaagd toen hij besloot vlak voor onze voeten door te schieten in het pikkedonker, een geluk dat we net naar het toilet waren geweest! Ook zitten hier veel kleurrijke en luide vogeltjes zoals overal in Australie, soms missen we de goede, stille, vertrouwde en soms wat saaie mus. De vogeltjes die we wel leuk vinden zijn de miniduiven, nog nooit zoiets schattig gezien. Onze auto doet het ook nog steeds goed en onze radio heeft zijn manieren weer terug gevonden. We hebben hier namelijk een radio met een eigen persoonlijkheid. Hij begon af en toe `s nachts vanzelf te spelen, wel schrikken hoor. Nu zet hij zichzelf enkel nog maar af als hij het liedje niet leuk vind. Morgen gaan we onze auto voor enkele dagen moeten missen, we gaan namelijk op een driedaagse zeiltrip rond de Whitsunday Islands. We zeilen op een jacht van 34 meter lang met een Jacuzzi op het dek, die de Clipper noemt. De avonturen die we daar beleven is voor de volgende update. Tropische groetjes, Niky en Tina
Vorige week zaten we, zoals jullie weten, in Rockhampton. Daar hebben we een beetje van het Belgische weer gehad; regen. Dus wat hebben we gedaan de hele week, in winkelcentra de mensjes bekeken (en dat is de moeite), gelezen en de rivier naast onze camping zien stijgen. Er stond daar ook zo`n leuk bordje `opgepast voor de krokodillen`, we hebben er geen gezien -gelukkig-, maar gerust gingen we niet naar ons bed. Na een weekje Rockhampton zijn we 325km naar het noorden gereden tot aan Mackay. En daar zijn we dus nu. Wat doen we hier anders dan in Rockhampton, mmmmm, eigenlijk niks. Op een dag zijn we het strand gaan bekijken, een nationaal park en het stadje bezocht en toen waren we rond. Ze hebben hier wel leuke shopping centra, waar we de dikste man ooit hebben gezien. Nog een wonder dat hij kon lopen en naar waar liep hij dan, naar de Red Rooster (= een fastfood keten). Zonder liegen zou zijn t-shirt een tent kunnen zijn voor vijf personen. Eigenlijk komen we hier veel mensen tegen die aan morbide obesitas lijden. Geen wonder, want tot onze verbazing koken die mensen hier niet en gaan die elke dag naar een ander fastfoodrestaurant. Keuze genoeg, McDonalds, Hungry Jacks, Kentucky Fried Chicken, Red Rooster, Domino`s, Pizza Hut, Subway,.... Hoe komt het dat we hier nog zijn? We mogen niet te snel in Cairns zijn, aangezien Tina`s papa ons komt vergezellen voor een maand, en dat is tegen eind september. Gisteren hebben we aan onze conditie gewerkt en in het nachtleven gedoken. Zoals overal in Australie, vreemde mensen gezien, echt heel erg vreemde mensen. Een Justin Timberlake look-a-like met een eigen heavy metal band, heeft ons toch maar roosjes gekocht, vijf minuten later was hij dit echter wel al vergeten. Zo heeft hij zich ook minimum 20keer voorgesteld (jammer genoeg is dit niet overdreven) en soms veranderde de naam wel eens. Maar al bij al, was het een leuke avond. Nog een dagje op ons luie kont liggen, de laatste boek uitlezen en naar Idol kijken in de campkitchen (een mens moet toch iets doen) en dan richting Airlie Beach. Maar daar zal de volgende update over gaan en met hopelijk meer en interesanter nieuws.
Vriendelijke groeten van de luieste backpackers van Australie, Tina en Niky xxx
. 
. Er was dan nog Jimmy (een crewlid van de boot) die het leuk vond om voedsel voor die vissen op uw hoofd te gooien waardoor die vissen een beetje uit hun dak gingen en u helemaal omsingelden. We hebben zelfs Dorry en Nemo gezien echt wel speciaal. We zijn voor hen dan ook wel speciaal om 6uur uit ons bed gekomen om in het toch wel wat frisse water een tweede snorkelduik te nemen. 
(Tina vindt dat niet lief). 
, niet fijn. Na enkele dagen kreeg Tina daar dan ook nog eens allergische reacties bij op de muggenbeten ("ik zweer het die beesten eten mij hier nog eens op" Quote van Tina), waardoor we beiden wat gehandicapt waren. Nu we beide de juiste medicatie hebben valt het nu al een stuk beter mee. 
. Even patriotistisch doen, was wel leuk om voor een landgenoot te supporteren. Andere dagen zitten we daar meestal van goede live muziek te genieten of een goede Dj die een beetje lijkt op Adriaan Van Hoof (volgens Niky), en de zanger van de Counting Crows (volgens Tina), lijkt. 
