In de grote drukte op het vliegveld in Charleroi, miste ik mijn vliegtuig op een haar na. Allez, ik zag het bijna zo gebeuren. Gelukkig keerde de rust weer in mijn roze taxi en kon ik als ervaren reiziger mij laten wegzinken in mijn economische literatuur. Na een vlucht die één uur minder lang duurde dan mijn reis per trein, brak het vliegtuig door een grauwe hemel en zette het haar wielen aan de grond. Even later stond ik in een natgeregend Warschau. Een Westvlaamse reiscompagnon op de rit naar het centrum maakte dat ik voor ik het besefte al in de deurhal van Sabinki stond. Pasje tonen, trap op, gang door, voorbij de keuken waar blijkbaar de Duitsers weer al aan feesten bezig waren, Steinyoucomewithustararaja, eerst mijn sleutel! João kon mij plechtig de sleutel overhandigen en wist mij te vertellen dat Kevin zijn knie-operatie had uitgesteld tot van de zomer. Dus eenzame nachten hoefde ik al niet te vrezen! Na nog veel vijven en zessen zat ik terug in mijn stoel in club 206. De boxen macheerden nog dus liet ik al weids en zijds "Martha" weergallen. Kevin was met Christian de stad al ingetrokken, dus alle tijd voor wat zelfreflectie en een blik op de foto's van nieuwjaar. In uitpakken had ik niet veel zin, dus smeerde ik mijn zorgzaam bewaard broodje dat ik had meegenomen uit een restaurant op de luchthaven van Warschau. Na de ijskast te hebben opengetrokken zag ik dat er zich daar een nieuwe wereld had geschept in twee weken tijd. Gadver. Ook had er zich een nieuwe ijskap gevormd, de ijstijd is in onze ijskast al begonnen. Bijgevolg bulkte het diepvriesvak uit en had het ijs zich mm na mm opgeschoven richting de buitenwereld. Dat was dus de reden waarom de ijskast op een kier werd gehouden. Vandaag was langzaamaan voorbijgegleden dus dat werd een karwei voor de volgende dag. Ik zocht alvast mijn oudvertrouwde bed op de 1ste verdieping op. Na België was ook alles in Warschau hetzelfde gebleven.. (En de ervaring met de Schotse kilt houd ik voor een andere keer)
15-12-2006
December, Gekneld tussen sinterklaas en de kerstman
Sinterklaas liet me
staan, maar al een geluk, want de kerstman komt eraan. Jawel, zelfs Warschau
tovert zich om in een lichtgevende stad. Mag ook wel, tegen drie à vier uur
valt de avond hier al. En dat is niet het enige spektakel dat zich hier
voordoet. Gisteren viel ik van de éne verbazing in de andere. Om 7u30 s morgens
stond ik samen met een Pool in de badkamer ons wat op te frissen zoals
gewoonlijk. Maar den deze kon ook weer die truc, tegelijkertijd zijn tanden
poetsen en zijn neus snuiten in zijn handen totdat de slijmdraden tot op zijn
tandenborstel hingen. En een sappig lawaai dat zoiets maakt. Volgende keer
moeten ze mij toch eens uitleggen hoe dat gaat, kan ik weer wat tijd uitsparen
en langer in bed blijven liggen. Na de les die zoals altijd met een kwartier vertraging
begint, pakte ik dan mijn biezen. Richting de bibliotheek van de Nationale
Bank. Heel professioneel daar, er stond zelfs ene van het leger met een
metaaldetector te zwaaien en ge krijgt daarna een guest-pasje. In de
bibliotheek moet ge dan uw boeken opzoeken in een computersysteem en enkele
minuten later komen ze die aan uw tafeltje leveren. Dat zouden ze in Antwerpen
ook eens moeten invoeren! Muisstil in de bib en diep verdiept zat ik daar in de
boeken te bladeren. Komt daar ineens een ronkende kat door de bibliotheek
gelopen die zich tegen mijn benen begint te vleien. Dat maakt ge ook niet veel
mee, laat staan in de bibliotheek van een Nationale Bank. Vraag ik mij toch af
hoe die voorbij die militair is geraakt met zijn metaaldetector.. Terug thuis
in Prison Sabinki zet ik mij dan weer achter de computer. Van mijn roommate
geen spoor te bekennen. Die hangt waarschijnlijk rond met zijn maat die op
bezoek was ergens rond in de stad. En tegen een uur of vijf valt daar ne pool
binnen in mijn kamer. Die wilde hier blijkbaar volgende semester op kot komen
en wou de kamer eens zien. Niets vermoedend laat ik die kerel zo eens binnen
kijken. Maar al snel zette die zich schrap in onze enige zetel. Allez, die had
nen babbel nodig blijkbaar. Ikweetniehoeveel later, Kevin terug thuis en zit
die Pool daar nog. Ik ken die van toeten noch blazen, moet ge die voorstellen.
Speciaal geval en hij zit hier vandaag weer. t Is toch grappiger om een café
binnen te stappen, daar een zatte bende Polen te ontmoeten en een barman die met
Poolse Wodka begint uit te pakken. Na een tijdje stonden we met zn allen de
Poolse Volksliederen mee te zingen. Mijn verjaardag nog vieren en dan zit ik
weer thuis, écht thuis.
01-12-2006
De dagen beginnen te korten - November
Daar gaan ze weer. Dat ik mij misselijk voel en koppijn heb, dat maakt het allemaal nog erger! Wil ik snel een lekker warme douche nemen en dan zie ik daar een grote harige prop dat er al wat grijzig begint uit te zien rond het afvoerputje drijven. En omdat ik niet met m'n voeten in mijn vuiligheid en dat van anderen wil staan, raap ik al mijn moed bijeen om zo goed als mogelijk de douche vrij te maken, alles met de blote handen! Zet ik na daar minstens een kwartier te liggen klungelen in m'n blootje, de douche aan. Enkel ijskoud water natuurlijk! F* hell. Dan sus ik mezelf om wat te surfen op internet, voor schoolwerk, blog aanvullen enzo. Maar dat moet er ook nog bij, geen internet, dat hebben we volgens hun ook niet nodig precies.
Dat moet ik dan maar relativeren met het feit dat ik eindelijk mijn éénpersoonskamer heb veroverd en dat betekent dus al vele rustige nachten. Toch zit daar ook nog een kink in de kabel, want na een voetbalmatch georganiseerd door ESN - studentenorganisatie, ligt er nog altijd een Kevin in mijn kamer met dubbel gescheurde ligamenten. 't Was dan ook héél waarschijnlijk dat er iemand in het ziekenhuis (waarom sommige mensen mijn kamer aanzien als een.., dat weet ik ook niet zo goed) ging belanden. Op één indoor voetbalveld, waar slechts één derde voor ons beschikbaar was, daar stonden twee ploegen op met elk 5 man. En als je dan tegen de Duitsers moest spelen, dan was je gezien. En Kevin had dus die pech.
Toen ik in Stockholm was met een stel Portugezen, toen moest ik toch even slikken. Misschien was ik toch liever naar een welvarende stad op erasmus vertrokken.. Ongelooflijk aangename stad en de kerel die zit rond te bazuinen dat het daar gigantisch duur en onbetaalbaar is, die is er volgens mij nog nooit geweest. Want wij hebben daar ook gewoon kreeft kunnen eten met een lekker glaasje wijn voor slechts 25 EUR. Enkel als je aan de toog een pintje gaat bestellen verschiet je wel even, als je in Warschau gewoon bent om 8 PLN te betalen voor een halve liter en een 25 cl in Stockholm al het dubbele kost..
En uiteindelijk zit het leven hier ook weer niet zo hard tegen. Overlaatst mijn eerste presentatie gedaan, "Cost and Benefit analysis of a public investment: a tunnel investment in Antwerp" en de prof gaf er vlotjes een 5+ voor. Klinkt waarschijnlijk een beetje chinees, maar uitgedrukt in procenten, betekent dat meer dan 90%. En al bij al was ik toch niet zo tevreden van de presentatie, thuis had ik waarschijnlijk amper een 3 gekregen.
Allez, tijd om mijn zinnen wat te gaan verzetten. We hebben afgesproken in een Portugees restaurant, dus dat klinkt al smakelijk! Tot de volgende.
17-11-2006
Oktober - November: Van vroeger tot nu!
Potverdekke zeg. Al
een tijdje geleden! Zou het internet van tijd tot tijd wél werken, dan was er
toch wel (grote) kans geweest dat ik al eerder iets zou hebben laten weten. In
al die tijd ben ik bij het pakken blijven zitten. Volgende week verhuis ik dan
eindelijk naar club 206. Ik neem de kamer van Kevin over en ga er mijn persoonlijke
habitat van maken. En af en toe ga ik ruimte creëren voor pre en afterparties
uit eigen initiatief (!). Mijn andere specialiteit is gidsen. Ik heb zelfs een
boek voor immobilised travelers gevonden. Mocht je interesse hebben in de
deurbreedte en het aantal treden tot de ingang van de grootste
bezienswaardigheden, dan kan ik je ze op een blaadje geven. Daarnaast heb ik al
veel praktische ervaring opgedaan, het rondgidsen van ons vriendinnetje
Elisabeth en onze papa, was zeker geen makkie. Trouwens Elisabeth, de gordijn
op kamer 202 is tóch naar beneden gekomen. Toen wist João wat die fles Spaanse
rode wijn op de ijskast deed. Maar het is niet sinds toen dat hij last heeft
van fel zonlicht, losse tanden, stijve benen en blauwe knokels. Dat zal eerder
zijn van zijn judomatchen en zijn niet altijd zo literaire ontmoetingen met
Poolse skinheads op nachtbussen. Christian had tijdterwijl wat meer geluk en
scoorde dan ook zijn eerste (Poolse) meisje. Toch hebben we hem kunnen
overtuigen om met ons naar de première van Borat te gaan kijken, i.p.v. de
première van James Bond met zijn vriendin. En voor de rest van de tijd is het
voetbal en reizen plannen. Na een match uit de Poolse competitie te hebben
gezien, dacht ik, die maken wij af! Toch bleek dat niet waar te zijn deze
woensdag. De polen uit hun dak en wij op ons kin aan t kloppen. Het was geen
zicht. Morgen starten we met een erasmus competitie, een tweede kans om België
op de kaart te zetten. Mochten we dan toch ons gezicht verliezen, kunnen we
gaan uitwaaien in Stockholm volgend weekend.
Ik probeer het hier
nog te arrangeren en als die Polen dat internet eens tegoei fiksen, dan hou ik
jullie terug op regelmatige basis op de hoogte! Saluut.
30-10-2006
De week van 26 oktober, Bezoek in Warschau
Daarstraks de kerels uit Antwerpen terug op de bus richting vlieghaven gezet:
Toon, goede klasgenoot. 'den Ortmans', ooit klasgenoot geweest, maar een jaartje kwijt gespeeld. 'de Fermette', begonnen als TEW'er, maar uiteindelijk verzeild geraakt in de richting Marketing. Flip, sinds enkele maanden werkzoekende als industrieel ingenieur. En de vijfde, 'de Kristel', is spijtig genoeg moeten thuisblijven vanwege een zware onsteking van de luchtwegen.
Soms vraag ik het mij toch af of dat wel zo gezond is om een hoop testosteron zijn vrije loop te laten begaan. Och ja, ze hebben mij eens verteld dat ge maar éne keer leeft, dus we kunnen het er beter maar van pakken he (al leven we dan wel een beetje minderlang).. 't Was wel een onvergetelijk weekendje! De eerste afspraak was dan ook "What happens in Warsaw, stays in Warsaw!", wat toch al wel een bekend zinnetje is geworden onder erasmusstudenten. (en nee, ik blijf wél mooi binnen de lijntjes) Vandaar dat ik nu niet enkel een paar flessen Duvel, maar ook een boek verhalen rijker ben. Zoals de tweede ochtend. Na een stevig nachtje uit, hoorden we al om 11u 's ochtends geklop op de deur. In een ochtendroes dacht ik eerst dat het Sinterklaas moest zijn. Maar aan de stem te horen, bleek het toch te gaan om de geïrriteerde receptioniste die ons op een toch brutale manier verzocht om de kamer te verlaten. "Guys, it's 11 o'clock. You only booked for two nights. So please, leave the room!" Die waren ons precies liever kwijt dan rijk. En ik moest ze geen ongelijk geven. Twee van ons hadden een beetje onnozel gedaan aan de ontbijttafel, i.p.v. gewoon in bed te kruipen. Met een suffe kop zijn we dan maar aan de onderhandelinstafel gekropen. En uiteindelijk gaven ze dan toe dat het wel het computersysteem zou kunnen zijn "Yeah guys, the system is new since a few days and still we are not very common with it.." De volgende dagen waren ze dan ook héél vriendelijk. Ook de Fermette had weer een goede stoot uitgehaald. In 'Desperados' in slaap gevallen, maar dat doet die wel meer. Toch, deze keer had hij een volle pint vast met een inhoud van een halve liter dat hij in zijn slaap niet meer kon houden. Op datzelfde ogenblik werd hij dan ook wakker met een lege pint en een natte broek. Soit, 't wordt tijd dat ik terug wat ga verbroederen met de Sabinkiboys, een filmpje zien om daarna de volgende delegatie te gaan bezoeken!
aankoop van de week: 1 kg gehakt voor 5,99 PLN dus heb ik maar een grote pot chili con carne gemaakt
23-10-2006
16 tot 22 oktober, de week van Berlijn
Met
Berlijn in het vooruitzicht hield ik het maar wat rustig in de week,
wel eens iets gaan drinken, niet veel meer. Enkel voor woensdag hadden
we tickets gekocht: voor 8 zloty toegang tot 5 clubs, dus om de buurt
wat te verkennen leek ons dat een goed idee! Naar mijn idee scheurde de
Polen hier wel hun broek aan, de tickets waren zo professioneel dat ze
waarschijnlijk duurder waren om ze te fabriceren. Hoe professioneel de
inkomkaarten, hoe inprofessioneel de party zelf. Toen we eindelijk in
één van de vijf clubs waren binnengeraakt (na 1u buiten aanschuiven in
de vrieskou) en ons hadden geïnstalleerd, kwamen twee van die
kleerkasten van buitenwippers tegen ons vertellen dat we moesten
afbollen, ze zouden sluiten. 't Was toch onze avond niet.. Tja, dan
lagen we maar wat vroeger in bed, krachten sparen voor Berlijn! Na een
ietwat té zwaar vrijdagavondje poker stonden we tegen 7u00 beneden aan
de receptie, klaar om te vertrekken. Lachen en zwanzen en vijf en half
uur later in Berlijn aankomen. En aan Hakescher Plätz vonden we al
direct een gezellig terrasje na onze bagage te hebben afgegooid in een
gígántísch grote jeugdherberg. In afwachting van onze goeie Belgische
vriend Peter die de trein had gemist, strompelden wat rond de Berliner
Dom, de TV toren, het Rathaus, enz. Nadat we het strompelen wat beu
waren, nog maar iets gaan drinken, richting Irish Pub. En dan eindelijk
was de Peter onder ons. Na er nog eentje te drinken langzaamaan
afgezakt naar het Berlijnse nachtleven. Op folders in de jeugdherberg
was te lezen dat hier de beste clubs waren te vinden in heel Europa,
maar na een eerste en tweede weigering waren we daar toch niet meer zo
zeker van.. Na een grote wandeling binnengeraakt in een R&B club,
toch niet zo mijn stijl, maar we amuseerden ons wel! De volgende dag
investeerden we in het ontdekken van het culturele leven. En dat hadden
we goed aangepakt door fietsen te huren en wat in de gigantische stad
rond te fietsen. Het geluk stond aan onze zijde doordat grote stukken
van de stad voor auto's waren afgesloten wegens protestmarsen. (vanwaar
die protestmarsen was niet echt duidelijk, vele mensen aangeklamd, maar
ofwel spraken ze geen Engels, ofwel waren het zelf toeristen die van
niks wisten) Tijdens een hele dag rondfietsen op meisjesfietsen hielden
we ons mannelijk ego op peil door constant typische kwaaijongensstreken
en -verhalen uit te halen, te vertellen (maar dat zou ons iets té ver
leiden om dat hier uit te typen..) Soit, 't was al ons laatste avondje,
dus we pakten het er nog eens goed van om de volgende morgen met een
slaapkop nog wat door te stad te strompelen. Allez, het was niet meer
met z'n allen, er was er ene een ticketje kwijtgespeeld waar wel drie
andere personen mee meereden, en die bleken een trein vroeger te moeten
nemen (onze trein was al volzet). Misschien straf, maar weeral was het
niet den deze, er blijken wel wat meer beunhazen rond te lopen op de
wereld! Vijf uur en deze keer driekwartier later, stonden we terug in
Warschau, 'nergens tikt het klokske, zoal het thuis tikt'!
aankoop van de week: hervulbare 'Duke' vulpen voor 49,99 PLN
16-10-2006
14, 15 en 16 oktober: de start van een nieuwe week
Zaterdag
was weer een stevig avondje uit en meteen ook het duurste avondje uit.
Met een grote groep Portugezen zijn we in één van de betere Portugese
restaurants gaan eten. Een entreetje bestaande uit feta gemixed met
groentjes in een krokant korstje, vervolgens 'lobo de porco', een mals
stukje varkensvlees op een bedje van sla, alles in het gezelschap van
een zacht wijntje en als afsluiter Portugese brandy. Zowat halverwege
werd op de achtergrond ook Benfica-Uniao Leiria uitgezonden. Na de
magen te hebben gevuld, vier taxi's laten komen om ons naar wat men mij
vertelde één van de beste clubs van Warschau af te zakken. 'Cinnamon',
toen wij, de eerste taxi, daar binnenstapten begreep ik wát men er zo
speciaal aanvond! Niet het interieur want dat had zelfs iets weg van de
resto in Sabinki (hier links). Maar nu snapte ik ook meteen waarom in
al die andere clubs weinig mooi volk rondliep. Hoe die gekke Polen dat
doen weet ik niet, maar ze hebben álle fotomodellen op één plaats bij
elkaar gekregen, en dat is in 'Cinnamon'! En toevallig of niet, maar
enkel wij van de eerste taxi geraakte dan ook maar binnen, al de rest
kreeg van de 'bouncers' te horen dat het een zogezegde 'private party'
was, wat evenveel betekent als 'mannen, bolt het maar af, hier komt ge
in jaren niet binnen, we moeten dat volkske van jou niet!'. Wij, de
happy few, klonken er onze champagne op! En diezelfde nacht ineens ook
een club gevonden waar ge tot de volgende middag op bollen kunt staan
springen, jawel alles wat in het gewone Poolse leven uit de boze is,
was daar toegelaten, drugs, homo's, gaan liggen waar ge maar wilt. Ook
wel 20 zloty inkom.. Ik kon om 8u00 meteen de reservatie bevestigen in
OkiDoki Hostels voor de Antwerpse rakkers. Allez, dat wordt weer wat
ronddalken in Lazienki park om wat evenwicht in het leven te houden..
14-10-2006
Vrijdag 13 oktober
Al
was het vrijdag de dertiende, wie had dan gedacht dat de Deutsche Bahn
een 'angebote' zou lanceren om op die datum voor slechts 5 EUR een
enkeltje in een EC trein naar Berlijn te boeken. Met een groep van acht
man hebben we dus het laatste geld van de week op tafel gegooid en voor
20,10 zloty een ticketje geboekt voor het weekend van 22 oktober. En in
die euforie heb ik ook maar ineens een kamer voor zes afgehuurd in Oki
Doki hostel, centrum Warschau, voor mijn Antwerpse collega's voor het
weekend daarop. Misschien had ik toch beter enkele presentaties
bijgewoond voor de gelegenheid van het 100 jarig bestaan van de Skola
Glowna Handlowa (SGH) waar zelfs de president van de Europese Commissie
zijn zegje is komen doen. Dan zou ik waarschijnlijk al lang zijn
begonnen met enkele voorbereidingen voor de thesis.. Trouwens ook poker
beginnen te spelen. Als beginneling had ik misschien toch 'nee' moeten
zeggen op het inzetten van echt geld! Ik val al wel niet als eerste af,
maar binnenkort moet ik dringend eens de pot winnen, anders zal ik wat
moeten besparen op het eten..
12-10-2006
De dagen na Kraków
De eerste nacht na Kraków dachten we om wat bij te slapen, maar we hadden moeten weten dat club "Equilibrium" onder onze slaapkamer toch zin had om zware bass te pompen. Tot 4u 's nachts kon je niet stil in bed blijven liggen.. Dus zondag was ellende. Buiten wat fifa 2003 via LAN tegen elkaar te spelen, was er niets te beleven. Ook maandag moesten we nog bekomen. Maar dinsdag stonden we er weer! Filmfestival in Warschau en Arno zou in de Belgische film 'Komma' op groot scherm te zien zijn. Met de Belgische vaandel in de handen gekneld marcheerden we tegen 21u die cinema onder het grote Palac Kultury y Nauki binnen. We hadden ons echter eigenlijk iets te lang bezig gehouden met iets te weinig culturele evenementen, zodat we iets te weinig openstonden voor die bizarre film. En we waren precies niet alleen. De zaal die in het begin zo overladen vol zat, was langzaamaan aan het leegsijpelen. En ik zit nu toch al een dikke twee dagen te denken wat nu de idee was van het verhaal en verder dan de queeste naar de 'meaning of life' ben ik nog niet geraakt! Toch vloeide het cultuurfestival mooi over in ons bezoek aan club Hybrydy, waar Fat Joe ons stond op te wachten op de dansvloer. Dat beloofde dus een mooi avondje te worden. En dat werd het ook. Om mezelf nog wat in evenwicht te kunnen houden, heb ik de volgende dag richting Lazienki park gestapt (volgens mij minstens even groot als Essen en Kalmthout te samen). Fris luchtje scheppen kan een mens al eens goed doen! Sebiet volgt nog een afspraak met Gosia, de erasmuscoördinator die ook verantwoordelijk blijkt te zijn voor eras-mussen in Sabinki. Enkele lege kamers en wij die boven een club slapen zijn de inzet. Misschien win ik wel een kamer voor mij alleen..
08-10-2006
05.06.07 Oktober
Trip to Kraków. Woensdagnacht (voor sommigen donderdagmorgen) om 5u45 uit bed, want de bussen zouden om 6u30 Warsawa verlaten. Allez, allez, rond 7u00 waren we dan werkelijk vertrokken. En raar maar waar, de eerste stop was een McDonalds(!) voor een 'verkwikkend' ontbijt. We zaten dan ook tot 5u00 's avonds in de bus (ok toegegeven, inclusief een bezoek aan de zoutmijnen). De eerste dag van Kraków niet meer gezien dan de jeugdherberg, een club en een kebabzaak. Tweede dag met een gids en onder een stralend blauwe hemel door de straten van de Old Town gekuierd met een uitgebreid bezoek aan de monumentale Wawel. Hoewel enkele imposante schilderijen van de hand van Rubens waren, sommige anderen van Vlaamse primitieven en dat ook álle wandtapijten Brusselse makelij waren, daar zijn we zelf achter moeten komen. Dat was dan toch niet de moeite om te vernoemen.. De namiddag richting de joodse wijk Kazimierz geslenterd en neergeploft in een zachte terrasstoel. Absoluut een bruisende wijk en 's avonds ongelooflijk romantisch eigenlijk. Je zou ze het niet meegeven, maar de Polen zijn dus verzot op theelichtjes, die zetten ze overal. Met hernieuwde krachten, zwaar doorgezakt in een dance-hol met op elke verdieping andere muziekgenres, ander type volk op de dansvloer. En toen was het al zaterdag. Tegen 2u00 naar Auschwitz vertrokken en na 2u00 daar aangekomen. Hoewel de groep met 50 man sterk iets té groot was voor de enige Engeltalige gids, was de rondleiding zeer intensief en ingrijpend. Een gids had echt wel een meerwaarde. Iedereen was wat stiller in de bus (of kwam dat omdat we 2u00 verder waren?). En met één tussenstop aan de McDonalds voor avondeten, arriveerden we tegen middernaht terug in Warschau. Home sweet home..
Foto's staan op webshots of klik simpelweg op het fototoestel (bovenaan).
03-10-2006
Dinsdag 3 oktober
Een prachtige dag. Om 7u00 uit de veren, 8u00 achter de schoolbanken voor de les Economics of the Public Sector. Na de les met de laptop naar de helpdesk geweest om de wireless verbinding op school te fixen. Hier en daar eens ne goeiendag zeggen. 2de les, International Finance. Thuis komen en nog eens een lekker boterhammeke met nutellachoco smeren, wat met de computer spelen en is op de horloge kijken want de mama ging sebiet langs komen. Grote rondleiding in Sabinki met zijn blijkbaar 600 bewoners (!!), kleine rondleiding in de school en dan maken dat ik op tijd terug thuis was want met de vrienden zou ik eerst gaan voetballen, iets eten en daarna feestje in de keuken en uiteindelijk uitvliegen naar Hybrydy dat hier al een standaard is geworden. Maar, mijn engelbewaarder heeft blijkbaar de weg naar Polen nog niet gevonden.. Na 5 minuten voetballen op den asfalt met zo'n 20 man, had mijn schoen ineens goesting om aan de grond te blijven kleven en mijn enkel om nog verder te bewegen. Het gevolg is hier links te zien. Dik gezwel. Dus naar Sabinki pikkelen en mijn voet op den toog gelegd bij de receptie (want ja, die hadden nog altijd ondertussen geen engels geleerd). Die springen recht en beginnen "hospitalski' te roepen in hunnen telefoon. De ambulance had er bijna gestaan, maar dat zou wel wat té zijn geweest voor een verstuikte voet. Dus was het rondbellen geblazen naar een poolse buddy die mij kon vergezellen naar .. het hospitaal, dokters kennen ze hier blijkbaar niet. Nu ja, "hospitaal".. Veel meer dan een living met TV en een badkamer die was ingericht als een bureau stelde het niet voor. 't Was waarschijnlijk het radiografisch apparaat in de kelder waarmee ze platen konden nemen en die 10 ziekenwagens in de tuin die mij deden vermoeden dat ik in een hospitaal stond. Na veel poolse vijfen en zessen, bleek het al bij al mee te vallen. En kon ik mijn plannen om naar Krakau te gaan met de ESN-groep terug uit het water vissen, maar het feestje in Hybrydy heb ik toch moeten laten passeren. Volgende week dinsdag hopelijk meer geluk!
02-10-2006
01.02 oktober
En de -jes gingen terug aan.. Zondag brak de hemel boven Warschau open. Stormwind, zware regenval, bliksemschichten, vuurballen, ... ik heb het allemaal gezien! Na zaterdag nog eens in Desperados binnen te springen, is het weer voorgoed omgeslagen. De zomer is voorbij, koning Winter staat voor de deur. En moest die bui nu écht openbarsten terwijl wij lustig aan het voetballen waren op een pleintje?! Tja, dan kan je maar beter richting café Champions trekken om er in een zaal vol schermen naar een match Benfica te gaan kijken. Maandag, was weer een doodgewone maandag in Warschau: douchen, stevig fitnessen, douchen, internet fixen, foto's afhalen, les volgen, de mama opwachten op Old Town Square, lekker uit eten gaan, de avond met enkele halve liters bier afsluiten in het café om de hoek en tegen 2u00 in bed kruipen.
strafste aankoop van de week: een liter bier op café voor 7,5 zloty.
29-09-2006
Vrijdag 29 september
Ik denk dat het de zware lucht is, maar zelfs na vroeg in bed te kruipen, had ik toch nog moeite om er vandaag om 9u00 uit te komen. Tot hiertoe wel alle lessen al gevolgd die wél doorgingen! En by the way naar de kapper geweest, dus oproep aan diegenen die mij wilden komen bezoeken, liefst pas ná drie weken. Ik kon het niet goed uitleggen aan die madam in het pools, dus het is coupe polski geworden.. En buiten een strijk en chinees te bestellen, hebben we naar "hostel" en "south park" gekeken. Ik snuif hier de cultuur op met sloten! Morgen sightseeing, we gaan het nieuwe appartement van Roelof en Peter bezoeken, de twee belgen. Die zijn uit Sabinki verhuist vanwege de iets te primitieve omstandigheden om hier een jaar te zitten. Over and tot morgen!
28-09-2006
Nachtelijke uitstap in Sabinki
Donderdag 28 september
De meest productieve dag heb ik er nu opzitten. Op eigen houtje ben ik vandaag de stad ingetrokken met enkel een flesje woda gazowana. Voor al diegenen die niet weten hoe men in Polen een bankrekening opent zonder Pools te spreken, awel ik gaf/geef het op een blaadje "Czy tu któs mówi po angielsku?" en gegarandeerd dat ge uw bankrekening krijgt. De enige kosten zijn 4 zloty per maand en als ge perse de arme studenten in Polen wil helpen kun je altijd storten op Swift PKOPPLPW Iban PL 93 1240 1066 1111 0010 1152 0583. Verder in de stad kwam ik weer Arkadia tegen en ik dacht "why not?", dus ik naar binnen met mijn kodaske. Na één uur vanalles in mijn mand te liggen laaien had ik wat ingrediënten om 's avonds eens iets lekker voor mij en mijn roommate te maken, zie rechts. Omdat ik gisterenavond ook al stiekem even was bezig geweest aan de foto's van Nord Pas de Calais die ik met Elisabeth heb bezocht, kon ik die ook wel even snel binnengooien. Help mij eraan te herinneren, 1 oktober zijn ze klaar! En na die foto's gisteren had ik meer zin in "Snatch" kijken dan in de kelder een wasmachine in te gooien, dus zelfs dat heb ik ook maar ineens vandaag gedaan. Erasmus zou erasmus niet zijn als we de dag vandaag zouden eindigen zonder alcohol in de aderen. Ter ontspanning van deze bijzonder drukke dag gingen we met de 170 man sterke erasmusgroep kijken of organza, hybrydy, lemon club, ... nog steeds dezelfde waren. 1u40 stond ik al terug in Sabinki, samen met een No(o)rse kerel de bus gepakt en wat gebabbeld over de belabberde politiek in Polen en Hongarije leek me interessanter dan weer hybrydy aandoen. Ik geef toe, ik had ook in het achterhoofd de les "international forecasting and simulations" van 9u50.
27-09-2006
woensdag 27 september
De moeilijkste opdracht in het leven van een opgroeiende student is aangebroken, het allereerste contact met de wasmachine. Daarjuist Bonux gaan halen en nu op internet wat aan het googlen naar handige tips. Vanavond draaien we onze eerste was, zo duimen maar! De wasverzachter is slechts voor gevorderden, dus die laten we nog in de winkel staan.
Trouwens vandaag ook besloten om mijn ticket "Kerstmis in België" reeds te boeken. Ik kom terug naar mijn geboorteland op dinsdag 19 december, spreken we af rond 20u00 op de luchthaven van Charleroi? Om de examens te kunnen afleggen vertrek ik weer richting Warschau op donderdag 4 januari.
26-09-2006
Lessenrooster
Om even
te laten zien dat een doordeweekse erasmusstudent zéér veel tijd heeft
om de leerstof te laten bezinken, in de stad rond te kuieren, tot de
middag in bed te liggen met een kater en af en toe al eens wat aan de
thesis te werken:
uur
Maandag
dinsdag
woensdag
donderdag
vrijdag
8u00 9u40
Business ethics
Economics of development
9u50 11u30
International forecasting and simulations
11u40 13u20
international finance
13u30 15u10
15u20 17u00
Economics of the public sector
Project management
maar hadden ze alles nu eens niet op één dag kunnen zetten?!
**wijziging** één van de professoren blijkt wegens medische redenen dit
jaar niet met de lessen "Economics of Developments" te starten. Eén van
zijn collega's neemt dan ook over, niet op een redelijk uur, maar 's
morgensvroeg om achten! Het positieve is dat ik nu wel een dag vrij
heb, midden in de week! (om wat te bekomen?)
Foto's
Klik op het fototoestel om mijn foto's uit Warschau te bekijken