Potverdekke zeg. Al
een tijdje geleden! Zou het internet van tijd tot tijd wél werken, dan was er
toch wel (grote) kans geweest dat ik al eerder iets zou hebben laten weten. In
al die tijd ben ik bij het pakken blijven zitten. Volgende week verhuis ik dan
eindelijk naar club 206. Ik neem de kamer van Kevin over en ga er mijn persoonlijke
habitat van maken. En af en toe ga ik ruimte creëren voor pre en afterparties
uit eigen initiatief (!). Mijn andere specialiteit is gidsen. Ik heb zelfs een
boek voor immobilised travelers gevonden. Mocht je interesse hebben in de
deurbreedte en het aantal treden tot de ingang van de grootste
bezienswaardigheden, dan kan ik je ze op een blaadje geven. Daarnaast heb ik al
veel praktische ervaring opgedaan, het rondgidsen van ons vriendinnetje
Elisabeth en onze papa, was zeker geen makkie. Trouwens Elisabeth, de gordijn
op kamer 202 is tóch naar beneden gekomen. Toen wist João wat die fles Spaanse
rode wijn op de ijskast deed. Maar het is niet sinds toen dat hij last heeft
van fel zonlicht, losse tanden, stijve benen en blauwe knokels. Dat zal eerder
zijn van zijn judomatchen en zijn niet altijd zo literaire ontmoetingen met
Poolse skinheads op nachtbussen. Christian had tijdterwijl wat meer geluk en
scoorde dan ook zijn eerste (Poolse) meisje. Toch hebben we hem kunnen
overtuigen om met ons naar de première van Borat te gaan kijken, i.p.v. de
première van James Bond met zijn vriendin. En voor de rest van de tijd is het
voetbal en reizen plannen. Na een match uit de Poolse competitie te hebben
gezien, dacht ik, die maken wij af! Toch bleek dat niet waar te zijn deze
woensdag. De polen uit hun dak en wij op ons kin aan t kloppen. Het was geen
zicht. Morgen starten we met een erasmus competitie, een tweede kans om België
op de kaart te zetten. Mochten we dan toch ons gezicht verliezen, kunnen we
gaan uitwaaien in Stockholm volgend weekend.
Ik probeer het hier
nog te arrangeren en als die Polen dat internet eens tegoei fiksen, dan hou ik
jullie terug op regelmatige basis op de hoogte! Saluut.
|
Warsaw, here we come!
