Vertrek: donderdagmorgen 5.45u aan de bus vlakbij
'Synergie'
Aan boord: 48 Neos-leden, buschauffeur Rik en gids
Lucien Millecamps.
Stipt om 6 u. zet de bus zich in beweging, richting E411,
maar al gauw worden we geconfronteerd met een klassiek Belgisch probleem: file
en wegwerkzaamheden houden ons op. We maken een ommetje via Leuven en Waver, om
op onze route te geraken en aan onze eerste stopplaats: Walin. Een
boterhammetje, een tasje koffie nu nog een goed uur rijden en we arriveren in
Metz, de hoofdstad van de Loraine in het noorden van Frankrijk. We strekken de
benen vlakbij het machtige treinstation in Romaanse stijl. In deze omgeving zien
we grote gebouwen, in die opvallende zelfde steen. In het centrum van de stad
houden we halt aan de Moezel. De gids neemt ons mee voor een wandeling door de historische
binnenstad en naar de kathedraal Saint Etienne. Met al onze zintuigen genieten
we van dit Gotisch monument uit de 14de eeuw met de opvallend mooie
glasramen van onder andere Marc Chagall
en Jacques Villon. Voor een bezoek
aan de crypte met de miniaturen van gelijkaardige Franse kathedralen, worden we
vriendelijk verzocht om na de middag terug te komen vanwege middagpauze.
De Marché Couvert
de plaatselijke overdekte markt biedt de klant een keur aan verse
producten. Het is hier dat we een middagmaal meemaken in een wel heel unieke
stijl, namelijk alles is er soep, niet alleen de soep is er soep. Ja, een
keuken met een creatieve kok is het minste wat je kan zeggen. Er is om te
beginnen amper plaats genoeg om voor iedereen een plaatsje te vinden, en voor
onze driegangenmenu bestaat ons bestek uit een lepel. Die hadden we niet
alleen nodig voor de soep, maar evengoed voor het hoofdgerecht en voor het
dessert dezélfde lepel wel te verstaan! Een ervaring als geen ander, die ongetwijfeld
nog dikwijls zal naverteld worden.
Na ons uitgesteld bezoek aan de crypte, is er tijd die
iedereen naar wens kan invullen: een koffie op een terrasje of een verkennende
stadswandeling.
Rond 16.00u trekken we naar het Centre Pompidou, een fascinerend modern bouwwerk van de Japanse
architect Shigeru Ban. Het gebouw is gemaakt
in de vorm van een hoed, in een houtstructuur met een zelfreinigend zeil
erover. Het regenwater wordt opgevangen, gerecupereerd en gebruikt om de
omliggende tuinen te bevloeien. Voor de rondleiding worden we in twee groepen
verdeeld. Twee vlotte en gedreven gidsen begeleiden ons door twee verdiepingen
van het museum waar énkel tijdelijke tentoonstellingen opgesteld staan. Hier maken
we kennis met het werk van Sol Le Witt,
een Amerikaanse conceptuele kunstenaar. Kenmerkend voor zijn moderne kunst zijn
de duizenden zwart-witte lijntjes waarmee hij een enorme variëteit aan effecten
creëert.
Op een andere verdieping duiken we het jaar 1917 in. De
gids kwam woorden te kort om ons deelgenoot te maken van deze prachtige
expositie waarin kunstenaars hùn beleving van de oorlog vertolken. Tijdens ons
bezoek pakken donkere wolken zich samen boven het Centre Pompidou, waarna een wolkbreuk alvast voor het nodige
regenwater zorgt dat alweer gerecupereerd kan worden. En wij wij zijn weer
eens goed ontsnapt, want bij het verlaten van het museum is de hemel
uitgeklaard.
We zetten koers naar het Novotel in het hartje van de stad. Na het souper deze keer met
een compleet bestek! en een stemmige avondwandeling samen met de gids, sluiten
we deze lange dag af.
2de dag
Fris als hoentjes schuift de een na de ander aan voor het
verzorgde en uitgebreide ontbijtbuffet. Alvast een goeie start voor een nieuwe
dag!
We trekken naar Nancy, volgens onze gids het Europese
centrum van de Art Nouveau ofte
Nieuwe Kunst. Daar bezoeken we het Museé
de l'Ecole de Nancy waar we opnieuw door twee gidsen worden opgewacht, de
ene al wat meer gedreven dan de andere. We worden er overweldigd door de
prachtig gesculpteerde meubelen, kunstvoorwerpen, fantastische
glasramen, keramiek, kunstig bewerkt leder .. alles het werk van de kunstenaars
van de School van Nancy die er een
diversiteit aan technieken gebruikten.
[Art Deco Art nouveau waar zit
nu eigenlijk het verschil?
Art Nouveau is de kunstvorm uit het begin van de 20de
eeuw, die zich uit in een samenvloeiing van verschillende elementen, planten,
lelies, berenklauw en die gekenmerkt wordt door zijn ronde, soepele vormen.
Art Deco daarentegen ontstaat tijdens de 1ste
wereldoorlog, en naast bloemen en andere natuurelementen worden nu meer menselijke
figuren afgebeeld. Hier worden de lijnen strakker, en worden voorwerpen meer
utilitair.]
Omdat we nog even tijd hebben voor we op de bus worden
verwacht, loodst één van de gidsen ons na de rondleiding nog even door de
prachtige tuin met zijn reuze berenklauw en aquariumgebouw.
Om in de sfeer te blijven brengt de bus ons naar de Brasserie Excelsior voor het middagmaal,
een horeca gelegenheid geheel in Art Nouveau stijl. Het menu is meer dan in
orde, en onze menukaart kunnen we meenemen bij wijze van leuke souvenir.
Onder een aangename lentezon en dito temperatuur
wandelen we met onze gids mee naar het overbekende Stanislasplein. Wauw,
werelderfgoed en terecht! We komen ogen te kort om alle hoeken van het immense
plein te bewonderen. Lucien, onze gids dus, vertelt er ons in het kort de
geschiedenis van deze stad. Zoals gisterennamiddag krijgen we ook hier weer wat
vrije tijd om de stad verder te verkennen, of om in alle rust te genieten van
een koffie of pilsje. Rond 16 u. verzamelen we met zn allen om de terugreis
aan te vatten. We hebben werk voor de boeg: het verwerken van alle interessante
informatie die de gids ons verschafte en de vele mooie en kunstige dingen die
we te zien kregen tijdens deze voorbije twee dagen.
Onderweg genieten we nog van de film Bienvenue chez les chtis, maar wij, wij
keren naar Wommelgem terug. Nog een laatste stop voor een
hapje en een drankje om tenslotte rond 22 u. afscheid te nemen van de gids en
de chauffeur. Lies Veys
Op 1 juni vertrok dan de derde groep voor een geleid bezoek met een zeer bekwame gids, Key Minnebo die ons eerst de uit India ontstane religie het jainisme schetste. Omdat bij de Jains bijvoorbeeld geweldloosheid praktisch bovenaan staat in hun normen en waarden, heeft dat voor hen zeer veel consequenties. Zij eten geen vlees, geen vis en enkel de delen van de plant waardoor de plant niet sterft. Ook zuivel wordt niet gegeten. Dat ze in de reïncarnatie geloven; dat hebben ze gemeen met meerdere oosterse religies. Veelal komen zij terecht in de handel of in intellectuele beroepen. Hier in Antwerpen zitten zij meestal in de diamanthandel - zij zijn daardoor ook heel internationaal georganiseerd. Dit prachtige tempelgebouw zelf werd door hun gemeenschap privé gefinancierd en bestaat uit een tempel voor de rituelen en een grote zaal met meditatieruimte en voor het vasten- en vergiffenisfeest. Waar de tempels van boeddhisten e.a. veelkleurig zijn, verkiezen de Jains wit -in dit geval wit marmer. Wit staat voor zuiverheid en de uiteindelijke bestemming voor ieder mens. De beelden zijn van één van de 24 jina's die de totale zuiverheid bereikt hebben. Deze tempel is toegewijd aan Parshva, de 23ste jina die leefde in de 9de eeuw voor onze tijdrekening. Eigenlijk bepalen deze mensen zelf heel bewust welke daden zij verrichten en welke niet, elke beslissing brengt goed of slecht 'karma' teweeg, waardoor hun weg naar het oneindige verkort of verlengt. Als zij in de tempel dicht bij de beelden naderen, doen zij zelfs iets voor hun mond opdat zij niet per ongeluk insecten zouden inademen. In de gebedsruimte wordt het schoeisel uitgedaan. De Antwerpse Jainstempel is de grootste in Europa en de enige met een lift. De treden van de marmeren trap zijn bewust niet allemaal uniform om oplettendheid in te bouwen - in het leven dien je ook steeds op te letten. Naast hun attitude om niet te doden, trachten zij zich ook te onthechten en benadrukken zij ook de veelzijdigheid van de waarheid. Binnenin de Antwerpse tempel, de grote zaal en de gangen liggen ongemeen mooie marmeren vloeren met ongelooflijk mooi inlegwerk - een pracht voor het oog. Er is veel te zien en veel te zeggen over dit gebouw. Eigenlijk zou je het nog eens moeten bezoeken.
Op dinsdag ,22 mei trokken we met 44 geïnteresseerden naar de nieuwe locatie van het museum Van Mieghem - daar waar het vroegere restaurant "La Rade" gevestigd was op de Van Dyckkaai. Terwijl een eerste groep naar de videofilm van deze tekenaar-schilder keek, werd een tweede groep rondgeleid in het mooie gebouw met nog veel art-decoversieringen. Nadien kreeg de ganse groep een deskundige rondleiding door Erwin Joos 'die de kunstenaar van onder het stof haalde'. Meteen werden we uitgenodigd om volgende maand eens naar Cassel te trekken en daar in het musée de Flandre een tijdelijke tentoonstelling van werken van Van Mieghem te bewonderen. (Die tentoonstelling loopt maar tot 12.07.12) Volgend jaar zullen er zeker heel wat werken van de kunstenaar aanwezig zijn in het nieuwe museum van de Red Star Line. Na een boeiend bezoek van 2 uur zwermde de groep wat uit elkaar omdat je zomaar nergens met 44 mensen kunt binnenvallen en samenzitten. Wij deden een terrasje op de Suikerrui (in aanleg) waar dus geen voertuigen passeerden.
Een dertigtal Neos-leden bracht met de autocar een bezoek aan ESV Mol. We kregen daar eerst wat uitleg over de verwerking van kernafval . Sinds 1974 begon men daar met een onderzoek naar diepe berging van hoog radioactief en langlevend afval in klei. In 1980 startte men met de bouw van HADES op een diepte van 225 m. En sinds 2000 wordt HADES volledig beheerd door ESV Eurodice. Het is verbazingwekkend te horen en te zien welk werk daar werd verricht ! Dit gebeurt ook i.s.m. NIRAS, en het stopt daar niet ! Men doet steeds nieuwere experimenten en ontdekt steeds meer. De politieke beslissing voor de verdere ondersteuning van kernenergie of de afbouw ervan wordt elders genomen door mensen die meestal technologisch onwetend zijn over de huidige stand van zaken i.v.m. de veiligheid en haalbaarheid om radioactief afval te bergen. Het was verbijsterend te horen welke knowhow onze bedreven gids, Agnes had. Ook de andere gids, Marcel wist de moeilijke materie goed over te brengen. Het spectaculairste was de afdaling naar het 225m diepe ondergrondse laboratorium - dit met een lift waar we met 7 mensen in konden en waarvoor we eerst onze naam moesten noteren met een paraaf voor de afdaling om nadien opnieuw te paraferen na de terugkeer. Al bij al verliep het bezoek zeer vlot en werd ons gesuggereerd om ook eens een bezoek te brengen aan Isotopolis. (Misschien voor volgend werkjaar?) Om halfeen werden wij verwacht voor een warme maaltijd in 'De onthaasting' in het centrum van Mol. Er kon zelfs nog een wandeling bij van anderhalf uur. Net toen het begon te regenen kwam onze bus eraan en trokken we huiswaarts en kwamen om 10 voor vijf aan op onze vertrekplaats. Een knappe timing, want we wensten om 17 u. terug thuis te zijn.
Op donderdag, 29 maart heeft kaasmeester Dirk Martens uit Schilde ons 7ambachtelijke kazen van eigen bodem laten smaken gecombineerd met evenveel kwaliteitsbieren - zoals daar zijn :Brugse tripel en tripel van Westmalle, trappistenbier van Rochefort 10 en Sint-Bernardus 12 , Gusto en de gueuze en kriek van Boon. Een deskundige uitleg door de kaasmeester die ook nog gastdocent is aan de PIVA ging vooraf aan elke smaakcombinatie. De sfeer aan tafel zat er al meteen in en groeide bij het vorderen van de namiddag. En er zijn in het bestuur van Neos mensen die kunnen 'toveren'; want na de geslaagde degustatie kon er nog net op tijd een kopje 'onvoorziene' koffie of thee aangeboden worden. Rond halfzes ging iedereen welgezind en voldaan naar huis. Van de 7 kazen die we proefden zoals een Herve uit een familiebedrijf , een Sainte Maure, een Cabricharme, een Keiemse witte, een brokkelkaas , een Wavreumont en een Pas de Malle waren er echt ontdekkingen bij. De laatste proeverij, een blauwgeaderde kaas, gewassen in een tripel van Westmalle is een nieuw streekproduct - het is evident dat die met datzelfde bier gedegusteerd wordt.
Op vrijdag 20 januari 2012 werden we daar verwacht Het initiatief kende weer eens een grote toeloop. Voor de rondleiding in deze cultuurtempel waren 2 gidsen voorzien, maar de belangstelling was zo groot dat er een groepje mensen in de wachtrij moest geplaatst worden. In het restaurant konden er meer personen bij. Rond halfeen verzamelden we ons met meer dan 70 leden rond de gedekte tafels. De sfeer was uitmuntend, het gezelschap evenzo. Onze voorzitter wenste iedereen een goed jaar toe en samen brachten we een toost uit op het nieuwe jaar. De verzorgde maaltijd bestond uit een koud voorgerecht ,een hoofdschotel en een dessert. Met een geanimeerd gezelschap - en rondom mij was dat best de moeite - en de vlot geschonken wijn verliep de lunch zeer vlotjes. Iedereen ging opgewekt naar huis.
Après-midi met luchtige filosofie en heerlijke desserten
Vrijdag, 9 december 2011
Het was weer een zeer geslaagde bijeenkomst voor 64 van onze leden. Aan de mooie tafels met prachtige bloemstukken erop en schaaltjes met pralines, glaasjes advokaat en koekjes werd eerst koffie en thee aangeboden. Na het welkomswoord door onze voorzitter die ook nog het droevige nieuws bracht van het overlijden van een actief lid, Emmy De Bie werden we uitgenodigd om te luisteren naar Manu Adriaens (uit West-Vlaanderen) die ons 2 keer 40 minuten verhalen bracht met citaten en foto's en cartoons op een scherm geprojecteerd. Tijdens de pauze kon iedereen wat gaan kiezen aan het dessertenbuffet met een waaier van taarten, gebakjes en andere desserten gemaakt door de dames uit ons bestuur. Er was voldoende keuze en er bleef nog heel wat over.Na de onderbreking volgde het tweede deel met filosofische maar ook luchtige citaten van onze journalist. Achteraf konden de mensen aan de toog nog drank komen halen en werd er aan de tafels nog heel wat bijgepraat en ook nog gedronken. Het opruimen verliep vlot met een voltallige bestuursploeg en ook nog hulp van actieve leden... Rond 18 u. was alles netjes opgeruimd.
Om half twee stonden 29 van onze leden startklaar aan de taverne Byblos. Marc had correct zoals altijd de inschrijvingslijst nagecheckt om te zien wie er niet bij was. Met een stralende herfstzon vertrokken we langs het fort II en door een stille weg naar de fietstunnel aan het "rond punt" naast de E 313 richting Borgerhout en we stapten zo verder tot aan de Ruggeveldlaan. Net de brug onderdoor staken we die laan over en kwamen zo in het provinciaal domein terecht. We volgden kronkelige wegen langs De Schijn en enkele vijvers en het openluchttheater om uiteindelijk een plaatsje in te nemen op het terras van het kasteel aan de vijver. De bediening verliep vlot en we genoten volop van de najaarszon. Stipt om 15.15 u. vertrokken we terug langsheen een ander parcours in het park. Daarna volgden we dezelfde weg terug. Geluk is met "aardige" mensen, zeggen ze. Wij moeten toch echt heel aardig zijn dat we zo laat in de herfst - één maand voor de winter begint - met zulke temperaturenn zonder een vleugje neerslag en onder een stralende zon een herfstwandeling kunnen maken ... Maria Cl
Om 8.30u. vertrokken we met 65 personen naar atelier Stockmans in Genk en het wijnkasteel Genoels-Elderen te Riemst.Het beloofde een stralende dag te worden - en dit voor einde oktober! Omdat het aantal geïnteresseerden zo groot was, werden we opgesplitst in 2 groepen zodat we elkaar konden aflossen. De lunch was voorzien in een Italiaans restaurant in Genk. Het porseleinwerk van de Limburgse keramist is verfijnd, apart, en zeer geliefd bij sterrenchefs; onlangs nog werd het bord van Pieter Stockmans gekozen voor het huwelijksdiner van prins Albert van Monaco. In het mooie atelier op de oude mijnsite te Winterslag werden we ontvangen en konden er na de rondleiding een drankje nuttigen in het Stockmansblauw serviesgoed. In het Italiaans restaurant werd ons een lichte maaltijd aangeboden en kon de eerste groep naar Riemst vertrekken om er het wijnkasteel te bezoeken met stevig schoeisel aan om in de wijngaarden rond te lopen; dit terwijl de tweede groep die dit achter de rug had naar Winterslag kon rijden voor een rondleiding bij Piet Stockmans en het afsluitende drankje.In het domein van het wijnkasteel kregen we ook en wijnproeverij in de 13de-eeuwse kelders, dit na het bezoek aan het park, de wijngaard, de rozentuin,, de stokerij en het pershuis. Iedereen die erbij was, bleek zeer tevreden over deze uitstap.
Gezond eten, makkelijker dan je denkt. Om 8.30u waren we welkom in het sportcentrum Synergie Wellnesspoint, De tafels waren keurig gedekt, een heerlijk ontbijt stond klaar,verrassend en niet alledaags! Ik detailleer: 2 sneetjes synergie-brood belegd met witte kaas en radijsjes +2 sneetjes belegd met kippenwit en fijne waterkers, alsook een potje verse fruitsla. Koffie of thee werd vriendelijk aangeboden door de uitbaters van het sportkaffee. Hierna trokken we naar de 'eva-zaal' waar Sonja Kimpen haar uiteenzetting gaf. Heel enthousiast en met een waterval van woorden werden we ondergedompeld in een bad van gezond eten en drinken. Ik citeer: Uw lichaam is uw grootste geschenk,draag er zorg voor! Voeding bepaalt de kwaliteit en de energie van je lichaam! Haar research-werk over voeding i.s.m. professoren van de Leuvense universiteit heeft haar een aparte kijk op het voedingsgebruik om een mens gezond te houden. gevarieerd eten werd vooral benadrukt, zowel in smaak als kleur, dagelijks voldoende drinken, bij voorkeur WATER is de boodschap. 3 flinke maaltijden en een klein tussendoortje, kies gezonde voeding, vers en zuiver! Vermijd de light-producten, sauzen, frisdranken enz. eet of drink liever iets lekkers maar in de juiste verhouding! Ze wees ook op de gevaren van cola en andere frisdranken, ook voor de kinderen, HDHD, dikmakers... Een tip tussendoor: leer de kinderen in rondjes eten: groenten,vlees, aardappelen, beurtelings van ieder een hapje tot alles op is. Met een kleine pauze tussendoor waren we 2 uren geboeid en geconfronteerd met ons eetgedrag. Haar boek werd aangeboden, kopers kregen nog een extra cadeautje. De voorzitter gaf een woordje van dank aan Sonja Kimpen en de aanwezigen.
Prachtig weer, wat was het aangenaam om te flaneren op het 'eilandje'. Drie groepen uit onze vereniging deden mee aan een geleid bezoek in het MAS. 's Morgens om 10.30u, in de namiddag om 14.30u, telkens 20 personen luisterden geboeid naar de gids. Een tal van nationaliteiten werkten aan de bouw en afwerking van het Mas, ook de gebruikte materialen kwamen uit verre en verschillende landen. We werden vrij vlug geloodstdoor de verschillende verdiepingen. Overal kregen we een korte uitleg, maar de vertelkunst van de gids daagde ons uit naar een volgend bezoek met vrienden. Alle info is te vinden op www.mas.be
Het etentje in het 'Duvels genot' was gezellig maar in de zaak was het heel druk, vandaar een paar min-puntjes. Toch was iedereen tevreden over de uitstap. Lies
Om 10 u was het bestuur al bijeengekomen om alles startklaar te zetten - maar vele handen (en hoofden) maakten het werk licht. Rond kwart voor 12 kwamen de eersten van de 83 ingeschrevenen reeds toe in de zaal en kregen een aperitiefje aan de gedekte tafel. Alles verliep perfect: zowel de projectie als de geluidsinstallatie en de toespraken van de voorzitter die 2 nieuwe bestuursleden voorstelde: Els De Vrij en Gerd De Caluwé. Deze twee werden meteen met spontaan handgeklap bekrachtigd. Hetzelfde gebeurde met het financieel verslag gebracht door onze knappe penningmeester. Ook onze attente secretaris bracht nog een beknopt overzicht van de activiteiten van vorig werkjaar en belichtte vooral deze van dit werkjaar. In deze algemene vergadering werd dus goedkeuring verleend aan het verslag door de secretaris als voor het financieel verslag door de penningmeester en werd de benoeming van de 2 nieuwe bestuursleden bekrachtigd. Rond 13 u.kregen we een tweede glaasje aperitief en werden we per tafel uitgenodigd om een bord te vullen met groenten , pasta en sauzen naar keuze en aan te schuiven bij de slager van Cromheecke- Dufour voor professioneel bereide stukjes vlees: rundssteak, kipfilet, varkenshaasje, worstje, lamscotelet of scampi's. Het smaakte overheerlijk, er was meer dan voldoende. Iedereen kon 2 tot 3 keer teruggaan en dan was er nog veel over. Met de nodige rode of witte wijn of een biertje erbij was er een gezellige sfeer aan de 3 lange tafels (alleen de ruimte was soms wat krap). Dan kwamen Donald en Lieve van De Lange Reep toe met een hoorntje vers gedraaid vanille-ijs voor de aanwezigen. Ondertussen waren Arnold Sercu en Bart Verhelle reeds toegekomen voor het muzikale toetje. Zij brachten in 2 delen "Liedjes uit de Lage Landen' aaneengepraat op een zeer aangename wijze met de nodige humor die steeds fijn bleef. De zanger van het duo verstond zowel de kunst van het entertainen als van het zingen. Maar zijn compagnon aan het klavier kon er best ook wat van. Ze vonden ook schitterend aansluiting met de vele uitgeweken West-Vlamingen in het publiek. Met de nodige drank erbij en de gratis aangeboden koffie en thee kon de dag niet meer stuk. We zagen de mensen zeer tevreden en blij huiswaarts keren, wat aan de inrichters van deze dag toch een aangenaam gevoel gaf. Als alles terug opgeruimd was en de zaal terug in orde stond keerde ook het bestuur tevreden weer naar huis. Ondertussen kregen we nog een berichtje van de 2 muzikanten met dank voor de warme ontvangst en de uitstekende sfeer tijdens hun optreden. Voor hen was het er eentje 'om in te kaderen'
Gewoon een geweldige voorstelling met een zeer hoge spetakelwaarde. Alleen al de locatie aan het water was grandioos. Maar de vertolking was ook buitengewoon goed, zeker die door de 2 hoofdrolspelers.Maar ook het prachtige decor, net als de mooie choreografie, de fonteinen, het vuurwerk, de ballonnen, het oude tram in de sneeuw met de knap uitgedoste figuranten, en de paardenraces van Ascot; de regie was gewoon subliem. In de nokvol gevulde tribune kon het publiek genieten van de Nederlandstalige vertolking van het gekende verhaal van het bloemenmeisje dat o.l.v.professor Higgins zowel haar taal als haar omgangsvormen bijschaaft. De muziek was gekend maar in het Nederlands gezongen. Vier jonge mannen van de belichting zaten bovenaan de tribune vastgeklikt in een akelig opgesteld stoeltje . Er was ook nog veel extra personeel aanwezig.Ook de hulpvaardige diensten mannen en vrouwen die met rolstoelen de mensen vervoerden van de bus naar de tribune, vond ik zeer attent.
We waren in Wommelgem wel stipt om 17 u.vertrokken richting Zwijndrecht, waar we op de Ring echter te lezen kregen dat er door een ongeval file was van 1 u 24 minuten. Onze chauffeur besliste dan maar om in Berchem de Ring te verlaten en over de leien de Waaslandtunnel te bereiken. Dat gebeurde dan evenzeer stapvoets, waardoor we er meer dan 1 u. over deden om Neos Zwijndrecht op te pikken. Nadien ging het dan wel veel vlotter. Rond 19 u. arriveerden we dan in "De Zevensterre" te Laarne waar we vergast werden op 1 of 2 borden warme soep en een bord kregen met kalkoengebraad dat heerlijk zacht was en niets te gaar, met wat kroketjes erbij, erwtjes en worteltjes en saus, daarbij nog 2 glazen rode of witte wijn en water en als nagerecht een koffie.
De 37 aanwezigen hebben genoten van een mooie voorstelling en ook van mekaars gezelschap. We waren terug thuis rond 0.40 u.- wat nog en deftig uur is in de zomer. We danken de organisatie: Neos Nationaal!
Op 14 juli was het weer zo slecht (constant stevige wind en regen) dat de activiteit dan maar werd afgelast. De mensen die zich hadden ingeschreven, werden allemaal tijdig verwittigd door Marc die alles coördineerde. Jammer voor wie naar deze bijeenkomst uitkeek !
Het weer was excellent: geen regen en niet te warm ! Ons bezoek aan de manufactuur De Wit begon al in een prachtige binnentuin met 'witte' bloemen en een viertal houten banken erin. 2 gidsen leidden ons door het gebouw dat ooit een refuge was met een kapel die later afgebroken werd omdat het in handen kwam van militairen en nadien gekocht werd door de familie De Wit. Na een geschiedkudige situering van de tapijtweverij kwamen we bij een weefgetouw waar we konden volgen hoe een mevrouw weeft met 'lage schering'. Dit werd zowat overal in Vlaanderen zo gedaan behalve dan in Brugge waar men met hoge schering toepaste. Elk systeem had zowat zijn voordelen. Ook leerden we dat de boorden van het tapijt veel konden vertellen van de periode waarin deze geweven werden. Van de meer dan 700 wandtapijten die keizer Karel bezat zijn er nu nog maar een goede 100 over. Vele ervan zijn vernietigd omwille van de gouddraad die erin was verwerkt, andere zijn vergaan op zee of als relatiegeschenk weggegeven.Het gebruik van zijdedraad lichtte de kleuren meer op dan het weven met woldraad. Tapijten uit 1500 hebben geen perspectief en die van 1600 laten nieuwe dieren en planten zien die men ontdekte nadat het kompas uitgevonden was. Als je mooi rood ziet op een wandtapijt dan is dat een product van na de ontdekking van Amerika omdat de indianen rood maakten van de schildluizen of de vrouwelijke cochinelles en dat werd dan later bij ons ook gebruikt. Heel veel oprachten komen naar De Wit omwille van het unieke reinigingsprocédé: een zeer grote plaat met gaatjes erin waarop een afzuiginstallatie gemonteerd is met daarboven sproeiers die zorgen voor een verneveling waardoor het tapijt nauwelijks vochtig wordt en men het vuile water afzuigt. Men kan die procedure herhalen tot het water dat uit de tapijt komt helder is. Met een doek bovenop dat tapijt een het lichte blazen van wat wind is het tapijt snel en mooi gedroogd zonder dat vezels beschadigd worden. Daar waar het weven gebeurt met de averechtse kant naar boven, gebeurt de restauratie met de rechtse kant bovenaan. Na anderhalf uur deskundige rondleiding waar wij vanuit één van de kamers in de mooi verzorgde aartsbischoppelijke tuin konden kijken, ging het te voet naar het Hof van Merode dat ooit nog het groot seminarie was. Nu is het een stemmig restaurant waar we aan 4 ronde tafels konden genieten van een lekkere soep, Mechelse koekoek met een warme tomaat en wat kroketten en nog een dessert. Daarna werd de groep opgesplitst. Eerst vertrokken de wandelaars met een guitige gids naar het stadhuis, de Sint-Romboutskathedraal en ook nog de Sint-Janskerk waar men nog maar pas 2 schilderijen heeft ontdekt op de muren zomaar toevallig ergens achter het orgel. De andere groep maakte een mooie boottocht op de Binnendijle en zagen daar zeer mooie optrekjes langsheen het water. Nadien was het voor de eerste groep spurten om nog tijdig aan te komen in een kerk die omgebouwd werd tot het "Martin's Patershof". Daar konden we met de trap of de lift 3 kamers bezichtigen op de 4de en 2de verdieping. De stalen constructie die de projectontwikkelaar IBO in de kerk heeft gebruikt om de hotelkamers aan te brengen; dat alles kan allemaal terug verwijderd worden moest dat ooit nodig zijn ! Het is er een uitzonderlijke sfeer in dat hotel - en 'onpersoonlijk' kan je het niet noemen. Vooral de zaal waar men ontbijt zag er zeer sfeervol uit. Nu was daar een lezing aan de gang, want die ruimte is ook multifunctioneel !In het Patershof kregen achteraf ook nog koffie en thee en fruitsap aangeboden samen met nog een kleine lekkernij . Rond 17.30u. verlieten we het hotel en reden we met de autocar van Blue Lines terug naar huis. Op onze terugreis belichtte onze secretaris nog even de volgende activiteiten van onze club en rond 18.30u. waren we terug thuis na een zeer geslaagde dag !
Het weer was zonnig, maar er stond een stevige bries. Om 9.15 u. vertrokken we met 27 fietsers richting Vremde. Onderweg werden we geregeld geconfronteerd met wegwerkzaamheden waardoor we met wat flexibiliteit toch de weg konden verder zetten. Minder mobiele Neosleden reden met de wagen tot aan het bedrijf. Ongeveeer om 10.30u stonden we op het bedrijf van de familie Scheers in Kontich. De eigenaar zelf gaf de rondleiding. De rozenkweker was een zeer gedreven man, hij deed een boeiende uitleg over de teelt van rozen en de technologie in de hedendaagse tuinbouw o.a. de groeiwijze, besproeiing, elektriciteit winnen +waterzuivering + opslag en recuperatie enz. Rozen worden 2 maal per dag (weekdag,zondag) afgesneden door buitenlands personeel, helaas Belgische werknemers houden dit niet vol! Speciale machines knippen de rozen op lengte en verpakken de rozen automatisch per 40 pakken van 10 rozen, gesorteerd per kleur en per lengte. Rozen worden vervoerd in een waterbad met toegevoegd houdbaarheidsmiddel. Dagelijks vertrekt een camion rozen naar de Brusselse veiling om te verkopen aan de groothandel. Een verse roos moet minstens 14 dagen houdbaar zijn in de huiskamer. tip: los het bijgevoegd zakje kristal op in warm water, vul aan met koud water; zet uw rozen bij voorkeur alleen in een boeket, dus niet met andere bloemen. Op het bedrijf zelf worden ook rozen verkocht in de namiddag of via de bloemenautomaat. Het familiebedrijf wordt voortgezet door de zoon. Rond 12.30 reden de fietsers en de automobilisten naar het restaurant Condacum. Daar werden we goed ontvangen in een verzorgde ruimte waar we een keuze konden maken uit 4 schotels. De sfeer aan tafel was weer zeer aangenaam; het eten was ook lekker en ook de bediening verliep puik. Zo vertrokken we dan rond 15.30 u. met een beetje omweg langs een meer toeristisch parcours terug naar huis. We reden langs rustige wegen en ook een hele tijd langsheen de spoorlijn naar Mechelen en Brussel. Bijna in Mortsel aangekomen werd het uitkijken naar een drinkstop . Veel zaken bleken echter gesloten. Gelukkig kon één van onze leden de groep loodsen naar de tennisclub waarvan zij ook lid was. Dus konden we met z'n allen terecht in een tennisclub aan het Fort 4 van Mortsel. Van daaruit via de brug over van de R11 reden we de velden in, een fietsroute langs rustige wegen . Rond 18 u. kwam de fietsgroep terug thuis na een ontspannende dag. We danken onze begeleiders Willy en Monique!
Stipt op tijd vertrokken we met ietwat fileleed in Mortsel en kwamen als eerste bus aan op de parking rechtover het koninklijk paleis rond 19.15 u. Maar we moesten daar wel wachten tot 20 stipt vooraleer de poort openging. Ook al waren er weinig namen van planten te lezen, de bloemenpracht was overweldigend, met hier en daar ook nog heerlijke geuren erbij. Het was rondwandelen in schoonheid zowel in de serres als in de mooi verzorgde tuin met de mooie Japanse toren. Het was ook een mooie zonnige dag waardoor het ook nog lang licht bleef. (Om van een echte nocturne te genieten, ga je best binnen om 21.45 u. - wat uiteraard het meest geschikt is voor de Brusselaars .) Omdat we bij de eerste bezoekers hoorden, konden we op ons eigen tempo rondwandelen en zo kwamen we een halfuur vroeger dan verwacht terug samen aan de uitgang. Tot grote vreugde van de verantwoordelijken die een stop hadden voorzien in taverne Beukenhof te Boom want zo konden we daar nog net een consumptie nuttigen om stipt om halfelf terug de bus op te stappen. Het was al bij al een geslaagde uitstap met een grote belangstelling, want de bus zat zo goed als vol.
Na de digitale reeks van februari, foto's dowloaden even opfrissen. Met een aangepaste power pointvoorstelling werd uitleg gegeven en in de praktijk omgezet. Mappen werden gemaakt en foto's werden op de pc gezet en daarna uit de camera verwijderd. De paniek rond foto's was over! Lies
28/04/2011 Deze namiddag konden een 40-tal Neosleden genieten van de boeiende voordracht over China. De gastspreker was de heer Ng Sauw Tjhoi, een reporter van Radio 1 en medewerker van de VRT en tevens schrijver van het boek: China Express. De uiteenzetting ging over de snelle evolutie van China op vlak van economie, werkgelegenheid, sociaal leven, emigratie... Ja, de afwezigen hadden echt ongelijk hoor -? Toch nog dit beste lezer: is de gastspreker een echte Chinees? wat is zijn voornaam? 1) Ng, 2) Sauw, 3) Tjhoi??? ik weet het!!! groetje, Lies
Woensdag 30/03/2011 trok Neos Wommelgem richting Vilvoorde om 2 opnames bij te wonen van de "Klas van Frieda". In Videohouse mochten onze 29 deelnemers plaats nemen in de kleurrijke maar frisse ruimte van studio 6. Frank Vanderlinden was onze opwarmer en graag volgden we zijn instructies. Zelfs onze vragen beantwoordde hij met veel plezier, o.a.:mag die kartonnen doos hier niet af??? Neen, dit is camouflage
Aanwezigen in de klas bij juffrouw Frieda
Bij de 1ste sessie, links: Gert Verheyen en Peter Vandenbrempt en rechts: de zusjes Kelly en Lindsy Pfaff. De gastleraar was de ambassadeur van Amerika: Harold Guttman
Winnaar: Peter Vandenbrempt, hij kreeg een mega-kalkoen!
2de sessie, links: Carry Goossens en Danny Heylen en rechts: Dirk Draulans en parlementair Jan Peumans. De gastleraar: Annemie Struyf
Winnaar: Carry Goossens, hij kreeg de aloude spreuk: God ziet mij , hier vloekt men niet!
Het productiehuis: "De mensen" dankt haar publiek
Na veel handgeklap en aanmoedigingskreten konden we onze dorst lessen in de bar, iedereen kreeg 4 drankbonnetjes.
Wanneer worden de opnames uitgezonden? Sorry, volg de tv-programma's zou ik zeggen..
Neos Wommelgem dankt Videohouse + productiehuis voor het goede onthaal en de sponsoring voor onze seniorenclub.
Uw verslaggeefster,
Lies
(ps. Enkele foto's zijn te zien op onze website:www.neosvzw.be/wommelgem)
Op 1 juni vertrok dan de derde groep voor een geleid bezoek met een zeer bekwame gids, Key Minnebo die ons eerst de uit India ontstane religie het jainisme schetste. Omdat bij de Jains bijvoorbeeld geweldloosheid praktisch bovenaan staat in hun normen en waarden, heeft dat voor hen zeer veel consequenties. Zij eten geen vlees, geen vis en enkel de delen van de plant waardoor de plant niet sterft. Ook zuivel wordt niet gegeten. Dat ze in de reïncarnatie geloven; dat hebben ze gemeen met meerdere oosterse religies.
Op dinsdag ,22 mei trokken we met 44 geïnteresseerden naar de nieuwe locatie van het museum Van Mieghem - daar waar het vroegere restaurant "La Rade" gevestigd was op de Van Dyckkaai. Terwijl een eerste groep naar de videofilm van deze tekenaar-schilder keek, werd een tweede groep rondgeleid in het mooie gebouw met nog veel art-decoversieringen. Nadien kreeg de ganse groep een deskundige rondleiding door Erwin Joos 'die de kunstenaar van onder het stof haalde'. Meteen werden we uitgenodigd om volgende maand eens naar Cassel te trekken en daar in het musée de Flandre een tijdelijke tentoonstelling van werken van Van Mieghem te bewonderen. (Die tentoonstelling loopt maar tot 12.07.12)
Op donderdag, 29 maart heeft kaasmeester Dirk Martens uit Schilde ons 7ambachtelijke kazen van eigen bodem laten smaken gecombineerd met evenveel kwaliteitsbieren - zoals daar zijn :Brugse tripel en tripel van Westmalle, trappistenbier van Rochefort 10 en Sint-Bernardus 12 , Gusto en de gueuze en kriek van Boon. 
Op vrijdag 20 januari 2012 werden we daar verwacht Het initiatief kende weer eens een grote toeloop. Voor de rondleiding in deze cultuurtempel waren 2 gidsen voorzien, maar de belangstelling was zo groot dat er een groepje mensen in de wachtrij moest geplaatst worden. In het restaurant konden er meer personen bij.
Vrijdag, 9 december 2011
Om half twee stonden 29 van onze leden startklaar aan de taverne Byblos. Marc had correct zoals altijd de inschrijvingslijst nagecheckt om te zien wie er niet bij was. Met een stralende herfstzon vertrokken we langs het fort II en door een stille weg naar de fietstunnel aan het "rond punt" naast de E 313 richting Borgerhout en we stapten zo verder tot aan de Ruggeveldlaan. Net de brug onderdoor staken we die laan over en kwamen zo in het provinciaal domein terecht. We volgden kronkelige wegen langs De Schijn en enkele vijvers en het openluchttheater om uiteindelijk een plaatsje in te nemen op het terras van het kasteel aan de vijver. De bediening verliep vlot en we genoten volop van de najaarszon. Stipt om 15.15 u. vertrokken we terug langsheen een ander parcours in het park. Daarna volgden we dezelfde weg terug.
Donderdag, 27 oktober 2011
Donderdag 20 oktober 2011
Vrijdag, 23 september 20111
Donderdag, 25 augustus 2011
Op 14 juli was het weer zo slecht (constant stevige wind en regen) dat de activiteit dan maar werd afgelast. De mensen die zich hadden ingeschreven, werden allemaal tijdig verwittigd door Marc die alles coördineerde. Jammer voor wie naar deze bijeenkomst uitkeek !
Donderdag, 9 juni 2011
Vrijdag, 6 mei 2011
