Een dertigtal Neos-leden bracht met de autocar een bezoek aan ESV Mol. We kregen daar eerst wat uitleg over de verwerking van kernafval . Sinds 1974 begon men daar met een onderzoek naar diepe berging van hoog radioactief en langlevend afval in klei. In 1980 startte men met de bouw van HADES op een diepte van 225 m. En sinds 2000 wordt HADES volledig beheerd door ESV Eurodice. Het is verbazingwekkend te horen en te zien welk werk daar werd verricht ! Dit gebeurt ook i.s.m. NIRAS, en het stopt daar niet ! Men doet steeds nieuwere experimenten en ontdekt steeds meer. De politieke beslissing voor de verdere ondersteuning van kernenergie of de afbouw ervan wordt elders genomen door mensen die meestal technologisch onwetend zijn over de huidige stand van zaken i.v.m. de veiligheid en haalbaarheid om radioactief afval te bergen. Het was verbijsterend te horen welke knowhow onze bedreven gids, Agnes had. Ook de andere gids, Marcel wist de moeilijke materie goed over te brengen. Het spectaculairste was de afdaling naar het 225m diepe ondergrondse laboratorium - dit met een lift waar we met 7 mensen in konden en waarvoor we eerst onze naam moesten noteren met een paraaf voor de afdaling om nadien opnieuw te paraferen na de terugkeer. Al bij al verliep het bezoek zeer vlot en werd ons gesuggereerd om ook eens een bezoek te brengen aan Isotopolis. (Misschien voor volgend werkjaar?) Om halfeen werden wij verwacht voor een warme maaltijd in 'De onthaasting' in het centrum van Mol. Er kon zelfs nog een wandeling bij van anderhalf uur. Net toen het begon te regenen kwam onze bus eraan en trokken we huiswaarts en kwamen om 10 voor vijf aan op onze vertrekplaats. Een knappe timing, want we wensten om 17 u. terug thuis te zijn.
Maria Cl.
|