We hebben gisteren een memorabele dag beleefd. Het werd
een fijne fietstocht van Kortenberg naar Jezus-Eik door prachtige natuur. Het
was aanvankelijk zeer goed fietsweer. Marcel Opdeweegh heeft een goed
gedocumenteerde route uitgewerkt.
Tijdens de picknick hebben we 1 lekke band moeten plakken
(achterwiel van elektrische fiets om het plezant te maken). Op de terugweg
werden we 2X overvallen door een apocalyptisch onweer - nooit zoiets
meegemaakt. Niettegenstaande dat hebben we met iedereen de tocht afgemaakt.
Totaal verregend, met het water in de schoenen, zijn we gaan eten in het
restaurantje dat gereserveerd was.
Prima restaurantje, we zijn daar goed verzorgd.
De ambiance onder onze leden was zo warm en hartelijk;
ook nog niet meegemaakt.
We hebben dit dus overleefd; geen brokken, niemand moeten
achterlaten.
Blijkbaar een boeiend onderwerp voor onze senioren want er was een vrij grote opkomst. Ons medelid, Raymond Dedeyne bracht een boeiende geschiedenis van de medicijnen en andere geneeskundige geneesmiddelen van omstreeks 1850 tot 1930. Het was boeiend en leerrijk om te horen hoe lang de mensen bij ziekte en ongevallen verstoken bleven van echte hulp - gewoon bij gebrek aan kennis van het menselijk lichaam. Het beroep van apotheker (met diploma) is ook nog niet zo oud als de meeste dachten. Daarbij kwam dan nog het ontbreken van de kennis van de nevenwerkingen van bv. cocaïne of radium. Al bij al kwamen we tot de vaststelling dat vroeger bijlange niet alles veel beter was dan nu. We kregen tijdens de pauze nog een glaasje Elixir d' Anvers aangeboden (destijds goed tegen de kolieken bij paarden). Na de pauze kregen wat zicht op veel voorbije gebeurtenissen in de loop van de laatste decennia. Alles werd zeer boeiend gebracht met de nodige geprojecteerde beelden erbij. Alle aanwezigen gingen enthousiast naar huis. Het was een aangename namiddag met een interessante voordracht waarbij we nog veel te weten kwamen.
ROMA en Moeders voor Moeders: alle ingeschrevenen waren
aanwezig. We hadden een heel aangename dag, op beide adressen en ook in het
restaurant. De gidsen waren zeer begeesterd en gaven een goede kijk op de omvang van het vrijwilligerswerk op beide locaties (in de Roma bijna 400 en bij Moeders voor moeders + 200 ). Voor de bezoekers vroeg het wel wat flexibiliteit om in de nu veilige maar wel oude gebouwen de trappen op en af te lopen. De timing liep perfect! Van 10 u. tot 12 u. achter de schermen van de Roma rondlopen in 2 groepen; daarna over de Turnhoutsebaan stappen naar brasserie 'Het Reuzenhof' waar we een lekkere warme maaltijd konden nuttigen bestaande uit een vis- of vleesschotel, gevolgd door een kop koffie want we moesten tijdig arriveren bij 'Moeders voor moeders'. Van 13.30 u. tot 15.30 u. werden we daar rondgeleid door 2 enthousiaste medewerksters die ons een inkijk gaven op het werk in deze unieke organisatie. Het werd een gevulde dag met de nodige beweging, info, sociale contacten en ook nog een goede maaltijd!
Iedereen tevreden naar huis!
Door de grote interesse werd deze activiteit op 2 datums gepind: di. 01/04/2014 en ook nog di. 15/04/2014 (in de paasvakantie).
Begonnen door Lies en verder wat bijgeschreven door Maria Cl.
We hadden een ongelooflijk aangename dag, waarbij alle factoren ons
gunstig gezind waren: het heerlijke lenteweer, een vlotte heen- en terugreis,
alle deelnemers (50) telkens stipt bij de samenkomsten, een heel interessant
bezoek bij Colruyt, een aangename en verzorgde maaltijd, de kennismaking met
universiteitsstad Louvain la Neuve, en een goede chauffeur. Meer moest dat echt
niet zijn! Een dag om te koesteren!
Vanuit Wommelgem zijn we stipt en voltallig om half
twaalf vertrokken met de supergrote gelede bus van De Lijn. Slechts 12 van de
78 aanwezigen maakten er geen gebruik van (omdat ze uit een andere richting
kwamen) Tof dat de meeste mensen konden zitten (nl. 55 zitplaatsen)
Omstreeks 12 u hadden we aperitief. Onze voorzitter
heette allen, ook de nieuwe leden, hartelijk welkom, en toen konden we aan
tafel gaan: we namen plaats aan tafels van ongeveer 8 personen, en dat verliep
zeer vlot. De leerlingen van Stella Maris dienden keurig op, onder het strenge
toezicht van hun leraar. De maaltijd was lekker. Als extraatje was het
muziekduo Liselotte en Geert ingehuurd, en die kweten zich goed van hun taak. Aan
het einde van het viergangendiner begon een echtpaar spontaan te dansen in de
middenruimte. Meteen werd het tapijt opgerold, en velen kwamen erbij, soms tot
hun eigen verbazing dat ze zich lieten meeslepen door de vrolijkheid! De
leerlingen keken hun ogen uit: eentje vertelde dat ze dit nog nooit hadden
meegemaakt. De sfeer zat echt goed, maar we mochten de bus niet uit het oog
verliezen: om half vier maakten we ons klaar, om stipt aan de uitgang te staan.
De busreis verliep opnieuw heel vlot, op de dienstverlening van De Lijn viel
niets aan te merken. De aanwezigen bleken heel tevreden: de opmerking om deze
activiteit vaker te programmeren werd meer dan eens gehoord. Een toffe dag!
Enkelen merkten op dat ze de vroegere formule nóg beter vonden (s morgens een
(museum)bezoek gevolgd door de lunch). We hebben dus weer heel wat te
evalueren!
12 december: Après-midi met Alfons Van Steenwegen
104 ingeschreven mensen werden ontvangen met koffie of thee en een ambachtelijk zacht wafeltje aan mooi gedekte tafels met in de belendende zaal een grote tafel vol met artisanaal gebak . Alfons Van Steenwegen, relatietherapeut en doctor in de psychologie kwam een voordracht geven 'Als liefde zoveel jaar kan duren'. Hij had de zaal goed in zijn hand en vertelde veel ook vanuit zijn eigen situatie. Het thema sloeg aan en alle mensen luisterden geboeid. De boeken die hij meegebracht had, waren in een wip verkocht.
En nadien kwam er taart. Per tafel konden de mensen gaan kiezen en naar hartenlust opscheppen. Er was witte en rode wijn, koffie en thee en ook de drank aan de toog was inclusief. De namiddag verliep schitterend en bij het huiswaarts keren ontvingen we nog veel felicitaties van tevreden mensen die een aangename namiddag hadden beleefd.
Elzas met bezoek aan het Europees Parlement
inStraatsburg
Dag 1:
Om 06.30u. vertrek aan onze
traditionele startplaats: Brieleke, Synergie.
Eens op de autostrade verwelkomde de gids ons op de bus, iedereen zat er rustig
bij. Onze eerste stop voor het ontbijt was in Walin.
Nu een rit van 4 uren volgde een middagmaal in een wegrestaurant nabij
Strasbourg. Tegen 14 u. kwamen we aan bij het Chateau du Haut Koningsbourg, een
van de grootste kastelen van de Elzas. Hier was een vrij bezoek van +
2u. voorzien. Keizer Willem 2 liet de ruïne renoveren onder leiding
van een Berlijns architect Bodo Ebhardt
Van daaruit ging de autocarreis verder naar Colmar. Een begeleide stadswandeling
in kleurrijke straatjes, typische gevels, met uitleg van de gids was
interessant en mooi!
Rond 18.30 u. aankomst in hotel Au Nid de Cigognes 3* in Ostheim. We beleefden
een onverwachte en uitzonderlijke avond met lekker eten, muziek, zelfs dans,
iedereen deed mee.
Dag 2:
Op
weg naar Le ballon d' Alsace maakten we een tussenstop aan militaire
begraafplaats van1914-1918 -zeer
monumentaal.
De busroute kronkelde door de haarspeldbochten naar Kaiserberg, de stad
van Albert Schweitzer, dokter, professor, dominee en schilder.
De gids Lucien vertelt ondertussen over de soorten druiven. De tocquet druif
bleek ingevoerd vanuit Hongarije
In Riquewihr was
een halte voorzien waar we vrij konden wandelen en genieten van de lunchpauze.
Daarna ging het verderop naar het dorpje Eguisheim, een wijndorpje van 1200
inwoners: fotostop + wandeling. Hier liep een groepje het verkeerde pad op, een
lichte paniek ontstond bij de wachtenden in de bus. Geen nood, een telefoontje
en de wandel-gps bracht ons op de juiste plaats.
Hierna trokken we naar de wijnproeverij van Shaffart. De baas des huizes
verwelkomde ons, we kregen er een vakkundige uitleg over het telen en oogsten
van de druiven + het maken van de wijn. De heer Shaffart beschikt over 7 ha
voor gans zijn productie, zijn grand cru's inbegrepen.
Het proeven gebeurde in de kelder van het huis. Niet minder dan 4 soorten kwamen
aan bod. Uiteraard volgde een bestelling. De wijn werd aan het hotel afgezet.
Met
het avondeten (die dag: ondermaats) en wat gezelligheid onder elkaar sloten we
de dag af.
Dag
3
Het Europees Parlement te Straatsburg. Dank zij de goede wegberekening van de buschauffeur
kwamen we stipt aan om 9.30 u. Aan de ingang gebeurde de officiële aanmelding
van de groep en werden we wegwijs gemaakt naar het registratiebureau om de aanwezigheid
van de deelnemers te definiëren. Na eventjes wachten kwam een gids ons ophalen
om door de scanner te gaan alvorens het bezoek aan te vatten.
Verder
werd de groep begeleid naar een vergaderzaal. Truus Ypermangaf op een vlotte manier uitleg over de
werking van het parlement. Hoe werkt het EP?Worden
de parlementsleden gekozen.? Neen, er zijn 28 lidstaten het aantal leden is
verschillend volgens ieder deelnemend land:Duitsland met 99 leden, België heeft
er 22, Malta heeft er 6 enz .
De
uitleg van mevr. Yperman werd onderbroken door Europees Parlementslid Philippe
De Backer die op zijn beurt uileg gaf over zijn werk. Hoe er Europese
beslissingen genomen worden. Hoe er opvallend weinig geld gebruikt wordt voor
de werking van het EP. Ook hoe geld ter beschikking gesteld wordt van de
verschillende landen .Prioriteiten zijn bv. de ijzeren Rijn en de Oosterweelverbinding.
Maar zolang ze in de federale en Vlaamse regering geen fatsoenlijk plan hebben,
wordt geen geld vrijgegeven.
Na anderhalf uur verlieten we de vergaderzaal met een souvenirtje
aangeboden door het parlement.
Tegen 11.30u kwamen we aan in de grote zaal waar de plenaire zitting doorging
en we nemen plaats vlak voor de parlementariërs. Met een plannetje in de hand waarop
alle EP-leden stonden konden we onze favorieten terug vinden. Stemmen voor of
tegen, onthouden... het ging allemaal zeer vlot. De zitting werd onderbroken door een
aankondiging van de EP-voorzitter Martin Schulz: de Birmese
mensenrechtenlegende Aung San Suu Kyi heeft eindelijk haar Sacharovprijs in
ontvangst kunnen nemen, 23 jaar nadat deze door het Europees Parlement aan haar
was toegekend. "Dit is een geweldig moment, een moment waarop een hele
generatie in haar land, maar ook hier in Europa heeft gewacht,.
Er volgde een uitgebreide toespraak. Met een geweldig applaus en na het zingen
van het Europees volkslied verlieten we de zitting.
Tot slot hadden we nog even tijd voor een drankje in de bar. Hierna ging het
naar het bezoekersrestaurant; de zelfbediening liep heel vlot.
Vervolgens
hadden we een kort stadsbezoek. Strasbourg heeft een mooi centrum met eenfascinerende gotische kathedraal.
Straatsburgkent
een langechristelijkegeschiedenis.
Al in deRomeinse
tijd had
de stad een bisschopszetel die later zou komen te ressorteren onder het
aartsbisdom Mainz. Omstreeks510werd
er in opdracht vanClovis
Ieen
kerk op de plek van de huidige kathedraal gebouwd van hout en leem. In675gafDagobert IIde
bisschop toestemming om de kerk te vergroten en zon honderd jaar later werd
eencrypteaangelegd.
In873brandde
een groot deel van de kerk af. De kerk werd herbouwd, deze herbouw ging echter
in1007ook
in vlammen op. In1015begon
men met de bouw van een nieuwedriebeukigeromaansekathedraal.
Rond1050was de bouw van deze kerk
voltooid. In de12e
eeuwwerd
het gebouw door verschillende branden getroffen en later terug opgebouwd.
Na
even rondneuzen gingen we de boot op om te genieten van de mooie gevels. Met de
koptelefoons, ingesteld op eigen taal, konden we de uitleg volgen van alle
interessante gebouwen. We voeren op de Ille, langs het mensenrechtenpaleis, het
Europapaleis, de St. Pauluskerk, St. Willemskerk . Strasbourg is een universiteitsstad,
hier werd ook de boekdrukkunstuitgevonden.
Daarna hadden we nog een half uurtje vrij voor een pintje en een vrije
wandeling in het zonnetje tot 18.15u., waarna we terug de bus moesten naar ons
hotel.
Dag 4 s Morgens vroeg vertrokken we om 8.45 u. aan het hotelnaar Ebersmunster, we bezochten de abdijkerk
van 1725 in barokstijl, gewoon prachtig. Het viel mij op dat er 10 prachtige
biechtstoelen in de kerk zijn, een prachtig altaar en mooie
plafondschilderingen
Aan de ingang van de abdijkerk stond een speciale boom, een acacia, een
robinia? Wie zal het zeggen? Iemand uit de groep neemt een blad van de boom en
zoekt het op. Ondertussen kwam de uitleg. (zie ander verslag) Dank u Raymond.
Het regent, de berg St.Odile was afgesloten, dan maar rechtstreeks
naar Obernai. Daar deden we wandeling in de regen, we zochten een flink
middagmaal, iets typisch van de streek, om daarna onze trip huiswaarts verder
te zetten.
Na nog een stop in Wanlin reden we naar Wommelgem en kwamen thuis om 20.30u
verslag: Lies
(Wel 105 foto's die een mooi sfeerbeeld scheppen van deze geslaagde reis vindt u terug op de website van Neos Wommelgem)
Van de Elzasreis is tot hiertoe nog geen verslag binnengekomen. Zodra dit toekomt, wordt het meteen gepubliceerd. Ondertussen verstuurde één van de medereizigers al wel een bericht over de juiste benaming van een opvallende boom.
In het kleine voortuintje rechts aan
het monasterium van Ebersmunster stond een eigenaardige, knoestige boom en
velen vroegen zich toen af wat dat wel mocht zijn.
Drie namen kwamen aan bod:
Wisteria (blauwe of andersgekleurde regen), Acacia en Robinia (de laatste
gesuggereerd door Nicole en droeg ook mijn voorkeur weg) maar uitsluitsel kwam
er niet. Aan de hand van een meegenomen blad kom ik na vergelijking in de
Encyclopedia of Flowering Plants van de RHS (Royal Horticultural Society
- ettelijke kilos papier en zowat de bijbel op gebied van tuinplanten) tot het
besluit dat de boom in kwestie een Robinia pseudoacacia moet zijn - dit met een
zekerheid van zo'n 95% (voor 100% zekerheid heb je ook nog bloemen en vruchten
nodig, maar die waren niet beschikbaar).
-Alle Wisteriasoorten zijn
klimmende ranken - dit was overduidelijk een boom.
-Alle Acacias hebben lange scherpe
stekels (met uitzondering van Australische soorten die hier niet winterhard
zijn) - die ontbraken hier volledig.
-Bladeren en stam wijzen
duidelijk naar Robinia pseudoacacia (dit is de binaire naamgeving volgens
Linneaus die heden ten dage overal aanvaard is - "Robinia" is de
familienaam en "pseudoacacia" is de soortnaam). Die groeit zowel in
struik- als boomvorm (tot zo'n 15 meter hoog) met een grillige stam met diepe
groeven, is afkomstig uit het westen van de USA en is hier winterhard. Hij
groeit vrij snel (het specimen in Ebersmunster moet dus niet noodzakelijk zeer
oud zijn geweest - in tegenstelling met wat ter plaatse geopperd werd) en is
giftig in al zijn delen (niet geschikt voor tuinen met kleinkinderen!). De
bloemen zijn wit en groeien in lange trossen tot 20 cm lang; de vruchten zijn
peulen tot 10 cm lang met telkens 4 a 10 zaden.
Een populaire bijnaam is "valse
acacia" omdat de plant inderdaad bedrieglijk op een Acacia lijkt - vandaar
ook de soortnaam PSEUDOacacia.
Dat naast Robinia ook Wisteria en
Acacia werden genoemd is goed verstaanbaar: de drie families lijken sterk op
elkaar wat zowel bloemen (trossen) als zaden (peulen) als bladeren (lang,
samengesteld) betreft. Ze zijn dan ook alle drie lid van de groep van de
Fabacea (of Leguminosae) - waartoe ook erwten en tuinbonen behoren: bloemen en
vruchten zijn op analoge manier opgebouwd.
Nicole had dus volkomen gelijk
met haar "educated guess" (Chris - neem hiervan nota aub)!
Ter plaatse bleken nogal wat mensen
geinteresseerd - bijgevolg zegge of maile ieder die dat wil bovenstaande naar
believen verder door.
Waarmee tenslotte nogmaals is
aangetoond dat ze bij NEOS reizen om te leren?!?
24 oktober 2013: een educatieve voormiddag bij Umicore
Om 9.15 u. werd de groep aangemeld en verwelkomd aan de receptie. Oude gsm's werden dankbaar aanvaard, iedereen kreeg een badge en moest door een veiligheidsdeur naar de 8ste verdieping. Na het welkomstdrankje mochten de aanwezigen plaatsnemen voor een digitale voorstelling met uitleg door de heer Geert Verstraeten. Boeiende leerstof over ertsen, grondstoffen, metalen en de filtering voor de recyclage kreeg men er te horen. Umicore is het grootste recyclagebedrijf van Europa; alleen in Zuid-Afrika staat er nog een dergelijk bedrijf. Met het nieuws van de dag reageerde iedereen fier om de bijkomende investeringen in Hoboken. Heel wat vragen werden gesteld door de ingenieurs uit het publiek en iedereen kreeg op zijn of haar manier toch een duidelijk beeld van de werking en de bedoelingen van het bedrijf.
Na de gedegen uitleg was er een rondrit met de bus over de grote oppervlakte waar grondstoffen gestockeerd zijn. Slechts op één plaats mocht de groep binnen om er achter glas te kijken hoe de smeltingen gebeurden. Jammer genoeg was dit proces nog niet helemaal aan de gang omdat de vereiste temperatuur nog niet bereikt was.
Na de rondrit ging het terug naar de 8ste verdieping om af te sluiten met een drankje en 'een pakje goud' (vraag dat maar aan één van de deelnemers - die van de tweede groep weten nu wat hen te wachten staat...)
Omdat we door Neos nationaal werden uitverkozen tot club van het jaar, had men tijdens onze bestuursvergadering einde juli een fotoshoot genomen van het bestuur op de vergaderplaats en op het Kerkplein. Daarom kwamen enkele foto's daarvan in het pas verschenen Neos-magazine terecht. Onze voorzitter gaf hier wat achtergrondinformatie bij. De secretaris lichtte het komende jaarprogramma toe dat elk lid aangeboden kreeg. Na de uitleg bij het financieel jaarverslag dat onze penningmeester deskundig verduidelijkte, werd dit met overtuigend handgeklap goedgekeurd. Tevens werd gemeld dat ons lidmaatschap in vijf jaar niet verhoogd is: het blijft nog steeds behouden op 20 euro p.p. Bij het binnenkomen van 't Candonckske (officieel om 11.15u.) werd aan iedereen een aperitief aangeboden ; cremant de Bourgogne ofwel fruitsap; na de algemene vergadering werd er nog eens bijgeschonken voor wie dat wenste. Daarna begon de zeer verzorgde barbecue deskundig bereid door slager Cromheecke-Dufour. Er was keuze te over met 5 stuks p.p., zeer lekker brood en een grote variatie aan groenten. Op tafel stond rode en witte wijn en water. Rond 14.30u. kwam bakker Soontjens met een zeer mooi versierde fruitbiscuit met vuurwerk erop - dit omwille van ons vijfjarig bestaan. Daarbij hoorden koffie of thee en daarna konden we genieten van het optreden van Arnold Sercu en Bart Verhelle die ons vergastten op liedjes van de lage landen. Natuurlijk werd er daarna nog lang en gezellig verder gepraat en gedronken. Wie wilde mocht drank gaan bestellen aan de toog en dit alles voor de all-in prijs zodat er ter plaatse geen geld meer moest verhandeld worden behalve dan voor de bloempotjes van "Kom op tegen kanker. Die werden in een mooie cache-pot aangeboden aan 6 euro per pot. Rond 17.30u. moesten we beginnen met opruimen omdat de zaal daarna aan een andere groep werd verhuurd. De mensen van het bestuur waren allen zeer tevreden over deze activiteit net als de aanwezige leden.
29 augustus 2013: Festivaria: een grandioos evenement
Het begon al met een mooie zomeravond met bijna veertig deelnemers. Neos Nationaal had alles weer piekfijn geregeld. De organisatie van de warme maaltijd in Beveren liep als gesmeerd: mooi gedekte tafels met daarop het nummer van de bus en de naam van de afdeling en zo konden daar ook de inkomticketten uitgedeeld worden aan de afdelingsverantwoordelijken. De heldere bouillonsoep was lekker en de hoofdschotel was echt voortreffelijk en we kregen nog een kop koffie met een stukjes cake voor de liefhebbers . Er stonden kruiken water op de tafel en men serveerde 2 keer witte of rode wijn. We moesten wel weer snel onze autocar in om tijdig in Berlare te arriveren en onze genummerde plaatsen in te nemen. De openluchtmusical ''The wizard of Oz' was gewoon schitterend- alleen al de decors, de belichting, de kostumering en de 'special effects' en dit tegen de rustgevende achtergrond van de Donkse meren bij een aangename temperatuur . Zowel de gesproken als de gezongen tekst was goed verstaanbaar en degene die de rol van het meisje Dorothy vertolkte zong en acteerde echt buitengewoon. Zoals in elk sprookje waren er ook heksen van de partij die ook met verve neergezet werden. Het jonge volkje dat tot op het einde op de scene moest, had ook wel lang op te blijven vermits de voorstelling eindigde rond 23u.. Bij deze tweejaarlijkse productie komt wel heel veel werk en organisatie bij kijken en de voorstelling zelf is 'live' wat ook een meerwaarde geeft. Na de opvoering bewoog een mensenstroom zich naar de vele geparkeerde auocars waar het wel even wachten werd tot alle plaatsen terug ingenomen werden en de bussen de parking konden verlaten. De terugweg naar huis verliep wel vlotter dan de heenreis rond 17 u. vermits we met geen avondspits te maken hadden. Rond 0.30u. kwamen we in Wommelgem terug van een avond 'puur genieten'.
Donderdagmorgen, fietsen op de wagen en in de gietende regen
reden we richting Aarschotse Poort te Lier. Gelukkig veranderde het weer en
konden we een ganse dag fietsen in de stralende zon. Het regenweer van 's
morgens had toch zijn gevolgen met de elektrische fiets van M.Josee, door het
water was er een slecht contact met de batterij en kon er niet meer gefietst
worden.
Maar geen nood, Etienne en Marie Josee haalden vlug de auto en kwamen de groep
vervoegen op alle locaties waar we stopten. Op de verschillende plaatsen werden
we goed ontvangen en werden de "bonnetjes" afgegeven in ruil voor een
stukje lekkernij. Het was echt genieten van de natuur, het fietsen, het
babbeltje en de gastronomie van de streek. Dank zij de goede medewerking van de
deelnemers is de rit zonder tegenslagen goed verlopen en was de EHBO-kit
overbodig. (af en toe wel een fluitje!) nog even zeggen: de stopbordjes werden
geleend van de vzw "De Wommeltjes" waarvoor we zeker dank u wel
zeggen. www.facebook.com/wommeltjes of http://www.wommeltjes.be/
Het was mooi weer en tegen kwart voor tien stonden we met 2 groepen van 20 in het MAS te wachten op 2 gidsen . De tentoonsteling ging dus ook over Antwerpen in een Franse stroomversnelling tussen 1794 en 1814 waarbij Antwerpen de belangrijkste oorlogshaven werd in het keizerrijk van Napoleon. Antwerpen werd gemoderniseerd, uitgebreid ; het Bonapartedok en het Willemdok waren de eerste dokken in onze haven. We maakten kennis met verschillende semaforen om signalen door te geven, zagen op schilderijen de linieschepen van de keizer, bekeken oude kaarten, en zagen ook assignaties (papieren geld) de codex napoleon, we hoorden van de gedurfde aanval van Nelson nabij Trafalgar waarbij hij op een onorthodoxe wijze de rij Franse linieschepen doorbrak. Naast de afschaffing van kerken en kloosters werden ook de gilden en standen afgeschaft wat voor heel wat sociale onrust zorgde; maar als tegemoetkoming werd de vondelingenschuif ingesteld. Als je de werkzaamheden op de schilderijen ziet, merk je dat er nog zeer veel 'slavenarbeid' kwam bij kijken veelal uitgevoerd door massa 's krijgsgevangenen. In de 20-jarige periode van het Franse bestuur werden de leien aangelegd en pleinen zoals de Groenplaats e.a. We konden op het einde ook nog één van de vier overgebleven hoeden van Napoleon bewonderen die eigendom is van de prins van Monaco . De kleine gestalte van Napoleon is deels door de Britten de wereld in gestuurd door het gebruik van 'Britse' voeten i.p.v.Franse die groter zijn. Met Franse voeten gemeten zou Napoleon ongeveer 1,72m groot geweest zijn en met de Britse voeten 1,57 m.
We vertrokken om 6.45u stipt met een voltallige groep,
richting Wevelgem. Het weer zag er beloftevol uit, en het verkeer zat nogal
mee.
Onze gids, Lucien Millecamps, die ons al eerder begeleidde op onze
uitstappen, vervoegde zich ginds bij ons
gezelschap, en we gebruikten er omstreeks half negen een smakelijk ontbijt in
een gezellig bruin café, Dan ging het richting LENS. Lucien vertelde ons
onderweg over de interessante plekjeswaar we langs reden, en bereidde ons voor op wat we in Louvre-Lens
mochten verwachten.
We waren iets later dan verwacht, maar konden toch een
behoorlijke periode in het museum doorbrengen, waar we eerst de tijdelijke
tentoonstelling over Rubens en de barok bezochten, en daarna de permanente
collectie. De museumruimte is overweldigend en licht, het daglicht stroomt er
volop binnen, een gegeven dat niet evident is in een museum. In de enorme
ruimte liepen we doorheen de geschiedenis van de Westerse beschaving, startend
5000 jaar vóór Christus tot eind negentiende eeuw. Het gebouw is licht en groot.
Ook eromheen is veel aandacht besteed aan de invulling. Het architecturale
aspect van dit museum is héél interessant.
Bij een stop langs de autosnelweg namen we een kleine
lunchpauze, want we hadden nog enkele uren rijden voor de boeg, alvorens we
Auvers bereikten. Het dorpje ademt het impressionisme, namen van handelszaken,
cafés en restaurants refereren meestal naar Van Gogh en de schilderkunst. In
het kasteel bezochten we de . Rondleiding, die het brede kader van
het impressionisme en het tijdsgewricht waarin het tot stand kwam uitvoerig
belichtte. Daarna konden we wandelen naar het kerkhof waar Vincent Van Gogh,
naast zijn broer Theo, begraven ligt.Het graf muntte uit in soberheid: twee arduinen opstaande stenen die hun
naam vermeldden, en ervóór een stuk aarde begroeid met klimop. Treffend dat men
het ook na zijn dood overbodig vond enige luxe aan hem te spenderen!
Nog een behoorlijke rit naar het hotel in Bougival, een groen voorstadje
aan de westkant van Parijs, langs een idyllische Seine. Geliefd oord bij de
impressionisten, die het stadje én zijn rivier meermaals schilderden. De toewijzing van de kamers verliep vlot,
omstreeks 8 u konden we aanschuiven aan het avondbuffet.
Zaterdag stond in het teken van Giverny: onder een stralende
zon reden we er naartoe, en ginds aangekomen bleken we lang niet de enigen te
zijn die de tuin wilden bezoeken! Onze gids ging ons voor op een wandeling
doorheen de diverse kleurrijke tuinen en langs de beroemde vijvers met de
blauwe lelies (die nog niet in volle bloei waren!) Daarna doorliepen we het
huis, met de mooie verzameling Japanse tekeningen, de twee ateliers. De manier
waarop Claude Monet zijn kunst aan de man wist te brengen en zijn zakelijke
aanpak steken schril af met de kopzorgen van Vincent Van Gogh, die bij leven
geen enkel van zijn schilderijen verkocht kreeg! We wandelden tot aan het
museum van de impressionisten in de buurt, en bezochten er de diverse
tuinkamers. Het klaprozenveld stal de harten van ons allen, en er werden heel
wat kiekjes gemaakt!
Zoals we dat van hem gewend zijn, loodste Lucien M. ons naar
een heerlijk plekje om bij het middagmaal te verpozen: Le Moulin de Fourges,
aan de rivier Epte, We zaten verdeeld over 4 ronde tafels voor de
driegangenmaaltijd, een gedroomde kans voor een ontspannen babbel.
Op de terugweg bezochten we Gerberoy, een miniem dorpje dat
vrijwel verlaten sinds enige tijd herontdekt werd door kapitaalkrachtig
Fransen, en in zijn oorspronkelijke weelde wordt gerestaureerd.
Na deze stop zat de reis er
vrijwel op. Restte ons nog de terugreis naar Wommelgem. We namen afscheid van
onze gids en bereikten ongeveer op het vooropgestelde uur ons eindpunt.
Iedereen leek tevreden. We vragen ons intussen alweer af: waar gaan we volgend
jaar heen?
Het zal je maar
gebeuren: na een punctuele voorbereiding van de daguitstap naar Brussel iets te
laat toekomen aan het parlamentarium waar je dan niet binnengelaten wordt
wegens volzet tot 12 u. ook al hadden we ons vooraf aangekondigd en werd er
zelfs voor 57 personen een audiofoon gereserveerd. Op de organisatie ter
plaatse valt dus heel wat aan te merken, maar omdat de toegang gratis is, wordt
er anders gewerkt- afspraken worden niet nagekomen en wie zich eerst aanmeldt
mag binnen. Er waren dus heel wat schoolgroepen die onze plaats hadden
ingenomen ! Flexibel als we zijn, hebben we dan maar van de nood een deugd
gemaakt en kozen we voor een terrasje op het Luxemburgplein in de zon. (Voor
rolstoelpatiënten was het ook een zeer hachelijke onderneming om in het parlamentarium te
geraken. De vele trappen nemen kan niet en zonder signalisatie de weg vinden
vraagt ook aardig wat tijd. )
Tegen 12u. reed de bus dan met ons naar de Havenlaan voor een bezoek aan Tour
& Taxis. We begonnen daar met een verzorgde lunch in het Tasso restaurant
waarna we verzamelden in het atrium waar 3 gidsenongeveer 20 mensen rondleidden op de site. Na
de inleiding werden we verwacht op de 2de verdieping door Sara Vanhee
ons toesprak vanuit een experimenteel kunstproject.
Nadien moest de rondleiding wat aangepast worden wegens een onverwachte en
felle regenbui die niemand van ons verwachtte. De gids paste zich aan en zo konden
we toch nog een goede 2 u. rondwandelen en luisteren.
Een minpunt voor wie wat moe werd en wilde uitrusten op een terras: alles sluit
daar vanaf 15 u. en je kan enkel nog terecht aan een automaat.
Als compensatie kregen we dan nog met de ganse bus een extra stop in de
Lakenstraat in het grote café Flamingo waar we dan nog eens een tweede forse
regenbui kregen tot grote blijdschap van onze tuinbezitters.Vanop de Albert II-laan reden we dan
richting Laken terug huiswaarts en kwamen net aan om Familie nog mee te
volgen op onze tv.
Voor
wie speciaal meereed omwille van het parlamentarium: Iedere werkdag kan je als
65-plusser voor 6,00 de trein heen en weer nemen van Antwerpen naar Brussel.
Om 9.11u.. vertrekt er één op spoor 5 in Berchem naar Brussel Zuid en je neemt
in Brussel Noord op spoor 7 de trein naar Louvain-le Neuve om 9.51u. die 9
minuten later stopt in Luxembourg (om
10u. op spoor 3) Je meldt je aan in het parlamentarium aan de balie, vraagt een
audiofoon en wandelt er 1u. tot 1.30 u. rond. Nadien neem je ofwel de trein
terug naar Brussel centraal, of je neemt een tram of bus van de MIVB (vanaf 1
mei BETALEND voor 65-plussers) zoekt ergens iets uit om te eten en je vult de
namiddag zelf in. Er is in de Beurs momenteel een prachtige tentoonstelling van
Leonardo Da Vinci aan de prijs van + 13 euro) Ook de Koninklijke serres
zijn nu te bezichtigen ! Het is altijd leuk om hiervoor met vier, zes tot 8
mensen onderling af te spreken.
25 april en 23 mei 2013: waterbouwkundig instituut Berchem
De belangstelling hiervoor was zo groot dat er 2 bezoeken moesten georganiseerd worden. Een deskundige gids gaf ons eerst een korte uitleg over het werk dat daar gepresteerd werd en leidde ons nadien rond in het laboratorium. Eerst zagen we hoe men op schaalmodel (van de universiteit van Gent) verschillende schepen in een kanaal kon laten varen waarbij men met een speciaal systeem heel wat metingen kon registreren - dit om loodsen en kapiteins voor te bereiden op hun taak in havens, sluizen en kanalen. De man die daar bedrijvig was, wist bijna niet van ophouden en leek wel getrouwd te zijn met zijn vak (Volgens de gids staat hij ook altijd als eerste daar - als er iets niet in orde is). Daarna mochten we niet naar een vlieg- maar naar een vaarsimulator. Je bevindt je precies op een schip met rondom je alle schermen die de omgeving nabootsen. Van de ene simulator gingen we dan naar een andere omdat de groep hiervoor opgesplitst werd. Nadien gingen we nog naar een man die zich bezighield met de haven van Zeebrugge, dacht ik - waar men het binnenvaren van de schepen wil vergemakkelijken door allerlei constructies daar te plaatsen.De uitleg was zeer boeiend, wat we zagen en hoorden was voor sommigen overweldigend en als we konden zouden we zeker nog eens teruggaan. Hiervoor werden we alvast uitgenodigd op de openbedrijvendag die daar doorgaat einde september. Onze secretaris zal alvast per mail de leden verwittigen voor dit gratis bezoek.
Dirk Sterckx trok wel een volle zaal en wist zijn publiek wat meer inzicht te brengen in de werking van de Europese raad. Voor mensen is dat inderdaad ver van hun bed maar het wordt nu toch wel hoe langer hoe meer voelbaar dat Europa meer en meer ingrijpt in ons dagelijks leven. De aanwezigen kunnen er vast veel meer over vertellen ... Deze voordracht kaderde ook in onze geplande uitstap naar Straatsburg en omgeving.
Met de aangekondigde staking van "De Lijn" was het wel wat lastiger om in Antwerpen te geraken, dus werd veelal voor de auto gekozen. De mannen van Kommilfoo zijn echt 'theaterbeesten' - zij trekken volle zalen en de voorstellingen zijn meestal lang op voorhand uitverkocht. Je moet er wel van houden... van hun humor ! Ze bouwen een spanning op en lassen daarom geen pauze in. Omdat het achteraf wel wat druk was in de foyer van de Arenbergschouwburg was het zoeken om rond halftien in de buurt nog ergens binnen te kunnen. Wij schrokken ervan dat de stad daar 's avonds bijna leeg is. Uiteindelijk konden we dan nog trecht in 'De Markt' voor één drank, want ook daar was men bezig met afsluiten - en zeggen dat je in die buurt 's namiddags soms over de koppen kunt lopen ... De vertoning was vooortreffelijk - zoals het hoort.
22 januari 2013: bezoek aan het provinciehuis en nieuwjaarslunch
We waren zowat de laatsten om het gebouw te bezoeken vooraleer er met de afbraak ervan werd begonnen. 3 gidsen leidden ons doorheen het gebouw en hadden daar ook heel wat bij te vertellen. Omdat het huidige gebouw niet meer voldoet an de nodige vereisten qua isolatie, ventilatie e.a. heeft men besloten om het af te breken en er iets volledig nieuws neer te zetten. Wij de maquette van de nieuwbouw reeds bekijken. Rond de middag stapten we in een speciaal bestelde bus van De Lijn om de groep Neos-leden op korte tijd naar het Eilandje te vervoeren naar het restaurant Lux aan het MAS. Daar zaten we met z'n allen in één grote ruimte voor een driegangendiner en werden er deskundig bediend. Onze voorzitter bracht een toost uit op het nieuwe jaar .Het aperitief: vers fruitsap of champagne werd ons aangeboden door de kas. Dan volgde een fijn voorgerechtje en daarna een vis- of een vleesschotel met een zelfgekozen drank (We hadden wel gekozen voor een drankenforfait waarbij iedereen recht had op 2 glazen wijn of water voor bij het eten en 1 kofie of thee achteraf). Het dessert werd afgerond met een koffie of thee naar believen. Rond 17 u. kon iedereen na een geslaagde uitstap blijgezind en opgewekt naar huis. We waren blij dat we met de ganse groep konden samenzitten in één ruimte.
We vertrokken vroeg in de morgen richting Berlijn. We waren
met 34. Zon luxueuze autocar had nog niemand gezien, en beenruimte zat, dat
was dus al eenmeevaller, zeker voor de
grootsten onder ons! In Mol stapte onze gids op : Dis, of Desiré. Hij zag er
niet echt jong meer uit, maar wel energiek! De drukste files werden handig
vermeden, we reden via Nederlands wegen, en geraakten vrijwel zonder files op
de Duitse Autobahn. Na een middagpauze en nog een flinke rit reden we vlotjes
Berlijn binnen, en om 17u stonden we aan de Brandenburger Tor voor een korte
wandeling in de omgeving. Dis vertelde en manoeuvreerde ons langs diverse
ambassades. Daarna tijd om via Unter den Linden het hotel aan de Alexanderplatz
op te zoeken: als echte VIPS konden we vlak vóór de ingang uitstappen. Het
Ramadahotel bleek een goede keuze. Mooie kamers, met functioneel sanitair en
het gewenste comfort. Voor het avondmaal hoefden we het hotel niet meer uit.
Afspraak om 9u de volgende morgen, voor een eerst rondrit, doorheen
Oost-Berlijn. Dis bleek Berlijn te kennen als zijn binnenzak. Hij vertelde in
de Ackerstrasse over de ellende die de Berlijnse muur er teweegbracht. We namen
ruim de tijd om de omgeving te verkennen. De muur mocht dan al gesloopt zijn,
toch was de bedrukte sfeer in die omgeving nog duidelijk voelbaar en de
uitkijkposten zien er nog steeds dreigend uit.Het dagprogramma was goed gevuld: afstappen aan het Rotes Rathous,
wandelen door de gezellige buurt er omheen, tot aan de Spree en s middags
lunchen boven in de Fernseeturm : we waren in twee betekenissen in de wolken.
De bus bracht ons naar telkens andere getuigenissen van hetOostberlijnse verleden. Steeds interessant,
zoals Checkpoint Charlie, soms aangrijpend, zoals in het Museum Topographie
des Terrrors, waar met veelzeggende fotos een overzicht werd gegeven van de
impact van de Tweede Wereldoorlog in alle Europese landen: om heel stil bij te
worden!
De volgende dagen kwam het Museen Insel aan de beurt, de buurt
rond de Gendarmenmarkt, de Dom, Het Judisches Museum, Charlottenburg. Wandelen
langsheen Unter den Linden, en s avonds, voor wie het nog niet moe was: een
extraatje richting Hackesche Höfe, een bezoek aan een revue in het
Friedrichstadtpalast,en last but not
least: de Potsdamer Platz by night: de verbluffende architecturale prestaties
maakten ons sprakeloos! Verzadigd van al dat moois namen we op vrijdag afscheid
van Berlijn, en later ook van Dis, een allround gids, die we, naarmate de reis
vorderde, steeds meer in ons hart droegen. Lies