Het is weer even geleden dat ik hier geschreven heb, ga het nu ook niet te lang maken. Deze week een zware en drukke week geweest. Mijn familie die weer is begonnen, natuurlijk, was te denken zo juist voor de 'feest' dagen. Na alles wat ik nu met mijn familie heb meegemaakt weet ik dat die gezellige kerst en feestdagen relatief zijn. Ik ben van mening dat de gezelligheid van kerstmis een heel jaar kan duren en dat je bij manier van spreken iedere avond een kerstavond kan organiseren. We hopen, mijn ventje en ik, dat wij onze kindjes kunnen laten opgroeien met vele kerstavonden, meer dan 1 per jaar, met veel gezelligheid en warmte!!! 

Ik had het eerder op deze blog, toen ik begon met dit blogje, over loslaten. Als ik het verleden niet kan loslaten dan zou ik misschien wel naar een psycholoog stappen. Nu is er deze week zoveel gebeurd, en mijn ventje gaat er ook onderdoor, dat we nu misschien wel eens die stap SAMEN moeten nemen. Mijn ventje heeft letterlijk gezegd dat hij het misschien wel nodig vind om naar een psycholoog te gaan. Dat heeft me wel wat wakker gechud, mijn ventje is geen prater normaal gezien... als hij al aan de alarmbel trekt moet het al wreed zijn... Mijn familie heeft jaren mijn leven verkloot maar ondertussen zijn ze niet alleen dat van mij aan het verkloten maar ook dat van mijn ventje, en wie weet later ook dat van onze kindjes? Met mij mogen ze doen wat ze willen maar aan mijn geliefden steken ze geen poot uit, want dan zullen ze me wel eens kunnen leren kennen... 

Om af te sluiten: 

Kinderen zullen je niet herinneren om de dingen die je hen gaf, maar om het gevoel dat je van hen (niet) hield!!!

PS: Prettige kerst en een gelukkig nieuwjaar, en wees vooral niet hypocriet op deze dagen. 

26-12-2010 om 18:59 geschreven door Nido