Ja, inderdaad, nu ben je echt weg. Maar je bent nooit helemaal weg kleine man: je blijft voor altijd in ons hartje wonen! 

We dachtn dat we jou verloren waren in toilet, maar dat moet een bloedklonter geweest zijn. Zaterdag zijn we jou verloren. Mama voelde weer iets naar beneden glijden. Als reactie ging ik in het midden van de living staan, en deed mijn broek en onderbroek naar beneden. Papa stond ook bij ons. En we hebben je zien "geboren" worden. Het was verschrikkelijk klein ventje van ons... echt waar. We hebben een mini navelstrenkje gezien, en mama heeft nog een heel klein mini voetje kunnen onderscheiden. Ik luister nu veel naar een liedje, waar 1 (en meer ook) zin in staat die alles zegt wat ik wou: Als het aan mij lag zou je eeuwig leven! Spijtig genoeg heb je zelfs niet de kans gehad om je bij ons toe te voegen, we hadden al zoveel goede plannen met jou!!! Vandaag voel ik me echt niet meer zwanger ... mijn lichaam heeft aanvaard dat je niet meer in mijn buik zit. Van in begin had ik last van zeer gevoelige borsten en dat is vanaf vandaag het geval niet meer. Ik voelde jou nog niet bewegen, maar ik wist wel dat je er was, ik voelde ook dat jij er zat, mama's buik begon dikker te worden... en nu... nu ben je er niet meer :( Ik mis je echt verschrikkelijk. 

Maandag moesten we terug naar het ziekenhuis om te zien of je volledig weg was. Wat doet het pijn om blij te moeten zijn dat je niet meer in mama's buik te zitten. Blij omdat er dan geen curretage volgt. Als je niet volledig weg was dan moesten we nog curretage ondergaan, en dat zag ik na al de miserie deze week niet nog eens zitten, want dan hadden al die ervaringen voor niks geweest. Maarja ventje, je was echt volledig weg uit mama's buik :( Ik had wel heel veel pijn, vandaag is het iets beter, gelukkig. Zo kan ik toch een beetje proberen bekomen van deze ervaring, die we hopelijk nooit meer moeten meemaken van ons leven! Ik had last van hevige naweeën, ik heb nog nooit zoveel pijn gehad en kan wel zeggen dat ik de laatste jaren heel wat pijn heb gehad. Ik kan me wel inbeelden dat mijn kleine volgroeide Wardje hier verzachting had in kunnen brengen. Ik had jou graag op mijn buikje gelegd ... maar dat kon niet. Wat mis ikjou toch, ik kan het niet genoeg zeggen. Ik kan ook niet verwoorden hoe hard ik jou mis nu. ik zou je zo graag over je bolletje wrijven, ik zou je graag intens knuffelen, je voeden, je pampertje verversen, met je spelen, je troosten, je blij maken wanneer je huilt en me rijk voelen wanneer je lacht... en het is hard te moeten beseffen dat ik dit alles met jou niet zal beleven in het echt, maar des te meer wel in mijn gedachten... kleine-grote lieve schat van ons! Ons papa'tje is ook maar heel stil hoor, ik ben er zeker van dat hij jou ook zo verschrikkelijk mist en je zeer graag ziet! Gisteren zou je normaal 14 weekjes in mama's buik gezeten hebben... <3

Mama moet nu terug aan de pil voor 1 maandje, misschien voor 2 of voor 3? Eerst en vooral zal de operatie doorgaan aan de baarmoeder van mama. De pil zorgt er ook voor dat het huisje waar je drie maand in gewoond hebt volledig zal herstellen en dat je toekomstig broertje/zusje genoeg eten heeft om hopelijk wel verder te blijven goreien... Het is wel raar dat ik terug de pil moeten nemen terwijl het verlangen zo groot is naar een kleintje, maar wij doen nu wat het beste is voor ons en voor je broertje/zusje. Ik voel me echt heel schuldig dat we dat voor jou niet hebben gedaan. Je had eigenlijk niet in mijn buik mogen zitten, we hadden eerst jou huisje in orde moeten brengen maar het lot heeft er anders over beslist. Ik zou niet graag nu direct terug zwanger worden, ik denk niet dat we dat psychisch zouden aankunnen. Maar langs de andere kanten hopen we er weer niet bijna twee jaar over te moeten doen! Ik zou blij zijn als we binnen dit en een half jaar zwanger zijn van jou kleine broer/zus. We houden je zeker op de hoogte. Als jou broertje of zusje later groot genoeg is, dan gaan we zeker over jou vertellen. Want hoe klein je ook bent, je bent en zal altijd ons kleintje blijven. Je bent een deel van ons gezinnetje geworden. Echt waar! 

Dikke kus van mama en papa xxx

02-03-2011 om 00:00 geschreven door Nido