|
De laatste ronde, nog 10
seconden, nu nog maar een paar en dan
HOW STOP HOW! Het einde van ons
Zuid-Afrika avontuur komt met rasse schreden dichterbij. We worden dan ook
sterk overmand door een laatste keer-gevoel: De laatste keer het weekend
doorbrengen in Eldoraigne, De laatste keer cornflakes kopen op Zuid-Afrikaanse
bodem, De laatste stageles
De laatste week in Zuid-Afrika.
Met de laatste keer gaan
tegelijk ook een aantal eerste keer terugen gepaard: De eerste keer terug op
Belgische bodem sinds 3 maanden, De eerste keer terug VEEL TE VEEL regen, De
eerste keer iedereen terugzien, De eerste keer terug in je eigen bed slapen en
natuurlijk de eerste keer terug FRIETEN.
Het bijna einde van ons
verblijf staat helaas niet gelijk aan het einde van veel werk. Integendeel voor
de komende week (deze week dus) hebben we, om het op zijn Afrikaans te zeggen,
nog moers baie werk. Vandaar dat we ook de voorbije week niet al te veel
ondernomen hebben. Onze enige uitstapje leidde ons op zaterdag, samen met
Jufrou Kilian (Ellens mentor), voor de allerlaatste keer naar de Boeremark.
Nathalie sloeg hier haar voorraad zalfjes en zeepjes in en kocht ook bijna een
echte Boerenbul-puppy. Daarna bezochten we voor de eerste keer de Hazelwood
food market. Dit was voor ons een aangename ontdekking. Helaas was het
ophopende vetgehalte in ons lijf iets minder blij. Overal waar je keek zag je
cupcakes, taart, vetkoek,
Vermits ze nog niet ontbeten had, at Ellen zon VETkoek.
Dit is een typisch Zuid-Afrikaans broodje, dat wordt klaargemaakt in olie.
Daarna reden we samen met Ellens mentor naar het huis van haar ouders, om er
koffie te drinken en taart te eten. Vermits we al calorieën voor een gans
peloton hadden gegeten, besloten we vervolgens om het middagmaal over te slaan.
De rest van het weekend was
gereserveerd voor schoolwerk, vermits we deze week nog een project moeten
realiseren waarvoor we een onderzoek moeten uitvoeren, activiteiten moeten uitwerken,
MAAAAAR gelukkig kunnen we ook uitkijken naar de laatste werkvrije momenten
in Zuid-Afrika. Tijden waar we heel erg naar uitkijken, want we gaan nog een
laatste tripje maken naar een mooi stukje natuur, de Drakensbergen. Ik stel
voor dat jullie dit eens googlen en dan achterovervallen als ik jullie vertel
dat wij daar gaan hiken. Kilometers lang gaan we de hoogtes proberen te
bedwingen. We gaan vechten met onszelf en onze conditie die momenteel in niet
zon goede staat is om ons doel te bereiken. Onze reis begint op 27 april en
eindigt hopelijk op 30 april en niet in de eeuwige jachtvelden.
Omwille van ons avontuur
naar de Drakensberg zal het blogbericht van volgende week iets later
verschijnen. Duizendmaal excuses daarvoor. Dit zal ook meteen het laatste zijn
vanuit Zuid-Afrika.
Ook dit nog:
- Ons allerliefste
schoolmaatje Annick Camerman en haar man Yves Horemans zijn
trotse ouders geworden van een prachtig meisje, Olivia. Bij
deze nog eens een
ongelofelijk dikker dan dikke proficiat. x
- De Blogwedstrijd van
vorige week werd gewonnen door Ellens zus Angela Paepen,
ook aan haar proficiat. De prijs komt er heel binnenkort
aan.
Zij die hopelijk niet gaan
sterven groeten u
Nathalie & Ellen
23-04-2012 om 07:59
geschreven door Nathalie & Ellen 
|
